Maar, waarom praten veel van deze moeders tegen hun kiddo's zo vaak over zichzelf in de derde persoon enkelvoud? Het is immer 'geef maar aan mama' en 'dat doet mama wel'. Wat is er mis met 'geef maar aan MIJ' en 'dat doe IK wel'? Willen deze vrouwen per se dat hun Charlotte of Tjeerd-Paul (hun kinderen hebben vaak dit soort namen) als eerste woord 'mama' zegt, of dat ze hen tot hun 38ste 'mama' blijven noemen? Ik kan er met m'n kop niet bij en wil zo'n vrouw op zo'n moment eigenlijk aanvliegen. Vooralsnog heb ik dit echter nog nooit gedaan.
Dus, ben jij een moeder die zich in bovenstaande herkent? Vertel mij dan voor eens en altijd waarom jullie (jij) dat doen. Anderen zijn uiteraard ook uitgenodigd om hun ideeën over en oplossingen voor dit probleem neer te plempen. Ik weet namelijk niet hoelang ik me nog in kan houden.
quote:Volgens mij beantwoord je hier je eigen vraag.Op vrijdag 29 september 2006 14:44 schreef Flem het volgende:
Maar, waarom praten veel van deze moeders tegen hun kiddo's zo vaak over zichzelf in de derde persoon enkelvoud? Het is immer 'geef maar aan mama' en 'dat doet mama wel'. Wat is er mis met geef maar aan MIJ' en 'dat doe IK wel'? Willen deze vrouwen per se dat hun Charlotte of Tjeerd-Paul (hun kinderen hebben vaak dit soort namen) als eerste woord 'mama' zegt, of dat ze hen tot hun 38ste 'mama' blijven noemen?
quote:Achnee:s dat meen je toch niet heIk kan er met m'n kop niet bij en wil zo'n vrouw op zo'n moment eigenlijk aanvliegen
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 29-09-2006 14:50:36 ]
quote:Me too! Of naja "mam". En mijn mama noemt haar mama ook nog steeds "mam".Op vrijdag 29 september 2006 14:46 schreef Hertog_Martin het volgende:
Ik noem m'n moeder nogsteeds mama
quote:Geef maar aan papa, nee niet daarin dat is voor je andere papaOp vrijdag 29 september 2006 14:59 schreef GioStyle het volgende:
Jij hebt zeker nooit een mama gehad.
quote:Jawel; nog steeds trouwens. En zij heeft er ook een hekel aan.Op vrijdag 29 september 2006 14:59 schreef GioStyle het volgende:
Jij hebt zeker nooit een mama gehad.
quote:bij mij ook, maar mijn opa word wel opa genoemt door mijn oma. en andersom hetzelfde, vandaar dat ik hun namen nooit wist.Op vrijdag 29 september 2006 14:59 schreef Elvanera het volgende:
[..]
Me too! Of naja "mam". En mijn mama noemt haar mama ook nog steeds "mam".
dat was leuk, toen bleek dat mijn tante en oma hetzelfde bleken te heten!
of pa
pap en mam
quote:nee dat kan echt niet. Word mijn moeder boos.
Pa en ma zeg ik wel eens.
quote:Dat klinkt net alsof ze in de gevangenis ofzo hebben gezeten :/Op vrijdag 29 september 2006 17:04 schreef bolletje_25 het volgende:
Pap en mam
Pa en ma zeg ik wel eens.
quote:Wat heb jij tegen mensen die in de gevangenis hebben gezeten.Op vrijdag 29 september 2006 17:05 schreef Maikuuul het volgende:
[..]
Dat klinkt net alsof ze in de gevangenis ofzo hebben gezeten :/
Maar oke, vroeger vond ik dit ook irritant
.Ik zou zeggen stoor je er niet aan zolang ze het niet tegen jouw zeggen.
quote:Niks maar vind het nogal asociaal klinkenOp vrijdag 29 september 2006 17:12 schreef bolletje_25 het volgende:
[..]
Wat heb jij tegen mensen die in de gevangenis hebben gezeten.
quote:whehe
quote:omdat?Op vrijdag 29 september 2006 17:39 schreef JDude het volgende:
Ik noem m'n ouders al van kinds af aan bij hun voornaam.
anders gewoon pap/mam 
quote:Dat is echt zo belachelijk. Zie je vaak bij van die verwende rijkeluiskinders.Op vrijdag 29 september 2006 17:39 schreef JDude het volgende:
Ik noem m'n ouders al van kinds af aan bij hun voornaam.
quote:Is er zo ingesleten denk ik.
