Wat is de (oorspronkelijke) bedoeling van dit topic?
Omdat ik overal verspreid over het forum berichten vind over terugplooien ( ! ), slaapgebrek, ontzwangeren en nog veel meer besloot ik het maar een beetje in 1 topic te verzamelen.
Als je zwanger bent kun je al je zorgen en kwaaltjes kwijt in het Z&G topic, je leuke verhalen over de baby in het babytopic, maar echt een topic voor ontzwangerende dames en moeders is er nog niet.
Vandaar deze dus, een spotlichtje op de moeders, een topic om even lekker ervaringen uit te wisselen over alles wat er met je gebeurd als je eenmaal moeder bent.
We willen graag dat jullie het "hoe gaat het met de moeders" topic weer gebruiken waar het voor bedoeld was nl hoe voel je je als moeder en hoe regel je alle dingen.
Niet een klaagbankje voor alle ziek en zeer.
(we vertrouwen hierbij op het zelfregulerend vermogen van iedereen, en als het nodig is wordt er verwezen naar Klaagbaak of R&P)
---
Dit was mijn reactie:
Fijn Tex!
Sugar, ja, een ruime liter met hb 5.2 Hoe lang het herstel precies duurde weet ik niet (voor ik me qua energieniveau weer de oude voelde was ik wel een paar maanden verder), de eerste keer dat ik met Myrthe in draagzak weer buiten ging wandelen was ze zo'n 4-5 weken oud. Daarvoor was ik nog te moe, maar dat kwam ook door slaapgebrek, bv-problemen en nog wat andere dingen. IJzerpillen nam ik ook niet omdat ze zo weinig ontlasting had en dat een gevolg zou kunnen zijn van die ijzerpillen volgens de lactatiekundige, floradix wel en dat werkte ook wel. Maar ik denk dat je er pas na een week of 6 iets over kunt zeggen, in die tijd is het voor je lichaam ook nog het makkelijkst om je hb weer op peil te krijgen. Het lijkt me erg lastig voor je met nog een peuter erbij. Hoe lang heb je nog verlof eigenlijk?
Ik heb trouwens geen bloedtransfusie gehad zoals LadyBos, mijn HB was net te hoog (deden ze bij een HB van max 5.0 wel). Wel vochtinfuzen gehad, hielp wel voldoende.
Ik ben wat te hard van stapel gelopen denk ik, met die paar ommetjes die ik deze week al maakte. En ja, met Maria erbij wordt het wel behoorlijk pittig, denk ik. Ik heb nog geen floradix, zijn dat nou pilletjes of iets anders? En heel vies, dacht ik?
Ook in kleinere verpakkingen verkrijgbaar. Idd niet lekker maar mag door appelsap bijv worden gemengd voor je het drinkt. Heb je in je kraamweek dan helemaal geen extra ijzer gekregen?
Sugar, praat me even snel bij; hoe hoog/laag was je hb dan? (ben te lui om terug te lezen.
)Vanmorgen trouwens een cardio-scan gedaan op het werk. Is een soort fitheidstest, een hartfilmpje van je fitheid. Nou, ik werd er bijna triest van zo erg. Op een schaal van 1 op 10 had ik een 3. Mijn vetpercentage is te hoog en ik ben te zwaar. Dingen die je allemaal wel weet, maar die me mateloos irriteren. Die extra kilo's die plakken gewoon aan mijn lijf en ik heb er totaal geen geduld meer mee. Ik wil gewoon weer lekker fit zijn (hartslag in rust 110
) en mijn slankere zelve. Heb het met dit lijf zo enorm gehad!En nou weet ik ook wel dat ik eik niet zo moet klagen, dat er mensen zijn die veel dikker zijn dan ik. Maar dit bén ik gewoon niet. Ik kan het maar moeilijk accepteren dat anderen binnen no time weer strak in het vel zitten en dat ik het nog lekker met me meezeul.
Ik eet niet absurd veel, laat de snacks voor wat ze zijn. Kies voor de gezondere varianten, probeer toch zeker 2x per week te sporten. Echt afvallen mag ik niet ivm de bv, maar pfffff.... Ik vind mezelf even niet zo leuk.
Gelukkig val ik best snel af, want eerlijk gezegd vind ik mijn lichaam afschuwelijk op dit moment, zo niet ik, en sporten valt me nog zo zwaar...
Maar het komt vast wel goed! Het zal bloed, zweet en tranen kosten, maar als je je best doet, zal het lukken. Helaas zijn wij niet van die vrouwen die na 2 weken weer helemaal de oude zijn. Maar we hebben er wel hele mooie ventjes voor terug gekregen!
En ik vind ook gewoon dat je daar je humeur niet van moet laten afhangen, van een ander dus. Elk kind is anders, zeggen we altijd, maar ook elk lichaam is anders. En hoe vervelend ook, je lijf veranderd gewoon na een zwangerschap. En je lijf is niet afschuwelijk, dat is onmogelijk, want dat heeft net een enorme prestatie geleverd.
Niet dat ik jullie vind zeuren hoor, mochten jullie er dat in lezen, echt niet, maar geef je zelf even tijd en wat krediet.
quote:Volgens mij ook. Er wordt inderdaad gezegd dat je niet mag afvallen, vanwege de afvalstoffen die in het vet zitten, maar in de vetten die je tijdens de zwangerschap hebt opgebouwd zitten niet of nauwelijks afvalstoffen (bron: mijn zus..die dietiste is). Pas als je heel veel gaat afvallen, dan komen ook de afvalstoffen vrij die in het oude vet zitten en die komen dan via de BV bij je kindje uit. Dat is dus wat je vermijden wilt. Dus rustig aan en inderdaad gezond eten in combinatie met sporten, zorgt voor een gezonde manier van afvallen, waardoor jij uiteindelijk ook weer vrolijker wordt. En die vrolijkheid zorgt voor positieve hormomen en minder stress-hormonen.....die ook niet goed zijn voor je beeb...Op donderdag 14 september 2006 12:05 schreef Belana het volgende:
je mag best wat afvallen toch dutch? alleen niet te snel.
) vel zit! En de volgende keer dat je op de koffie komt krijg je er een schaaltje geschilde appeltjes bij ipv chocolade. En nog een keer Dutchie:
vervelend rotgevoel, he?Ik zou zeggen: gewoon gezond af gaan vallen. Geen probleem volgens mijn dietiste!
quote:Ik weet dat je het goed bedoelt, maar ik krijg dus wel een beetje de kriebels van deze opmerking. Mijn zus kan dit nl. zo zijig zeggen, dat jeukt.Op donderdag 14 september 2006 11:59 schreef cattie het volgende:
Maar we hebben er wel hele mooie ventjes voor terug gekregen!
Weet ik Nebelung en als ik het rationeel bekijk heb je helemaal gelijk.
Maar op dit moment heeft mijn linker hersenhelft even de overhand.
Belana, ik zou niet weten hoe ik dat moet aanpakken; afvallen tijdens de borstvoeding. Ik heb aan een diëtiste zitten denken, maar da's ook gelijk weer zo drastisch. En ik heb dus best veel honger door die bv. Ik kan dus nog niet echt een balans vinden tussen verantwoord afvallen en bv.
Hoofdmaaltijd: 2 sneetjes bruin brood met dun boter en beleg of bijvoorbeeld muesli met yoghurt.
Tussenmaaltijd: stukje peperkoek, beker yoghurt, bakje rauwkost, gevarieerd fruit.
Dat lukt!!!
