diginoob | vrijdag 17 november 2006 @ 20:46 |
Je vind iemand heeeeeeeeel leuk en hij/zij jou, maar hij/zij is van plan over 2 jaar in Amerika te gaan wonen en daar wijkt hij/zij niet vanaf. En jij wilt best in Amerika wonen maar de komende 7 jaar is dat echt niet mogelijk. Ga je dan een relatie 'beginnen'? Ik dus mooi niet hè, m.i. is de hele essentie van een relatie, namelijk het 'gezellig samenzijn' dan weg. Kletsen aan de telefoon kan ik ook met een vriend(in) of mijn ouders. | |
Sebasser | vrijdag 17 november 2006 @ 20:52 |
Over 2 jaar pas, so what. Als je echt verliefd bent, dan maakt het niet veel uit dat het maar 2 jaar is. je bent iig samen.. | |
timmeeeh | vrijdag 17 november 2006 @ 20:54 |
![]() Dat je je daar nu druk om kunt maken zeg. Zorg eerst maar eens dat je een paar maanden bij elkaar blijft, en kijk daarna verder. | |
diginoob | vrijdag 17 november 2006 @ 20:55 |
Ik ga geen relatie beginnen als ik al weet dat ie na 2 jaar over is. Ik ga voor de lange termijn. | |
Sebasser | vrijdag 17 november 2006 @ 20:58 |
quote:ik vind 6 maand al veel.. ![]() ![]() | |
timmeeeh | vrijdag 17 november 2006 @ 21:01 |
quote:Dat bedoel ik! | |
timmeeeh | vrijdag 17 november 2006 @ 21:02 |
quote:Ik vind dat nogal een schrale instelling. Maargoed, wie ben ik. | |
Salsagirl | vrijdag 17 november 2006 @ 21:03 |
Ik kom wel voor het feit te staan dat ik over een jaar of iets meer..voor zeker 2 jaar mee 'moet' naar amerika Omdat mijn vriend voor de kma daar heen moet.. En ja dat is geen moeten,maar ja wat heb je aan een relatie als je elkaar 2 jaar bijna niet zou zien anders.. Ik zal best mee gaan daar niet van..maar op zich er wel moeilijk mee hebben. Om alles achter te laten ook al is het 'maar' 2 jaar dan.. Maar ja dat is nog altijd beter te doen dan gaan leven in amerika, Denk niet dat ik dat zou kunnen. Ook al zou ik met pijn in mijn hart mijn vriend los moeten laten dan.. gelukkig niet aan de orde | |
tongytongylickylicky | vrijdag 17 november 2006 @ 21:07 |
quote:Ik zou er eerst maar eens voor zorgen dat je vriend bij de laatste uitkomt. En de druk e het leven op de KMA volhoudt. Genoeg mensen meegemaakt die al een half jaar/ jaar bij de KMA zaten op de pilotenopleiding en klaar stonden om naar Amerika te gaan en dan alsnog afhaken. | |
Salsagirl | vrijdag 17 november 2006 @ 21:14 |
quote:Nou echt rouwig zal ik daar niet om zijn.. Maar het is geen opgever.. Maar ja voorlopig ben ik nog in nederland ![]() | |
avotar | maandag 20 november 2006 @ 09:27 |
over 2 jaar pas | |
miss_dynastie | maandag 20 november 2006 @ 09:39 |
quote:Ga eerst eens voor de derde date of zo ![]() In twee jaar kan zoveel gebeuren (zowel in positieve als negatieve zin), dus ik geloof niet dat ik het hier nou op af zou laten ketsen. | |
TJDoornbos | maandag 20 november 2006 @ 09:42 |
beetje vroege conclussie TS! | |
Xplo | maandag 20 november 2006 @ 13:46 |
Als je echt van het meisje houdt, zou ik het ten minste 'proberen'. Wellicht dat je er anders over voelt over 2 jaar. Ik weet niet waarom je per se hier moet blijven de komende 7 jaar. Maar wellicht dat er iets te regelen valt als je 2 jaar in de relatie zit. Zeker met zo'n tijd qua voorbereiding. Je moet echter wel helemaal voor haar gaan, als je dat niet doet, ben je haar voor die 2 jaar toch al kwijt. | |
mgerben | maandag 20 november 2006 @ 14:10 |
