LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Vers brood kopen.quote:Op zaterdag 4 november 2006 03:00 schreef wyccie het volgende:
Het zou kunnen. Ik heb het vast wel eens opgewarmd als ontbijt gehad.
Ik eet liever pasta, noodles of een pizza als ontbijt dan dat vieze droge brood.
Al heb ik gemakkelijk praten. Ik krijg 's ochtends sowieso niks naar binnen.
Dat vergeet ik nou nooit.quote:Op zaterdag 4 november 2006 03:03 schreef wyccie het volgende:
't Is nóg erger. Ik vergeet ook wel eens te drinken.
(Dat antwoord had je vast niet verwacht.)
Ik bewaar mijn brood niet in de vriezer, maar in de koelkast. Smaakt beter, vind ik.
Ik eet sowieso liever niks 's ochtends, maar dat heb ik mezelf dan weer wel aangeleerd. Al is het maar een koekje.
Ik eet sowieso liever niks 's ochtends, maar dat heb ik mezelf dan weer wel aangeleerd. Al is het maar een koekje.
Ik heb geen verwachtingen.quote:Op zaterdag 4 november 2006 03:05 schreef broer het volgende:
(Dat antwoord had je vast niet verwacht.)
Deze is ook mooi van Toon tellegen:
OP EEN DAG NAM DE MIER AFSCHEID VAN DE EEKHOORN.
'Ik ga voor geruime tijd op reis,' zei hij, 'maar ik weet niet voor hoe lang. Ik neem dus maar zo afscheid dat het ook voor heel lang kan zijn.
Zij schudden elkaar vijf keer de hand en omhelsden elkaar ook zoals het bij een afscheid voor lange tijd hoort.
'Laat je nog iets van je horen?' vroeg de eekhoorn.
De mier had zich al omgedraaid en riep, terwijl hij langs het bospad liep: 'Ja!
Even later was hij uit het gezicht verdwenen en bleef de eekhoorn alleen achter. Wat zou het voor reis zijn? dacht hij. Maar hij wist hoe weinig je kon zeggen van rei zen die nog moesten beginnen.Niet lang daarna ontving de eekhoorn een brief:
Beste Eekhoorn,
Ik ben nu volledig op reis. Ik heb je beloofd dat ik iets van mij zou laten horen.
Als je straks een uitroepteken leest laat ik iets van mij horen.
Lees je goed? Let op!
Op dat moment klonk er een zacht gefluit dat onmiskenbaar het gefluit van de mier was.
'Mier!' riep de eekhoorn opgetogen. Hij draaide de brief om en om, keek tussen alle letters en toen in de envelop en op de grond, maar er was geen spoor van de mier te bekennen. Hij begon opnieuw te lezen, en weer hoorde hij, toen hij het uitroepteken las, hetzelfde zachte gefluit. Als hij lang naar het uitroepteken keek kon hij zelfs een liedje herkennen dat de mier dikwijls floot.Hij deed de brief in de envelop en legde hem op de tafel naast zijn bed.
Hij moet heel ver weg zijn, dacht de eekhoorn. Maar hij denkt aan mij!
De zon scheen en de eekhoorn ging op de tak voor zijn deur zitten. Maar telkens stond hij op en ging hij naar binnen om de brief opnieuw te lezen, en telkens als hij bij het uitroepteken kwam hoorde hij weer het zachte fluiten van de mier die van ver weg iets van zich liet horen.
En telkens schudde de eekhoorn zijn hoofd, glinsterden zijn ogen en dacht hij: mier, mier!
OP EEN DAG NAM DE MIER AFSCHEID VAN DE EEKHOORN.
'Ik ga voor geruime tijd op reis,' zei hij, 'maar ik weet niet voor hoe lang. Ik neem dus maar zo afscheid dat het ook voor heel lang kan zijn.
Zij schudden elkaar vijf keer de hand en omhelsden elkaar ook zoals het bij een afscheid voor lange tijd hoort.
'Laat je nog iets van je horen?' vroeg de eekhoorn.
De mier had zich al omgedraaid en riep, terwijl hij langs het bospad liep: 'Ja!