Er is trouwens een forum he, over afvallen waar met name borstvoedende moeders komen, voortgevloeid vanuit het borstvoedingsforum. Misschien wil je daar je licht eens opsteken. Dit is de link: http://www.network54.com/Forum/194945/ (ik kom er nooit dus ik weet niet hoe de sfeer is of of je er uberhaupt iets aan zou hebben, maar dan weten jullie het in elk geval)
En ik begrijp het overigens wel allemaal hoor, ik zie alleen veel vrouwen in mijn werk en die zijn keihard voor zichzelf, zelfs na de ongelooflijke prestatie van een kind dragen en baren en opvoeden en borst geven. Dat vind ik zo jammer zie je. Ze zijn harder voor zichzelf, harder vaak nog dan mannen die over hun vrouws lijf klagen (al zijn die er ook natuurlijk).
Ik zelf heb een vreselijk lelijk litteken na de ks, heel erg strak gehecht en er zit nog altijd een bolling boven en broeken kopen zijn een ramp. Dat vind ik ook heel erg, dus ik snap het echt wel hoor.
Maar de kilo's die er nog af moeten zitten idd wel op de buik en taille, dus dat wordt nog even mijn best doen. ik heb alleen geen haast, het komt wel. duurde na Liam 1,5 jaar, maar toen was het er wel weer allemaal af
) Ik kan me voorstellen dat het een goed gevoel kan geven om er bewust mee bezig te zijn. Succes! Ook dat even delen dus. Want ja, hij is gezond en ja dat is een behoorlijk groot geschenk.
Want dat doe ik hier ook. De vreugde wordt afgewisselt met momenten dat ik het zo zwaar vind. En dan opeens weer terug naar geluk en dan weer naar... enz. enz.
Hormoomhuishouding enzo speelt ook een rol.
Maar die eerste wirwar van weken vind ik wel heel erg heftig. (Ik zie het ook aan mijn posts terug dat ik nu weer veel beter in mijn vel zit dan de eerste Romme-weken -alsof hij al heel oud is ipv 4 weken
)-en opnieuw complimenten voor je bijzonder leuke sig!-
Ik kon het me niet voorstellen toen ik zwanger was. Sterker nog, ik vond er geen klap aan om zwanger te zijn.
En nog steeds beschouw ik het echt als een noodzakelijk kwaad, alleen nodig om een kind te krijgen.
Maar toch... elke dag komen er minder kaartjes in de bus, elke dag is weer een stukje "normaler".
En nu mis ik het zo...
Niet die kwaaltjes, niet het gevoel dat die zwangerschap nóóit meer zou eindigen.
Maar toch hè...
De bevalling was echt niet leuk. 24 uur weeën voor niets en daarna naar het ziekenhuis.
Maar zelfs dát mis ik. De intense opluchting toen de ruggeprik begon te werken en het leven weer de moeite waard werd.
Het bijzondere gevoel van dat heel stille ziekenhuis midden in de nacht, met mijn vriend die een tukje deed op de slaapbank en mijn moeder die in dat schemerlicht met mij de weeën weg zat te praten.
De verbazing toen ze ineens een wiegje naar binnen reden, zou er dan toch écht een kindje komen? :smile:
Wat róók ze lekker!
Die paar uur zonder slaap op een stille ziekenhuiszaal waarin ik alleen maar naar haar kon kijken. Nog steeds verbaasd dat dat zo maar uit mij was gekomen.
Dat alles schiet zo snel weg...
En dan kijk ik naar mijn dochter, die in vijf weken van een klein hoopje huilend mens zonder gebruiksaanwijzing naar een echt individu is gegaan. Dat me chagrijnig kan maken door ineens te besluiten om elk nachtelijk uur te willen drinken. Maar datzelfde individu maakt me gek van gemis naar haar als ze ineens de hele nacht doorslaapt.
Een meisje dat het zó goed doet dat ik me afvraag hoe ik ooit heb kunnen denken dat die tepelkloven nooit meer over zouden gaan of dat we ons hele leven snachts wakker zouden zijn.
Ik snap het niet, waarom gaat het zo snel?!
Ik heb nog nooit gelijnd en nooit " echt" gesport. Nu moet dat dus wel. (van mezelf) Ik vind vooral het buikje lelijk. Echt een blubberbuik. En ik had al brede heuepen, volgens mij zijn ze nog breder. Ik zit nu in de " grote maten". Schaam me er soms wel voor. Ben soms ook bang dat het nooit meer goedkomt.
En de laatste tijd ben ik " triestig" . Terwijl ik een schat van een dochter en man heb. Ook snel emo, bij bv iets zieligs op tv, moet ik al haast janken.
En ook nogeens erge last van mn heup/bekken, maar durf niet naar de dokter.
Maar gelukkig vaak ook blij, als Kim zo lief naar me lacht bijvoorbeeld, smelt ik. Ben ook heel trots op haar.
Maar het moet, het moet...
Niet leuk Ingrid als je je zo triestig voelt, waarom durf je niet naar de dokter? Dan kan je dat gelijk aankaarten, samen met je bekkenklachten.
En Owlet, lekker in die emo dag duiken joh, morgen is het weer voorbij waarschijnlijk.
quote:Bang dat ze me een aansteller vind.Op donderdag 14 september 2006 13:41 schreef Igraine het volgende:
Niet leuk Ingrid als je je zo triestig voelt, waarom durf je niet naar de dokter? Dan kan je dat gelijk aankaarten, samen met je bekkenklachten.
En Owlet, lekker in die emo dag duiken joh, morgen is het weer voorbij waarschijnlijk.
Sugar wat vervelend dat het je zo zwaar valt, maar je kan het wel relativeren en van je af schrijven. Ik heb met Yoram ook zware tijden gekend, hij is min of meer een huilbaby geweest, er leek steeds wel wat met hem aan de hand te zijn, veel krampjes, snel zijn gebitje compleet, veel frustraties omdat het niet lukte en steeds maar dat gehuil en gekrijs, dag en nacht. Ik was zo blij dat ze sliepen, dat ik geen zin meer had om mijn verhaal nog eens te doen over ze op fok.
Nu is Yoram ruim 16 maanden en zit een stuk lekkerder in zijn vel, hij is duidelijk geen binnenvetter met zijn emoties, kan lekker lopen, gaan en staan waar hij wil en hij kan al erg goed duidelijk maken wat hij wil. Ik zelf vind het een stuk leuker worden nu. En ik niet alleen, Remco en Chiara ervaren dat ook heel duidelijk, gelukkig maar
Dutchie, die akelige extra kilo's brrrr Ik heb me ook een poos te dik gvoeld, te veel melonovy van het goede, nu had ik van het weekend mijn vet percentage laten meten en daar schrok ik nog van, ondanks een gezond gewicht, heb ik nog steeds 31% vet in mijn lijf :s Ik ga rustig verdermet gezond eten en bewegen, daardoor voel ik me nu echt wel heel erg prettig in mijn vel. Al is dat vel nog een beetje te ruim.
quote:Alle 3 de hoofdmaaltijden zo? Of 's avonds wel gewoon warm eten?Op donderdag 14 september 2006 12:22 schreef Sugar het volgende:
Drie hoofdmaaltijden en 3 tussenmaaltijden nemen.
Hoofdmaaltijd: 2 sneetjes bruin brood met dun boter en beleg of bijvoorbeeld muesli met yoghurt.
Tussenmaaltijd: stukje peperkoek, beker yoghurt, bakje rauwkost, gevarieerd fruit.
Dat lukt!!!
En je hebt helemaal gelijk hoor; ook ik moet me in mijn handjes knijpen. Echt. 'Ze doen het allebei heel goed' en ik ben zo trots op zo. Maar soms heb je er van die dagen tussen zitten dat idd alles (incl. ikzelf
) heel zwaar lijkt. Heeft ook te maken met mijn eerste werkweek volgens mij. Vanavond ben ik gesloopt en morgen gaan we lekker luieren met zijn drietjes.Nebelung bedankt voor de link, ik zal eens kijken.
En nu moet ik snel weer aan mijn werk, maar moest even terugkomen hier nog.
Dames en alle hormonen, dikke
quote:Sorry, sorry, zo bedoelde ik het niet! Het was alleen een poging om je op te vrolijken.Op donderdag 14 september 2006 12:17 schreef dutchie het volgende:
[..]