quote:Sorry hoor, ben ik de enige die dit een triest gejammer vindt? In twee jaar kan er heel veel veranderen. Misschien gaat Amerika wel niet door. Misschien besluit je om lekker mee te gaan. Als jij 100% zeker weet wat er in de komende 2 jaar gaat gebeuren zie ik het probleem niet, want dan moet je gewoon even een paar keer de Lotto gaan winnen zodat je al het geld hebt om te doen wat je wilt. Verder is dat verhaal van de komende 7 jaar 'niet mogelijk' natuurlijk vette onzin. 'Niet gewenst' of 'niet gepland', dat is beter. Maar niet 'onmogelijk'. Als je een beetje open mind hebt zie je dit gewoon als een mogelijkheid, een geweldige kans. Of je kijkt er 100% negatief tegenaan: Ik 'kan' niet weg en de relatie gaat 'zeker' over 2 jaar uit. Ik zou zeggen: Ga ervoor en doe niet alsof je je leven even kunt inplannen. 'Kan niet' is onzin. Als je niet met nieuwe omstandigheden kunt omgaan, waar ben je dan helemaal mee bezig? [ Bericht 1% gewijzigd door mgerben op 20-11-2006 14:21:07 ] | |
Terreros85 | maandag 20 november 2006 @ 14:15 |
Gewoon proberen. Als het échte liefde is volg je haar overal ter wereld, zelfs naar de VS. | |
Mickje | maandag 20 november 2006 @ 15:18 |
Verliefdheid komt op als poep, en waarom niet je gevoelens volgen en niet te ver vooruit denken? Ik zou het juist proberen, omdat het van beide kanten komt, je kan toch niet voor jezelf 2 jaar vooruit denken. tenminste ik niet! Diegene kan nu zeggen over 2 jaar naar amerika te gaan, maar misschien gebeuren er nog zoveel dingen in der leven gebeuren. Ook moet je het eerst nog maar zien vol te houden die 2 jaar... | |
Rutger1983 | maandag 20 november 2006 @ 15:44 |
waarom zou je niet iig voor 2 leuke jaren kiezen? je verliest er niks mee toch ![]() | |
Godshand | maandag 20 november 2006 @ 15:57 |
quote:eens is... misschien maakt HIJ/ZIJ het vantevoren al veel eerder uit... | |
Fawn | maandag 20 november 2006 @ 16:19 |
Ik ben ook van de lange termijn, maar 2 jaar is wel errruuugggg verweg, maar dat is mijn mening. Ik denk dat als je daar nu al zo mee bezig bent, het al een probleem wordt zonder dat dat nodig is, maar daardoor al wel de eventuele relatie negatief kan beinvloeden. In dat geval zal ik er niet aan beginnen. | |
diginoob | dinsdag 21 november 2006 @ 18:43 |
quote:luister es: ik zie het absoluut niet als een mogelijkheid want ik wil een studie doen die niet in Amerika bestaat, ik kan mijn ouders nog lang niet missen en ik wil eerst een zeker zelfstandigheid opbouwen. Lijken me hele normale redenen om hier te blijven. Als ik over 2 jaar naar Amerika zou gaan zou dat betekenen dat ik mijn hele toekomst verpest. En wat mij betreft gaat een relatie 'zeker' uit als iemand aan de andere kant van de wereld wilt wonen, ja. Wat heb je dan nog aan een relatie? | |
diginoob | dinsdag 21 november 2006 @ 18:45 |
quote:Jazeker wel, want als hij dan na 2 jaar weggaat en ik blijf hier, want dat is dan de consequentie, heb ik 2 jaar een relatie voor niks lopen opbouwen. Ik vind het heel realistisch om ook rationeel te kijken naar wat praktisch is en hoe levens in elkaar in te passen zijn, i.p.v alleen maar je gevoel te volgen en na 2 jaar jankend thuis te zitten omdat 'hij weg is'. Jullie zijn wel een product van deze tijd trouwens zeg. | |
diginoob | dinsdag 21 november 2006 @ 18:46 |
quote:misschien ook niet. en wat dan? ![]() | |
diginoob | dinsdag 21 november 2006 @ 18:49 |
