ze rijgt het vlees aan een tak enhangt het boven het vuur.
dan gaat ze opzoek naar de ingredienten voor het verbannen van de demoon.
plots draait ze zich om als ze een takje hoort breken achter haar.
ze ziet anthraxx met gebalde vuisten achter haar staan.
in een snelle beweging weet ze hem op de grond te werken en gaat opzoek naar repen leer in haar binnenzak.
zozo, probeer je me te bedriegen? of was dat het werk van die demoon?
* rebel bint anthraxx stevig vast aan een boom en gaat dan gehaast verder met haar werk. steeds sneller stromen de woorden van het gebed over haar lippen.
gelukkig zijn de meeste spullen die ze nodig heeft in ruime mate aanwezig en kan ze snel aan haar taak beginnen.
anthraxx kronkelt van de pijn en zijn ogen draaien weg, terwijl rebel girl kruiden over het vuur uit sprenkelt en de demoon dwingt te vertrekken.
Hij ziet zichzelf bij een afgrond staan en Dagobert komt er in voor. Ook ziet hij vage wezens giggen en hij herkent ze. Dit zijn de orcs van BlackDevil's kasteel. Ook ziet hij een regelmatig terugkerend zwart gedaante, en herkent hij een vaag teken op zijn arm. Tot zover het mogelijk is om te denken kom hij tot de conclusie dat dit niet de "toekomst" is maar het verleden. Het verleden van En_Sabah_Nur.
Steeds wilders worsteld Anthraxx om zich heen. Pijn schiet door alle delen van zijn lichaam.
Het zweet staat op Rebelgirls hoofd. Zou het lukken? (Reclamepingel: stay tuned for the next episode of "fluffy bunnies take over evil persons" 
(sorry, moest er ff uit))
Een vaag gestalte kan gezien worden. Deels in Anthraxx deels in de werkelijkheid. Het gestalte ziet er woest uit en slaat wild om zich heen, parallel aan Anthraxx.
Dan is er een oogverblindende flits...
het lijkt erop dat de bezwering gelukt is maar voor de zekerheid houdt ze anthraxx vastgebonden zitten aan de boom.
hij is nog steeds buiten bewustzijn, en dit geeft rebel de kans om eens goed na te denken over wat er gebeurt is de afgelopen paar uur.
de kasteelheer zal niet achtelijk zijn, op dit moment zullen waarschijnlijk talloze wachters opzoek zijn naar ons.
aan anthraxx heb ik ook niet veel op dit moment, hij is verzwakt en bovendien stelt hij veel te veel vragen.
hij zou uitstekend dienen als voer voor de wolven.
rebel staat op en dooft het vuur.
dan loopt ze naar haar paard toe en stapt op om opzoek te gaan naar enige versterking voor een mogelijke veldslag.
tijdens de rit door het bos begint haar plan haar steeds meer te bevallen.
* Als de wolven beginnen te naderen hoor je in de verte bomen omvallen. Het is een buldozen die door het bos raast.
* Antraxx die nog steeds bewusteloos op de grond ligt word aan zijn voet geknabbeld. De bomen die om Antraxx heen staan vallen om, voor hem staat nu een groot monster
* Het gedrocht schopt de wolven van Antraxx af maakt ze af. Nu staat de freak voor Antraxx en spreekt een botovering uit. Nu Antraxx wakker is begint hij meteen te schreeuwen als hij het beest ziet
* Het beest pakt Antraxx bij zijn hoofd en zegt:De Kasteelheer wilt u NU spreken* Het beest neemt antraxx in zijn hand en loopt terug naar het kasteel
ondertussen is ze druk bezig met het uitwerken van haar plan.
na de maaltijd stapt rebel weer op haar paard en rijd richting de toren van equilan.
dat geeft haar tijd genoeg om na te denken over mogelijke bondgenoten.
echter deze zijn schaars op dit eiland, de meeste inwoners zijn brave burgers, en de rest valt niet te vertrouwen.
dan valt haar oog op een glinstering, ze houdt halt en stapt van haar paard.
aarzelend veegt ze de modder en de bladeren ervan af en ziet dat het anthraxx' zwaard is.
wat een oud vod, niet de moeite waard om te houden.
ach laat ik hem maar terug geven, zodra ik hem tegenkom
Dan hoort hij in de verte hoefgetrappel. Anthraxx springt weg, achter een bosje en wacht af. Het paard nadert en Anthraxx ziet dat het Rebelgirl is, in plaats van een zooi bewakers.
Anthraxx springt uit zijn schuilplaats en trekt zijn zwaard.