Ik weet dat je het goed bedoelt, maar ik krijg dus wel een beetje de kriebels van deze opmerking. Mijn zus kan dit nl. zo zijig zeggen, dat jeukt.
(..)
Soms kijk ik in de spiegel en staat het huilen me nader dan het lachen. Maar als ik dan naar Ive kijk, dan ben ik zo gelukkig met hem en dan doe ik mijn best me daar op te focussen en niet op de dingen die niet gaan zoals ik wil. Dat bedoelde ik meer.
quote:Hoezo heeft zij daar geen verstand van als ik vragen mag?Op donderdag 14 september 2006 12:21 schreef nebelung het volgende:
Ik vind best dat je een dietiste kunt inschakelen Dutch, waarom niet? (alleen niet Sonja Bakker, want die heeft geen verstand van bven afvallen, ben ik achter gekomen).
Mijn man heeft namelijk heel veel positieve verhalen over haar gehoord en vroeg zich af of het ook niet iets voor mij zou zijn.
In LIF loopt een Sonja Bakker topic trouwens.
Het voedingscentrum zet overigens kanttekeningen bij het dieet.
SB is een gewichtsconsulente, geen dietiste trouwens, dat vind ik ook nog een verschil.
quote:Oke, dank je voor het antwoord. Ik val nu zonder iets bijzonders te doen al goed af (eigenlijk iets te goed, ik zit boven de 500 gram per week), dus ben nu niet van plan om haar dieet te volgen. Het was meer een idee voor als het vanzelf afvallen stopt.Op donderdag 14 september 2006 15:14 schreef nebelung het volgende:
Nou zoals het er staat. Ze is desgevraagd wel pro-bv, maar geeft weinig handvatten om te snel afvallen te voorkomen. 'Eet maar wat meer', zegt ze dan. Je kan het best volgen, maar dan zul je je wel bewust moeten zijn dat je meer brood, zuivel en fruit moet eten dan zij zegt. (dat zegt zij desgevraagd over bv en haar dieet zelf ook). Je hebt geloof ik niet eens 1000 kcal per dag bij dat dieet, dat zou ik bij bv niet aanraden). Als je het wel volgen wil zou je het dan als leidraad moeten zien en niet strikt volgen, zoals mensen die geen bv geven.
In LIF loopt een Sonja Bakker topic trouwens.
Het voedingscentrum zet overigens kanttekeningen bij het dieet.
SB is een gewichtsconsulente, geen dietiste trouwens, dat vind ik ook nog een verschil.
quote:Zorgen om mij? Hoezo dan?Op donderdag 14 september 2006 15:19 schreef nebelung het volgende:
Ingrid, ik maak me wat zorgen over je. Ga toch maar naar de huisarts hoor, je stelt je helemaal niet aan.
Ik ga morgen om 9.30 naar de dokter.
Een dietiste kan je ook gewoon een aanzet geven om in ieder geval je eigen weg weer te vinden. Is als optie helemaal niet zo heel erg hoogdrempelig hoor.
Owlet, wat heb je dat mooi omschreven.
Het zal de periode wel zijn, maar ik heb het ook heel sterk. Hier ook extra omdat we met Romme ons gezin compleet weten. En dan opeens... opeens overvalt het me. Dit is dus voor het laatst. Geen bevalling meer (gelukkig, maar ook....), geen zwangerschap from hell (maar toch...), geen kraamweek meer waarin je samen in een cocon leeft waarin alles draait om die kleine, dat wonderlijke en je huis wonderbaarlijk schoon blijft door de kraamhulp
, geen eerste uren meer met je nieuwe kindje waarin je alleen maar in verwondering en dankbaarheid kunt kijken en ruiken en voelen, geen eerste weken meer waarin alles kleiner kleinst is.Want dan vergeet ik gemakshalve alle ellende en toestanden, de pijn van de bevalling, de onzekerheid of alles wel goed gaat met Romme EN met Jonne, de toestanden rondom het afvallen en eten, de gezellige slapeloze nachten en het gedoe met borstvoeding vs flesvoeding. (en de rest)
Wat een raar ding is dat geheugen toch. Alsof het een soort van waas heenlegt over de rauwheid van je emoties en herinneringen.
ik heb geen geduld, ik ben niet lief, ik doe geen leuke dingen, ik kan niet knutselen, logisch toch dat Liam doet zoals ie doet... op dagen als vandaag neem ik me dan weer voor het morgen beter te doen. meer geduld, even wat leuks samen gaan doen en ik weet dat dat helpt. vandaag ben ik een moeder van lik me vessie, echt. het ligt voor een groot deel aan mezelf gewoon. niet gaan zeggen dat het niet zo is, want het is wel zo. ik ben ten slotte de volwassene, die kleine ukkemeneer kan er allemaal weinig aan doen.
Maar mss wil je wel teveel joh. Dan knutsel je toch niet, dan laat je hem toch een dag.
En morgen.. morgen is gewoon een nieuwe dag.
En nu wacht je maar gewoon op manlief om in ieder geval Liam even aan over te dragen
Natuurlijk ben je de volwassene en kan Liam het allemaal ook niet helpen. Maar leg de schuld nu niet meer bij jezelf neer dan noodzakelijk.
Dikke
, meer kan ik niet doen. thanks kozakken, morgen gaat het ook wel weer beter hoor, vandaag vergeten we gewoon maar weer even.
ik moet namelijk ook meteen weer aan ons MSN gesprek denken van gisteravond... hoe leuk het is om alle ontwikkelingen te zien enzo en dat is ook zo. dus daar ga ik nu even aan denken
En morgen is er weer een dag!Sugar, hier ook behoorlijk bloedverlies (meer dan 1500 stond op mijn kaart) en inmiddels voel ik me een stuk beter. Ik heb zowel 3 staalpillen per dag gebruikt als floradix. Het drankje, ik vond het wel meevallen qua smaak, ik dronk het erg koel, dat helpt! Ik denk dat ik nu, sinds een week, zonder middagslaapje kan. Maar dan moet ik ook niet al te veel doen hoor anders duik ik echt nog even mijn bed in tussen de middag.
Vandaag ben ik voor het eerst een middagje wezen werken. Heerlijk om even gewoon Jacqueline te zijn ipv mama. Wel balen dat ik dan bij thuiskomst meteen weer aan de slag moet, kolfen, de was, boodschappen etc. Maar ja, dat hoort erbij.
-weer snel gaat koken omdat ik vanavond heel vroeg weg moet.-
Owlet
Ingrid
Je bent geen aansteller!! En je moet aan jezelf denken hoor! Jij voelt je niet happy, je hebt een hoop meegemaakt met Kimmetje en dat is niet niks!Mamma zijn is idd soms heel moeilijk! Vooral als je soms een kindje hebt dat de hele dag alleen maar aan het jammeren en piepen is en niets van wat je doet is goed...
Ik ben ook bezig met afvallen en ben nu ruim 3 kilo kwijt (2,5 week bezig). Vriendje doet ook mee en die is al ruim 5 kilo kwijt maar die moet ook meer kwijt... Wij eten via de site van het voedingscentrum, staan heel veel recepten die heel lekker zijn maar waar heel weinig calorieen inzitten.
En vandaag had ik weer eens migraine
. Gelukkig kon Amber naar me schoonmoeder vandaag!Zijn ook langer houdbaar dan het drankje!
Ik zie dat Kozakken dit ook al schreef!
quote:Lief Belaantje, het lijkt verdorie wel alsof ik mijzelf hoor praten hierOp donderdag 14 september 2006 16:30 schreef Belana het volgende:
op dagen als vandaag vraag ik me echt af of ik wel een goeie moeder ben
ik heb geen geduld, ik ben niet lief, ik doe geen leuke dingen, ik kan niet knutselen, logisch toch dat Liam doet zoals ie doet... op dagen als vandaag neem ik me dan weer voor het morgen beter te doen. meer geduld, even wat leuks samen gaan doen en ik weet dat dat helpt. vandaag ben ik een moeder van lik me vessie, echt. het ligt voor een groot deel aan mezelf gewoon. niet gaan zeggen dat het niet zo is, want het is wel zo. ik ben ten slotte de volwassene, die kleine ukkemeneer kan er allemaal weinig aan doen.
