Waaaah ik zie mezelf
http://www.johnmayer.com/blog/scottyDe achterste twee personen in de rij (want meer kan ik er niet van maken) zijn Marlou en ik... lol
Dan hierbij ook maar meteen mijn verslagje..
Maandagnacht twee uur werden Mar en ik opgehaald met de taxi om naar A'dam CS te worden gebracht. Om iets voor drie ging de trein (we wilden niet te laat zijn, dus maar een dik half uur te vroeg, lol.), naar Rotterdam. Onze treinreis naar Londen bestond feitelijk uit drie delen; nachttrein naar Rotterdam, eerste IC naar Brussel Zuid-Midi, Eurostar naar Londen. In Brussel kwam een belgisch vriendinnetje bij ons zitten, Om half tien lokale tijd kwamen we in Londen aan.
Eerste halte: Starbucks!! Ff bijtanken met een grande cappucino. Heerlijk gewoon. Vervolgens zijn we naar het hotel gegaan, spullen gedumpd, en door naar Oxford Circus. Als je de H&M's in A'dam al druk vind, dan heb je die op Oxford street nog niet meegemaakt. Je kon er letterlijk over de hoofden lopen. Om twee uur zijn we naar het Forum gegaan in Kentish Town, vlak bij Camden voor diegene die Londen een beetje kennen.
Toen we aankwamen zagen we al een man of 15 staan; viel dus nog wel mee. Het viel me op dat er maar een paar meiden waren, en voor de rest allemaal jongens. Eentje zelfs met een trio shirt aan; heel tof. Hier en daar een praatje gemaakt, we moesten toch nog drie uur wachten tot de soundcheck. Rond vieren begon een meisje ineens keihard naar de zijkant van het gebouw te rennen waar de artiesteningang was. Ik draaide me om, en zag ineens Scotty voorbij komen rijden in een dikke mercedes. Ik erachter aan, en ja hoor, John springt uit de auto, en wordt door Scotty onmiddelijk naar binnen geduwd. Geen tijd, zei hij, ze waren al laat. 'Shoot!!' dacht ik, maar ja, John tenminste wel gespot
Tegen vijf uur verzamelde een groep van ong. 25 man zich bij de achterdeur. Allemaal L-83 members die toegang ook hadden tot de soundcheck. Mar en ik stonden vooraan bij de deur uiteraard zodat we als eerste naar binnen konden.
Tegen tien over vijf hoorde we van Scotty dat het nog wel 20min. kon duren; maakte toch niet uit. Want buiten konden we ook alles horen wat er binnen werd gespeeld. Om half zes was het dus zover, Scotty legde uit dat we geen flits mochten gebruiken, en dat we achteraan tegen het geluidgedeelte moesten staan. M'n naam werd afgevinkt op zijn lijst, en we mochten naar binnen. We kregen zowaar een mini-showtje voorgeschoteld. In totaal zijn we zo'n 25 min. binnen geweest, en hebben Vultures/Belief/WG/SDIABR en een intermezzo van een jaren tachtig nummer, waarvan ik nu zo ff niet meer op de naam kom. John zei nog hi vanaf het podium en vroeg hoeveel mensen er eigenlijk Brits waren. Toen 75% de hand opstak, was hij tevree, want hij legde uit dat de vorige keren driekwart Amerikaans was geweest.. lol
Na afloop wees Scotty ons vanaf het podium naar de uitgang; en terwijl ik naar buiten liep zei ik 'thanks Scot!' en stak een dikke duim op. Hij maakte een handgebaar zo van 'no prob' en we stonden weer buiten.
Weer terug in de rij moesten we nog een uur wachten totdat de deuren op zouden gaan. So we kept on waiting, and waiting. Gelukkig stonden we tegen die tijd vooraan, want we moesten de tickets nog ophalen bij de box office. Toen de deuren eindelijk open gingen, snelden we de hoek om waar we de tickets op moesten halen. En wat bleek; ze lagen er niet!! Moesten ze eerst een bevestiging krijgen van Ticketmaster. En dat duurde en duurde: volgens mij was het maar drie minuten of zo, maar toch. Ondertussen liepen er namelijk wel allerlei mensen achter ons langs met tickets de zaal in!
Eindelijk kregen we de tickets en toestemming om naar binnen te gaan. We renden naar voren, amar het mocht niet baten; er stonden al drie dikke rijen vooraan.
