Het '11 O'clock Tick Tock' adoratie topic!

Speciaal voor U2-blind followers!

Onder de echte keiharde diehard U2-fans (waaronder ik ) zal dit nummer
natuurlijk wel bekend zijn: 11 O'Clock Tick Tock!
Het vroegere 'Silver Lining' is naar mijn mening 1 van de beste en meest sfeervolle
U2-nummers ooit. Dit nummer is een vroeg jaren '80 nummer en is nooit op een
album verschenen, alleen op Under A Blood Red Sky (livealbum).
Het bleef een losse single. Desondanks had dit best op een studio-album
gepast naar mijn mening.

Het nummer is ongelofelijk apart. Er zit een bepaalde 'onrustige' drive in het nummer,
zoals die ook de 1e 3 U2 albums kenmerkt (en dan met name Boy).
De tekst van het nummer is vrij vaag, maar waarschijnlijk gaat het nummer over
de perikelen van de pubertijd, ook het hoofdthema van Boy.

Het nummer barst echt los op 2:55 min. Die gitaarpartijen van Edge zijn echt hemels!
Ook de pompende bas is dan zwaar goed!
Vanaf dat moment krijg ik standaard kippenvel als ik dit nummer hoor!

De gitaarpartijen: hels en gaan door merg en been!
De bas: pompend en pakkend!
De drums: heerlijk basis en doeltreffend!
De zang: zoals altijd gepassioneerd!

Dit nummer past wat mij betreft in het zelfde rijtje kippenvel-nummers als Streets, WOWY,
Who's Gonna Ride Your Wild Horses, Gloria en Stay (Faraway, So Close!)

Wat jullie, beste U2-makkers!?!

Ja!

quote:

Op donderdag 21 september 2006 01:04 schreef Beathoven het volgende:
Ik laat 'm open, iedereen die op een serieuze manier een topic opent over z'n favoriete lied of CD heeft het recht om dit buiten de centrale topics om te doen als daar een reden voor is.

Het geroep om een slotje wordt hier trouwens niet gewaardeerd, dit staat ook in de FAQ. Stel het voor in de feedback en dan kijken de mods wel of het nodig is of niet.

Bedankt, eindelijk een mod. die het voor mij opneemt!

quote:

Op donderdag 21 september 2006 10:28 schreef m021 het volgende:
Ik vind het voor U2-standaarden maar een matig nummer. Het eerste stuk is nog wel goed (hoewel het drumwerk abominabel is - Larry is niet gemaakt voor niet-standaard ritmes), maar het "losbarsten" wat jij zo geweldig vindt doet mij geforceerd aan. Bij live versies gaan ze (vooral Bono en Edge) ook buitenproportioneel wild staan doen op het podium.

Niet een slecht nummer, maar het komt niet in mijn hypothetische top-50 voor.

Het losbarsten vind ik juist alles behalve geforceerd klinken, maar goed da's mijn mening!
Op welke manier gaan Paul Hewson en Dave Evans dan zo buitenproportioneel los?
Dat lijkt me wel lachen om te zien trouwens hehe!

Ik heb overigens helaas nog nooit de studio-versie van dit nummer gehoord.
Weet iemand hoe ik daar aan kan komen?

Goed bezig!