De versie van m'n ouders is dat ze op vakantie een keer gek werden van het ge-"papa papa mama mama" heel de dag, en ze alleen nog zouden reageren als we hun naam zouden noemen. Há, dat hebben ze geweten
.quote:Echt arm zijn ze niet, dus je theorie zal vast kloppen.Op vrijdag 29 september 2006 17:58 schreef benchMarc het volgende:
Dat is echt zo belachelijk. Zie je vaak bij van die verwende rijkeluiskinders.
quote:dus jou moeder deed dat vroeger niet?Op vrijdag 29 september 2006 15:01 schreef Flem het volgende:
[..]
Jawel; nog steeds trouwens. En zij heeft er ook een hekel aan.
'Doe maar aan mama geven'
Leer je kind normaal nederlands!
quote:Ik spreek altijd in hele andere kwalificaties als ik boos ben op mijn ouders...Op vrijdag 29 september 2006 17:58 schreef Trommeldaris het volgende:
Ik noem mijn ouders bij hun voornaam als ik boos op ze ben
quote:Dat vind ik ook verschrikkelijk ja, van die ouders die tegen hun kinderen praten alsof het debieltjes zijn.Op vrijdag 29 september 2006 18:10 schreef -Rebelle het volgende:
Het is nog veel erger als ze zeggen:
'Doe maar aan mama geven'
Leer je kind normaal nederlands!
"Kijk Rosalie, een waf-waf!" Dat heet gewoon een hond. Dat soort onzin heb ik nooit gedaan bij mijn dochter.
Ik zeg meestal tegen mijn dochter: Geef maar aan mij / kom maar bij mij. Tenzij ze verdrietig is of heel knuffelig, dan zeg ik: Kom maar bij mama. Dan word ik klef
.Ik heb het idee dat voor kleintjes van het woord Mama iets vertrouwds, iets troostends uitgaat.
quote:Neeger.Op vrijdag 29 september 2006 18:06 schreef Zosk het volgende:
[..]
dus jou moeder deed dat vroeger niet?
quote:o zoOp vrijdag 29 september 2006 18:00 schreef JDude het volgende:
[..]
Is er zo ingesleten denk ik.
De versie van m'n ouders is dat ze op vakantie een keer gek werden van het ge-"papa papa mama mama" heel de dag, en ze alleen nog zouden reageren als we hun naam zouden noemen. Há, dat hebben ze geweten
quote:Toch schattig dat je die gevoelens met je mama kan delen.Op vrijdag 29 september 2006 15:01 schreef Flem het volgende:
[..]
Jawel; nog steeds trouwens. En zij heeft er ook een hekel aan.
quote:Het is een van de weinige zaken waarover we het roerend eens zijn.Op vrijdag 29 september 2006 18:51 schreef koffiekoekje het volgende:
[..]
Toch schattig dat je die gevoelens met je mama kan delen.
quote:En hoe zou het komen dat ze dat ook niet zo snel lerenOp vrijdag 29 september 2006 19:06 schreef Overlast het volgende:
Kleine kinderen snappen het begrip hij/zij/mij nog niet. Waarom denk je dat ze zeggen: Pietje wil snoepje ipv ik wil een snoepje.
quote:Ik krijg de voornaam van mijn pa ook niet door mijn strot, heel irritant is dat.Op vrijdag 29 september 2006 17:14 schreef B-Keizer het volgende:
Ik vind het wel zo bloedverziekend irritant dat ik mijn moeder mam noem en mijn vriendin noemt haar gewoon bij haar naam. Ik mag het wel, maar kan het gewoon niet
Gewoon Pa is goed genoeg.
Schoonvader noem ik wel altijd bij zijn naam, of gewoon Ouwe Lul. Moet kunnen
quote:Hahaha... Hahaha. hah... ha...Op vrijdag 29 september 2006 19:18 schreef Kleine_Jelle het volgende:
Geef dat pistooltje maar aan mama! ^_^
[ Bericht 88% gewijzigd door Sander op 19-05-2011 13:32:01 ]
quote:Maar des te sneller ouders beginnen met onderscheid maken, des te sneller begrijpen de kinderen het, lijkt me? Overigens denk ik dat de meeste ouders het niet vanwege de door jouw beschreven reden doen, maar dat terzijde.Op vrijdag 29 september 2006 19:27 schreef Mikkie het volgende:
Dat komt omdat kinderen op jonge leeftijd het begrip van persoonlijke voornaamwoorden nog niet kennen.
Je moet je voorstellen dat je zo'n kind voor de spiegel zet, en dat 't dan naar zichzelf wijst, in de spiegel. Het zegt 'ik', dus het begint een soort van zelfconcept te krijgen, en weet dat het kind zelf 'ik' is. Maar als moeder vervolgens begint over 'mij' of 'ik' snapt het kind het niet meer. 'Ik' was immers het kind zelf, de moeder is 'mama'. Die verschillen zijn voor kinderen tot een bepaalde leeftijd heel moeilijk, vandaar dus.
quote:Ik doe het alleen bij de oudste. Die is autist en heeft moeite met ik en jij. De jongste ikt en jijt redelijk. Dus voor hem maak IK een boterham klaar en voor de oudste MAMA.Op vrijdag 29 september 2006 14:44 schreef Flem het volgende:
...
