Wat lees je nu? Deel XXIV

quote:

In his explosive New York Times bestseller, top CIA operative Robert Baer paints a chilling picture of how terrorism works on the inside and provides startling evidence of how Washington politics sabotaged the CIA’s efforts to root out the world’s deadliest terrorists, allowing for the rise of Osama bin Laden and Al Qaeda and the continued entrenchment of Saddam Hussein in Iraq.

A veteran case officer in the CIA’s Directorate of Operations in the Middle East, Baer witnessed the rise of terrorism first hand and the CIA’s inadequate response to it, leading to the attacks of September 11, 2001. This riveting book is both an indictment of an agency that lost its way and an unprecedented look at the roots of modern terrorism, and includes a new afterword in which Baer speaks out about the American war on terrorism and its profound implications throughout the Middle East.

quote:

Op dinsdag 21 november 2006 20:00 schreef JAM het volgende:
Het Proces van meneer Kafka.

quote:

Op dinsdag 28 november 2006 19:32 schreef LXIV het volgende:

[..]

En JAM, wat vond je er van?

quote:

Op maandag 27 november 2006 00:21 schreef Viking84 het volgende:
de Celestijnse Belofte een goed boek . Het is prototypische New Age propaganda. Redfield heeft dat willen verhullen door er een 'spannend' verhaal omheen te schrijven, maar het is een goede lezer wel duidelijk dat hij alles wat hij schrijft heel serieus bedoelt (en ik moet toegeven dat sommige ideeën heel interessant zijn, maar literatuur is het echt niet...)

quote:

Op dinsdag 28 november 2006 19:36 schreef JAM het volgende:

[..]

Geniaal.

quote:

Op dinsdag 28 november 2006 20:00 schreef LXIV het volgende:
En om er nog aan toe te voegen:Altijd doorzie ik wat een schrijver met zijn boek bedoeld heeft, óf ik doorzie dat een schrijver in werkelijkheid helemaal niks bedoelt en slechts quasi-interessant wazig voor zich uit lult.
Soms is het dan een beetje van allebei, zoals met José Luis Borges

Bij Kafka snap ik niet wat hij bedoelt, maar weet ook dat het geen wazig gelul is.

Wat is dat toch?

quote:

Op dinsdag 28 november 2006 19:01 schreef Viking84 het volgende:
en? is dat ook zo? je hoort iig het gegil van shelley duvall niet de hele tijd .

quote:

Op dinsdag 28 november 2006 20:00 schreef LXIV het volgende:
En om er nog aan toe te voegen:Altijd doorzie ik wat een schrijver met zijn boek bedoeld heeft, óf ik doorzie dat een schrijver in werkelijkheid helemaal niks bedoelt en slechts quasi-interessant wazig voor zich uit lult.
Soms is het dan een beetje van allebei, zoals met José Luis Borges

Bij Kafka snap ik niet wat hij bedoelt, maar weet ook dat het geen wazig gelul is.

Wat is dat toch?

quote:

Op woensdag 29 november 2006 10:57 schreef Zaphod82 het volgende:

[..]

Same over here, Kafka's verhalen vind ik moeilijk te doorgronden. Vorige week een lezing over de beste man bezocht, en tijdens de bespreking van Het Proces ging er een wereld voor me open, bij wijze van spreken.

Het Proces gaat in ieder geval o.a. over de onvrede over het leven, het verlies / ontbreken van het (Joodse) geloof / spiritualiteit en het onvermogen om een vrouw te krijgen. Met dat in het achterhoofd ga je de personages en de ruimtes die in het boek beschreven worden toch heel anders zien. Nuja, ik dan in ieder geval.

quote:

Op woensdag 29 november 2006 10:57 schreef Zaphod82 het volgende:

[..]

Same over here, Kafka's verhalen vind ik moeilijk te doorgronden. Vorige week een lezing over de beste man bezocht, en tijdens de bespreking van Het Proces ging er een wereld voor me open, bij wijze van spreken.

