Is vriendschap een illusie?
Ik heb mijn hele leven weinig vrienden gehad.
't Begon al op school. Ik was een buitenbeentje en daarom niet populair op school. Werd bijna elke dag wel gepest op de lagere school. Mocht nooit mee doen met spelletjes, stond dus altijd aan de kant toe te kijken. En die enkele keer dat je mee mocht doen was dat alleen maar om te pesten en er nog eens in te wrijven dat je er niet bij hoorde. je werd dan volkomen genegeerd en zo deed je toch weer niet mee.
Op de middelbare school was het al niet veel anders. Ook daar werd ik weer gepest omdat ik 'anders' was. (Dat was achteraf gezien naar mijn mening de reden, iets anders kan ik niet bedenken). Ik had daar zelf een bijnaam die zelfs door de meisjes werd geroepen, Ettertje. Ik heb dat altijd zooo erg gevonden!! Die naam! Zo minachtend! Zo negatief!
Volgens mij deed ik mijn naam geen eer aan dus hoe ze daar bij kwamen...?
Na mijn middelbare school ben ik gelijk gaan werken. Daar heb ik wel collega's gehad waar ik buiten het werk ook wel eens mee op trok. Ben zelfs eens met 2 collega's op vakantie geweest. Dat was toch niet zo'n succes want ik was toch weer het vijfde wiel aan de wagen. Ik denk zelfs als we met z'n vieren op vakantie waren gegaan dat ik me nog een buitenstaander had gevoeld. Tijdens diezelfde baan had ik nog een collega waarmee ik heel goed overweg kon. Voor mij was ze m'n beste vriendin. We vertelden elkaar alles.
In die tijd had ik het prive erg moeilijk en zij had met haar toenmalige vriend ook wel eens ruzie gehad en we konden elkaar goed opvangen. We spraken na werktijd eigenlijk nooit af want dat wilde ze liever niet. Dat deed ze met geen van haar collega's. Dat ging meestal toch fout op den duur. Ik vond dat wel jammer maar ik begreep dat wel omdat ik net het bewijs achter de rug had.
Nadat ik ontslag had genomen omdat ik ging trouwen en verhuizen hebben we uitgebreid besproken en besloten dat we elkaar graag wilden blijven zien. De mannen konden ook goed met elkaar dus dat was heel leuk. Toch is na korte tijd deze vriendschap door haar afgebroken om, voor mij, lullige redenen.
Toen ik verhuisd was zat ik in een geheel nieuwe omgeving. Ik kende niemand en niemand kende mij. Daar zat ik dan. Alleen.. en zonder werk.
Ik woon nu negen jaar in deze omgeving. Heb in die tijd nog steeds geen echte vriendin opgedaan. Wel verschillende mensen leren kennen en ook wel langdurig contact mee gehad maar er is er niet een bij die de naam HARTSvriendin verdient.
Het contact komt bijna altijd van een kant. Mijn kant.
Ik ben ontzettend trouw. Niet omdat ik vind dat dat moet ofzo maar omdat ik het graag wil. Het probleem is dat de mensen het tegenwoordig zo druk hebben en dat ze dat als reden opgeven waarom ze zo weinig van zich laten horen. Er gaan soms maanden voorbij zonder dat ik iets van ze hoor.
Als ze al eens de telefoon pakken.
Dit laatste gedeelte is iets van de laatste tijd.
Eerder kregen ze niet de kans om maanden niets te laten horen. Dan hing ik allang weer aan de telefoon.
Nu ben ik zover dat ik niet meer het gevoel wil hebben dat ik ze achterna loop. En wil ik zien wat er gebeurt als ik niet meer bel. Nou dat is me nu pijnlijk duidelijk geworden.
Helaas...
Toch heb ik het er moeilijk mee om ze maar helemaal aan de kant te zetten.
Bij 2 vriendinnen ben ik zelfs heel eerlijk geweest en heb ze mijn problemen voorgelegd die ik met ze heb.
De ene ging er niet echt op in. Ze had gewoon geen tijd door prive-omstandigheden zei ze. En voor haar waren er verder geen redenen dat we elkaar zo weinig zagen.
