Ik kan me nog goed herinneren hoe spannend ik het vroeger vond als op de pakjesavond (of middag) ineens de deur openvloog en de pepernoten door de kamer gingen. Als we dan snel naar de deur liepen was Sint altijd nét weg, maar stond er wel een zak met kadootjes.
Echt supersneu was het elke jaar weer voor Oom, die altijd Sinterklaas bij ons kwam vieren maar altijd echt altijd net te laat was. "volgend jaar ben ik er gewoon eerder hoor" zei Oom altijd, maar Sint was elk jaar sneller leek wel.
Mijn kwartje viel pas toen ik niet meer in die goedheiligman geloofde.
Dit jaar is het eerste jaar dat Iris het echt bewust gaat meemaken. Aan Eva zal het zo'n beetje voorbijgaan, maar Iris moet toch wel een geloofwaardig verhaal hebben hoe al die pakjes ineens in huis komen. Opa en oma kunnen nu niet meer met hun pakjes onder hun arm aan komen lopen, Iris zal nu willen weten waar die ineens vandaan komen.
Mijn idee is om de zak met kadootjes door iemand voor de deur te laten zetten, al zullen we dan wel met de gordijnen dicht moeten gaan zitten en ik moet daar nog even iemand voor zien te vinden.
Hoe pakken jullie dat aan op pakjesavond of pakjesmiddag?
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