[Centraal] (Aanstaande) docenten - Deel XII

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 21:42 schreef teigan het volgende:
Ik weet ook niet goed wat ik nog meer zou kunnen doen eigenlijk.. Iemand tips?

Als ik iets aan het uitleggen ben en er zijn wat mensen aan het kletsen, dan
-> kijk ik die leerlingen lang en doordringend aan en ga wat langzamer praten
-> noem ik de naam van de leerling in de uitleg ("en wat je dan ziet, Ruben.. is dat het werkwoord van klank verandert")
-> stop ik en zeg ik: "Sorry dames dat ik jullie interessante gesprek onderbreek. Wat dom van me ook. Vertel even rustig verder, de klas en ik wachten wel en we willen ook even graag meeluisteren, natuurlijk".
-> stop ik en zeg: "Oh, jullie weten het beter? Dan kunnen jullie het natuurlijk ook even voor de klas komen uitleggen".
-> stop ik en zeg: "Oke, X, ik vind het nu leuk geweest. Pak gewoon maar je spullen in en vertrek. Ga maar in de aula zitten of zo, die is misschien meer gesteld op je aanwezigheid dan ik. Of je hier nu wat zit te vegeteren of in de aula, maakt me niks uit. Pak je spullen bij elkaar en verdwijn..... [leerling beduusd, want die had dit niet verwacht, pakt spullen in]... je mag best wat opschieten hoor... [leerling staat op en loopt naar de deur, maakt de deur open]... En ga maar weer terug naar je plaats. De vólgende keer dat ik je moet waarschuwen, sta je dus écht buiten".

^{Zo heb ik ook een keer een leerling een route laten lopen langs de deuren van alle coördinatoren en de directrice, om hem uiteindelijk een nieuwe stift te laten halen bij de conciërge. Dan weten ze ook hoe laat het is}.

Of met een Paul Jambers-accent een klein interview met de leerling houden ("Deze mevrouw hier heeft een veelvoorkomende afwijking - zij is namelijk aan het praten tijdens de uitleg.. Vinde Gij dat fijn? Krijgt Ge daar een fijn gevoel bij?")..

Af en toe met een krijtje gooien wil ook wel es helpen. "Tja, als je nu had opgelet had je het krijtje natuurlijk zien aan komen".

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 22:41 schreef LuQas het volgende:
Morgen is het weer open dag. Ik vind dat toch een bijzonder fenomeen elke keer. Dat reclamepraatjes houden ligt me wel, hoewel ik het ergens ook vreselijk vind.

Ja, die hebben wij aanstaande zondag. Ach, vind het an sich niet zo erg. Er komen vaker wat oud-leerlingen langs op die dag, da's altijd wel gezellig. En aangezien ik in de PR-groep zit, ben ik de hele dag (ofja, 3 uurtjes) bezig met foto's maken - en da's altijd nog leuker dan de hele tijd in je lokaal zitten.

Juist, en dát is wat ik wil bereiken. Die onvoorspelbaarheid van de manier waarop ik hun kan toespreken, werkt heel erg goed. Je hebt namelijk leerlingen, dan vraag je hen of ze even stil kunnen zijn, maar die dan na een kleine pauze weer verder kletsen. Als ik ze dan even in het middelpunt van de belangstelling heb gezet op een manier die ze eigenlijk niet willen, merk je wel dat ze zich gedeisd houden.

Toch denk ik dat de leerlingen een zekere mate van respect voor je moeten hebben en jij als docent iets van overwicht. Ik heb nu ook weer een collega, waar de klassen compleet overheen walsen. Dan kun je wel in je handen klappen (zoals op de PABO nog al eens gesuggereerd wordt), of leuke dingen in het vooruitzicht stellen ("als jullie goed werken gaan we de volgende 5 weken film kijken"), of aandacht eisen op een onverwachte manier, maar als je overwicht (niet OVERGEWICHT he! ) mist en de klas ziet het niet zitten met jou, dan wordt het denk ik wel iets moeilijker.

quote:

Op zondag 28 januari 2007 09:29 schreef teigan het volgende:
Voorzover ik het van collega's hoor, klagen ze niet echt over mij... Het is ook niet zo dat ze me echt niet zien zitten, maar de klas is gewoon heel druk... Niet alleen bij mij, maar ook bij een aantal andere collega's..Als de mentor het er over heeft in een kringgesprek zien ze ook wel dat ze fout zijn, en wat ze zouden moeten doen, maar de uitvoering loopt niet altijd lekker. Het is gewoon echt voornamelijk een kwestie van een paar leerlingen die de boel verstieren, alleen krijgen ze de hele klas nog wel eens meegesleept zeg maar.