De andere gaf volmondig toe dat ze erg laks is in het terugbellen als ik eens gebeld had. Maar ze had het ook zo druk gehad! Ze beloofde beterschap maar tot nu toe heb ik daar nog weinig van gemerkt. Wat heb ik daar nu aan als ze ook hun beloftes al niet meer nakomen?
Wat moet ik hier nu mee??? Ikweethetnietmeer.
Iemand tips? Please, help me!
Als jij een verwachtingspatroon hebt van iemand tegen komen en meteen dikke mik kan niet meer kapot wens ik je veel succes, je komt iemand tegen, zuipmaatje of wat dan ook, langzaam blijkt uit gesprekken enzo dat jullie elkaar wel liggen
dan nog duurt het voor mij tijden voordat het echte vriendschap is, ik heb ook tijden dat ik mijn vrienden een paar weken niet zie of spreek, zullen wel wat betyers te doen hebben denk ik dan.
Hoe harder je gaat zoeken hoe minder kans je hebt denk ik, als je zwaar wanhopig bent dan kom je verkeerd over en dan zie ik het nu al weer fout gaan.
en dat ze je vroeger pesten op school, kan gebeuren, dat was vroieger leer er mee omgaan, verwerk het, is je enige kans om op een goede en positieve manier in deze maatschappij op een voor jou leuke manier mee te klunnen ben ik bang.
suc6 iig
Ikzelf merk in mijn vriendengroep dat iedereen bezig is om een eigen leven op te bouwen. Ze hebben vaak ook niet zoveel tijd om uren lang te praten enzo. ( heb ik zelf ook niet zoveel behoefte meer aan, heb meer behoefte om eens in de zoveel tijd te hangen of uit te gaan)
Ikzelf vind dat je in een goede relatie je hartsvriend/vriendin moet vinden. Dat je daar genoeg aan moet hebben en alles tegen moet kunnen zeggen dat je dwars zit enzo.
Pas geleden nog kwam een vriend langs omdat ik een cd moest kopieren. Hij zei meteen van: " Ik kan niet lang blijven want ik heb dit en dit en dat te doen". Dan zeg ik van:" Okey, we spreken wel een keer af als je wel tijd hebt".
Al mijn vrienden hebben het op dit moment super druk om orde op zaken te stellen.
Ik zie ze dan eens per week en soms nog minder.
Kweet niet wat jij van een hartsvriendin verlangt
Misschien verlang je wel veel te veel ervan.Mensen hebben vaak een eigen leven enzo, en dat eigen leven dat eist al genoeg tijd op.
[Dit bericht is gewijzigd door yingyang op 08-01-2002 23:49]
Ik zou mijn vraagtekens gelijk zetten als mensen geen tijd voor je nemen, dat zijn geen echte vrienden of vriendinnen.. ga er eens uit.. geen id.. doe iets.. ik kan je niet 100% goed helpen aangezien je ouder bent dan ik dus ik heb nog lang genoeg te gaan hopelijk.
suc6 ermee verder..
~mim
Als ik zeg dat ik om hen geef en van ze hou en dat is ook wederzijds, dan is dat genoeg voor een vriendschap.
Verder heb ik ook nog veel "zuipmaatjes", "hang-bekenden" etc, maar dat zijn meer bekenden dan echte vrienden.
Mijn eis voor een echte vriendschap is dan ook geen wederzijdse verplichtingen, dingen die me doen
, zoals "waarom bel je mij nooit?", of "waarom wil je er niet over praten?". Trekt die ander dat niet, dan is het ook geen vriend.
quote:het moet leuk blijven ja en niet te opdringerig worden. Ikzelf kan er ook niet goed tegen als iemand zich opdringt.( Tenzij het een super mooie en lieve vrouw is natuurlijk )
[b]Mijn eis voor een echte vriendschap is dan ook geen wederzijdse verplichtingen, dingen die me doen
, zoals "waarom bel je mij nooit?", of "waarom wil je er niet over praten?". Trekt die ander dat niet, dan is het ook geen vriend.
