Wie is er nog meer van plan om te emigreren? Deel 2

quote:

Op maandag 1 januari 2007 21:44 schreef SillyWalks het volgende:
Er komen Hispanics en Indiërs die nog niet kunnen lezen dat land binnen, dus dat moet geen probleem zijn.

Als je eerst een paar jaar burgers wil flippen bij de Burger King niet nee....

quote:

Op maandag 1 januari 2007 22:19 schreef maartena het volgende:

[..]

Als je eerst een paar jaar burgers wil flippen bij de Burger King niet nee....

hier avlast een burger en burgemeester.

Ik ben een jaar of 4 geleden naar Frankrijk (Parijs) geemigreerd. Da's dan wel buitenland, maar binnen een paar uur kun je altijd wel weer in NL zijn.

Hoewel het erg dichtbij is, is de gehele manier van leven anders. Dat merk je erg goed als je er langer zit. Met name het feit dat de Fransen veel meer discussieren dan de NLers. Alles, maar dan ook alles wordt bediscussieerd. Op zich wel erg leuk!

Heerlijk, dat leven in het buitenland!

Ik ben het zeker van plan, alleen ben ik nu nog te jong (17) en wil dus eerst mijn VWO diploma halen (als het mee zit diploma in 2008) en dan vervolgens nog een (engelstalige) opleiding volgen in Nederland. Zodat ik over hopelijk over een jaar of 6 in een ander land zit (voorkeur gaat uit naar de VS, Canada of Australie).

quote:

Op woensdag 3 januari 2007 02:06 schreef Reanimation het volgende:
Ik ben het zeker van plan, alleen ben ik nu nog te jong (17) en wil dus eerst mijn VWO diploma halen (als het mee zit diploma in 2008) en dan vervolgens nog een (engelstalige) opleiding volgen in Nederland. Zodat ik over hopelijk over een jaar of 6 in een ander land zit (voorkeur gaat uit naar de VS, Canada of Australie).

Je kan ook tijdens je opleiding al gaan (is tijdens een engelstalige opleiding ook niet ongewoon).

Ik zou heel graag eens een jaar in Amerika ergens willen werken. Ik ga er ieder jaar naartoe voor vakantie naar vrienden daar. Maar het zou me toch super lijken om daar eens een jaar lang de hele cultuur op te snuiven.

hey tof topic

Ik wil zeker een tijd in het buitenland wonen/werken na mijn studie. Heb na de middelbare school drie maanden in de US op een kinderkamp gewerkt, en vorig jaar 4 maanden in Nieuw Zeeland stage gelopen. Verder op vakantie geweest in het westen en oosten van de US, en ook het westen van Canada.

Die aantal maanden in het buitenland zijn me echt prima bevallen en ik zou het graag voor een langere tijd proberen In Canada of de US (west of oost ben ik nog niet helemaal over uit ) Nieuw Zeeland zou ik wel voor een jaartje weer willen wonen, maar niet permanement.

Redenen: Ik heb Nederland wel gezien en vooral qua natuur vind ik NL echt zo saai... Ik woon hier nu al 23 jaar en heb het naar mijn idee wel gezien hier voorlopig. Andere landen lijken mij op dit moment veel interessanter en ik vind het erg cool om iets nieuws te beginnen
Het liefste zou ik na mijn studie een baan op project-basis vinden, zodat ik een aantal maanden kan wonen/werken in verschillende landen/gebieden. Misschien dat ik uiteindelijk dan weer terug kom bij Nederland, maar ik ga het in ieder geval proberen!

Vraagje over de US: je hoort altijd dat het zorgstelsel heel erg slecht is, en dat er geen uitkeringen zijn. Nu denk ik dat het opzich wel meevalt, maar zou iemand uit de US hier misschien wat meer over kunnen vertellen? Wordt je echt niet geholpen als je geen verzekering hebt, en zijn de uitkeringen echt zo laag?

quote:

Op maandag 1 januari 2007 22:19 schreef maartena het volgende:

[..]

Als je eerst een paar jaar burgers wil flippen bij de Burger King niet nee....

Ook dan is het niet makkelijk. Je moet gewoon een werkgever vinden die je wil sponsoren en door heel veel papierwerk wil gaan om je aan een Green Card te helpen, anders kun je niet legaal werken in de VS.

quote:

Op woensdag 3 januari 2007 17:12 schreef kepler het volgende:
Vraagje over de US: je hoort altijd dat het zorgstelsel heel erg slecht is, en dat er geen uitkeringen zijn. Nu denk ik dat het opzich wel meevalt, maar zou iemand uit de US hier misschien wat meer over kunnen vertellen? Wordt je echt niet geholpen als je geen verzekering hebt, en zijn de uitkeringen echt zo laag?

