R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Weet niet of dit het goede forum is, verplaats anders maar. Ik wilde jullie mening vragen over het volgende:
Ik doe nu al 7 a 8 jaar hetzelfde werk en ben inmiddels al bij mijn 5e baas bezig.
Bij de eerste 3 werkgevers heb ik het 2 jaar of net iets langer volgehouden, bij de 4e slechts een half jaar waar ik er toen voor koos na een half jaar in dienst en een redelijke burnout m'n contract niet te verlengen.
Nu zit ik dus sinds 1 maart 2006 bij mijn 5e werkgever waar ik begon met een halfjaar contract.
In het begin was ik weer erg gemotiveerd maar na een aantal maanden begon het alweer in te zakken, tot op dit moment waar ik m'n werkzaamheden zwaar begin te verzaken. Bij de bespreking voor m'n vaste contract heb ik een idiote salarisverhoging gevraagd, gewoonweg belachelijk eigenlijk met ik denk onbewust in mijn achterhoofd dat mijn werkgever nooit akkoord zou gaan en hij mijn contract niet zou verlengen. Niets is minder waar, ik kreeg de opslag nog ook en een vast contract welke ik heb getekend
Ik dacht misschien dat mijn motivatie nu toe zou nemen maar integendeel, momenteel zit ik er weer helemaal doorheen en ik kan geen milimeter werk meer verzetten. Een urenverantwoording invullen kost me al teveel moeite. Dit heeft ook zijn uitwerking op mijn priveleven waar ik dingen verzaak, zoals het op tijd betalen van rekeningen, het regelen van zaken etc. en ik begin nu echt in de problemen te raken.
Ik zit zwaar te overdenken mijn ontslag in te dienen en tot nu toe heb ik dat ook altijd gedaan wanneer ik er lange tijd aan dacht. Nu ben ik inmiddels 27 en wordt het wat moeilijker voor me. Ik wil totaal ander werk gaan doen maar zal daar qua inkomsten zeker 5 a 600 euro per maand mee gaan verliezen als het niet meer is.
Ik zit dus met een zwaar dilemma, ik kan het roer wel omgooien en een groot risico gaan nemen met hopelijk het gevolg dat ik een beroep ga uitoefenen wat me wel leuk lijkt, maar ik heb ook wel wat behoefte aan zekerheid en stabiliteit zeker gezien mijn huidige slechte financiele situatie. Ik weet dus even niet wat ik moet doen, ik zit echt 50/50 maar als ik niks doe zak ik steeds in een dieper dal. Wat moet ik nu doen, eerst mijn financiele situatie opkrikken met het goede salaris dat ik heb en het risico van een burnout aanvaarden? Of direct ander werk gaan doen met de kans dat ik dik in de schulden ga komen of zelfs werkeloos raak?
Graag alleen serieuze reacties aub.
Ik doe nu al 7 a 8 jaar hetzelfde werk en ben inmiddels al bij mijn 5e baas bezig.
Bij de eerste 3 werkgevers heb ik het 2 jaar of net iets langer volgehouden, bij de 4e slechts een half jaar waar ik er toen voor koos na een half jaar in dienst en een redelijke burnout m'n contract niet te verlengen.
Nu zit ik dus sinds 1 maart 2006 bij mijn 5e werkgever waar ik begon met een halfjaar contract.
In het begin was ik weer erg gemotiveerd maar na een aantal maanden begon het alweer in te zakken, tot op dit moment waar ik m'n werkzaamheden zwaar begin te verzaken. Bij de bespreking voor m'n vaste contract heb ik een idiote salarisverhoging gevraagd, gewoonweg belachelijk eigenlijk met ik denk onbewust in mijn achterhoofd dat mijn werkgever nooit akkoord zou gaan en hij mijn contract niet zou verlengen. Niets is minder waar, ik kreeg de opslag nog ook en een vast contract welke ik heb getekend
Ik dacht misschien dat mijn motivatie nu toe zou nemen maar integendeel, momenteel zit ik er weer helemaal doorheen en ik kan geen milimeter werk meer verzetten. Een urenverantwoording invullen kost me al teveel moeite. Dit heeft ook zijn uitwerking op mijn priveleven waar ik dingen verzaak, zoals het op tijd betalen van rekeningen, het regelen van zaken etc. en ik begin nu echt in de problemen te raken.
