ouders van een meerling

_{*schuift aan*}
Ook hier een moeder van een meisje en jongen-tweeling van bijna 2 jaar. Ongelooflijk hoe hard de tijd gaat, maar dat cliché is universeel als ik zo eens om me heen luister. Ik vind het een voorrecht om moeder te mogen zijn van deze twee wonderlijke mensjes. Ik ben daarnaast ook erg benieuwd naar verhalen van andere moeders/vaders met de alweer wat oudere kindjes.
Ik wens jou veel plezier met je zwangerschap. Ook daarin kun je bijzondere dingen meemaken.

Allereerst van harte gefeliciteerd!!
Ik ben moeder van 4 kinderen,zoon van bijna 15,zoon van 12 en een j/m tweeling van 9 jaar.
Het is echt superleuk een tweeling,echt dubbel genieten!
(stiekem een TVP )

kaptein, ze moesten 6 weekjes in het ZH blijven.
_{Zie mijn couveuzekamer topic.}
Maar ze zijn gelukkig weer thuis, hoewel ik het niet als heel erg verschrikkelijk heb ervaren.
Heb er eerlijk gezegd veel van geleerd, en het was goed om aan t idee te wennen.
Maar ze waren waarschijnlijk te vroeg doordat mijn baarmoeder een andere vorm heeft dan andere vrouwen.

Maar een tweeling is echt geweldig, vooral omdat ze alle 2 hun eige eigenschap hebben. tis druk, maar je krijgt er zo veel moois voor terug! heerlijk!

en nog 7 maanden... spannend hoor! geniet er van, tis zo voorbij de tijd.... (vooral bij mij ik ben maar 3,5 maanden bewust zwanger geweest hahaha )

Mijn tweeling zit gewoon bij elkaar in de klas.
Ze zitten nu in groep 5,hebben allketwee groep 2 overgedaan.
Ze hadden alletwee een nogal forse achterstand met praten,ze begrepen elkaar erg goed (het zogenaamde tweelingtaaltje) maar een buitenstaander begreep er niks van.

Mijn dochter heeft 2 jaar logopedie gehad,mijn zoon was met een half jaar op het goede niveau.
Romy heeft de eerste twee jaar van haar leventje erge gehoorproblemen gehad,brabbelde maar wat aan,Roy nam dit taaltje over,maar kon ook voor een buitenstaander vertalen

Nu gaat het heel erg goed met ze,ook op school,ze scoren alletwee erg goed.
Er zijn nooit problemen geweest in de klas,ze zitten niet bij elkaar aan tafel.
Ze hebben hun eigen vriendjes en vriendinnetjes,maar houden elkaar wel erg goed in de gaten,laatst was Roy met de gymles gevallen,Romy was eerder bij hem dan de juf.

Het enige "probleem:" was hun onderlinge concurentiestrijdje...ze kunnen het van elkaar niet hebben dat de ander soms een hoger cijfer heeft.
Ze hebben heel erg veel aan elkaar,ook maken ze soms gigantisch veel ruzie...gewoon broer en zus
Ze hebben tot hun vierde jaar ook samen op een kamer gelegen,maar Romy is nooit moe,terwijl Roy echt zijn slaap nodig heeft,dat ging gewoon niet meer.

Je kunt nu echt de verschillen tussen een jongen en een meisje goed zien,Roy is echt nog een kleintje,terwijl Romy voor haar 9 jaar een flinke meid is,ze is al aan het puberen,maar wat Roy aan fysiek te kort komt bij zijn zus maakt hij met een bijdehand taalgebruik weer goed
Romy is vanaf haar geboorte de kleinste geweest (6 weken te vroeg,1650 gram,38 cm) maar Roy is nu het ukkie(hij woog 1900 gram,was 40 cm)

Zo hehe...heel verhaal maar ik hoop dat je er wat aan hebt.

kapitein pannekoek, ik ken een gezin waarbij de tweeling (2 jongens) eerst wel bij elkaar in de klas zaten, maar al vrij vroeg is toen besloten ze toch in verschillende klassen te plaatsen, omdat ze veel te veel aan elkaar hingen. ik weet niet meer of ze daar toen lang moeite mee gehad hebben maar het heeft ze wel goed gedaan. ze kregen hierdoor wat meer ruimte voor eigen ontwikkeling.