Ook een beetje perfectionistisch meid? Dus dat moet je allemaal zijn van jezelf, een leuke knutsel- wandel- koekjesbak- knuffelmamma waar je natuurlijk ook nog mee moet kunnen stoeien(want ja knullen he?) Mag je zelf ook nog iemand zijn?!!! Net zoals Liam een fase heeft mag jij ook wel eens een fase hebben, ok doe maar niet zo lang als je kind die heeft Zo te lezen ben je een beetje in de befaamde neerwaardse spiraal terecht gekomen. Mij overbekend, je bent hele dagen politie-agentje aan het spelen, waar je dood en dood moe van wordt( met een baby-ukkie op je arm) logisch toch dat je het haast niet meer kunt opbrengen om nog iets leuks te doen. Wat bij mij helpt is: als de wiedeweerga oppas regelen en weer eens gezellig met mijn man iets leuks te gaan doen. Ben je weer fris en fruitig en heb je de dag erna echt wel weer eens zin om onvervalst de eendjes te gaan voeren thanks! dat is een goed idee 
maar ik sluit me aan bij de rest: niet te streng voor jezelf zijn, je bent ook maar een mens. dat is juist ook leerzaam voor je kinderen om te zien. altijd maar een perfecte mama zou voor hen de lat wel erg hoog leggen later.
(hoe vind je die?). daarnaast, als je zo duidelijk merkt dat 't deels aan je eigen mindere bui ligt, geeft dat ook hoop op mogelijkheden om de situatie te verbeteren. als het met jezelf weer wat beter gaat (na die inderdaad zeer aan te raden tijd voor jezelf - en je man) kun je vast weer net wat meer energie steken in een wat positievere /actievere omgang met liam, en dan zal het tij vast snel ook weer keren wat zijn gedrag betreft. maar voor nu: sterkte, en lekker onder de wol zou ik zo zeggen. (hoor moeke). ja met mijn eigen man 
en thanks. voel me een beetje een zeur, ik heb toch vaak het idde dat ik alleen maar positief mag doen, maar soms vind ik het echt zwaar het moeder zijn. en dan heb ik het dus over het bijna geen seconde tijd voor jezelf hebben. over het algemeen ben ik daar inmiddels wel op in gesteld, maar soms gaat het mis. even lekker samen uit eten en een bioscoopje zou niet verkeerd zijn m@x, dankje ook, ik weet dat jij het wel hetzelfde voelt als ik vaak, das toch prettig dat je niet de enige bent ofzo
ach, vanochtend heeeeel vroeg, toen Liam dus weer eens veels te vroeg wakker was, was ie wel weer zooooo lief dat ik weer smolt en heerlijk dat kleine warme lichaampje even lekker tegen me aangehouden heb
flesje gedronken samen met ezra bij ons in bed en daarna weer slapen in zijn eigen bedje. Toch maar goed dat ik heen ben geweest, want ik heb een slijmbeursonsteking (oid) in mijn heup.
Moet nu 10 dagen 3x daags diclofenac slikken. Als het neit helpt, dan krijg ik een spuit
Heb niet verder gevraagd, dit moet gewoon helpen!
En ik heb telefoonnummer van maatschappelijk werk. Misschien wel goed om met iemand te praten.
quote:Balen van die slijmbeursontsteking Ingrid! Hoop dat diclofenac helpt. Anders wordt het ws. een hydrocortisonenspuit en die zijn gemeenOp vrijdag 15 september 2006 10:19 schreef Ingrid19 het volgende:
We zijn net terug van de dokter. Kim vond het wer prachtig in de wachtkamer, hi zat ook helemaal vol. Aandacht genoeg dus!
Toch maar goed dat ik heen ben geweest, want ik heb een slijmbeursonsteking (oid) in mijn heup.
Moet nu 10 dagen 3x daags diclofenac slikken. Als het neit helpt, dan krijg ik een spuit
Heb niet verder gevraagd, dit moet gewoon helpen!
En ik heb telefoonnummer van maatschappelijk werk. Misschien wel goed om met iemand te praten.
Fijn dat je een telefoonnummer hebt gekregen van maatsch. werk! Praten lucht altijd op!
Belana...
He Ingrid, dat is niet fijn. Wel goed dat je maatschappelijk werk gaat bellen. Praten is altijd goed!
quote:Ja, volgens mij heet dat zo. Brrr, wil geen spuit!Op vrijdag 15 september 2006 10:52 schreef Vicky het volgende:
[..]
Balen van die slijmbeursontsteking Ingrid! Hoop dat diclofenac helpt. Anders wordt het ws. een hydrocortisonenspuit en die zijn gemeen
Fijn dat je een telefoonnummer hebt gekregen van maatsch. werk! Praten lucht altijd op!
Ga zo maatschappelijk werk bellen.
Belaantje Belaantje, ik sluit me helemaal bij jou aan. Ook hier momenten dat je denkt, wanneer komt de rust?
Zoals Loena al zei, tijd voor elkaar is zo belangrijk. En daarom is het zo jammer dat jullie weekendje Parijs niet doorgaat. Dus maak echt even tijd voor elkaar, ga lekker eten ergens of doe wat anders leuks. Zodat je met elkaar kunt praten en dan zie je vanzelf weer hoe leuk het allemaal is. (naast alle ellende
) Morgen ga ik voor het eerst sinds 4 maanden
naar de kapper. Die afspraak stond al sinds vorige week en ineens kwam het mannetje met de mededeling dat hij samen met een vriend morgen naar de Hellendoorn-rallye ging. Léon ging mee. Eerst vroeg hij of ik Cas niet mee kon nemen, maar hij kwam snel tot een moment van inzicht. Hij bracht Cas wel naar zijn moeder. Dan kon ik lekker even relaxed naar de kapper. Gelukkig denkt hij mee dus. Ik vind het ook moeilijk als je met beide kinderen zit. Vooral op een dag zoals vandaag. 3 dagen en 2 avonden gewerkt en ik was kapot. Vanmorgen lekker lang in bed blijven liggen met zijn drietjes (nou ja, het was 09.00 dat we opstonden, valt dus ook nog wel mee) en vervolgens wil Léon dan met me spelen. Maar het enige wat ik wilde was op de bank hangen. Dan moet ik mezelf echt uit die bank trekken om wat te gaan doen. En dan ben ik blij als het spul dan 's middags weer in bed ligt.
Maar ik voel me absoluut geen slechte moeder. Ik heb zelf voor deze situatie gekozen dus ben ik niet zielig. En dat is heel anders als bij jou Belana, bij jou spelen er andere factoren, dus niet te vergelijken. Echt, geloof me, zoals ik je ken (vanuit je posts, de mail, msn, sms-jes ) ben je gewoon een schat van een mens en supermoeder. Je doet gewoon je best en dat is niet altijd even makkelijk.Lieverd, doe alles gewoon stap voor stap en je kinderen zijn hartstikke gek op je hoor. Echt.
Hormonen hè... Net kwam het mannetje me een glaasje rosé brengen. Mijn hart stroomde ineens over van liefde en mijn ogen ook.
En ook las ik net het verhaal van Owlet... ik ga je volgende week een dikke knuffel geven!Willen jullie knutselles? Dat is nu echt het enige waar ik me zo ongeveer geen zorgen over maak.
Je kunt gewoon geen perfecte moeder zijn en dat hoeft toch ook niet. Dan gaat je kind denken dan het zelf ook perfect moet worden. Maar ja, makkelijker gezegd dan gedaan. 