Er zijn wel uitkeringen, maar een vetpot is het niet. Afhankelijk van de staat kun je 6 maanden tot een jaar uitkering krijgen (sommige staten tot 2 jaar), en binnen die tijd moet je een andere baan hebben gevonden. Daarna krijg je gewoon geen geld meer. Jarenlang uitkeringen blijven trekken zit er gewoon niet in. Er zijn wel voorzieningen voor arbeidsongeschiktheid, maar ook dat is geen vetpot en meestal alleen beperkt voor lichamelijke arbeidsongeschiktheid. Voor zware geestelijke problemen zal ook wel een voorziening zijn, maar je kunt niet zoals in Nederland wel eens gebeurd 2 jaar in de AOW gaan zitten omdat je "stress" hebt. Kortom: Het MINIMALE krijg je, en als je niet snel werk vind heb je gewoon financiële problemen.

Er zijn ziekenhuizen (county hospital) voor hen die geen ziektekostenverzekering hebben, en daar moet je inderdaad weinig van verwachten. Lange wachtrijen, geen uitgebreide tests, echt het minimale. Heb je een ziektekostenverzekering, dan zijn de artsen en ziekenhuizen goed, en vaak zelfs beter dan in Nederland.

In Canada daarentegen heeft iedereen iets wat vergelijkbaar is met het Nederlandse ziekenfonds, iedereen is via de staat verzekerd.

Mijn god, heb gisteren een stukje zitten kijken van zo'n programma over mensen die besluiten te emigreren ("Ik ga weg" geloof ik, op NL 1). Was een kerel die met z'n vriendin naar Isla Margarita ging verhuizen. Nu stel ik voorop dat ik diepe bewondering heb voor mensen die dit gewoon dóen (boeltje oppakken en vertrekken) én dat ik het begin van het programma niet heb gezien en ik dus niet weet wat hun exacte motivatie was. Maar het valt me toch wel vaak op (ook bij die Engelse programma's over mensen die naar Spanje vertrekken) dat er héél veel dómme lui bij zitten.

Ik bedoel maar: het leek wel of deze twee mensen helemaal níks hadden voorbereid. Hoe moeilijk is het om in Nederland vast een beetje Spaans te leren (niet zo, kan ik je vertellen)? Zij kwamen daar aan en spraken niet meer dan "si" en "gracias". Niet echt handig als je daar komt om een bedrijf te gaan opzetten. Bovendien wilde deze man visexcursies gaan organiseren. Hij wist welke vis daar rondzwom, maar hij had er verder totáál geen kaas van gegeten. Hij kwam dus vervolgens ook de hele tijd terug zonder vis te vangen.... Wat een sukkel, het werd echt tenenkrommend op een gegeven moment.
Oh, en z'n vriendin vond het vooral wel lekker dat ze niks hoefde te doen. Die lag de hele dag in de beautysalon en zat een beetje met haar moeder te MSNnen.

Anyway... het verbaasde me allemaal nogal. Wat dénken die mensen nou vooraf?

quote:

Op donderdag 4 januari 2007 10:52 schreef Hik het volgende:
Mijn god, heb gisteren een stukje zitten kijken van zo'n programma over mensen die besluiten te emigreren ("Ik ga weg" geloof ik, op NL 1). Was een kerel die met z'n vriendin naar Isla Margarita ging verhuizen. Nu stel ik voorop dat ik diepe bewondering heb voor mensen die dit gewoon dóen (boeltje oppakken en vertrekken) én dat ik het begin van het programma niet heb gezien en ik dus niet weet wat hun exacte motivatie was. Maar het valt me toch wel vaak op (ook bij die Engelse programma's over mensen die naar Spanje vertrekken) dat er héél veel dómme lui bij zitten.

Ik bedoel maar: het leek wel of deze twee mensen helemaal níks hadden voorbereid. Hoe moeilijk is het om in Nederland vast een beetje Spaans te leren (niet zo, kan ik je vertellen)? Zij kwamen daar aan en spraken niet meer dan "si" en "gracias". Niet echt handig als je daar komt om een bedrijf te gaan opzetten. Bovendien wilde deze man visexcursies gaan organiseren. Hij wist welke vis daar rondzwom, maar hij had er verder totáál geen kaas van gegeten. Hij kwam dus vervolgens ook de hele tijd terug zonder vis te vangen.... Wat een sukkel, het werd echt tenenkrommend op een gegeven moment.
Oh, en z'n vriendin vond het vooral wel lekker dat ze niks hoefde te doen. Die lag de hele dag in de beautysalon en zat een beetje met haar moeder te MSNnen.

Anyway... het verbaasde me allemaal nogal. Wat dénken die mensen nou vooraf?