Wat Bix zegt is de reden waarom ze bij mijn moeder op school een tweeling ook het liefst uit elkaar halen, voor zover dit gaat. Bij de kleuters vaak wel door 2 kleuterklassen. Echter wordt dit wel met de ouders overlegt en die zeggen bijna altijd nee. Vooral tweelingen van hetzelfde geslacht hangen vaak erg aan elkaar en trekken naar elkaar toe. Voor de sociaal emotionele ontwikkeling is omgaan met anderen heel goed.
Ik ken verscheidene tweelingen waarbij ze samen met 1 ander kindje speelden. Ouders zeiden dan als je met de één speelt krijg je de ander erbij. Dat vond ik persoonlijk niet echt de goede insteek. Het zijn twee individuen, behandel ze ook zo.

En daarom was ik ook blij dat ik een j/m tweeling kreeg,de meeste mensen weten niet eens dat ze 2ling zijn,ze lijken ook als broer en zus niet op elkaar(dochter blond,zoon donker) ze zijn dan ook nooit als een 2ling behandeld,maar als twee verschillende mensjes

Zelf ben ik tweeling, 21 jaar, tot vorig jaar (laatste jaar MBO) zaten we bij elkaar in de klas wij hebben dezelfde jaren overgedaan en overgeslagen, doordat mijn broer een ziekte kreeg kon hij niet veder naar het HBO. Ik zal niet zeggen dat dit de ideale situatie is, ben ook ergens blij dat we nu niet meer de hele tijd bij elkaar zitten maar ik vindt het toch ook jammer want we zijn niet voor niets tweeling .

Op de basisschool wilden we niet in aparte klassen maar juist bij elkaar. Ik vind het niet kunnen dat de school hier voor een beleid heeft, zij weten toch niet wat een tweeling doormaakt dat kan je als ouders toch het beste bepalen. Als we op schoolreis gingen of iets anders waar de klas bij verdeelt moest worden werden wij tot onze ergernis altijd in andere groepen gezet, juffen en meesters verbaasde zich er over als wij liever bij elkaar waren, sommige juffen op de basisschool probeerde het juist te verhinderen en andere vonden dat dat onze eigen keus was.

Mijn ouders hebben ook wel eens tegen een juf gezegd die het nodig achtte ons zo veel mogelijk te scheiden dat ze ons wel uit elkaar halen als hun het daar tijd voor vinden en niet de school. Als ouders zijnde kun je dat toch veel beter bepalen, jij ziet het geheel!!!

Daarnaast is tweeling zijn meer dan broers of zussen je bent veel meer betrokken bij elkaar en op jonge leeftijd continu met de ander bezig dit is wat veel mensen niet weten of kunnen begrijpen.

quote:

Op zaterdag 18 november 2006 15:35 schreef KoningsCobra het volgende:
Daarnaast is tweeling zijn meer dan broers of zussen je bent veel meer betrokken bij elkaar en op jonge leeftijd continu met de ander bezig dit is wat veel mensen niet weten of kunnen begrijpen.

het gaat er om dat dit soms voor één van/of beide tweeling-leden teveel is, en zijn/haar ontwikkeling in de weg kan staan, en dat het dan niet zo'n gek idee is om ze op school in aparte klassen of groepen te zetten. al kan ik me voorstellen dat dat vooral in 't begin heel kaal en engig voelt. maar ik ben 't met je eens dat zo'n beslissing beter in overleg met de ouders genomen kan worden.

quote:

Op zaterdag 18 november 2006 15:35 schreef KoningsCobra het volgende:
Mijn ouders hebben ook wel eens tegen een juf gezegd die het nodig achtte ons zo veel mogelijk te scheiden dat ze ons wel uit elkaar halen als hun het daar tijd voor vinden en niet de school. Als ouders zijnde kun je dat toch veel beter bepalen, jij ziet het geheel!!!

Dat is wel zo maar een juf is ook niet geheel op dr achterhoofd gevallen ofzo. Die heeft in zo'n klas ook wel aardig inzicht in de onderlinge verhoudingen en als zij het nodig acht zal het waarschijnlijk sociaal emotioneel voor één van de twee misschien beter zijn en misschien zijn ze afzonderlijk ook heel wat beter te hanteren dan samen. Samen kunnen ze misschien strontvervelend zijn.
Ik vind dat je een juf niet kunt dwingen qua groepjes indelen. Twee vriendjes die samen de boel opstelten zetten worden ook uit elkaar gehaald met zoiets en daar zijn die ouders dan ook weer niet blij mee.

quote:

Op zaterdag 18 november 2006 15:39 schreef bixister het volgende:

[..]

het gaat er om dat dit soms voor één van/of beide tweeling-leden teveel is, en zijn/haar ontwikkeling in de weg kan staan, en dat het dan niet zo'n gek idee is om ze op school in aparte klassen of groepen te zetten. al kan ik me voorstellen dat dat vooral in 't begin heel kaal en engig voelt. maar ik ben 't met je eens dat zo'n beslissing beter in overleg met de ouders genomen kan worden.