Even later was hij uit het gezicht verdwenen en bleef de eekhoorn alleen achter. Wat zou het voor reis zijn? dacht hij. Maar hij wist hoe weinig je kon zeggen van rei zen die nog moesten beginnen.Niet lang daarna ontving de eekhoorn een brief:
Beste Eekhoorn,
Ik ben nu volledig op reis. Ik heb je beloofd dat ik iets van mij zou laten horen.
Als je straks een uitroepteken leest laat ik iets van mij horen.
Lees je goed? Let op!
Op dat moment klonk er een zacht gefluit dat onmiskenbaar het gefluit van de mier was.
'Mier!' riep de eekhoorn opgetogen. Hij draaide de brief om en om, keek tussen alle letters en toen in de envelop en op de grond, maar er was geen spoor van de mier te bekennen. Hij begon opnieuw te lezen, en weer hoorde hij, toen hij het uitroepteken las, hetzelfde zachte gefluit. Als hij lang naar het uitroepteken keek kon hij zelfs een liedje herkennen dat de mier dikwijls floot.Hij deed de brief in de envelop en legde hem op de tafel naast zijn bed.
Hij moet heel ver weg zijn, dacht de eekhoorn. Maar hij denkt aan mij!
De zon scheen en de eekhoorn ging op de tak voor zijn deur zitten. Maar telkens stond hij op en ging hij naar binnen om de brief opnieuw te lezen, en telkens als hij bij het uitroepteken kwam hoorde hij weer het zachte fluiten van de mier die van ver weg iets van zich liet horen.
En telkens schudde de eekhoorn zijn hoofd, glinsterden zijn ogen en dacht hij: mier, mier!
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Ja, zou ik ook moeten doen. Ze zeggen dat het de belangrijkste maaltijd van de dag is. En wie ben ik om daar tegenin te gaan? Maar jezus, wat een gedoe, zo'n bak muesli naar binnen werken.quote:Op zaterdag 4 november 2006 03:07 schreef wyccie het volgende:
Ik eet sowieso liever niks 's ochtends, maar dat heb ik mezelf dan weer wel aangeleerd. Al is het maar een koekje.
Goed zo. We zijn gedoemd om een teleurgesteld ras te worden en jij geeft heel mooi het goede voorbeeld.quote:Ik heb geen verwachtingen.
Godsamme, ik werd zo depri door die film. Ik houd het voortaan weer bij horrors.
De nacht verandert weer in dag. Tijd om mijn ogen te sluiten.
Welterusten
De nacht verandert weer in dag. Tijd om mijn ogen te sluiten.
Welterusten
quote:Op zaterdag 4 november 2006 03:09 schreef wyccie het volgende:
Ik vroeg me net af waar Isa is gebleven. Hoor ik op tv dat ik 'Isa' moet sms'en naar 5006
Maar eh, ik vergeet ook altijd te drinken Soms heb ik een hele dag/nacht gewerkt en aan het eind denk ik dan: hmm, ik heb niet 1 kopje thee of water gehad...
Soms heb ik een hele dag/nacht gewerkt en aan het eind denk ik dan: hmm, ik heb niet 1 kopje thee of water gehad...
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Slaap lekker
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Ik ben inmiddels verzand in de wereld van de doodskisten
Ik wil wel een lijkwade, maar wil mijn familie dat wel tillen?
Ik wil wel een lijkwade, maar wil mijn familie dat wel tillen?
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
quote:Op zaterdag 4 november 2006 03:13 schreef Isabeau het volgende:
Ik wil wel een lijkwade, maar wil mijn familie dat wel tillen?
Prachtige zin.quote:Op zaterdag 4 november 2006 03:11 schreef Isabeau het volgende:
Ik ben nu volledig op reis.
De rest is ook erg mooi. Maar één zo'n zinnetje springt er dan toch net weer uit.
Slaap lekker, broer
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
21 Grams? Nog niet gezien.quote:Op zaterdag 4 november 2006 03:12 schreef wyccie het volgende:
Godsamme, ik werd zo depri door die film. Ik houd het voortaan weer bij horrors.
Mooie verhaaltjes trouwens over de eekhoorn en de mier.
Ha, k_man, ben jij er al over uit welke kleur ogen meneer Kafka had?
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
.
Ik denk altijd aan een hond, bij rolmops.
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
En dan wel aan deze:
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