Goh, je zou het wel over mijn mentorklas kunnen hebben Daar hebben een aantal (nieuwe) collega's ook wel problemen mee, vanwege dezelfde oorzaak als jij boven beschrijft. Enkele drukke leerlingen die de klas weten mee te trekken. Afgelopen week heb ik al die aanstichters gigantisch hard te pakken gehad en meteen krijg ik opmerkingen van die betreffende collega's (maar ook van leerlingen in de klas), dat het opeens een stuk rustiger is. Die leerlingen kunnen ook perfect vertellen waarom ze druk zijn en ze zien ook wel in dat het eigenlijk niet hoort. Maar als ik ze soms hoor vertellen, dan denk ik soms: "ik had preciés het zelfde gedaan!". Dat zijn dan fouten of inconsequente handelingen, door de onervarenheid van nieuwe docenten.

quote:

En mijn overwicht is er nog niet echt vrees ik... Maar ik hoop/denk dat dat komt met mijn (hopelijk) toenemende zelfvertrouwen en ervaring...

Dat komt écht wel.

quote:

Iig heel erg bedankt voor de tips, ik heb hier wel wat aan..

Graag gedaan.

quote:

Op zondag 28 januari 2007 10:53 schreef thaleia het volgende:
Als ik nu terugdenk aan mijn eerste twee jaar voor de klas, dan denk ik: "hoe is het mogelijk dat ik dat allemaal van leerlingen heb gepikt?" c.q. "hoe is het mogelijk dat ik dat allemaal heb laten gebeuren?" Er gebeurden toen dingen in klassen die nu echt ondenkbaar zijn geworden. Toch ging het nooit zover dat een leerling echt iets gemeens zei of deed, of dat ze collectief de klas uitliepen of mij huilend aan het wegrennen kregen (en geloof me, die dingen komen wel voor). Ergens voelde ik ook in die beginjaren al wel dat de leerlingen bij mij zoiets hadden van: "eigenlijk is ze wel tof, ze bakt er alleen nog totaal niks van qua orde".

Ja, dat had ik ook. Ik zou ze ook niet meer over willen doen. Wanneer ik nu nieuwe collega's zie worstelen, denk ik automatisch terug aan mijn eerste jaren en weet precies hoe ze zich voelen. We zijn met een hele groep jonge collega's die allemaal rond de zelfde tijd gestart zijn en we helpen die nieuwe collega's dan ook vaak. BEHALVE collega's die de waarheid niet onder ogen durven te zien en glashard ontkennen dat ze het niet geregeld krijgen in de klas. Klinkt misschien hard, maar als een aantal collega's ziet dat de bankjes door het lokaal vliegen, de collega daar op aanspreken en hulp/tips aanbieden, en die collega zegt dan keihard dat er niks aan de hand is - dan verlies je 'ons' respect meteen.

quote:

degenen bij wie het niet goedkomt zijn degenen die zich op geen enkele manier kunnen verplaatsen in de leerlingen, en ze alleen maar zien als een lastige troep figuren die per definitie van kwade wil zijn.

Inderdaad. Ik las toevallig in het Schooljournaal (van de CNV, weet niet of iemand van jullie dat ook toevallig leest), een citaat van een docent: "Leerlingen willen over het algemeen niks, behalve keet schoppen". Dan denk ik: 'vent, waar héb je het over?'.

quote:

Klein tipje: probeer veel mee te gaan met buitenschoolse activiteiten, ga kijken als een klas een toneelopvoering doet, of achter een kraam staat voor een goed doel, of tegen een andere klas voetbalt. Dan maken zij niet alleen mee dat jij best een toffe figuur bent die belangstelling voor hen toont en keihard langs de lijn staat te juichen, maar jij maakt ook mee dat zij anders (veel leuker!) kunnen zijn dan ze tot nu toe in het lokaal waren

Helemaal mee eens! Ik ga vaak in de praktijk-afdelingen kijken als ik een tussenuur of zo heb. De leerlingen vinden dat leuk als je belangstelling toont (want dat doet bijna niemand). En dat merk je daarna ook in je eigen lessen. Of gewoon eens over iets anders praten aan het einde van de les, dan alleen maar de lesstof. Hoe was het weekend, bijvoorbeeld. Dan merken ze dat jij ook maar een mens bent met interesses, en niet iemand die hen het leven zuur wil maken.

Die *klik* is zó belangrijk...

Ja, kan ik me erg goed voorstellen. Soms denk ik wel eens: ik ga expres afstand houden, maar ik weet gewoon dat me dat niet lukt.

Geweldig toch