PS. Ik kan me nog een zeker programma herinneren over een Nederlandse vrouw die een relatie had met een asielzoeker, en na een paar jaar mocht hij toch niet blijven en moest hij weg terwijl het volgens hen beiden nog gevaarlijk was daar. De reacties waren voornamelijk in de trant van "Dat had je toch kunnen weten. Was er niet aan begonnen." enz. Wat is daar dan zo anders aan, dat je dan blijkbaar WEL 'verder vooruit kijkt' en dat hierbij overbodig is? Die relatie had toch net zo goed kunnen stranden na een paar maanden? ![]() | |
Mickje | dinsdag 21 november 2006 @ 18:57 |
quote:blijkbaar heb je je keuze dus gemaakt, dus kan er een slotje op, je gaat geen relatie aan. ook niet vriendschappelijk, want stel je voor dat je dan een verre vriendschappelijke band hebt, tja zie je diegene bijna nooit en alleen via pc of telefoon.... niet te doen.... good luck | |
RiLo | dinsdag 21 november 2006 @ 19:16 |
quote:Kan je het niet zien als dat je dan 2 mooie jaren samen hebt gehad waar je met een goed gevoel op terug kan kijken in plaats van een relatie voor niks lopen opbouwen? Als je hier een relatie begint met iemand, en die strand na een paar jaar om een of andere reden, is dat weggegooide tijd? [edit] Een relatie met iemand opbouwen die geen intenties heeft om naar het buitenland te gaan geeft ook geen enkele garantie op de lengte ervan. | |
Mickje | dinsdag 21 november 2006 @ 19:20 |
quote:Waarschijnlijk zal ze nooit een relatie beginnen, want ooit gaat de partner dood en tja wat dan? shit he, allemaal verloren tijd.... Je moet doen wat je zelf denkt dat goed is, maar zie het niet als 2 verloren jaren als je de relatie wel aangaat, je kan nooit de toekomst voorspellen. en weet nooit wat er in die 2 jaar gaat gebeuren. je doet veel ervaring op en misschien bloeit er meer uit. Liefde maakt smalle weggetjes breed vind ik | |
JoeyT | dinsdag 21 november 2006 @ 19:47 |
quote:Wat is je probleem dan...? Zeikwijf... Als je het daarom niet wilt dan doe je t niet. Ik word verliefd en zou het dan gewoon doen. Wie weet wat er in 2 jaar gebeurt. | |
diginoob | woensdag 22 november 2006 @ 09:31 |
quote:Als een relatie strand, is dat zeker niet altijd weggegooide tijd, maar in dit geval weet ik al zeker dat ie, als ie 2 jaar zou duren, hij na 2 jaar strand, en dan vind ik het zinloos om eraan te beginnen, omdat ik niet de intentie heb een relatie voor 2 jaar te laten duren, maar voor zolang mogelijk (niet ten koste van alles natuurlijk). Als je al van te voren weet dat ie na 2 jaar strand, dan zie ik de zin er niet zo van in. Als je geen idee hebt wel, want dan kan het nog alle kanten op. Met je edit heb je gelijk. | |
twetwe | woensdag 22 november 2006 @ 09:50 |
Maar waarom ga je er van uit dat als je verkering met haar neemt deze relatie 2 jaar lang volhoud? | |
mgerben | woensdag 22 november 2006 @ 10:00 |
Ja maar hoe kun je zeker weten dat die relatie over 2 jaar strandt? Ik denk dat je jezelf meer toekomstvoorspellende gaven toedicht dan je daadwerkelijk hebt. Misschien verandert die ander wel van mening. Misschien ga jij wel mee. 2 Jaar valt voor de meeste mensen onder 'vaste relatie'. Dan heb je echt al eea meegemaakt samen. De enige fout die je kunt maken is te doen alsof je precies weet wat er over 2 jaar gebeurt, hoe je dan denkt en voelt. | |
GeneralWong | woensdag 22 november 2006 @ 12:22 |