Ik ben bang dat het niet zo makkelijk gaat als jij zegt, het is niet van het begin zal wel even lastig zijn, een tweeling is altijd meer aan elkaar gewaagd en dat gaat veder dan de relatie die broers of zussen met elkaar opbouwen of niet. Er zijn zeer zeker ook tweelingen die zelf niet bij elkaar in de klas willen zitten, ik vindt dat je dit per geval moet bekijken en dat de ouders en de tweeling dit zelf moet beslissen maar niet door middel van een school die hier stug een beleid voor heeft.

edit: post hierboven bleek niet op mijn post te slaan

ik kan me goed voorstellen dat je het liefst alles samen zou willen blijven doen, en voor zover dat mogelijk is binnen redelijke grenzen is daar ook niks op tegen. maar die redelijke grenzen houden ook in dat je als persoon ook wat ruimte nodig hebt voor eigen dingen. bij jullie is dat wellicht altijd goed in evenwicht geweest, maar bij de jongens uit het gezin dat ik als voorbeeld noemde was het zo dat 1 van de twee erg afhankelijk was geworden van de ander, en niks uit zichzelf meer deed, alleen maar als de ander 't ook deed. dat vonden ouders en school niet zo gezond (voor beide jongens), dus ik vind 't in zo'n geval zeker een verstandig besluit om ze uit elkaar te halen op school. zij hebben er ook nooit spijt van gehad. (de kinderen zijn inmiddels volwassen).

quote:

Op zaterdag 18 november 2006 15:47 schreef reese.com het volgende:

[..]

Dat is wel zo maar een juf is ook niet geheel op dr achterhoofd gevallen ofzo. Die heeft in zo'n klas ook wel aardig inzicht in de onderlinge verhoudingen en als zij het nodig acht zal het waarschijnlijk sociaal emotioneel voor één van de twee misschien beter zijn en misschien zijn ze afzonderlijk ook heel wat beter te hanteren dan samen. Samen kunnen ze misschien strontvervelend zijn.
Ik vind dat je een juf niet kunt dwingen qua groepjes indelen. Twee vriendjes die samen de boel opstelten zetten worden ook uit elkaar gehaald met zoiets en daar zijn die ouders dan ook weer niet blij mee.

Die juf waar mijn ouders voorzaten was overigens wel behoorlijk op dr achterhoofd gevallen maargoed als een tweeling overlast veroorzaakt in een klas is het een ander verhaal maar dat was bij mij en bij tweelingen die ik ken niet het geval. Mij gaat het erom dat je niet alle tweelingen over een kam moet scheren en zeer zeker met de ouders moet overleggen en hun moet laten beslissen.

Mijn tweeling zit ook in een klas. Er is nu ook geen mogelijkheid meer om ze apart te zetten ook. Bijelkaar in de klas zitten geeft geen problemen omdat ze beiden hun eigen gangetje gaan, hun eigen vriendjes cq vriendinnetjes hebben, interesses hebben. Gewoon twee kinderen die toevallig op dezelfde datum geboren zijn. Ook op de creche gingen ze al hun eigen gangetje.
Ik kan me voorstellen dat als twee kinderen uit een gezin de hele dag opelkaar geklit zitten en dat er een van de twee overschaduwd dreigt te worden door de ander dat aparte klassen misschien wel een noodzaak zijn zodat het timide kind ook zichzelf kan ontplooien.

quote:

Op zondag 19 november 2006 19:28 schreef gargamel het volgende:
Ik kan me voorstellen dat als twee kinderen uit een gezin de hele dag opelkaar geklit zitten en dat er een van de twee overschaduwd dreigt te worden door de ander dat aparte klassen misschien wel een noodzaak zijn zodat het timide kind ook zichzelf kan ontplooien.