"Zo, we zien elkaar dus weer. Waarschijnlijk had je het niet verwacht dat ik nog leefde aangezien je me als wolfenvoer hebt achtergelaten. Waarom eigenlijk? Was ik te min voor je?" zegt Anthraxx rustig en kijk Rebelgirl aan.
ik dacht dat die wachters je net zoals mij gevangen hadden genomen.
gelukkig kon ik ontsnappen nog voor we bij het kasteel van BD aankwamen.
ik ben gelijk terug gegaan om je te zoeken.
ik heb je zwaard gevonden trouwens, en mag ik opmerken wat een vakwerk zeg!
* rebel_girl zet haar meest onschuldige gezichtje op en strijkt verleidelijk door haar haar.
Plotseling duikt er vanachter Anthraxx een wolf op, die waarschijnlijk honger heeft. "Ehhmm... achter je..." wijst Rebelgirl. Anthraxx draait zich om en ziet een wolf staan, schuimbekkend en likkend. Met 1 slag haalt Anthraxx uit en het beest van dood neer.
"Goed waar waren we..." mompelt Anthraxx "Wat ik me eigenlijk afvraag, waarom ben jij ook achter Dagobert aangegaan? Hij heeft jou toch niets misdaan tot zover ik weet?"
toen heeft ie me laten zitten met de rekening voor het hele feest.
in plaats van recht in mn gezicht te zeggen dat ie niet meer van me hield schreef ie een lullig briefje waarin stond dat ie tijd nodig had om na te denken, pfff wat denk ie wel niet, en is ie met de noorderzon vertrokken.
daarnaast hoorde ik uit vertrouwelijke bronnen dat ie terug is gegaan naar zn ex, om vergeving te vragen en het opnieuw te proberen!
* rebel_girl begint onbedaarlijk te huilen
hij heeft me zoveel pijn gedaan anthraxx, ik kan gewoon nooit meer een man vertrouwen.
* rebel_girl pakt een zakdoekje te voorschijn en begint op dramatische wijze haar tranen te drogen.
ik heb alle recht op wraak!
* Anthraxx loopt naar voren en slaat een arm om Rebelgirl heen.
Er is iig hoop. BlackDevil schijnt besloten te hebben om ons niet langer te zoeken aangezien we toch steeds ontvluchten. Ik weet ook niet waar ik nu heen moet, maar ik ga iig niet terug naar mijn postkantoor. Ik had gedacht een rustig leventje te houden hier in het bos, maar dat had ik verkeerd gedacht...
Ik denk ook dat jij maar weer eens op huis moet afgaan. Vergeet Dagobert gewoon, laat hem leven. Hij zal meer pijn krijgen dan jij...
* rebel_girl draait zich woest om en loopt terug naar haar paard.
ga jij maar ergens schuilen als een bange hond!
ik heb betere dingen te doen, binnenkort is mijn wil wet op dit eiland en tot die tijd heb ik geen lafaards nodig die hun handen niet thuis kunnen houden!
Rebelgirl blijft zuchtend staan. "Wat nou weer?" zegt ze.
"Nou, aangezien je mijn hulp niet nodig hebt kan ik jou wel gebruiken, althans je hulpmiddelen." grijnst Anthraxx en pakt een stuk touw. "LOOP NAAR DIE BOOM! SCHIET OP!" klinkt het fel.
Rebelgirl besluit maar te luisteren en loopt naar de boom. Dan bind Anthraxx het touw om haar heen, zodanig dat ze de eerste 2 dagen amper los kan komen.
Dan draait Anthraxx zich om en zegt "Hebben de wolven eindelijk toch iets...". Dan loopt hij naar Rebelgirls paard en springt erop.
Het paard galoppeert en rent weg, de duisternis in, met Anthraxx op zijn/haar (geen idee wat het is) rug richting Lord_Dreamers kasteel.
* rebel concentreert zich goed en maakt contact met vincent, haar paard. halverwege het bos draait vincent zich abrupt om en galoppeert terug naar zijn baas.
Vincent, luister naar me, keer terug en neem je berijder mee
jammer genoeg ziet anthraxx bij een open plek kans te ontsnappen en laat zich van het schijnbaar op hol geslagen knol afvallen.
nouja die sukkel krijg ik nog wel * zucht rebel als ze het paard zonder berijder en met een gescheurde beugelriem ziet aankomen. met een bezwering weet rabel handig de touwen los te maken. het zadel haalt ze er af en de spullen in de zadeltassen stopt ze in haar rugzak.
haha die sukkel was zeker even vergeten wat voor een opleiding ik heb gevolgt.
soepel springt ze op de blote paardenrug en kalm zet ze koers dieper de bossen in, onderwijl een spreuk prevelend om te verkomen dat iemand haar kan volgen.
nouja die oude bekende moet maar even wachten, maar ik kan wel in de tussen tijd even bij wat andere mensen langs.
Het ziet er mooi uit, lente-achtig en de eerste groene glans van de nieuwe begroeing en bladeren aan de bomen siert het bos. Simon stopt even bij een dikke eikenboom en pakt uit z'n rugzak wat proviant. Dan laadt hij z'n wapen door en maakt zich klaar voor de jacht. Z'n gezicht in camouflage kleuren, als je hem tegen zou komen dan zou je hem op het eerste gezicht niet eens herkennen tegen de beboste groene achtergrond van het bos.