En waarom zou je de mogelijkheid op 2 enorm leuke jaren weg gooien? Kan toch gewoon erg gezellig zijn. Desnoods kies je ervoor om een losse relatie aan te gaan, dan heb je wel haar gezelschap, maar als er iemand langs komt die beter in jouw 'perfecte' plaatje past heb je opties... Even wat anders: Heeft zij uberhaubt wel intresse in jou? | |
Mickje | woensdag 22 november 2006 @ 12:45 |
persoonlijk zou ik niet zo ver vooruit durven kijken, er kan echt zoveel gebeuren in die 2 jaar. Met jou of die ander... Maar het blijkt elke keer uit je reacties dat je je besluit hebt genomen. Het is ten slotte jouw besluit. Heel veel mensen zouden het anders aanpakken. maar blijkbaar is dit voor jouw gevoel de beste beslissing en zul je verder moeten gaan met je leven. Voor de rest wil je ook niets doen met die gevoelens voor die ander. Hoe sterk die gevoelens ook zijn. Het idee dat het over 2 jaar zoiezo strand is voor jou blijkbaar sterker. Blijkbaar wil je dat gevoel ook niet in 2 jaar veranderen. en wil je er verder geen moeite voor doen! | |
radioanne | woensdag 22 november 2006 @ 15:28 |
quote:Ik schat dat je rond de 18 ongeveer bent? Meestal duren relaties op die leeftijd niet voor eeuwig hoor! Als t een leuk persoon is kun je toch best even lol hebben en ervan gaan genieten? En als het echt serieus wordt kun je altijd nog iets anders beslissen.. En een studie doen die wel in NL bestaat en niet in Amerika? Toch vast wel iets soortgelijks te vinden? Dus ik zou zeggen: Gewoon doen! Straks loop je de 'ware' mis, of vind je haar eigenlijk niet leuk genoeg, dat je meteen zo alles radicaal afwijst? | |
mgerben | woensdag 22 november 2006 @ 16:21 |
quote:Het is dus wel degelijk 'ik wil niet' en niet 'ik kan niet'. Vind je niet dat je de zaak nogal opblaast door te stellen dat je je toekomst verpest (jouw woorden) als je een studie kiest die je wél in Amerika kunt afmaken? Eén pluspunt is al dat je meer (levens)ervaring hebt opgedaan. Zo steek je boven alle andere grijze muizen uit. Ik vind dat je het nogal negatief insteekt, dat naar Amerika gaan. Alsof je zelfstandigheid opbouwt door bij pa en ma te blijven wonen, meen je dat serieus? Je bent gewoon onzeker om er heen te gaan. Het zijn je eigen onzekerheid en je angsten die je tegenhouden, niet je zelfstandigheid of je opleiding. Overigens vind ik jou (reactie op je volgende post in dit topic) méér een kind van deze tijd: Alles moet in jouw leven en jouw planning passen en een relatie moet iets zijn waar je iets uit haalt. Haha, alsof dat pas na 40 jaar kan, hahaha. | |
Chronicle | woensdag 22 november 2006 @ 17:19 |
Twee jáár! ![]() ![]() ![]() | |
covie | woensdag 22 november 2006 @ 17:30 |
Volgens mij heb jij je keuze al gemaakt, maargoed Daarnaast 2 jaar is lang hoor, en als je gek op iemand bent dan ga je voor diegene en zie je vanzelf wel hoe het dan loopt. Overigens kan ik me niet voorstellen dat je toekomst wordt verpest door naar amerika te gaan, integendeel. | |
Rick_Dokkum | woensdag 22 november 2006 @ 23:33 |
Deze meid weet het allemaal zo goed. Deze meid weet zeker dat ze langer dan 2 jaar een relatie aangaat met deze persoon. Deze meid is helderziend. Deze meid draagt de naam Jomanda. ![]() Serieus, je bent echt een zeikerd. Stel, je hebt nog maar 2 jaar te leven, in verband met een ongeneeselijke ziekte, zeg je dan ook 'Schiet me nu maar neer."? ![]() Haal eruit wat erin zit, je zult achteraf toch altijd weer merken dat het anders loopt dan je dacht. Je hebt geen garantie dat je het 2 jaar of langer volhoudt. Maar ja, zelf weten, he. Waarom dit topic als je het toch zelf wel weet en je alleen hoort wat je wil horen? ![]() | |