Het Proces gaat in ieder geval o.a. over de onvrede over het leven, het verlies / ontbreken van het (Joodse) geloof / spiritualiteit en het onvermogen om een vrouw te krijgen. Met dat in het achterhoofd ga je de personages en de ruimtes die in het boek beschreven worden toch heel anders zien. Nuja, ik dan in ieder geval.

quote:

Moederkruid:
Twee zusje moeten met hun ouders verhuizen als de kleermakerij van hun vader failliet gaat. Volgens hun moeder wonen ze in de nieuwe buurt ver beneden hun stand, en de meisjes mogen zich daarom met niemand bemoeien. De relatie tussen de ouders - die toch al niet goed was - verslechtert verder, tot de ruzies en het isolement de beide zusjes bijna te veel worden. In een ingehouden stijl, wars van sentimentaliteit en effectbejag, beschrijft Carry Slee de pijn en de tragiek van opgroeien in onveiligheid.

Dochter van Eva:
Dochter van Eva is de nieuwe, aangrijpende roman van Carry Slee. Het meisje uit Moederkruid, dat de wereld om zich heen maar moeilijk te begrijpen vond, is ouder geworden. Thuis is de toestand niet veel verbeterd, en als haar zus het huis uit gaat, besluit ze het heft in eigen hand te nemen. Ze gaat op zoek naar een nieuwe moeder.

quote:

Op donderdag 30 november 2006 15:14 schreef Levitation het volgende:
En daarna ga ik -denk ik- Dochter van Eva van Carry Slee lezen, het vervolg op Moederkruid.
[..]

quote:

Op donderdag 30 november 2006 13:59 schreef Viking84 het volgende:
Ik ga Madame Bovary van Gustav Flaubert lezen .

quote:

Op donderdag 30 november 2006 13:59 schreef Viking84 het volgende:
Ik ga Madame Bovary van Gustav Flaubert lezen .

quote:

Op donderdag 30 november 2006 15:14 schreef Levitation het volgende:

Ga vanavond beginnen aan De brand van Istanbul ben benieuwd...

quote:

Op zondag 3 december 2006 20:54 schreef Cutebutpsycho het volgende:
Menno Lievers - Dat is waar


Edit: even een recensie erbij, anders zegt 't niemand wat...

Recensie(s):
NBD|Biblion:
Een filosoof houdt met een jongen en een meisje aan de hand van alledaagse gebeurtenissen speelse gesprekken waarin belangrijke filosofische problemen zoals o.a. toeval of vrije wil, schijn en werkelijkheid, lichaam en geest aan de orde komen. Het boek roept associaties op met "De wereld van Sofie" van Gaarder, maar hoewel er in de 23 hoofdstukken heerlijk wordt gefilosofeerd, wordt er geen filosoof met name genoemd. Ondanks het zwaarwichtige onderwerp worden de problemen op een duidelijke, natuurlijke manier uitgelegd in een heldere stijl. De afwisselend paginagrote en kleinere surrealistische, humoristische gekleurde tekeningen verlevendigen de tekst in hoge mate. Niet geschikt voor alle kinderen maar een aanwinst voor diegenen die over de wereld en de mensen daarin nadenken. Ook geschikt voor leerkrachten in de bovenbouw van basisscholen en brugklassen.Verzorgde uitgave, gedrukt in grote letter op glanzend helder wit papier. Vanaf ca. 11 jaar.


Een kinderboek ja... maar ik lees het voor voor een heel bijdehand jochie...

Vond hem toch wel even het vermelden waard in dit topic omdat Lievers mij blijft verbazen wat betreft zijn simpele manier van uitleggen van toch bloedserieuze filosofische stufjes , die zonder dit boek niet echt geschkt waren voor kinderen : Als je wat van filosofie afweet zal je je verbazen over hoe Lievers sommige concepten leuk weet te versimpelen zonder af te doen aan de oorspronkelijke betekenis.
Daardoor zeker wel een apart boek en mijn inziens leuk voor ouders van nieuwsgierige kids (of gewoon grote kinderen)

_{oke, alleen zou ik hem waarschijnlijk niet snel lezen, maar met de interactie met een kind erbij + wat achergrondkennis is hij toch zeker wel de moeite waard en verassend...}