Dus, ben jij een moeder die zich in bovenstaande herkent? Vertel mij dan voor eens en altijd waarom jullie (jij) dat doen. Anderen zijn uiteraard ook uitgenodigd om hun ideeën over en oplossingen voor dit probleem neer te plempen. Ik weet namelijk niet hoelang ik me nog in kan houden.
quote:Hoe oud is de jongste en heb je ooit tegen hem gemama't?Op vrijdag 29 september 2006 19:41 schreef Mwanatabu het volgende:
[..]
Ik doe het alleen bij de oudste. Die is autist en heeft moeite met ik en jij. De jongste ikt en jijt redelijk. Dus voor hem maak IK een boterham klaar en voor de oudste MAMA.
quote:Sommige leraren van kleuterklassen zeggen het ook. Dan gaan ze zich verlagen tot het niveau van hun kindOp vrijdag 29 september 2006 18:39 schreef MaLo het volgende:
[..]
Dat vind ik ook verschrikkelijk ja, van die ouders die tegen hun kinderen praten alsof het debieltjes zijn.
"Kijk Rosalie, een waf-waf!" Dat heet gewoon een hond. Dat soort onzin heb ik nooit gedaan bij mijn dochter.
Ik zeg meestal tegen mijn dochter: Geef maar aan mij / kom maar bij mij. Tenzij ze verdrietig is of heel knuffelig, dan zeg ik: Kom maar bij mama. Dan word ik klef
Ik heb het idee dat voor kleintjes van het woord Mama iets vertrouwds, iets troostends uitgaat.
'Kom maar bij mama' is nog niet zo heel erg denk ik, zolang je het niet constant zegt tenminste
Straks beginnnen ze zelf ook nog: 'Truusje gaat nu buiten spelen' Zij en hij en hen en hun gaat haar nog wat te ver.
quote:Omdat kinderen tot een jaar of 2 a 3 bij MIJ en IK aan zichzelf denken en nog niet begrijpen dat MIJ ook iemand anders dan henzelf kan zijn.Op vrijdag 29 september 2006 14:44 schreef Flem het volgende:
Iedereen die wel eens buiten komt, krijgt er zo nu en dan mee te maken; rondlopende moeders met kleine kinderen. Op zich niets mis mee natuurlijk, zeker niet als die moeders een fijne decolleté en dito bilpartij hebben.
Maar, waarom praten veel van deze moeders tegen hun kiddo's zo vaak over zichzelf in de derde persoon enkelvoud? Het is immer 'geef maar aan mama' en 'dat doet mama wel'. Wat is er mis met 'geef maar aan MIJ' en 'dat doe IK wel'? Willen deze vrouwen per se dat hun Charlotte of Tjeerd-Paul (hun kinderen hebben vaak dit soort namen) als eerste woord 'mama' zegt, of dat ze hen tot hun 38ste 'mama' blijven noemen? Ik kan er met m'n kop niet bij en wil zo'n vrouw op zo'n moment eigenlijk aanvliegen. Vooralsnog heb ik dit echter nog nooit gedaan.
Dus, ben jij een moeder die zich in bovenstaande herkent? Vertel mij dan voor eens en altijd waarom jullie (jij) dat doen. Anderen zijn uiteraard ook uitgenodigd om hun ideeën over en oplossingen voor dit probleem neer te plempen. Ik weet namelijk niet hoelang ik me nog in kan houden.
Een 'geef maar aan mij' kan er dus heel eenvoudig in resulteren dat het kind dat wat de moeder wilt hebben zelf houdt waardoor de opmerking zijn doel voorbij schiet.
.
. Kleffe moeders. .quote:Ik hoop dat zo'n joch tegen je broekspijp pist.Op vrijdag 29 september 2006 14:44 schreef Flem het volgende:
Ik kan er met m'n kop niet bij en wil zo'n vrouw op zo'n moment eigenlijk aanvliegen. Vooralsnog heb ik dit echter nog nooit gedaan.
[ Bericht 95% gewijzigd door Sander op 19-05-2011 13:32:01 ]
quote:3 en ik heb het mama-en idd moeten afleren bij hem.Op vrijdag 29 september 2006 19:44 schreef Flem het volgende:
[..]
Hoe oud is de jongste en heb je ooit tegen hem gemama't?
Macht der gewoonte. Het is gewoon vrij raar om compleet anders met beide kinderen te moeten communiceren, ook met dit excuus.