Waarom liggen ratio en emotie zover uit elkaar?Ik meen me te herrinneren dat er ergens negatieve reacties stonden over Oei ik groei. Omdat we toch een cadeaubon hadden, hebben we dat gisteren gekocht en ik ben er zo blij mee! Er staat precies in hoe Anna zich de laatste paar dagen gedraagt. Volgens hun telling zit ze al een paar dagen in week 5, dus ook al is het valse moed, ik hoop dat ze 'gewoon' een sprongetje maakt en dat het snel beter gaat. Nu ben ik net een zombie.
Ik wilde gewoon even zeggen dat ik pas nu heel voorzichtig grip krijg op mijn huidige leventje met twee kinderen, een man en alles wat ik van mezelf wil en moet. (Te veel dus en dat breekt me elke keer opnieuw toch weer op)
Ik ben nu bijna 5 weken op weg met ons gezinnetje en er komen steeds meer momenten dat ik er ook plezier in heb. (Naast trouwens echt de onmogelijke momenten van 's nachts wakker worden en denken bij het eerste piepje in de wieg... Oh nee! Slaap nog even! Toe! Ik wil nog niet!)
Succes met bv (of de keuze hoe je ermee wilt omgaan) en met jezelf en met je weg vinden.
-wilde dat toch graag even zeggen nav je korte stukje in het bv topic, maar vond het hier meer op z'n plek-
Als ik het zo eens over lees wat je schrijft, denk ik wel dat je het echt even moet gaan aankaarten. Je gevoel zegt je diep van binnen wel of het klopt of niet. Maar volgens mij zegt je gevoel je juist dat het niet helemaal klopt. Mss is er inderdaad een makkelijke oplossing om er weer grip op te krijgen. En anders ben je in ieder geval op tijd erbij om in ieder geval mss ook weer eenvoudiger op de voor jou goede weg terecht te komen. Vertrouw op je eigen instinct. Dat moet je bij je kind doen, maar ook bij jezelf! Mss ben je dat een beetje kwijtgeraakt, maar dat instinct heb je echt. Net zo goed als je instinct rondom het voeden enzo. En misschien (maar nu ben ik misschien heel ketters
) Misschien moet je kiezen voor rust met je lijf. Dat je dat helpt om ook weer in je hoofd te komen. (beetje kryptisch geschreven, maar weet niet hoe ik het anders moet verwoorden)Storm is ook nog maar twee weken joh!
Ik vond het de eerste twee/drie weken zo moeilijk om mezelf te verdelen tussen Jonne en Romme. Want Romme had zoiets anders van me nodig dan Jonne. En van Jonne hield ik al zoveel en met Romme moest dat nog veel meer groeien tot iets 'eigens'. Daarnaast heb ik met de tweede/derde week zoveel zorgen gemaakt over zijn gewicht en dat stomme voeden dat ik niet eens tijd had om echt mezelf fijn te vinden of te voelen.
Hier gaat Jonne af en toe een dagje lekker naar opa en oma en dat zijn echt 'mijn dagen' met Romme. Dan kan ik ook veel meer genieten van het eten geven en tutten omdat ik me niet zo in de spagaat voel in mijn gevoel en in mijn aandacht.
Maar nogmaals, ook al is het soms dat je je zo zwaarmoedig voelt. Ik zou niet te lang wachten om het aan te kaarten. Want het kan nu mss echt nog veel gemakkelijker aan te pakken zijn dan wanneer je een tijd wacht en maar aanziet. (Maar dat is veel gemakkelijker gepraat dan gedaan. Weet ik ook wel)
En verder is het gewoon aanmodderen en hopen op emotioneel rustiger vaarwater. Hier komt en gaat het en komen de emotioneel prettige(re) momenten steeds meer.
-tot zover de gedachten van deze op-afstand-kan-ze-makkelijk-zeggen-tuthola
-Ik kon dat niet, ik was mezelf zo kwijt en zag het helemaal niet meer zitten met Liam er ook nog bij, zoveel gedoe ik kon het niet aan en ik heb voor de rust gekozen (nogmaals, dit was zo voor mij he...) en ik ben flesjes gaan geven. de eerste weken nog gekolfde borstvoeding en langzaam over op flesvoeding. het heeft mij rust gegeven toen ik die beslissing had genomen.
probeer te bedenken wat jou rust zou geven. dat zou iets heel anders kunnen zijn ook.
je vind jezelf wel weer terug lieverd, maar dat duurt even. het is een hele heftige periode.
dikke knuffel voor je!
Kozakken en Belana, wel fijn dat jullie het herkennen. Ik weet niet helemaal of we hetzelfde voel(d)en, maar de dingen die jullie schrijven zijn wel herkenbaar. Ik wilde echt dat het anders was, maar dat is het nu even niet. Ik blijf maar bedenken wat een (gedeeltelijke) oplossing zou kunnen zijn, maar ben niet overtuigd. Flesvoeding hoeft het gevoel niet weg te nemen, vind ik dus ook moeilijk inschatten nu. Ik weet het gewoon niet en verlang ernaar dat ik Storm net zo ga begrijpen als Maria. Hopelijk komt die klik met de tijd en is dit (achteraf) allemaal heel normaal.
van mij.Dat is al met al best een behoorlijk woeste combinatie, lijkt me zo.
En eigenlijk precies hetzelfde wat Belana zegt, ik wil je echt niet van bv afpraten. Ik kan alleen maar vertellen wat mijn eigen ervaring is geweest. (Die trouwens ook weer totaal verschillend is dan die van Belana) Want je hebt wel gelijk dat het makkelijk achteraf praten is. Want ik weet abosluut niet of het voor jou verschil maakt. Daar heb je gelijk in.
En oh wat herken ik dat gevoel van: ik wilde dat ik wist wat je bedoelde, klein mannetje! Ik wilde dat ik je handleiding meteen had gekregen ipv dat ik m zelf moet gaan schrijven.
Want dat vond ik ook zo lastig. En dat was ik even vergeten dat ik dat met Jonne ook zo gehad heb. En mss nog wel veel meer omdat ik nu gelukkig al de basale dingetjes al wist. Maar dat was ik gemakshalve vergeten. Of gewoon weggezakt omdat ik Jonne nu wel (regelmatig ) begrijp. (Plus dat ik hier na een eerste jongen een tweede kreeg en dus ook wist hoe dat anatomische schoonmaken er aan toe ging )Sterkte Sugar, en tis absoluut erg herkenbaar en helemaal niet raar hoe je je nu voelt...!
(en deze periode gaat ook wel weer over, dat zal je misschien nog wel weten van Maria...) Even iets anders: ik heb bij het lopen (wandelen buitenshuis, dus wat meer dan paar meter in huis) pijn in mijn onderrug en helemaal van binnen ook onderin mijn buik. Ik denk dat het typische bekkenpijn is. Had het na Maria helemaal niet, maar nu dus wel. Ik ga dat morgen ook zeker aankaarten bij de huisarts, maar willen jullie nu ook even zeggen dat het héél normaal is en helemaal niks betekent?
Serieus: het doet best pijn bij het lopen en ik maak me er wel een beetje zorgen om.