Vriendschappen kunnen ook goed zijn zonder dat er een al te hechte en persoonlijke band is.
Gewoon lol trappen
In de tussentijd heb ik 2 andere vriendinnen leren kennen en daarmee ontwikkelde zich in de loop van de jaren ook een hele goeie vriendschap, maar dat heeft tijd nodig! zo intiem als met mijn alleroudste vriendin is het (nog?) niet.
Ik denk dat je als je vriendinnen hebt, je ze wel in hun waarde moet laten. Ik weet van mezelf dat ik een waardeloze beller ben, dus mijn vriendinnen pikken dat een beetje voor me op. Het is toch niet erg om de eerste te zijn om te bellen, als je daarna gezellig een uurtje bij kunt kletsen?
Als je nieuwe mensen ontmoet, denk ik dat je er ook neit meteen een mogelijke nieuwe vriendin in moet zien, maar gewoon gezellig wat babbelen, eens wat doen met iemand voor de gezelligheid, en wie weet wordt het wel een goede vriendschap...op den duur!
The wisdom that the old can't give away
Het is heel waarschijnlijk dat jij bepaald gedrag vertoont waardoor mensen zich niet geroepen voelen om als echte vrienden met je om te gaan. Dat klinkt hard, maar als dit patroon zich nu al zo'n lange tijd handhaaft, en iedereen die je tegenkomt zich op min of meer dezelfde wijze tegenover je opstelt, dan zegt dat iets over jou. Neem je gedrag eens kritisch onder de loep. Wat versta je onder vrienden? Heb je verwachtingen? Als je heel graag vrienden wilt maken, is het waarschijnlijk dat je een emmer verwachtingen (onbewust) over iedereen uitstort die je geschikt lijkt. Mensen voelen dat haarscherp aan. Ze gaan ze je zien als een 'plakker,' iemand die iets van ze wil, iets van ze moet. Dat geeft ze een benauwd gevoel.
Je kunt het beste helemaal geen verwachtingen hebben. Verwachtingen ruineren relaties. Het enige dat helpt, is je gedachten te veranderen. Denk bijvoorbeeld niet: 'Ik ben wanhopig op zoek naar vrienden, oh, als ik maar in de smaak val,' maar:'Ik ben een leuke vriend!' Dan ben je jezelf. Dan trek je leuke mensen aan, mensen die afkomen op jou, en niet meer aan een hoog verwachtingspatroon hoeven te voldoen.
Sterkte,
Pschltxbtch
quote:Ik denk dat jij het best wel scherp ziet.
Op woensdag 09 januari 2002 09:29 schreef Psycholatexbitch het volgende:
Wat vervelend voor je..Het is heel waarschijnlijk dat jij bepaald gedrag vertoont waardoor mensen zich niet geroepen voelen om als echte vrienden met je om te gaan. Dat klinkt hard, maar als dit patroon zich nu al zo'n lange tijd handhaaft, en iedereen die je tegenkomt zich op min of meer dezelfde wijze tegenover je opstelt, dan zegt dat iets over jou. Neem je gedrag eens kritisch onder de loep. Wat versta je onder vrienden? Heb je verwachtingen? Als je heel graag vrienden wilt maken, is het waarschijnlijk dat je een emmer verwachtingen (onbewust) over iedereen uitstort die je geschikt lijkt. Mensen voelen dat haarscherp aan. Ze gaan ze je zien als een 'plakker,' iemand die iets van ze wil, iets van ze moet. Dat geeft ze een benauwd gevoel.
Je kunt het beste helemaal geen verwachtingen hebben. Verwachtingen ruineren relaties. Het enige dat helpt, is je gedachten te veranderen. Denk bijvoorbeeld niet: 'Ik ben wanhopig op zoek naar vrienden, oh, als ik maar in de smaak val,' maar:'Ik ben een leuke vriend!' Dan ben je jezelf. Dan trek je leuke mensen aan, mensen die afkomen op jou, en niet meer aan een hoog verwachtingspatroon hoeven te voldoen.