Dit is een gevolg van de huizenbubble in vooral Nederland en de UK.

Veel mensen ontdekken dat ze hun huis voor vele tonnen kunnen verkopen en in een ander land veel goedkoper en rijker kunnen leven. Thailand zit bijvoorbeeld ook vol met dit soort (semi-)gepensioneerde Nederlanders en Engelsen. Die doen de hele dag niks anders dan poolen, zuipen en op het strand liggen. En geef ze eens ongelijk; als je op deze manier gelukkig kunt zijn, waarom dan niet de huidige astronomisch hoge huizenprijs incashen en in een lekker warm land gaan wonen. De praktijk is echter dat die mensen zich na een paar maanden vaak dood vervelen.

dat zijn vaak ook mensen die in nederland ook al niks voor elkaar kregen. Als je slim bent gooi je hier niet alles weg wat je had, maar zorg je voor een back-up. Die heb ik ook als ik hier vertrek, mocht ik om wat voor een reden dan ook terug moeten, dan kan ik hier binnen een week weer werken, wonen en zelfs weer studeren.

Ik zie net dat je alle oude afleveringen hier kunt terugkijken

http://tros.nl/index.php?id=516

Die ga ik dus allemaal zien

quote:

Op donderdag 4 januari 2007 15:53 schreef SeLang het volgende:
Ik zie net dat je alle oude afleveringen hier kunt terugkijken

http://tros.nl/index.php?id=516

Die ga ik dus allemaal zien

Maak je maar klaar voor heel wat tenenkrommende momenten (als ze allemaal zo zijn)

quote:

Op donderdag 4 januari 2007 15:59 schreef Hik het volgende:

[..]

Maak je maar klaar voor heel wat tenenkrommende momenten (als ze allemaal zo zijn)

Ik heb net de aflevering van 14 dec bekeken en dat viel wel mee eigenlijk.
Leuk als mensen hun dromen volgen.

quote:

Op donderdag 4 januari 2007 10:52 schreef Hik het volgende:
Mijn god, heb gisteren een stukje zitten kijken van zo'n programma over mensen die besluiten te emigreren ("Ik ga weg" geloof ik, op NL 1). Was een kerel die met z'n vriendin naar Isla Margarita ging verhuizen. Nu stel ik voorop dat ik diepe bewondering heb voor mensen die dit gewoon dóen (boeltje oppakken en vertrekken) én dat ik het begin van het programma niet heb gezien en ik dus niet weet wat hun exacte motivatie was. Maar het valt me toch wel vaak op (ook bij die Engelse programma's over mensen die naar Spanje vertrekken) dat er héél veel dómme lui bij zitten.

Ik bedoel maar: het leek wel of deze twee mensen helemaal níks hadden voorbereid. Hoe moeilijk is het om in Nederland vast een beetje Spaans te leren (niet zo, kan ik je vertellen)? Zij kwamen daar aan en spraken niet meer dan "si" en "gracias". Niet echt handig als je daar komt om een bedrijf te gaan opzetten. Bovendien wilde deze man visexcursies gaan organiseren. Hij wist welke vis daar rondzwom, maar hij had er verder totáál geen kaas van gegeten. Hij kwam dus vervolgens ook de hele tijd terug zonder vis te vangen.... Wat een sukkel, het werd echt tenenkrommend op een gegeven moment.
Oh, en z'n vriendin vond het vooral wel lekker dat ze niks hoefde te doen. Die lag de hele dag in de beautysalon en zat een beetje met haar moeder te MSNnen.

Anyway... het verbaasde me allemaal nogal. Wat dénken die mensen nou vooraf?

Waarschijnlijk willen ze gewoon relaxen in een land met een aangenaam klimaat. Snap best dat een vrouw de hele dag in zo'n salon wil hangen, het blijven vrouwen.

Ook al lijken het domme mensen, ze zetten wel een stap die veel niet durven te nemen. Niets anders dan respect.

quote:

Op donderdag 4 januari 2007 17:19 schreef Dizzee het volgende:

[..]


Ook al lijken het domme mensen, ze zetten wel een stap die veel niet durven te nemen. Niets anders dan respect.

nou in dit geval niet. Leuk dat ze die stap durven te wagen hoor, maar je gaat toch ook niet parachute-springen zonder je parachute goed in te pakken (als voorbeeld )

Als je dan al durft te emigreren zorg dan dat je je ook goed voorbereid. Leer de taal, zoek van te voren een baan of wees op de hoogte van de plaatselijke banenmarkt, regel tijdig een visum, zorg voor een back-up, enz.

quote:

Op donderdag 4 januari 2007 17:38 schreef kepler het volgende:

[..]

nou in dit geval niet. Leuk dat ze die stap durven te wagen hoor, maar je gaat toch ook niet parachute-springen zonder je parachute goed in te pakken (als voorbeeld )

Als je dan al durft te emigreren zorg dan dat je je ook goed voorbereid. Leer de taal, zoek van te voren een baan of wees op de hoogte van de plaatselijke banenmarkt, regel tijdig een visum, zorg voor een back-up, enz.