diginoob | woensdag 22 november 2006 @ 23:51 |
quote:hem, en daar ga ik helemaal niet vanuit. | |
Mickje | woensdag 22 november 2006 @ 23:57 |
quote:Idd je wil gewoon alleen horen wat je zelf al als gedachten hebt, je staat eigenlijk gewoon niet open voor je leven als je denkt te weten hoe het zal eindigen. Als je het bij voorbehoudt al niet wil, vraag ik me af waarom je uberhaupt deze topic hebt geopend.... Je gedachten zal toch niet veranderen..... Vraag dan ook niet om hulp als je er toch niet voor open staat. Maar ik zie jou nu als een persoon, die niet veel durft omdat die teveel denkt ipv doen. Je bent veel te bang om te leven? | |
diginoob | donderdag 23 november 2006 @ 00:05 |
quote:Natuurlijk steek ik het negatief in; ik ben gebonden aan Nederland. En ik woon niet bij pa en ma, ik woon bijna 5 jaar op kamers, maar ik ben nog financieel afhankelijk van hen. Als ik over 2 jaar mee zou gaan naar Amerika met hem (hij is aanmerkelijk ouder) is er een dikke kans dat ik afhankelijk wordt van hem financieel gezien. Los daarvan, kan ik mijn ouders gewoon niet missen. En er is niets vergelijkbaars qua opleiding in Amerika; bovendien vind ik die studie echt heel belangrijk en zal ik met 100% zekerheid NIET kiezen om na 2 jaar naar Amerika te verhuizen. Natuurlijk kan er van alles gebeuren, maar het staat hoe dan ook vast dat hij binnen een paar jaar naar Amerika wilt verhuizen, hij heeft daar gewoond, voelt zich hier niet thuis, en ik dat de komende jaren niet ga doen. Ach, ik was gewoon benieuwd wat jullie ervan denken, maar ik geloof dat ik hierin toch meer aansluit bij de gelovige mens, die voor een duurzame relatie gaat en liever wel vooruit kijkt. Die vrijblijvendheid die ik overal tegenkom bij niet gelovigen ergert me. Jullie 'zien allemaal wel'. Maar als je al weet dat het na 2 jaar klaar is, dan snap ik niet dat wie dan ook een relatie begint, want die begin je toch niet met de intentie 2 jaar een leuke tijd te hebben en dan van elkaar te scheiden? Ik kan me voorstellen dat voor de fokkers hier de toekomst niet zo vast ligt en ze best na 2 jaar mee kunnen gaan naar Amerika, maar ik krijg toch de indruk dat jullie je niet voooor kunnen stellen dat het bij mij anders ligt. Mijn prioriteiten liggen gewoon anders. Ik vind het belangrijk de studie te doen die ik echt leuk vind en ik vind mijn familie belangrijk. Daar draait ook mijn hele leven om en ja, daar hecht ik me aan, maar volgens mij is dat toch vrij normaal en niet absurd. Ik sta open voor een relatie en hij mag ook na 2 jaar stranden als het zo loopt, maar als dat niet nodig is, en ik weet het van te voren dan is het zinloos, totaal volkomen zinloos. Maar goed, ik weet wat jullie vinden, dus wat mij betreft kan er een slotje op. | |
diginoob | donderdag 23 november 2006 @ 00:08 |
quote:Toen ik het topic opende wist ik het nog niet zeker en ik was nieuwsgierig naar wat anderen hier zouden doen. Ik zie de vergelijking met zelfmoord niet zo. ![]() Wat zit erin dan, als het na 2 jaar 100% zeker over is? ![]() ![]() ![]() | |
dolledingo | donderdag 23 november 2006 @ 01:06 |