Sterkte,
Pschltxbtch
Ik heb erg veel over voor een goede vriendschap. Misschien wel te veel.
Toch vaak komt het initiatief van een ander. De ander komt dan met het idee om elkaar wat vaker te zien en als ik ze aardig vind ga ik daar dan op in.
( nou moet je niet denken dat me dat dat elke week overkomt ) Toch heb ik al geleerd me afwachtend op te stellen. Zo van: lijkt me leuk en we zien wel hoe het gaat.
Ik verwacht niet direkt een vriendin voor het leven.
Maar naarmate we elkaar langer kennen ( als in jaren ) blijkt toch weer dat vaak het contact van een kant komt.
En dat is nou net waar ik de meeste moeite mee heb.
Het enige wat ik echt verwacht is dat het contact van twee kanten komt. Dat de ander ook eens spontaan de telefoon pakt en mij belt. Maar de mensen die ik ken hebben zelfs geen tijd om even de telefoon te pakken en eens even bij te kletsen. En laten we eerlijk zijn: Is dat nou zoveel moeite?
Dat kost eventjes een kwartiertje van hun tijd. Die tijd heeft toch iedereen wel? Ik verwacht echt niet altijd dat ze meteen op de koffie komen, maar een belletje zo af en toe vind ik wel leuk.
Heb ik dan te hoge verwachtingen???
Ieder heeft zijn eigen leven en pakt die hoorn op wanneer hij/zij wil. Dat heb ik ook, als de vrienden mij niet bellen dan kan het heel goed dat ik ze gauw een half jaar niet zie. Maar dat boeit toch niet? Als ze me nodig hebben of willen zien, weten ze waar ik ben. Als ik de ander nodig heb dan bel ik ook wel. Als ik zeg tegen iemand dat ik om iemand geef en dat ik er voor iemand zal zijn is dat de waarheid en dat zal heus niet verdwijnen omdat ik minder vaak bel. Kwestie van vertrouwen...
Vriendschap is een illusie.
Vriend is een droom,
Een pakketje schroot met een dun laagje chroom.
I fear friendship
I love friendship
I hate friendship
I hide friendship
I show friendship
I feel friendship
It's so hard to do it right..
Snap je het?
Je hebt er geen grip op, je moet het een beetje op je af laten komen...
Shhh, hush your mouth
Silence when I spit it out, ... in your face
Open your mouth, give you a taste
quote:Geen verwachting hebben is het beste, want dan is alles wat je krijgt meegenomen. Ik denk al een tijd zo en geloof me het werkt!
Op woensdag 09 januari 2002 13:10 schreef _Liberty_ het volgende:[..]
Ik denk dat jij het best wel scherp ziet.
Ik heb erg veel over voor een goede vriendschap. Misschien wel te veel.
Toch vaak komt het initiatief van een ander. De ander komt dan met het idee om elkaar wat vaker te zien en als ik ze aardig vind ga ik daar dan op in.
( nou moet je niet denken dat me dat dat elke week overkomt ) Toch heb ik al geleerd me afwachtend op te stellen. Zo van: lijkt me leuk en we zien wel hoe het gaat.
Ik verwacht niet direkt een vriendin voor het leven.
Maar naarmate we elkaar langer kennen ( als in jaren ) blijkt toch weer dat vaak het contact van een kant komt.
En dat is nou net waar ik de meeste moeite mee heb.
Het enige wat ik echt verwacht is dat het contact van twee kanten komt. Dat de ander ook eens spontaan de telefoon pakt en mij belt. Maar de mensen die ik ken hebben zelfs geen tijd om even de telefoon te pakken en eens even bij te kletsen. En laten we eerlijk zijn: Is dat nou zoveel moeite?
Dat kost eventjes een kwartiertje van hun tijd. Die tijd heeft toch iedereen wel? Ik verwacht echt niet altijd dat ze meteen op de koffie komen, maar een belletje zo af en toe vind ik wel leuk.
Heb ik dan te hoge verwachtingen???
