Beschrijf hier hoe Nederland wereldkampioen werd in 1998.

De groepsfase van het WK in Frankrijk was voor Nederland een mooie warming up zou later blijken. De 5 doelpunten tegen Korea waren een voorbode voor alles wat er nog zou komen.
Oranje domineerde de drie groepswedstrijden en ging als favoriet naar de achtste ronde tegen de joegoslaven.
Edgard Davids werd de held door zijn winnende goal 5 minuten voor tijd.
Het was de tijd dat de kabel heerste, Davids, Seedorf en Kluivert werden nog omarmd door het Nederlandse volk.
De volgende tegenstander Argentinië was van een ander kaliber. Hier werd meer gevraagd dan de schoonheid van het spel. Edwin van der Sar, huidig record-international, begreep het. Hij smeerde door een perfecte schwalbe een Argentijn de rode kaart aan. Hierdoor werd de Nederlandse verdediging niet meer onder druk gezet. Frank de Boer, de laatste man, kon 2 minuten voor tijd de pass der passes versturen op weg naar het doelpunt der doelpunten.
De bal was 35 meter onderweg, de Argentijnen hadden dus alle tijd zich te organiseren. Maar.....daar was plots Dennis Bergkamp. Dennis pakte de bal uit de lucht, kapte de verdediger uit, speelde hem door de benen, en wat volgde was geweldig.
Dennis schoot de bal met buitenkant rechts met een perfecte curve in de linker bovenhoek
Het mooiste doelpunt ooit in Oranje.....althans tot dat moment.

De halve Finale was een status Quo, Nederland en Brazilië waren aan elkaar gewaagd. Met dit verschil dat Oranje Numan en Bogarde miste waardoor Philip Cocu linksachter moest spelen. Dit pakte verkeerd uit en Ronaldo maakte dan ook de 0-1. Nog niks aan de hand. We hadden nog tijd genoeg en speelden een prima wedstrijd tegen de wereldkampioenen. Dat de 1-1 pas vlak voor tijd viel door een perfecte kopbal door Kluivert was een grote opluchting.
Wat er daarna gebeurde was echter een nog grotere opluchting. De ingevallen van Hooijdonck kwam alleen voor de Braziliaanse doelman, werd aan z'n schirt getrokken, rood voor de Braziliaan en een strafschop voor Nederland.
90ste minuut en Clarence Seedorf, net 21 jaar geworden, stond voor het belangrijkste moment van zijn leven.
Hij nam een lange aanloop.....nam de bal op de wreef...en de bal vloog in de rechter kruising.
Oranje juichde het Nederlandse volk werd massaal gek. De Brazilianen mochten nog aftrappen, maar na 10 seconden was het voorbij. Nederland na 20 jaar weer in een WK-finale.

De tegenstander in de finale was Frankrijk. Hoewel de Fransen thuis speelden was het halve stadion oranje gekleurd. Op de zwarte markt waren er prijzen van 5000 gulden betaald. Hoewel nederland het hele toernooi grote indruk had gemaakt, waren de Fransen door het thuisvoordeel ligt favoriet.
De wedstrijd begon rustig, kat uit de boom kijkend loerden de twee opponenten naar zwakheden bij de tegenstander.
Nederland kwam steeds beter in het spel en kreeg de eerste kans. Dennis Bergkamp kopte de bal echter over het doel.
Frankrijk wakker geschrokken gooide nu de schroom van zich af en zocht steeds meer de aanval. En wat moest gebeuren gebeurde. Lizarazu de flankverdediger kreeg ruimte om op te komen en de dynamische middenvelder Petit bleek minder klein te zijn dan zijn doet geloven. Hij kopte de bal via het been van Frank de Boer in de linker hoek. 1-0 Frankrijk.

Met deze stand werd er ook gerust en Nederland moest nu vol op de aanval gaan spelen. Hetgeen gebeurde. Zelden zal een team zo massaal in een cruciale wedstrijd hebben aangevallen. De ene aanvalsstroom na de andere donderde over de Fransen heen. Het Oranje-legioen schreeuwde zich schor naar de 1-1. Die viel dan ook. En hoe. Een voorzet van de rechter flank van de onvermoeibare Reiziger kwam achter de aanvallers terecht. Maar noemand heeft Ronald de Boer daarna nog zo hoog zien springen. Zijn omhaal werd later beschreven als nog mooier als die van Marco van Basten. 2 miljard kijkers zaten versteend in hun stoel niet beseffend wat ze hadden gezien.
1-1 met nog tien minuten te spelen.
Ze zijn bekend geworden als The-Dennis-minutes. In de finale leek ie niet in vorm te zijn. Tot de 83ste minuut. Iedereen weet het nog. Hij kreeg de bal van Cocu, zag geen afspeelmogelijkheid en begon aan een solo. Eén man passeerde hij, de tweede ging eraan, de derde volgde. Nu met alleen nog Thuram en de doelman voorzich kwam het genie naar boven. Met een lichaamsschijnbeweging zette hij Thuram op het verkeerde been. Met een lob nooit vertoond ging de bal over Barthez net onder de lat tegen de touwen. Nederland leidde met 2-1.

De rest is historie. De Fransen waren murwgeslagen. Het balbezit van Oranje zal de laatste minuten 80% zijn geweest.
Oude mannen op de tribunes kregen tranen in de ogen. Meiden durfden niet meer te kijken en kleine kinderen konden gaan zeggen dat ze erbij waren geweest. Menigeen durfde niet meer naar de tv te kijken. Verslaggevers over heel de wereld kwamen woorden tekort over dit grandioze elftal. Eindelijk het kleine landje aan de zee was wereldkampioen.
Oranje had niet alleen historie geschreven door als klein land het onmogelijke te bereiken. Maar meer nog had het grote indruk gemaakt door de schoonheid van het spel.

Dank je

En dan heb ik de naam alleen maar one-liners te posten

quote:

Op dinsdag 10 oktober 2006 00:06 schreef WEST het volgende:
ja dat waren leuke tijden. ik was bij de finale

gelukzak

Mooi beschouw

quote:

Op dinsdag 10 oktober 2006 14:13 schreef StarGazer het volgende:
Kippenvel.

We hadden die pingel verdiend, die scheidsrechter heeft het later nog toegegeven

We hebben hem toch gekregen