Toen ik het bij de 6-weken controle aankaartte bij de gynaecoloog zei hij alleen maar dat alle jonge moeders last van hun rug hadden
terwijl ik het echt niet normaal vond dat ik nauwelijks kon lopen.Het is vanzelf overgegaan, maar het heeft wel lang geduurd. Toen Job geboren werd had ik nergens last van dus ik weet nog steeds niet wat het is geweest.
bij Liam veel erger en langduriger dan bij Ezra, maar je onderrug en bekken hebben natuurlijk een opdonder gehad van de bevalling. het heeft bij mij nu een week of 4 geduurd denk ik. Zelf zit ik nog op de wip tussen naar de fysio of het nog even tijd gunnen. Over een week of twee wil ik weer beginnen te sporten en dat is voor mij een beetje de test. Wanneer het dan nog iets meer wordt dan ga ik richting fysio voor wat extra ondersteuning en oefeningen. (manueel theratpeut trouwens)
Dusse.. het betekent wel wat, maar heeeel herkenbaar
Het hoort een beetje bij de optater die je rug en bekken krijgt van het persen denk ik, het is tenslotte de grootste krachtsinspanning die je ooit doet en nog maar zo kort geleden.
quote:Ben je dan vergeten dat je in het begin ook Maria niet helemaal begreep? Dat had ook tijd nodig. Dat geldt voor iedereen denk ik. Alles met elkaar (bv, bloedverlies, hormonen, het opnieuw leren kennen van je gezin) is het gewoon zwaar voor je nu. En ik begrijp dat je deze fase echt voorbij wilt laten gaan. En ik hoop ook dat het idd 'maar' een fase is. Het enige wat ik voor je kan doen is je zeggen, dat je op die moeilijke momenten alleen maar moet denken; 'het gaat over'. Probeer het, probeer rustig te blijven. Da's het enige wat ik voor je kan doen. Hoop echt van harte dat het dus idd 'maar' een fase is. Dat er verder niets anders is.Op zondag 17 september 2006 10:46 schreef Sugar het volgende:
Ik weet het gewoon niet en verlang ernaar dat ik Storm net zo ga begrijpen als Maria. Hopelijk komt die klik met de tijd en is dit (achteraf) allemaal heel normaal.
(ik maak me dus een beetje zorgen om je)Ingrid hopenlijk gaat het snel beter met die ontsteking naar hoor !
quote:Deels ben ik dat vergeten en deels voelt het nu anders. En dat tweede bedoelde ik met mijn angst voor of het iets ergers is dan de normale wen- en stresstijd.Op zondag 17 september 2006 21:11 schreef dutchie het volgende:
[..]
Ben je dan vergeten dat je in het begin ook Maria niet helemaal begreep? Dat had ook tijd nodig. Dat geldt voor iedereen denk ik.
quote:Ikke ook zaterdag. 6 Weken na de bevalling gewoon. Had zo gehoopt dat het maanden zou durenOp maandag 18 september 2006 07:57 schreef Belana het volgende:
ik ben trouwens gewoon alweer ongesteld geworden
quote:Het vloeien heeft hier alleen de kraamweek geduurd. Kreeg 2 weken geleden zere rug dus wist ik al dat ik weer een eisprong had gehad. En inderdaad precies 2 weken later, zaterdag dus, ongesteld.Op maandag 18 september 2006 11:53 schreef Belana het volgende:
heb jij maar zo kort gevloeid dan MeNicole? dat duurde hier 5 weken en 4 weken erna dus ongesteld.
Ik ben niet gegaan. Ik zou erheen gaan om spruw te laten checken, maar het enige teken dat ik daarvan gisteren en vandaag nog had, was het onrustige drinken van Storm. Geen pijn of steken meer inde borst en geen zichtbare aanwijzing (mondje van Storm of mijn tepels; hij heeft ook geen rode billen). De bijkomende dingen (mijn gevoel en mijn bekkenpijn) zie ik nog even aan.
Tut!Nee geintje.
Je moet natuurlijk alleen gaan als jij dat zelf ziet zitten. Wacht alleen niet te lang he! Wel fijn trouwens dat het geen spruw lijkt te zijn. Dat scheelt voor jou en Storm iig weer.
[ Bericht 8% gewijzigd door BE op 19-09-2006 09:03:46 ]
Let alsjeblieft goed op Sjoeg. Een postnatale depressie ligt niet aan jezelf he, het komt echt helemaal door de hormonen. Goed dat je nu wel een beslissing hebt genomen aangaande de BV, maar mocht je je daar nu niet beter door gaan voelen dan ga je toch wel naar de dokter he Ik heb ook nog steeds last van mijn hormonen. MIjn humeur wisselt per minuut ongeveer. Zonder reden kan het omslaan. Vreselijk irritant. Wat hier trouwens wel wat heeft geholpen is het weer van de afgelopen weken, dat maakt me wel wat vrolijker dan de regen van daarvoor.
Verder gaat het lekker. Ik ben vreselijk trots op mijn meissie, ze doet het zo goed. Het helpt erg tegen mijn onzekerheid, als ik begin te twijfelen dan kijk ik even hoe het gaat en dan wordt het al minder (ook niet altijd hoor).
Hierrr zijn jullie dus! hahaha. Ik kom er net pas achter dat dit topic bestaat.Had ik het maar eerder geweten , want over dit soort dingen kun je eigenlijk met maar weinig mensen praten.
Ik herken de verhalen eerlijk gezegd niet zo. Eigenlijk is het bij mij psies andersom.
Man zei gisteren nog dat ik zo positief verandert ben sinds de zwangerschap/bevalling.
Was ik eerder een brok hormoon met drift-en huilbuien; nu ben ik veel stabieler en eerlijk gezegd ook gelukkiger.Sinds de zwangerschap ben ik eigenlijk niet meer uit mijn slof geschoten op de manier zoals ik dat eerder deed.
Ik was zo bang voor een postnatale depressie. Ik heb het idee dat het in mijn familie zit ( ander , vervelend verhaal..) en ik was zelf best wel.. euh.. labiel af en toe.
Wat ik wel heb ondervonden is dat moeder-schap niets te maken heeft met vrolijke 'bastogne'-reclames van lachende mama's . Ik heb veel respect gekregen voor de mama's om mij heen.
Misschien omdat ik mezelf veel ruimte heb gegeven ( omdat ik het ergste verwachtte) en mijn man ook heb gewaarschuwd voor eventuele hormoonbuien , ben ik niet al te hormonaal.
Ik ben erg voorzichtig met mezelf.
Ik weet verder niet wat ik toe kan voegen aan al die lieve woorden aan iedereen die het moeilijk heeft, maar ik weet wel dat het veel te maken heeft met lief zijn voor jezelf.
Een kind krijgen is de beste therapie die er is.
Ik vond de kraamweek leuker dan verwacht, die was lekker rustig en Anna was nog in de roes van de bevalling en sliep daardoor goed (nou ja, niet echt goed, maar beter dan nu). Sinds een week ben ik echt de uren van de nacht en de dag aan het aftellen. Op slapeloosheid had ik wel gerekend, maar ik had verwacht het meer met J. te kunnen delen. En dat gaat niet, want meestal wil ze echt alleen mij en niet hem. Vreugde is wel groot nu als ze eindelijk langer dan een kwartier slaapt, zoals nu dus.
Alles staat ineens in andere verhoudingen. Het knuffelen en liedjes zingen en 'dansen' vind ik erg leuk, maar ook zo dubbel. Je zou dat moeten doen omdat het leuk is, niet omdat ze anders blijft huilen. Wat is het moederschap toch een raar iets.sugar ik vond 't opbouwen van een band bij anna ook heel anders gaan dan bij piet. (bij anna duurde dat ook veel langer, ging minder vanzelf in ieder geval). succes met alles en hou jezelf goed in de gaten.
. Die kan ik nog steeds aan, al gaat het wat wijder zitten. Zo fijn dat ik niet meteen moet gaan winkelen voor kleren (ben best veel aangekomen tijdens de zwangerschap) en iets anders aan kan dan 'huispakken'. En J. doet het fantastisch als papa.
Ik weet niet in hoeverre dit overeen komt met jouw gevoel, ik weet wel dat het bij na een tijdje ineens 'goed' bleek te voelen. Het is niet in een klik gegaan, het groeide langzaam en ineens hoorde ze helemaal bij mij, mijn kindje, popje, mijn alles...
Ik wil je dan ook een heeeule dikke knuffel geven, zettum op meis, het komt goed
Net als vrouwen in Afrika, ea 3e wereld landen. Zij hebben ook geen keuze, want al zou er kv zijn, dan is het water daar van dermate slechte kwaliteit dat je dat niet aan je baby geeft.