Wat jij moet doen is die diepgewortelde angst van jouw overwinnen. Je worstelt teveel met het verleden, maar je bent niet meer die persoon van vroeger. Eens op een bepaald punt heb jij tegen jezelf gezegd; ik ben niet goed genoeg, en dat doe je nog steeds. Mensen pikken dat op, want dat straal je uit. Je moet jezelf bewust zijn over jezelf. Als dat bewustzijn bij je is ingedaald, dan kun je verder.
Wij zijn allemaal opgegroeid volgens een patroon en waarin wij onszelf op een pad stellen. Dat pad lopen wij niet snel meer af, want wij zijn nou eenmaal gewend het volgens onze manier te doen. Wij maken daarom ook altijd weer dezelfde fouten. Als je echter iets anders wilt gaan doen, of je bereikt het gene niet wat je écht wilt doen in je leven, zul je van dat padje af moeten komen.
Dus wil jij échte vrienden krijgen dan zul je het patroon waar je in zit moeten veranderen.
Ik wens je een vriendenvol jaar toe.
p.s. kijk even op mijn site: www.friendshipand.com
Het is belangrijk na te gaan hoe je een vriendschap ziet. Waarom hecht je er zoveel waarde aan? In het verleden heb ik vaak de fout gemaakt via vrienden liefde voor mezelf te vinden en te verlangen, maar ik heb ervaren dat die liefde leeg is en ongrijpbaar. Kijk bij jezelf naarbinnen, eem tijd om jezelf echt goed te leren kennen en van jezelf te leren houden. Vind je waarden, je eigenheid, en koester het. Als je weet wie je bent en als je van die persoon houdt, dan ben je iemand om van te houden. Het is zo simpel- en zo moeilijk- als dat. Leer eerst van jezelf houden, dan pas van je omgeving. Dat betekent overigens niet dat je egocentrisch of arrogant moet worden. En: als je iets 'loslaat'(een wens, een gedachte), dan komt het vanzelf naar je toe..
Madame_Psycholatexxxx
quote:Erg belangrijk wat Psycholatexbitch hier zegt, want zonder van jezelf te houden, kun je niet van anderen houden. En houden van is een heeeeeeeeeeeel belangrijk ingrediënt van vriendschap!
Op woensdag 09 januari 2002 14:23 schreef Psycholatexbitch het volgende:
..Vervolg..Kijk bij jezelf naarbinnen, eem tijd om jezelf echt goed te leren kennen en van jezelf te leren houden.
Maarja nu studeer ik en heb ik wel aardige klasgenoten die me kunnen waarderen.
Collega's als vrienden is niets, moet je gewoon niet aan beginnen, als je dan ruzie krijgt dan zie je elkaar toch elke dag.
En ja, zo zie je maar wie je echte vrienden zijn. Dat zijn er dus maar weinig.
Vrienden komen en gaan, maar weinig blijven voor elkaar bestaan.
..Vervolg..
Het is belangrijk na te gaan hoe je een vriendschap ziet. Waarom hecht je er zoveel waarde aan? In het verleden heb ik vaak de fout gemaakt via vrienden liefde voor mezelf te vinden en te verlangen.
Toen ik dit las dacht ik bij mezelf: Dit is bij mij misschien de reden waarom vriendschap zo belangrijk is voor me. Ik weet van mezelf dat ik weinig zelfvertrouwen heb.
Ik zoek daarin misschien toch de bevestiging dat anderen mij aardig vinden en graag met mij willen omgaan.
Ik heb er wel eens over nagedacht om er met een psych over te praten maar weet niet of dat nou wel zo'n goed idee is.
Wie heeft daar ervaring mee en wil mij daarin adviseren?
Heeft het gebracht wat je er van hoopte? Of viel het enorm tegen?
quote:Heb je m'n site al gezien? Bel me.
Op woensdag 09 januari 2002 21:05 schreef _Liberty_ het volgende:
Ik heb er wel eens over nagedacht om er met een psych over te praten maar weet niet of dat nou wel zo'n goed idee is.
Wie heeft daar ervaring mee en wil mij daarin adviseren?
Heeft het gebracht wat je er van hoopte? Of viel het enorm tegen?