Als mijn vriendin voor onze relatie had aangegeven dat ze binnen een jaar een kindje zou willen, perse.. dan was ik ook geen relatie aangegaan. Nu is het in dit geval wel een ander verhaal, maar een relatie niet aangaan omdat de toekomst in de weg zal zitten is niet per definitie dom.. | |
het.ismij | donderdag 23 november 2006 @ 09:34 |
Je naam zegt het al NOOB. Over 2 jaar is nog ver weg. Als ze echt zo leuk is, gewoon dervoor gaan, Optimaal van het leven genieten!! Je kan ook morgen onder een vrachtwagen terecht komen. | |
Rutger1983 | donderdag 23 november 2006 @ 09:53 |
quote:Weetje, dan moet je niet eens aan een relatie beginnen, want de kans is aanwezig dat je partner eerder komt te overlijden dan jij. Je kan toch genieten van de tijd samen, helemaal als het gevoel er bij jullie allebei is..! Misschien sta je over 2 jaar volledig anders in het leven en verhuis je zonder te twijfelen mee. DAT kun je nu niet met zekerheid zeggen. | |
mgerben | donderdag 23 november 2006 @ 11:01 |
quote:Dat punt is duidelijk. Daar valt iedereen ook over, en terecht. Wordt je aangeklaagd als je NL verlaat? Moet je een boete betalen? Wordt je teruggestuurd op schiphol? Wordt je paspoort afgepakt? Je 'gebondenheid' bestaat uit de drempels die jij zelf opwerpt. quote:1. Of je nu financieel afhankelijk bent van hem of van je ouders, maakt dat feitelijk iets uit? 2. Je bent net zo afhankelijk als je zelf wilt. Je kunt in Amerika zó een baantje vinden. 3. Je afhankelijkheid gaat net zo ver als je zelf wilt. Je hebt altijd een retourticket in je achterzak zitten. Je kunt op elk gewenst moment op 'undo' drukken en teruggaan naar NL. Je moet niet doen alsof je al je schepen achter je verbrandt als je naar Amerika gaat. Als echt alles misgaat kun je gewoon terug. 4. Waarom zou je in Amerika niet afhankelijk kunnen zijn van je ouders? Ze kunnen je toch gewoon geld sturen, net als nu? 5. Hoe zie jij een serieuze relatie? Er zijn uiterst weinig relaties die a) serieus zijn en b) waarbij de partners volledig onafhankelijk zijn. Het is namelijk behoorlijk voordelig om dingen samen te doen - samenwonen bijvoorbeeld. Dat kun je zien als afhankelijkheid (negatief) of zo dat je gewoon 60% meer geld te besteden hebt (positief). quote:Correctie, je kunt je niet voorstellen om je ouders te missen. Maar je woont nu toch ook op kamers? En we hebben internet en telefoon? Toegegeven, je kunt niet even bij ze op de koffie. Dat zou je behoorlijk kunnen missen. Maar denken je ouders er ook zo over? quote:Nu wordt ik toch nieuwschierig. Wat dan? quote:Goed punt, maar niet iedereen zegt dat. Wat de meesten bedoelen is dat je van een relatie met een Nederlander die altijd in NL zal blijven óók niet kan zeggen dat het niet uit zal gaan. Elke relatie begint met een punt waarop je zegt 'We proberen het'. Je kunt niet wachten tot je zekerheid hebt want dan sterf je alleen. Waar de mensen hier tegen ageren is dat jij een geweldige kans, namelijk om in Amerika in een gespreid bedje te komen, presenteert als negatief punt. Heel veel mensen zouden best naar Amerika willen maar zouden niet weten waar ze moesten beginnen. Bij jou is alles al geregeld. Jij hebt een Amerikaan die zorgt dat je daar meteen een dak boven je hoofd hebt, en die je kan helpen met het vinden van een baan en een opleiding. En jij ziet dat als negatief. quote:Tsja, op Fok! krijg je niet altijd te horen wat je wilt horen. Maar als jij zo gelovig bent, daag ik je uit om een stukje Mattheus 25 te lezen vanaf vers 14. Wijsheid van 2000 jaar oud. Dan mag jij vertellen waarom ik dat stukje uitkoos. [ Bericht 4% gewijzigd door mgerben op 23-11-2006 11:22:22 ] | |
