He Gijs! Hier is mijn reactie...
Leuk om zo je verhaal te lezen! Echt goed dat je het nu eens allemaal op papier hebt gezet. Het is erg leuk om te lezen, en ook erg duidelijk geschreven. Maarja, ik als overtuigd determinist kan het hier natuurlijk niet mee eens zijn
![]()
Ik kan je helemaal volgen t/m de definitie van determinisme van Laplace. Daarna kom je bij je betoog over de supercomputer die alles weet en de toekomst gaat voorspellen. En ik denk dat je bij die gedachtegang onterecht 'voorspelbaarheid' en 'gedetermineerdheid' aan elkaar gelijk stelt. Ik zal het proberen uit te leggen aan de hand van jouw voorbeeld.
Voor zover ik kan overzien is men het er in natuurkundige kringen over eens dat alles in het universum beweegt (alleen al ten gevolge van de temperatuur, die vaak hoger is dan het absolute nulpunt). Beweging heeft met snelheid te maken, en snelheid is gedefinieerd als een functie van tijd en plaats, dus zouden we moeten kunnen zeggen dat als de tijd stilstaat, de beweging ook stilstaat. Laten we nu voor de grap eens aannemen dat tijd constant is, en dat wij net als in de Freestyler clip een afstandsbediening hebben waarmee we het hele universum kunnen stilzetten, terugspoelen, fast forward e.d. Daarnaast hebben we de alleswetende computer, en we zetten het universum stil op precies dat moment waarvan de computer alle informatie kent. Volgens het determinisme geldt nu, dat het eerstvolgende moment vastligt, en dat de computer dat zou moeten kunnen voorspellen, omdat alle informatie van het volgende moment besloten ligt in het huidige (oorzaak-->gevolg).
Maar wat is nu het eerstvolgende moment? Laten we dat moment definieren als 1/oneindig seconden later. Dat is dus een oneindig kleine tijdseenheid later. Dat is het kleinst mogelijke moment later, en dus is dat precies het moment dat de computer zou moeten kunnen voorspellen. Tot zover zijn we het volgens mij met elkaar eens.
Maar nu... het probleem van de zelfreferentie. Als alles inderdaad zo is, zoals jij hebt beschreven, dan heb je gelijk. De voorspelling van de computer heeft invloed op wat er gaat gebeuren, en kan daarom per definitie niet accuraat zijn: hij weet immers nog niet wat hij gaat voorspellen. Maar stel nu dat de computer alleen in staat is om een voorspelling te doen over het kortst mogelijk moment later, zoals ik hierboven beschreef. In dat geval, kan de computer best een goede voorspelling geven. Die voorspelling kan dan alleen niet over zulke wezenlijke dingen gaan als 'zal ik mij in deze kamer bevinden', omdat dat een veel langer tijdsbestek beslaat dan het kortst mogelijke moment. De computer zou hooguit een voorspelling kunnen doen over de positie (en eventueel ook de snelheid, maar dat is een andere discussie) van deeltjes, immers: ieder gevolg heeft een oorzaak, en die oorzaak was bekend bij de computer. Laten we zeggen dat deze computer een voorspelling doet over moment 0 en 1.
Nu zetten we een nieuwe computer neer, die precies hetzelfde doet, maar nu voor moment 1 en 2. En we nemen er nog een voor moment 2 en 3, en nog een, en nog een, enz: een oneindig lange reeks computers, die vanaf moment 0 de hele toekomst voorspelt. Maar let wel, geen enkele computer is in staat om verder te voorspellen dat het kortst mogelijke moment later. Nu hebben we dus een reeks computers die allemaal precieze (kloppende) voorspellingen doen; geheel in overeenstemming met het determinisme.
Het probleem van de zelfreferentie is in dit voorbeeld opgelost, want er kan geen situatie worden bedacht waarin de stand van zaken in het universum op het kortst mogelijke moment later afhankelijk is van de uitkomst van de voorspelling.
Bovendien kan het nu niet meer zo zijn dat de situatie die jij schetste opging. De computer deed namelijk geen voorspelling over de toekomst verder dan het kortst mogelijke moment later. En als hij dat wel deed, dan zou dat inderdaad niet altijd juist hoeven te zijn, vanwege die zelfreferentie. Er is in het tijdsbestek van het kortst mogelijke moment later geen tijd om tot interpretatie te komen van de voorspelling van de computer. Alle deeltjes in het universum volgen braaf hun deterministische route en er is dus ook geen probleem met de zelfreferentie.
Als we nu die schakel van computers bekijken, dan hebben we een perfecte reeks voorspellingen, tot in de oneindige toekomst. Maar op moment 1 is er nog niks te zeggen over moment 3 of later. De toekomst is dus slechts in beperkte mate voorspelbaar. Maar de reeks computers toont wel aan dat de toekomst vastligt, oftewel, gedetermineerd is. Dus hoewel de toekomst niet voorspelbaar is, ligt hij wel vast. Naam mijn mening doet dit niks af aan een deterministisch wereldbeeld.
Ik ben het in zoverre dus ook oneens met de definitie van Laplace. Alle deeltjes volgen in mijn model immers wel gewoon de natuurwetten.
Nou goed, ik ben benieuwd wat je ervan vindt! Ik hoop dat ik mezelf een beetje begrijpelijk heb kunnen uitdrukken
![]()
Wel grappig dat je je theorie ook nog uitbreidt naar de maatschappij. Ik ben het helemaal met je eens dat criminelen zich nooit zullen kunnen verschuilen achter het determinisme. Als alles gedetermineerd is, is schuld dat dus ook, dus daaraan doet het niks af. Juist omdat alles een zo complex geheel is, is het niet te bevatten voor de mens. Daarom ontstaan er illusies als ‘vrije wil’ en ‘bewustzijn’. Of dit nou illusies zijn of niet, ze bestaan wel, en daar moet je de maatschappij op inrichten, want inderdaad, rechtspraak heeft wel degelijk invloed, zelfs als de misdadiger deterministisch gezien geen schuld heeft: door zijn straf gaat hij zich misschien wel beter gedragen (oorzaak-->gevolg) en misschien schrikt het andere misdadigers wel af (ook oorzaak-->gevolg).