Ik ken het gevalletje van de serie niet, maar het één hangt vaak ook samen met het ander. Zonder baan, geen visum en een taal leer je ter plaatse ook snel.

altijd het overwegen waard
Opzich lijkt het me interessant om te emigreren.
Waarheen dat dan zou moeten, zou ik nog niet weten

quote:

Op donderdag 4 januari 2007 10:52 schreef Hik het volgende:
Mijn god, heb gisteren een stukje zitten kijken van zo'n programma over mensen die besluiten te emigreren ("Ik ga weg" geloof ik, op NL 1). Was een kerel die met z'n vriendin naar Isla Margarita ging verhuizen. Nu stel ik voorop dat ik diepe bewondering heb voor mensen die dit gewoon dóen (boeltje oppakken en vertrekken) én dat ik het begin van het programma niet heb gezien en ik dus niet weet wat hun exacte motivatie was. Maar het valt me toch wel vaak op (ook bij die Engelse programma's over mensen die naar Spanje vertrekken) dat er héél veel dómme lui bij zitten.

Ik bedoel maar: het leek wel of deze twee mensen helemaal níks hadden voorbereid. Hoe moeilijk is het om in Nederland vast een beetje Spaans te leren (niet zo, kan ik je vertellen)? Zij kwamen daar aan en spraken niet meer dan "si" en "gracias". Niet echt handig als je daar komt om een bedrijf te gaan opzetten. Bovendien wilde deze man visexcursies gaan organiseren. Hij wist welke vis daar rondzwom, maar hij had er verder totáál geen kaas van gegeten. Hij kwam dus vervolgens ook de hele tijd terug zonder vis te vangen.... Wat een sukkel, het werd echt tenenkrommend op een gegeven moment.
Oh, en z'n vriendin vond het vooral wel lekker dat ze niks hoefde te doen. Die lag de hele dag in de beautysalon en zat een beetje met haar moeder te MSNnen.

Anyway... het verbaasde me allemaal nogal. Wat dénken die mensen nou vooraf?

Heb ik ook gezien en het verbaasde me wel. Dat wijf was al helemaal goed voorbereid zeg

ik... terug naar spanje (ik ben er geboren, op mn 10e naar nederland verhuist)
ik was van plan om eerst mn opleiding af te maken (nu nog 3.5 jaar) maar ik denk er de laatste tijd vaak over en eigenlijk zou ik al veel eerder terug willen... over een half jaartje ongeveer
maar ja dat gaat allemaal niet zo makkelijk

Ik vlieg 6 februari weer terug naar Buenos Aires en ga dan serieus op zoek naar een eigen woning. Woon er inmiddels ruim een jaar en het bevalt me nog uitstekend. 2007 moet het jaar worden dat ik ook daadwerkelijk officieel vertrek, maar dat is toch nog wel even slikken Ik ben er zeker van dat ik voorlopig daar wil wonen, maar het is toch een flinke stap natuurlijk.

Emigreren is wat overdreven, maar ik zie mezelf wel met een berg geld de wereld over reizen, en maar zien waar ik vertoef. Dat elke dag anders is en zodra je merkt dat je in een soort van sleur terecht komt gewoon weer verder reist naar een nieuwe plek . Maarja... ach die tijd komt nog wel .

quote:

Op zondag 31 december 2006 18:42 schreef maartena het volgende:
Tja, 18 is dan ook wel erg jong om een onderneming als een emigratie uit te voeren. Mensen denken er nogal nonchalant over vaak, en roepen dat ze "over 3 jaar gaan emigreren" als ze 21 zijn en klaar zijn met hun studies enzo.... maar vaak loopt dat toch op niets uit.

Maar het is wel goed om zo vroeg mogelijk te beginnen denk ik, anders kan je wel eens 'vastroesten'.

Ben de eerste keer op m'n 19e vertrokken met het idee om te emigreren maar kwam toch naar een paar maanden terug uit de US. Ik wist van de greencard maar dacht dat ik die daar makkelijker kon krijgen...

De tweede keer was ik 21 op uitnodiging met baan en dat gaat alweer meer dan 6 jaar goed. Op het begin dacht ik nog verder te verhuizen maar nu ben ik hier in London 'vastgeroest'. Ik sta er wel open voor, maar het is prima hier.

Italie ligt in de planning