spontaan idee... omdat we er zaterdag over hadden gehad. Toen dacht ik...
... misschien wel een beetje gezellig, kan net zo goed vanavond een drankje gaan halen.
Ze zaten mij juist aan te kijken van ".....?...."
Ik snap het ook wel, ik ben er zelf bij. Het is gewoon kut, lastig. Iedere keer heb ik nee moeten verkopen, ik denk "doe is leuk". Nou, had ik niet moeten doen.
Ik ben nu thuis.
Ik kan moeilijk vragen of jij bij mij een wijntje komt drinken, maar ik had niet het idee dat je het zo zoou opvvatten. Ik kwam naar buiten en dacht "dat is wel gezellig" Zei ze "ga je dan een wijntje drinken?" en ik zeg "Ja".
Nu durf ik niet meer...
Nee, hoor, je moet alleen weer even je best doen.
Ookal hadden ze het aan me gevraagd, dan had ik ook beter kunnen weten.
Ik durf best wel.... (nu te komen)
.... maar ik zal het niet meer zo spontaan doen.
Je weet heus wel dat ik echt ben.
Je weet dat je het bij wijze van spreken ook over anderhalve jaar kunt doen.
Ik heb al heel wat leuke reacties gehad, hoor
Ik moest wel lachen.
Leuk dat ik je een keer aan de telefoon heb. Hoeveel contactpunten moest je inleveren.
Ik had niet door dat je het verkeerd opgevat had. Niet alles is nep.
Omdat we het zaterdag al geroepen.
Als het zo wordt opgevat, dan blijf ik lekker thuis, want dat is het niet.
.... of je moet het nu heel aardig aan mij vragen....
.... je hebt toch niets te doen.
.... hmmm...
...
.... morgen heb ik toch vrij....
Moet je nog slapen?
Is iedereen al naar bed?
Dan kan 1 wijntje geen kwaad, maar je mag geen schijt opmerkingen maken
Tot zo