Hier heb ik ook wel eens van gehoord dat de ene wordt overschaduwd door de andere, dit is voornamelijk het geval als de ene beter in leren is dan de andere, zelf ben ik lid van het tweeling register dit is een organisatie die tweelingen in Nederland onderzoekt, zij geven ook een blad uit waarin ik heb gelezen over het probleem tussen tweelingen waarvan de ene beter is dan de andere hierdoor kunnen problemen ontstaan omdat de gene die niet goed kan leren zich minder waard voelt. Dit wordt mede aangewakkerd doordat docenten tweelingen vaak vergelijken. Zelf heb ik hier geen problemen mee gehad en deed met mijn broer altijd een wedstrijd wie er op school het hoogste scoorde of wie het hoogste rapport had, wij hadden altijd even veel kans en het wisselde ook.

Zijn er mensen die tweelingen hebben/kennen met dit probleem en wat doen jullie hier aan?

Met overschaduwen bedoel ik dat iedere keer dezelfde van de tweeling het voortouw neemt, als eerste een spelletje pakt, als eerste antwoord, als eerste klaar staat voor een klusje van de juf oid. Heeft dus niets met meer of mindere leerprestaties te doen maar meer met de mate van assertiviteit. Als de uitdaging er al uit is omdat je broer of zus het al bereikt heeft, waarom zou je dan je best doen. Het wiel is immers al uitgevonden. Door ze apart te zetten, leren de minder assertieve delen van de tweeling voor hun zelf op te komen, een taak alleen te presteren zonder ruggesteun. Waardoor deze meer zelfvertrouwen krijgt en het beter gaat doen in alles.
Eigenlijk is het een viscieuse cirkel die doorbroken moet worden: Mijn brusje is beter in dit, en ik ben niet zo goed dus probeer in het maar niet meer, waardoor het brusje nog sterker gaat uitblinken.
Wat Koningscobra dus in de laatste alinea aanhaald maar dan andersom.

Gefeliciteerd!

(ik ben 50% van een tweeling, 20 jaar oud)

Zo ik moest even een ander acount aanmaken, want mijn vorige acount is er niet meer.
Dus even voor de duidelijkheid.
Baloetjuh is nu TwinMama!

Wat een boel tweelingen op Fok eigelijk zeg!
Leuk

Hier ook 2 bij elkaar in de klas. Ze zitten nu in groep 4 en functioneren in de groep gewoon normaal, sociaal. Trekken best vaak met elkaar op maar het is niet zo dat ze er geen andere kinderen bij laten, ze zijn close maar er is ruimte om met andere kids te spelen. Samen hebben ze 1 beste vriendin, al vanaf groep 1 en dat is echt een 3 eenheid. Niet persee in de klas maar spelen wel regelmatig bij elkaar, of logeerpartijtjes.
Dat vind ik niet erg, promoot het niet echt maar houd het zeker niet tegen. In de buurt wonen ook meisjes van school en daar spelen ze buiten schooltijd ook mee.

Hier zijn ze trouwens wel precies hetzelfde. Uiterlijk, innerlijk en ook hoe ze scoren op school. Jammer genoeg erg slecht, we gaan nu eens kijken waar dat aan kan liggen. Sommige dingen dringen gewoon niet door en het frappante is dat ze in tests precies hetzelfde scoren. Echt 1 eiig dus. De brieven naar de schoolarts zijn dan ook precies hetzelfde.

Nu met Sinterklaas wil ik ze graag wat anders geven, in plaats van hetzelfde maar ze vinden hetzelfde leuk! Dus om de een nou een My Little Pony te geven en de ander niet... ik weet zeker dat er dan scheve gezichten komen! Dus maar weer hetzelfde gekocht. Daar zijn ze toch het gelukkigst mee. Alleen hun kleding, dat is niet hetzelfde.
Iedereen wil ze wel verschillend behandelen, maar het blijft lastig!

quote:

Op woensdag 22 november 2006 21:15 schreef TwinMama het volgende:
Zo ik moest even een ander acount aanmaken, want mijn vorige acount is er niet meer.
Dus even voor de duidelijkheid.
Baloetjuh is nu TwinMama!

Wat een boel tweelingen op Fok eigelijk zeg!
Leuk

weer terug veranderd! Thnx BE

Als je zwanger bent van een tweeling, en je weet niet of het jongens of meisjes worden, dan moet je dus 4 namen bedenken of niet? Baloetjuh, wisten jullie het of niet?