Als je haast geen keuze hebt, is het makkelijker om vol te houden.
Nu je wel een goed alternatief hebt is het makkelijker om daarop over te stappen.
quote:Dan gaven ze koemelk of lammetjespap oid.Op dinsdag 19 september 2006 14:35 schreef Paradijsvogeltje het volgende:
Hoe zal het zijn geweest toen er nog geen kv was en moeders gedwongen waren bv te geven... ?
quote:Naar ik weet waren minnen alleen weggelegd voor de rijke moeders. Die zagen hun kinderen pas als ze van de bv af waren, na een jaar dus..Op dinsdag 19 september 2006 14:45 schreef kozakken het volgende:
Toen er alleen nog maar bv werd gegeven gingen er veel meer kinderen aan ondervoeding dood en had je minnen om het zogen over te nemen.
bizar hé?
Tja, en ik heb in het boekvan dokter spock gelezen dat ze ook wel melk van andere dieren gaven.( paard en geit..blegh)
Al in de 5e eeuw werd er melk van dieren (schapen- en geitenmelk) aan kinderen gegeven, ook in Europa. En ander eten, soms met 2 weken al. Pas in de 18e eeuw (toen men in de hogere kringen wel 'minnen' gebruikte) begon men zich zorgen te maken over de hoge kindersterfte (vanwege geen arbeidskrachten) en werd de welgestelde vrouw aangespoord om zelf de borst te geven. Borstvoeding was in de 18e eeuw maatschappelijk nogal omstreden. En vanaf 1870 bestaan er al allerlei kunstmatig gemaakte melkmengels voor zuigelingen.
(uit mijn blote hoofd hoor, dus mocht er van sprake zijn van geschiedsvervalsing in deze post, dan komt dat voor mijn rekening.)
al is geitenmelk ed dacht ik al bekend van ver voor het jaar 0.De slechte kunstvoeding in die tijd (en de hoge vruchtbaarheid doordat ze geen bv gaven) was juist oorzaak voor het sterven van heel veel jonge baby's. Het schijnt zelfs dat een deel van de jodenhaat veroorzaakt werd doordat joodse baby's wel bleven leven (waarschijnlijk doordat die 'veplicht' 2 jaar bv kregen omdat dat in de talmoed wordt aanbevolen) itt de 'autochtone' baby's.
Kunstvoeding was vroeger ook huisgemaakt, kinderen kregen dingen als koffie, rauwe koemelk, aangelengde koemelk, broodpap etc. Pas met de opkomst van de industrie werd het mogelijk om poeder te maken van koemelk, en dat te steriliseren etc. Toen kon het ook getransporteerd worden, en wijdverbreid verkocht. Na WOII werd het steeds meer een statussymbool om flesvoeding te geven en verdween de kennis over borstvoeding ook snel (in ziekenhuizen werd bijv na de bevalling in de borsten geknepen om te zien of er melk kwam, zo nee dan moest de baby over op flesvoeding en werd in een aparte zaal verzorgd; in verband met de hygiëne kreeg de moeder haar kind pas weer te zien als ze naar huis mochten). Tot er poeder van gemaakt kon worden werd 't als vloeibare melk verkocht op speciale verkooppunten waar de kinderen gewogen werden. Het gemiddeld hogere gewicht van kv-baby's werd toen gebruikt om aan te tonen dat kv veel beter was dan borstvoeding, meer voedingsstoffen bevatte etc.
In die tijd mocht ook elke fabrikant nog zelf de samenstelling bepalen, pas veel later (jaren 70 dacht ik) ging de overheid regels opstellen over wat er minimaal in moest zitten en over veiligheid enzo.
In derdewereldlanden wordt het vaak als statussymbool gezien (en zijn de bv-cijfers vaak lager dan hier in NL); mensen geven de helft van hun salaris uit aan kunstvoeding want dat is beter; dat geven ze in het Westen ook. En fabrikanten spelen daar op in door bijv meisjes in Hollandse klederdracht op de verpakking te zetten met als onderschrift dat 't hier al heel lang gebruikt wordt.
Zaterdag gaat hij voor de eerste keer uit logeren. Gaan Kevin en ik lekker de stad in, dan rondje kermis en dan naar de bios. En dan.... oh lekker lang slapen, heb er nu al helemaal zin in
Zie er alleen wel tegen op dat ik zo lang zonder Mika moet maar ja het is echt wel een keertje nodig Nou, geniet er maar van meis!!
Hier gerommel met hormonen, moeder natuur wil geloof ik laten weten dat menstruatie écht nog bestaat... voorlopig nog niets definitiefs gezien...
is ie ineens al 3 maanden? Dus van mij mag het nog wel even wegblijven ook omdat ik nog bv geef. Dat gestuntel dan.
Dacht eergister dat het er echt aan zat te komen, klein beetje 'gekleurde onderbroek', maar 's middags was het weg. Gister hetzelfde verhaal en ik denk dat dat vandaag ook weer zo gaat. Maar ik hou mijn vingers nog even gekruisd.
quote:Lekker hoor, even saampjes eruit! hier is ook kermis deze week, woon je toevallie in Hengelo?Op woensdag 20 september 2006 11:07 schreef MeNicole het volgende:
Deze moeder was gister helemaal op. Kevin is maar thuis gebleven van school omdat ik het echt niet meer aan kon. Heb dus gister lekker in bed gelegen en zo'n beetje helemaal niks met Mikael gedaan. Nu gaat het gelukkig weer. Mika was vanmorgen laat wakker dus heb weer lekker uit kunnen slapen.
Zaterdag gaat hij voor de eerste keer uit logeren. Gaan Kevin en ik lekker de stad in, dan rondje kermis en dan naar de bios. En dan.... oh lekker lang slapen, heb er nu al helemaal zin in
Sterkte allemaal!
quote:Nee Almelo, maar we gaan wel naar HengeloOp woensdag 20 september 2006 13:34 schreef Fuente het volgende:
[..]
Lekker hoor, even saampjes eruit! hier is ook kermis deze week, woon je toevallie in Hengelo?
Ik durf dat haast niet hier te zetten want nou lijkt na jullie verhalen net alsof ik baas boven baas doe of zo, ik zweer dat dat niet zo is, ik was echt van plan om het hier neer te pennen. Ik ben zo verschrikkelijk moe. Mijn dochter komt 's nachts nog steeds een paar keer. Al 10 maanden geen nacht doorgeslapen. Mijn man wil graag dat ze op haar eigen kamer gaat slapen want dan krijg ik wellicht wel rust. Ik wil dat niet graag, want dan kan ik tussen 2 kamers gaan pendelen 's nachts en word ik nog moeier. Andere mensen roepen meteen dat ik dan maar met de bv moet stoppen, maar dat is echt nog geen optie.
Normaal kan ik er nog prima tegen en pep ik me wel weer op. Maar vandaag lukt het even niet.
Da's gewoon bijna een jaar!
Waarom wil je je dochter niet naar haar eigen kamer doen? Misschien leert ze dan ook wat beter doorslapen als je haar daaraan went (ik weet niet hoe dat werkt hoor) Jetske slaapt nu ook door en dat vind ik erg prettig, zeker als ik straks moet werken moet ik er niet aan denken om heel veel wakker te worden 's nachts.
Ik ben wel stiekem blij om te horen dat ik niet de enige ben, het hoort erbij dat weet ik, maar dat is ook weer zo'n dooddoener. Nou ja, ik ga nu echt naar boven om Jetske wakker te maken om te eten. Ik hoop dat ze nu wat beter wil drinken dan vanochtend.