Simon sluipt door het bos, de eerste tijd liep hij nog door het meer open gedeelte maar nu heeft hij het donkere gedeelte bereikt. Met z'n door de electronica versterkte oordoppen hoort hij de geluiden van wezens die in geen enkel dierenboek vermeld staan. Hij schakelt de automatische doelzoeker aan op z'n wapen en automatisch gaan ook de warmte en bewegings sensoren aan. Zacht fluistert hij tegen de bedriegelijke stilte van het donkere bos.
De jacht is geopend...
op een kleine open plek vind ze wat ze zoekt, een zwijn, niet groot maar genoeg voor een paar dagen eten.
zachtjes pakt ze een pijl en zet die op haar boog.
het zwijn, wat het ene moment nog argeloos stond te wroeten in de aarde, probeert nu in een wanhoopspoging te ontsnappen aan de vreselijke pijn in zijn rechterschouder.
rebel_girl vloekt om het beroerde schot en rent er op af.
in een doorlopende beweging pakt ze een dolk en snijd ze het beest zn keel door.
de blik in zijn helder bruine ogen verandert langzaam van paniekerig tot vredig en vergevend naar koud en dood als zijn ziel het lichaam heeft verlaten.
rebel kijkt verstard in het bruine oog, en opeens lijkt ze ontwaakt uit een droom.
waar was ik allemaal mee bezig de laatste paar dagen?
ze herinnert zich nog vaag wat flarden en wat ze ziet voor haar geestesoog is niet iets om trots op te zijn..
verbijsterd laat ze zich tegen een boom aanzakken, ze buigt opzij als haar maag samen krimpt.
en even later ligt haar maaginhoud op de grond.
ze probeert op te staan, struikelt over haar eigen voeten en weet al kruipend zichzelf naar een beekje te slepen, waar ze haar gezicht wast.
Mocht de dame het zwijn gemist hebben, dan had Simon geschoten, maar nu verraad niets z'n aanwezigheid. Dan met uiterste voorzichtigheid sluipt Simon naar de dame toe .. en als hij vlak bij haar staat, kucht hij een keer.
Zacht vraagt hij of alles goede met haar is, en of ze misschien hulp nodig heeft. in de verte hoort Simon het geritsel van grote wezens en af en toe metaal gerinkel.
ze heeft geen idee wie er voor haar staat, de wereld om haar heen lijkt een uitgelopen aquarel.
euhh ja het...gaat...wel denk..ik...
ik...moet gewoon even...rustig aan ..doen..
* verward staart rebel in het niets, ze heeft geen idee wat haar overkomt.
Bij zichzelf denkt hij: wat doet een dame in het bos , en vooral waarom die bewapening.. Wat is hier aan de hand.
Dan zegt hij.
Je weet zeker dat alles goed is ..
het ene moment was ik aan het jagen en het volgende....
* rebel_girl begint weer een beetje bij haar positieven te komen en staat op om naar het gevelde zwijn te kijken, halverwege draait ze zich om.
ik ging net een maaltijd maken, wilt u mee-eten? ik heb genoeg vlees.
* rebel_girl loopt naar het zwijn het begint het kundig te villen met haar dolk.
Wie bent U, wie heeft u aangevallen?
slainghe is de naam, bedankt voor de hulp
* Dagobert kijkt de man aan en wacht op een antwoord
er is hier veel gaande jongen, er waart een ongelofelijk kwaad rond.
het is in staat mensen te manipuleren, hun diepste kant naar boven te komen.
daarom was ik opzoek naar een dochter van onze clan...
maar blijkbaar wil dit wezen me tegen houden.
nogmaals dank voor je hulp maar als je leven je lief is zou ik vertrekken uit dit bos...
* slainghe gromt even als een pijnscheut door zijn ribbenkast trekt.
Ja heerlijk , dat scheelt me weer een dier dat ik moet doden. Ik was trouwens op zoek naar grootwild, vage monsters en zo ..
Oh ik zal me even voorstellen .. Ik ben Simon . en ik woon ehhh op de mountana forrest station dat is aan de andere kant van het bos.
Mag ik vrage wie u bent ? een jonge vrouw zo diep in dit bos. Gelukkig kunt u zich verdedigen.
ik woon in de galerie vlak buiten het bos, maar ik zit veel liever in het bos.
het is een veel betere plek voor mn rituelen en ik hou gewoon van de buitenlucht.
vage monsters zei u? ik heb hier geen monsters gezien maar er gebeuren de laatste tijd wel veel vreemde dingen hier in de omgeving.
* rebel_girl maakt een vuurtje en hangt enkele repen vlees er boven
