ZWEET.

'Als ik tegen u zeg: "Zweet", wat zegt u mij dan?'
'Hoe bedoelt u, "zweet"'?
'Het delen van, het delen van zweet.'
'Dan zeg ik u; getverdemme.'

.

ZO OP WARME DAGEN DAT U DOOR DE STAD LOOPT EN DAN LOOPT ER EEN HELE DIKKE ZWETERIGE MAN MET BLOTE ARMEN ROND. EEN PASSANT VRAAGT HEM; 'PARDON MIJNHEER, HEEFT U TOEVALLIG EEN IDEE OVER DE TIJD?' 'HOE BEDOELT U DAT, EEN IDEE OVER DE TIJD, DAT VIND IK TOCH LASTIGE VRAGEN!' 'OH, PARDON. WELLICHT HEB IK MIJ IETWAT ONGELUKKIG GEFORMULEERD. WAT IK BEDOELDE WAS; WEET U HOE LAAT HET IS?' 'MAAR NATUURLIJK', SPREEKT DE DIKKE, ZWETERIGE HEER. HIJ TILT ZIJN ARM OP OM BETER ZICHT TE KRIJGEN OP ZIJN POLSHORLOGE EN HIERBIJ, ACH - GETVERDEMME -LOOPT U, OMDAT U ANDERE ZAKEN AAN U HOOFD HEBT, OMDAT U EEN DROMER BENT, EEN DAGDROMER, ZO ZIJN OKSEL BINNEN. GETVERDEMME!

[ Bericht 0% gewijzigd door JAM op 24-11-2006 22:05:32 ]

_{Maar daar buiten dan, JAM, daar buiten? Buiten die warme dagen in de stad?}

Ziet u, het geval wil dat ik een zweterige huisgenote heb. Mijn geluk wil dat haar zweet niet zo geurig is, anders was de situatie werkelijk niet te harden. Ik zeg vaak tegen haar: 'Hier, neem even een handdoekje. Je kan je zo toch niet vertonen, met al die druppels op je gezicht? De mensen zullen van je denken, dat je juist door de regen hebt gewandeld of een douche hebt genomen en bent vergeten je gezicht af te drogen; nu ja; wie zijn wij om de mensen op zulke dwaalsporen te zetten?' 'Klaar?' 'Ja, klaar.' Zij negeert me, zij heeft geen boodschap aan de mijne.

.