Ik zit zwaar te overdenken mijn ontslag in te dienen en tot nu toe heb ik dat ook altijd gedaan wanneer ik er lange tijd aan dacht. Nu ben ik inmiddels 27 en wordt het wat moeilijker voor me. Ik wil totaal ander werk gaan doen maar zal daar qua inkomsten zeker 5 a 600 euro per maand mee gaan verliezen als het niet meer is.
Ik zit dus met een zwaar dilemma, ik kan het roer wel omgooien en een groot risico gaan nemen met hopelijk het gevolg dat ik een beroep ga uitoefenen wat me wel leuk lijkt, maar ik heb ook wel wat behoefte aan zekerheid en stabiliteit zeker gezien mijn huidige slechte financiele situatie. Ik weet dus even niet wat ik moet doen, ik zit echt 50/50 maar als ik niks doe zak ik steeds in een dieper dal. Wat moet ik nu doen, eerst mijn financiele situatie opkrikken met het goede salaris dat ik heb en het risico van een burnout aanvaarden? Of direct ander werk gaan doen met de kans dat ik dik in de schulden ga komen of zelfs werkeloos raak?
Graag alleen serieuze reacties aub.
Bedankt voor je reactie!quote:Op zaterdag 14 oktober 2006 16:27 schreef dawg het volgende:
Zijn er intern geen mogelijkheden tot omscholing oid?
Nee niet echt, ik werk bij een superklein bedrijf (man of 7/8) en we doen eigenlijk allemaal hetzelfde, werken met dezelfde producten.
Wat voor werk doe je? Wat voor opleiding heb je gedaan? Dat geeft wat meer inzicht in zaken.
* I intend to live forever, so far so good! *
Leef je om te werken?
of
Werk je om te leven?
Als je ongelukkig bent met je werksituatie dan zal het imho in de nabije toekomst ook niet veranderen. Ik zou je baan aanhouden totdat je een goed alternatief hebt.
of
Werk je om te leven?
Als je ongelukkig bent met je werksituatie dan zal het imho in de nabije toekomst ook niet veranderen. Ik zou je baan aanhouden totdat je een goed alternatief hebt.
Antec P180 | Intel Core 2 Quad Q6600 | Asus Striker Extreme S775 | 4 GB DDR2 800 Mhz
Seagate 400 GB | 8800 GTX Ultra 768 MB | X-Fi Extreme Gamer | Logitech Z5500 | much more...
Seagate 400 GB | 8800 GTX Ultra 768 MB | X-Fi Extreme Gamer | Logitech Z5500 | much more...
Ik zou eerst wat doen aan de oorzaak van je burnout! Als je al een paar keer van baan bent veranderd, en elke keer weer motivatieproblemen kreeg, is de kans groot dat het na deze switch weer zal gebeuren.
Ik heb zelf een burnout gehad, en een persoonlijke coach heeft me toen weer goed op weg geholpen. Ik ben toen beter gaan nadenken over wie ik ben, wat ik wil en waar ik naartoe wil in mijn leven, en daarna kon ik ook betere keuzes maken mbt mijn werk. Dus ik zou denken: investeer wat van je 'belachelijk hoge' opslag in jezelf, en zoek een jobcoach/persoonlijke coach/therapeut - en beslis daarna of je op de juiste gronden een keuze kan maken voor een andere baan.
Ik heb zelf een burnout gehad, en een persoonlijke coach heeft me toen weer goed op weg geholpen. Ik ben toen beter gaan nadenken over wie ik ben, wat ik wil en waar ik naartoe wil in mijn leven, en daarna kon ik ook betere keuzes maken mbt mijn werk. Dus ik zou denken: investeer wat van je 'belachelijk hoge' opslag in jezelf, en zoek een jobcoach/persoonlijke coach/therapeut - en beslis daarna of je op de juiste gronden een keuze kan maken voor een andere baan.
Dan wordt het lastig inderdaad, zo'n klein bedrijf.quote:Op zaterdag 14 oktober 2006 16:28 schreef Marve het volgende:
[..]
