quote:Hierbij werden vele bomen ontworteld in een omtrek van 30 tot 40 kilometer. Over de oorzaak van de explosie wordt nog veel gespeculeerd, mede doordat deze in een zeer afgelegen gebied plaatsvond; het staat echter vrijwel vast dat de boosdoener een meteoriet is geweest die op circa 8 kilometer hoogte uiteenspatte.
Ooggetuigen zagen een vuurbal uit de hemel neerdalen en in de lucht exploderen. Dit ging gepaard met een zeer harde knal. Door de kracht van de explosie werden bomen in de omgeving ontworteld en mensen en dieren weggeblazen. De explosie was op vele kilometers afstand (meer dan 200 km) van het epicentrum waar te nemen.
Een geluk bij een ongeluk was dat de inslag plaatsvond in een nagenoeg onbewoond gebied. Ware dat niet zo geweest, dan had het aantal slachtoffers in de duizenden, zo niet honderdduizenden gelopen. Nu is er niets bekend over menselijke slachtoffers, afgezien van een oude rendierherder op ca. 30 km van de inslagplaats. Hij werd door de kracht van de ontploffing 12 meter hoog in een boom geslingerd en overleed later aan zijn verwondingen.
Het gebied van de inslag was zelfs zo afgelegen, dat het tot 1928 zou duren, voordat een eerste wetenschappelijke expeditie het epicentrum bereikte.
Men was toen verbaasd geen grote inslagkrater te vinden, maar alleen een ruim 2000 km2 groot gebied waar de meeste bomen tegen de grond waren geslingerd.
quote:Bizarre gebeurtenis en gelukkig maar dat het plaatsvond in het dunbevolkte Siberië.Dat er geen inslagkrater werd gevonden, kan verklaard worden door de omstandigheid dat de meteoriet al op een hoogte van enkele kilometers uiteen gespat was. Men schat dat de zo hevige ontploffing veroorzaakt werd door een stenen meteoriet met een doorsnede van enkele tientallen meters. Vanwege de zeer hoge snelheid, draagt elke kilo steen dan aan de explosie een energie bij gelijk aan die van enkele tientallen kilo's explosief.
quote:SerieusOp zondag 31 december 2006 01:13 schreef NeoTribalist het volgende:
recentelijk weer 1 hoor, weer in een dunbevolkt gebied. Kracht van vele atoombommen...en het haald het journaal niet eens (geen doden, geen nieuws)
? Linkje 
?SAMENVATTING
In het noorden van Noorwegen is op 7 juni een meteoriet ingeslagen 'met de kracht van een atoombom', schatte een Noorse sterrenkundige. Een collega bestrijdt die claim. Ooggetuigen een vuurbal door de lucht trekken en pikte een seismisch meetstation, bedoeld om tests van kernwapens op te sporen, een kleine aardschok op.
Het geluk dat wij hebben is dat we een maan hebben die veel kleine meteorieten opvangt, maar op zijn tijd zullen we wel weer eens getroffen worden.
In WFL loopt er een soortgelijk topic over, dat mogelijk ook deze kant op kan komen nu. Al kan je je afvragen in hoeverre een meteoor een ' element is'
Close encounters: Asteroiden op ramkoers
Voor de mensen geinteresseerd in complotten/Speculaties.
anyway.. brok materie komt met een absurde snelheid door de dampkring van een gebied met 0 atmosfeer naar de aarde, de buitendruk van de atmosfeer drukt de materie met diezelfde absurde snelheid bij elkaar tot de kritieke dichtheid wordt bereikt, reactie: BOEM!. (wet van Boyle / gay lusac, P=v*t etc..)
Geen groot mysterie, geen complot. Gebeurt vaker. zie ook : Wikipedia en nasa.gov (om er es een paar te noemen, maar als je google gebruikkt vast nog 1000 links) veel leesplezier!
quote:Zie ook het topic wat ik hierboven noemde.Op dinsdag 20 februari 2007 12:38 schreef Falco het volgende:
Wat ik me nou afvroeg is of we nu met de huidige technologie meteorieten zoals deze kunnen waarnemen voordat ze op de aarde neerstorten en zo ja vanaf hoe ver weg
Op 11 februari jl kwam er een meteoor op 0.9 LD langs de aarde. Weliswaar een kleintje (12 bij 26 meter) maar totaal onopgemerkt. Pas op 13 februari werd hij ontdekt. Heb jij enige gegevens hoe groot de meteoriet van Toengoeska was?
We vinden zeker nog niet alle... het aantal ontdekte Asteroides en Meteoren is de afgelopen decennia met zeker 500% toegenomen, maar nog altijd zien we niet alles...
quote:Mjah dat las ik ook. Best schokkend eigenlijk dat het dichter dan de maan langs wist te scherenOp dinsdag 20 februari 2007 20:14 schreef Frutsel het volgende:
[..]
Zie ook het topic wat ik hierboven noemde.
Op 11 februari jl kwam er een meteoor op 0.9 LD langs de aarde. Weliswaar een kleintje (12 bij 26 meter) maar totaal onopgemerkt. Pas op 13 februari werd hij ontdekt. Heb jij enige gegevens hoe groot de meteoriet van Toengoeska was?
. Ik heb helaas geen gegevens van de grootte van die meteoriet kunnen vinden. Sowieso is het aantal ooggetuigeverslagen nogal weinig en de meeste ooggetuigen bevonden zich ook ver van de plek des onheils. Pas in 1920 is er voor het eerst een expeditie ondernomen naar dat gebied, waar de meteoriet 'insloeg'. Echt inslaan deed ie overigens weer niet. Hij knalde eigenlijk uit elkaar voordat hij de grond raakte. Het maffe is dat er ook geen resten van de meteoriet zelf gevonden zijn.Wetenschappers staan op het punt te ontdekken wat voor object de Tunguska explosie heeft veroorzaakt. Eind juni 1908 explodeerde een vuurbal boven een afgelegen gebied in Siberië met als gevolg dat meer dan 1200 vierkante kilometer bos in één klap werd ontbost. Zou deze ontploffing boven een stad zijn gebeurd, dan resulteerde dat waarschijnlijk in honderdduizenden tot miljoenen doden.
Wetenschappers denken dat een meteoriet de explosie heeft veroorzaakt, maar er zijn tot nu toe nooit fragmenten of inslagkraters gevonden. Daarnaast is het nog maar de vraag wat het object is geweest: een asteroïde of een komeet. Toch denken Italiaanse astronomen nu een spoor te hebben gevonden.
Acht kilometer ten noordwesten van het epicentrum van de vernietiging ligt het Cheko meer. De bodem van de ruim vijftig meter diepe poel reflecteert seismische golven. "Niemand heeft dit voorheen gezien. Het kan zijn dat het meer een inslagkrater is," vertelt Giuseppe Longo, fysicus aan de universiteit van Bologna.
Het Chevo-meer in Siberië.
Deze conclusie is apart, want in de jaren '60 van de afgelopen eeuw namen wetenschappers aan dat het Chevo meer geen inslagkrater was. "Maar de technologieën om inslagkraters te ontdekken waren toen nog erg primitief", verklaart Londo.
Het onderzoeksteam wil nu bodemmonsters verzamelen om te kijken of er misschien deeltjes bij zitten van een meteoriet. Dan kan tevens geanalyseerd worden of het object een komeet of een asteroïde betreft.
Bron: http://www.astrostart.nl/(...)ijna-ontmaskerd.html en www.space.com