Het idee van coaching staat me op zich wel aan maar ik weet niet of ik de confrontatie met mezelf aankan/aandurf.
Ik zou het heel prettig vinden als ik meer zelfvertrouwen kon krijgen, wat assertiever werd. Ik heb een paar jaar geleden via het RIAGG een assertiviteitscursus gevolgd en ik moet zeggen een heeeeeel klein beetje heeft het wel geholpen maar niet genoeg.
Ik neem aan dat coaching niet vergoed wordt door het ziekenfonds. Als ik via de huisarts een gesprek met een psych aanvraag waarschijnlijk wel. Dat klinkt heel lullig, net alsof ik er geen geld over zou hebben voor mijn eigen welzijn, maar je moet het wel kunnen betalen natuurlijk.
Er staat niets in je site over bedragen en ik begrijp dat dat per persoon heel verschillend is maar kun je indicatie geven waar ik in ieder geval op moet rekenen, een minimum of een gemiddelde bijvoorbeeld?
Ik moet er zo wie zo even rustig over nadenken.
Bedankt voor je aanbod iig!
zolang er geen geld mee gemoeid is !
of voor de mannen , een vrouw
deze informatie was gratis
Ik heb gemerkt dat ik sinds ik fulltime moeder ben ik het contact met mensen best wel ben gaan missen.
Ik heb altijd als verkoopster gewerkt en dus veel contact met mensen gehad. Nu spreek ik bijna niemand meer alleen als ik iemand tegenkom tijdens de boodschappen.
Waarschijnlijk heb ik dit (onbewust) toch met het contact met vrienden willen compenseren. En aangezien bijna alle vrienden die ik ken wel werken en ik 's avonds niet weg kan i.v.m. mijn kind is het moeilijk om iets af te spreken.
Toch is het niet zo dat ik ze 'overvoer' met mijn telefoontjes of aanwezigheid.
Feit blijft wel dat ik normaal gesproken regelmatig de telefoon pak om even bij te kletsen en dat ik, als ik zelf niet bel, soms maanden niets van ze hoor.
Tot dat er weer een moment komt dat ik die telefoon weer pak en hun bel. Ik vind het na een maand of drie, vier wel weer eens tijd om even bij te kletsen. Ik ben hier zelf wel eerder aan toe maar probeer de ander ook de tijd te geven.
Niet iedereen heeft de behoefte om elkaar elke week te zien.
Ik ben het wel met 'Mimic' eens als hij zegt: Als vrienden geen tijd voor je nemen zijn het geen echte vrienden.
Als een vriendschap wil blijven bestaan moet je er naar mijn mening beiden energie in steken anders werkt het niet.
quote:Voor zover ik weet wordt coaching inderdaad niet vergoed door het ziekenfonds (ik denk dat het wel zou moeten...)Maar bel me gewoon een keertje, we komen er heus wel uit.
Op donderdag 10 januari 2002 14:03 schreef _Liberty_ het volgende:
Ik heb je site gelezen Frogman.
Het idee van coaching staat me op zich wel aan maar ik weet niet of ik de confrontatie met mezelf aankan/aandurf.
Ik zou het heel prettig vinden als ik meer zelfvertrouwen kon krijgen, wat assertiever werd. Ik heb een paar jaar geleden via het RIAGG een assertiviteitscursus gevolgd en ik moet zeggen een heeeeeel klein beetje heeft het wel geholpen maar niet genoeg.Ik neem aan dat coaching niet vergoed wordt door het ziekenfonds. Als ik via de huisarts een gesprek met een psych aanvraag waarschijnlijk wel. Dat klinkt heel lullig, net alsof ik er geen geld over zou hebben voor mijn eigen welzijn, maar je moet het wel kunnen betalen natuurlijk.
Er staat niets in je site over bedragen en ik begrijp dat dat per persoon heel verschillend is maar kun je indicatie geven waar ik in ieder geval op moet rekenen, een minimum of een gemiddelde bijvoorbeeld?Ik moet er zo wie zo even rustig over nadenken.
Bedankt voor je aanbod iig!
Grtngs
|
|