Bedankt voor je reactie!
Nee niet echt, ik werk bij een superklein bedrijf (man of 7/8) en we doen eigenlijk allemaal hetzelfde, werken met dezelfde producten.
Eigenlijk had je beter niet getekend, nu ontslag nemen is ook weer zoiets.
Automatisering, ik heb inmiddels al veel certificaten al (Microsoft, Citrix etc.) en heb daar dus hard voor moeten werken en die gaan dus in rook op als ik iets anders gaan doen. Mijn basisopleiding is MTS Autotechniek (Heb voor die 8 jaar als automonteur gewerkt wat ik helemaal niks vond).quote:Op zaterdag 14 oktober 2006 16:31 schreef IkWilbert het volgende:
Wat voor werk doe je? Wat voor opleiding heb je gedaan? Dat geeft wat meer inzicht in zaken.
Zie ook het einde van mijn post, no way dat ik een personal coach kan betalen.quote:Op zaterdag 14 oktober 2006 16:32 schreef linda856763 het volgende:
Ik zou eerst wat doen aan de oorzaak van je burnout! Als je al een paar keer van baan ben veranderd, en elke keer weer motivatieproblemen kreeg, is de kans groot dat het na deze switch weer zal gebeuren.
Ik heb zelf een burnout gehad, en een persoonlijke coach heeft me toen weer goed op weg geholpen. Ik ben toen beter gaan nadenken over wie ik ben, wat ik wil en waar ik naartoe wil in mijn leven, en daarna kon ik ook betere keuzes maken mbt mijn werk. Dus ik zou denken: investeer wat van je 'belachelijk hoge' opslag in jezelf, en zoek een jobcoach/persoonlijke coach/therapeut - en beslis daarna of je op de juiste gronden een keuze kan maken voor een andere baan.
Dus eigenlijk vind je gewoon werken niet leuk...quote:Op zaterdag 14 oktober 2006 16:33 schreef Marve het volgende:
(Heb voor die 8 jaar als automonteur gewerkt wat ik helemaal niks vond).
Jawel, want thuiszitten kan ik al helemaal niet. Ik zou alleen wat meer maatschappelijk / dankbaarder werk willen gaan doen.quote:Op zaterdag 14 oktober 2006 16:36 schreef Swetsenegger het volgende:
[..]
Dus eigenlijk vind je gewoon werken niet leuk...
Oeps, niet goed genoeg gelezenquote:Op zaterdag 14 oktober 2006 16:35 schreef Marve het volgende:
Zie ook het einde van mijn post, no way dat ik een personal coach kan betalen.
Maarrr: je kunt vaak ook via de arboarts wel hulp toegewezen krijgen, of via je ziektekostenverzekering. Een (beginnende) burnout is daar een heel goede reden voor. Kans is wel aanwezig dat je werkgever dan ook op de hoogte komt, en ik weet niet of je dat wilt...
Ga in een AZC werken of een gaarkeuken op zaterdag. Klaar.quote:Op zaterdag 14 oktober 2006 16:37 schreef Marve het volgende:
[..]
Jawel, want thuiszitten kan ik al helemaal niet. Ik zou alleen wat meer maatschappelijk / dankbaarder werk willen gaan doen.
Wat een gelul, dankbaar werk. Geen enkel werk is dankbaar. De ambulance broeders worden total loss geslagen tijdens hun werkzaamheden, de EHBO arts bedreigt. De tijd van dankbaarheid is met het voortschreiden van privatisering en toenemende kosten verdwenen onder het mom van 'maar ik betaal er toch voor'.
Dus of je nu een citrix verbinding succesvol met 128 bits encryptie zonder latency opzet of je veegt succesvol de reet af van een kwijlende bejaarde... Dankbaarheid kan je vergeten. Als je genoeg citirix verbindingen succesvol opzet kan je nog een winstuitkering verwachten. Als je genoeg bejaarden de reet af veegt, word je collega eruit geschopt ipv om de kosten van de gezondheidzorg binnen de perken te houden en krijg je nog meer reten af te vegen.
Ik weet wel welke van de twee dankbaarder voor mezelf zou zijn.