diginoob | donderdag 23 november 2006 @ 20:08 |
mgerben: Humanistiek. Ik ben niet gelovig. Wat voor de een een geweldige kans is dat voor een ander niet. Volgens mij ligt t aan de combi andere visie en een slecht inlevingsvermogen dat vele fokkers hier zich niet kunnen indenken dat er mensen zijn die niet in Amerika willen wonen en die andere prioriteiten hebben dan zij. Iedereen blijft maar denken dat 'alles kan veranderen in 2 jaar', maar er staan bepaalde dingen voor mij vast. Ik vind mijn studie en familie belangrijker dan een eventuele relatie. Als ik niet zou hechten aan bepaalde dingen (studie, NL, familie) was ik zo meegegaan. Telefoon en internet vind ik 10x niks vergeleken met mijn ouders echt zien. "Heel veel mensen zouden best naar Amerika willen maar zouden niet weten waar ze moesten beginnen. Bij jou is alles al geregeld. Jij hebt een Amerikaan die zorgt dat je daar meteen een dak boven je hoofd hebt, en die je kan helpen met het vinden van een baan en een opleiding. En jij ziet dat als negatief." Ik behoor dan blijkbaar niet tot 'heel veel mensen'. Ik zou het als positief zien als ik andere dingen niet veel leuker + belangrijker zou vinden, ja. Maar toevallig vind ik mijn studie en familie wél belangrijk en doe ik niet 'alles' voor een relatie. Ik geloof ook niet dat een relatie het grote geluk is, groter dan die dingen waar ik nu mijn geluk uit haal. Laat ook maar.. | |
diginoob | donderdag 23 november 2006 @ 20:10 |
Ik weet wat mij gelukkig en wat mij ongelukkig maakt. Over 2 jaar naar Amerika, de mogelijkheid om de meest fantastische studie te doen weg, mijn ouders weg, maakt me ongelukkig. Simpel. | |
Domai | donderdag 23 november 2006 @ 21:40 |
Speltip 8: Zet niet gelijk te hoog in. | |
Rick_Dokkum | vrijdag 24 november 2006 @ 10:30 |
quote:Je bent een zwartkijker, dat ben je. Als vandaag een atoombom op NL valt, zijn we allemaal dood. ![]() 1.) Wat geeft jouw de garantie dat je zeker weet (dubbelop ik weet het, maar misschien ben ik dan nog duidelijker ![]() 2.) Wie zegt dat hij over 2 jaar nog weggaat? In de liefde en het leven moet je je voorbereiden op het onverwachte. Als je al met zo'n instelling een relatie wil aangaan, dan heb ik heel erg medelijden met je partner en vind ik jou erg zielig. Just my 2 cents. | |
diginoob | vrijdag 24 november 2006 @ 20:46 |
quote:1.) NIKS, waar zeg ik dat? NERGENS. DUS? 2.) Dat zeg ik en dat zegt hij. | |
Chrrris | vrijdag 24 november 2006 @ 20:51 |
Je kan altijd kijken wat het wordt.. mss is het over 2 jaar wel niks meer.. dat is nog zo ver weg! | |
Rick_Dokkum | zaterdag 25 november 2006 @ 10:40 |
quote:Oh nee? Jij zegt dat het die 2 jaar niet waard is. Weet je wel hoe lang dat is? Er kan toch zoveel gebeuren? Je vind het niet waard om 2 jaar iets op te bouwen. Stel je voor dat het zo goed gaat, dat hij in NL blijft of dat jij de kans krijgt om met hem mee te gaan naar de VS! Zo kun je het namelijk ook bekijken. Maar je kan ook als een pessimist verdergaan, zelf weten. | |
Houniet | zaterdag 25 november 2006 @ 10:41 |
gewoon doen ![]() |