We vroegen nog vriendelijk aan mensen of ze wat ruimte willen maken, aangezien wij er al sinds twee uur vanmiddag stonden, maar nee hoor, ze bewogen voor geen meter. Zelfs met drukken en murwen gingen ze geen centimeter aan de kant. Gevolg; ik stond achter een kerel die precies even lang was als ik. En ik ben al lang!!
Maar goed, ik was binnen, en het zou wel loslopen tijdens de show.
Om acht uur opende Iain Archer de show. Best lekkere muziek, maar net als met Scott Matthews een kerel met een gitaar. En dat was het. Moet wel zeggen dat Iain's muziek toegankelijker klonk dan Scott's.
Om half negen was hij klaar; en begonnen ze met het instellen van de laatste paar microfoons. Tien minuten later waren ze al klaar, maar John was in geen velden of wegen te bekennen. Mijn vermoeden is dat hij nog opgehaald van ergens moest worden. Pas om vijf over negen kwam hij op, en de zaal ging uit z'n dak!
Belief was wederom de opener; de rest van de playlist staat in Scotty's blog
BTMB was wel een verassing voor me. Dit was het nummer waardoor ik John heb leren kennen, dus het had voor mij echt een heel speciale waarde dat ik die hoorde. Gedurende Clarity had ik toch echt nog ff oogcontact, want ik ging helemaal uit m'n dak. Hij keek me aan, moest dik lachen en ging door
De show was korter dan in Amsterdam, maar de nummers die hij speelde was helemaal super. Hierbij een stukje SDIABR...
http://www.youtube.com/v/0vvyU23Wb_8Toen de show ten einde was, gooide hij nog wat picks het publiek in. Marlou vond er al gauw eentje
Dus ik zei tegen haar 'de volgende die je vind is voor mij!'. En wat denk je?? Ja hoor, ze vond er nog eentje, en ik kreeg hem als dankje voor het regelen van de tickets etc.
Een Trio-pick met afb. van Steve Jordan
Toen zsm naar buiten gegaan (er was weer geen merch). Naar de artiesteningang, waar inmiddels al wat mensen stonden. Ik zag dat de busjes zo opgesteld stonden dat hij er meteen in kon. Maar de auto waarmee hij aankwam stond er ook nog, alleen over dwars stond deze als het ware. Marlou, Fien en ik, stonden daar weer precies tussen uiteraard. Niet veel later kwam Scotty naar buiten met een grote koffer, dus ik vroeg aan hem, 'are you guys going back to the US?', hij witty als hij is 'like ever?' lol... Ok dan.
Opeens beginnen er een aantal mensen heel hard 'Pino!!' te roepen; ik draai me om, en ja hoor, staat Pino Palladino aan het hek achter me. Dus ik stoofde zo'n beetje op hem af en vroeg om een handtekening; ik bedoel, hallo, hij heeft alle baspartijen ingespeeld op Continuum!! Ff klein praatje gemaakt, en toen kwamen er meer mensen aan die een handtekening wilden. Al gauw ging hij echter door het hek naar binnen en was hij weg.
Zo'n vijf minuten later kwamen de bodyguards naar buiten, hij had er maar liefst zes mee, en die zeiden dat wij naar achter moesten gaan, en dat John zo wat zou komen signeren.
Dus wij naar achter toe. En ja hoor, daar kwam hij aan, en liep recht op ons af. Hij zag dat ik al een handtekening van Pino had en zei iets in de trant van 'thats so cool'
Hij tekende m'n boekje en ging zo door met meer krabbels te zetten. We konden niet op de foto, want daar had hij geen tijd voor zei hij.. Vlak voordat hij de auto instapte heb ik nog een krabbel gekregen op een ander boekje voor mijn ouders. De arm die op het laatst door beeld gaat is van mij, je hoort me nog 'thanks!' zeggen
http://www.youtube.com/watch?v=kw-se8743ek Iedereen werd weggestuurd door de bodygaurds, onder het motto 'hij is weg, dus jullie ook wegwezen'. Maar Mar, Fien en ik bleven nog heel ff hangen. En dat beloonde zich, want ineens spotte we Dela!! Even een handtekening aan gevraagd, praatje gemaakt (ze komen volgend jaar weer naar A'dam!), foto gemaakt (zie elaine-r.hyves.nl) en toen zijn we doorgelopen
Heb de volgende dag zelfs nog de dualdisc van RFS kunnen scoren bij HMV
Al met al een zeer geslaagde trip; en ik zou zo weer terug willen. Londen is en blijft een heerlijke stad, en dan icm John kan het gewoon niet beter haast
[ Bericht 1% gewijzigd door Numbie op 26-10-2006 13:20:10 (weer verkeerd..) ]