Nou als hij het zou weten zou dat het al een stuk makkelijker maken. Ik denk niet dat hij mij erom kan ontslaan, tenminste ik kan er volgens mij niets aan doen dat ik totaal niet gemotiveerd ben.quote:Op zaterdag 14 oktober 2006 16:40 schreef linda856763 het volgende:
[..]
Oeps, niet goed genoeg gelezen
Maarrr: je kunt vaak ook via de arboarts wel hulp toegewezen krijgen, of via je ziektekostenverzekering. Een (beginnende) burnout is daar een heel goede reden voor. Kans is wel aanwezig dat je werkgever dan ook op de hoogte komt, en ik weet niet of je dat wilt...
knap hoe jij helemaal niks nuttigs kan zeggen over de TS maar meer over jezelf lultquote:
Antec P180 | Intel Core 2 Quad Q6600 | Asus Striker Extreme S775 | 4 GB DDR2 800 Mhz
Seagate 400 GB | 8800 GTX Ultra 768 MB | X-Fi Extreme Gamer | Logitech Z5500 | much more...
Seagate 400 GB | 8800 GTX Ultra 768 MB | X-Fi Extreme Gamer | Logitech Z5500 | much more...
Mijn god... een schop onder je reet moet je krijgen lamlulquote:Op zaterdag 14 oktober 2006 16:44 schreef Marve het volgende:
tenminste ik kan er volgens mij niets aan doen dat ik totaal niet gemotiveerd ben.
Wat is er niet nuttig dan?quote:Op zaterdag 14 oktober 2006 16:46 schreef clowncloon het volgende:
[..]
knap hoe jij helemaal niks nuttigs kan zeggen over de TS maar meer over jezelf lult
Dankbaar werk? Noem eens dankbaar werk op?
Haha geweldige reactie dit! Nu zeg ik niet dat ik de reten van bejaarden wil af gaan vegen haha, no thx. Maar ik zou wel werk met meer actie en uitdaging willen.quote:Op zaterdag 14 oktober 2006 16:43 schreef Swetsenegger het volgende:
[..]
Ga in een AZC werken of een gaarkeuken op zaterdag. Klaar.
Wat een gelul, dankbaar werk. Geen enkel werk is dankbaar. De ambulance broeders worden total loss geslagen tijdens hun werkzaamheden, de EHBO arts bedreigt. De tijd van dankbaarheid is met het voortschreiden van privatisering en toenemende kosten verdwenen onder het mom van 'maar ik betaal er toch voor'.
Dus of je nu een citrix verbinding succesvol met 128 bits encryptie zonder latency opzet of je veegt succesvol de reet af van een kwijlende bejaarde... Dankbaarheid kan je vergeten. Als je genoeg citirix verbindingen succesvol opzet kan je nog een winstuitkering verwachten. Als je genoeg bejaarden de reet af veegt, word je collega eruit geschopt ipv om de kosten van de gezondheidzorg binnen de perken te houden en krijg je nog meer reten af te vegen.
Ik weet wel welke van de twee dankbaarder voor mezelf zou zijn.
Maar je maakt zeker een goed punt, zo had ik het nog helemaal niet bekeken. Thanks!
Edit:
@Swetsenegger
Met dankbaar werk bedoel ik inderdaad werk zoals bij de ambulance, brandweer, politie ed.
Actie en uitdagingen? Wat zie je voor je dan?quote:Op zaterdag 14 oktober 2006 16:47 schreef Marve het volgende:
[..]
Haha geweldige reactie dit! Nu zeg ik niet dat ik de reten van bejaarden wil af gaan vegen haha, no thx. Maar ik zou wel werk met meer actie en uitdaging willen.
Maar je maakt zeker een goed punt, zo had ik het nog helemaal niet bekeken. Thanks!
Edit:
@Swetsenegger
Met dankbaar werk bedoel ik inderdaad werk zoals bij de ambulance, brandweer, politie ed.
Het is heel simpel, je krijgt overal een rijtje met taken en verantwoordelijkheden. En die heb je af te ronden.
Doe je dat snel en goed verdien je een beetje meer als je collega.
Iedereen streeft er dus na om het snel en goed te doen. En als je eenmaal ergens snel en goed in BEN.... is de uitdaging eraf en wordt het een sleur. Of je nou een active directory opzet of dat je een sales target haalt of een achtbaan construeert.
-edit-
Nou de ambulance had ik al behandeld. Politie, je voor een hongerloontje laten beschimpen, bespuwen en uit laten schelden als je een parkeer bonnetje uitschrijft. Wanneer is de laatste keer geweest dcat JIJ dankbaar was jegens een politieagent?
En brandweer? je dagen zijn voor 99% gevuld met basketballen op de kazerne, katten uit de boom halen (ja dat doen ze echt), zuurstof in de sloot pompen in hete zomers en heel af en toe een container blussen die op zaterdagavond door dronken pubers in de fik zijn gezet. Wat een actie en dankbaarheid.
Je ziet het misschien iets te negatief denk ik Swetsenegger. Laat me raden jij doet hetzelfde beroep als ik
Er bestaat ook nog zoiets als persoonlijke voldoening. Als je je werk leuk vind, heb je net even een andere motivatie dan wanneer je je met lood in je schoenen naar je werk sleept.quote:Op zaterdag 14 oktober 2006 16:50 schreef Swetsenegger het volgende:
[..]
Actie en uitdagingen? Wat zie je voor je dan?
Het is heel simpel, je krijgt overal een rijtje met taken en verantwoordelijkheden. En die heb je af te ronden.
Doe je dat snel en goed verdien je een beetje meer als je collega.
Iedereen streeft er dus na om het snel en goed te doen. En als je eenmaal ergens snel en goed in BEN.... is de uitdaging eraf en wordt het een sleur. Of je nou een active directory opzet of dat je een sales target haalt of een achtbaan construeert.
-edit-
Nou de ambulance had ik al behandeld. Politie, je voor een hongerloontje laten beschimpen, bespuwen en uit laten schelden als je een parkeer bonnetje uitschrijft. Wanneer is de laatste keer geweest dcat JIJ dankbaar was jegens een politieagent?
En brandweer? je dagen zijn voor 99% gevuld met basketballen op de kazerne, katten uit de boom halen (ja dat doen ze echt), zuurstof in de sloot pompen in hete zomers en heel af en toe een container blussen die op zaterdagavond door dronken pubers in de fik zijn gezet. Wat een actie en dankbaarheid.
Big dick.
Net zo negatief als jij nu JOUW baan ziet .quote:Op zaterdag 14 oktober 2006 16:54 schreef Marve het volgende:
Je ziet het misschien iets te negatief denk ik Swetsenegger. Laat me raden jij doet hetzelfde beroep als ik
Ik denk dat jij het iets te positief ziet . Swetsenegger heeft wel enigzins gelijk. Ik weet niet wat voor een beeld jij hebt van die beroepen maar ze kloppen toch wel zo ongeveer (alhoewel soms wel behoorlijk negatief uitgelegd ).quote:Op zaterdag 14 oktober 2006 16:54 schreef Marve het volgende:
Je ziet het misschien iets te negatief denk ik Swetsenegger. Laat me raden jij doet hetzelfde beroep als ik
).Maar waarom denk je dat met met een "dankbaar" beroep wel meer inzet zou gaan tonen?
Dat klopt, maar TS denkt zijn persoonlijke voldoening te kunnen halen uit het feit dat mensen hem dankbaar zijn wegens de werkzaamheden die hij dan zou uitvoeren.quote:Op zaterdag 14 oktober 2006 16:59 schreef HassieBassie het volgende:
[..]
Er bestaat ook nog zoiets als persoonlijke voldoening. Als je je werk leuk vind, heb je net even een andere motivatie dan wanneer je je met lood in je schoenen naar je werk sleept.
Ik weet niet of je het nieuws het beetje volgt, maar de zogenaamde dankbare beroepen worden niet erg positief benaderd tegenwoordig.
Ik denk dat TS een andere vakrichting iets te rooskleurig voorstelt of er eens dieper over na moet denken OF hij daar zijn persoonlijke voldoening uit kan halen. Want in een financieel slechte situatie 500 euro minder gaan verdienen om er vervolgens achter te komen dat die nieuwe carriere het ook niet helemaal is, geeft ook niet zo gek veel motivatie...
|
|