Er zijn dames in dat topic die al veel langer bv geven. Verder nog iets?
quote:Waarom zou je dat willen? Als het goed gaat dan heb jij er toch geen last van.Op woensdag 20 september 2006 14:10 schreef Jarno het volgende:
Sorry, ik wil niemand van de bv afpraten want ik ben er van overtuigd dat het een prachtig iets is en absoluut het beste is, maar na 10 maanden (!) zou ik het er toch eens ernstig over gaan hebben met mijn vrouw.
Da's gewoon bijna een jaar!
quote:Nee, maar ik bedoel, als jij er zo enorm onder te lijden hebt... ik zou haar op een gegeven moment toch tegen zichzelf willen beschermen hoor. Dat hebben we ook van tevoren besproken, het gaat niet ten koste van álles.Op woensdag 20 september 2006 14:11 schreef nebelung het volgende:
Ja, en daar kan ik niets mee, Jarno. Nu staan we quite.
Er zijn dames in dat topic die al veel langer bv geven. Verder nog iets?
quote:Ik bedoel dus meer, als het 10 maanden lang zo gaat als het nu gaat.Op woensdag 20 september 2006 14:14 schreef sjak het volgende:
[..]
Waarom zou je dat willen? Als het goed gaat dan heb jij er toch geen last van.
Als moeder kan je van heel veel dingen moe worden. En dat ben ik dan ook. Het uit zich alleen in slecht slapen en dan komen daar de nachtvoedingen nog boven op. Als ik mijn kind nu kv ga geven is dat geen garantie dat zij door slaapt (kindjes kunnen door veel dingen wakker worden/blijven) en dat ik doorslaap. Dus een discussie over wel/niet (lang) bv is gewoon niet aan de orde.
Mijn man denkt nu een oplossing te hebben bedacht door haar te willen verhuizen, want die heeft zorgen over dat ik zo moe ben, maar als ik dan alsnog heen en weer moet (hij wordt nergens wakker van) dan zet dat geen zoden aan de dijk denk ik.
Trouwens, mijn dochter slaapt prima, tussen de voedingen door. Ik ben zelf het grootste probleem.
Maar gister zat ik er dus echt door heen. Mika huilde (lees krijsde) van 6 tot kwart over 7 aan een stuk door, ik kon er gewoon niet meer tegen. Dus ik heb Kevin huilend opgebeld dat ik het niet meer trok. Ik was zo moe 
. En ik voelde me zo schuldig dat ik allemaal gemene dingen dacht die ik wel wilde doen met Mika op dat moment. Toen ik voor de zoveelste keer naar hem toe liep en een beetje hard zei: Wat moet je nou dan toch!! zag ik dat ie schrok. Moest ik nog harder huilen omdat ik zo'n stomme trut was. Arm kind. Maar nu gaat het allemaal gelukkig wel weer
Ik word ook slecht wakker, maar ik zeg altijd wel dat ze me gewoon wakker moet maken als er 'iets' is. En dat iets kan varieren van 'doe jij die luier ff' tot 'ik trek het ff niet meer'. Kun je zoiets niet afspreken? Ik heb gisterenavond ook bijna 3 uur met Anna zitten tutten zodat YPPY ff kon slapen voordat ik naar bed ging bijvoorbeeld. Dat zijn toch uurtjes die je dan pakt. Op een gegeven moment gaat het gewoon niet meer omdat ze honger krijgt, maar toch.
quote:I know, maar ik dacht dat het in eerste instantie daar betrekking op had.Op woensdag 20 september 2006 14:31 schreef owlet het volgende:
maar jarno, FV is geen garantie voor een doorslapend kind.
Is kolven en je man 1 of 2 nachtvoedingen laten doen geen optie? Wil ik straks ook gaan doen als we een beetje voorraad hebben.
quote:Ja die afspraak hebben we al 10 maanden. Ik hoef maar te roepen en hij staat er hoorOp woensdag 20 september 2006 14:30 schreef Jarno het volgende:
Ik vind het echt heel knap als je dat vol kunt houden, nebelung.
Ik word ook slecht wakker, maar ik zeg altijd wel dat ze me gewoon wakker moet maken als er 'iets' is. En dat iets kan varieren van 'doe jij die luier ff' tot 'ik trek het ff niet meer'. Kun je zoiets niet afspreken? Ik heb gisterenavond ook bijna 3 uur met Anna zitten tutten zodat YPPY ff kon slapen voordat ik naar bed ging bijvoorbeeld. Dat zijn toch uurtjes die je dan pakt. Op een gegeven moment gaat het gewoon niet meer omdat ze honger krijgt, maar toch.
Maar die voedingen kan hij niet geven. Dat kan dus niet omdat ze een fles weigert (afgekolfde melk). Bovendien ben ik slecht in kolven. Inmiddels eet ze gewoon redelijk ander voedsel natuurlijk, maar bv vormt gewoon nog het hoofdbestanddeel. Ze is er gek op en dat onthoud ik haar gewoon niet, 's nachts drinkt ze het beste. Ze leert nu uit een beker drinken, dat zal misschien schelen.
quote:Bij mij was dat een kwestie van wennen. Ik kan nu redelijk snel uit bed zijn, al gaat de helft dan een beetje op de auto-pilot in het begin.Op woensdag 20 september 2006 14:33 schreef MeNicole het volgende:
Kevin die word ook niet wakker. En het kost me ook heel veel moeite om hem wakker te krijgen.
quote:Maar ik kan me wel voorstellen dat haar man zich af vraagt of hun kindje niet door zou slapen als ze op haar eigen kamertje ligt.Op woensdag 20 september 2006 14:31 schreef owlet het volgende:
maar jarno, FV is geen garantie voor een doorslapend kind. Dat Nebelung BV geeft en haar kind op haar eigen kamer heeft is denk ik niet zo zeer de oorzaak van de vermoeidheid. Het hoort gewoon bij het verschijnsel kinderen hebben, hoe vervelend het ook is.
Waarom niet een tijdje proberen? Dat stukje lopen om haar te gaan halen als ze honger heeft zal nou ook niet de nekslag van de vermoeidheid geven toch?
quote:Ik las gisteren dat tuitbekertjes ook best mogen en dat dat dan vaak wel gaat?Op woensdag 20 september 2006 14:34 schreef nebelung het volgende:
Dat kan dus niet omdat ze een fles weigert (afgekolfde melk).
quote:YPPY heeft een paar nachten op een matras in Anna d'r kamer geslapen. Omdat ze gewoon écht niet stil werd en continue bij d'r wilde zijn. En alhoewel ik dat ook niet ideaal vond, kun je ze zo wel elke keer stug weer in d'r bedje leggen om het toch maar te blijven proberen, ik ben namelijk ook zo'n man die het erg belangrijk vind dat een kind in z'n eigen bed ligt 's nachts.Op woensdag 20 september 2006 14:36 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Maar ik kan me wel voorstellen dat haar man zich af vraagt of hun kindje niet door zou slapen als ze op haar eigen kamertje ligt.
..Alhoewel ik gisteren, toen ze in de box in slaap viel, zoiets had van 'slaap lekker meid' en d'r heb laten liggen.
.MeNicole, ik denk dat iedereen je verhaal herkent. Ik althans wel, al denk ik dat jij het soms nog een stukje moeilijker hebt omdat je als BV-gevende moeder wat makkelijker even aan kan leggen om in ieder geval even stilte te hebben.
Da's niet bedoeld als "BV is beter"-argument trouwens, absoluut niet.
Moederschap is echt zwaar vind ik. Ook al heb je een goede verdeling en ook al heb je een man die zoals Jarno altijd bereid is om dingen over te nemen of een luisterend oor te bieden. Dan nog, heb je een soort extra zintuig dat altijd op scherp staat en ben je altijd deels bij je kind. En dat kost gewoon een berg energie.
Ik kan de vermoeidheid echt wel aan hoor doorgaans, ik ben een zeer gelukkig mens verder en ik klaag er eigenlijk nooit over. Alleen de laatste dagen hebben een paar gesprekken met oa mijn man en vriendin me aan het nadenken gezet. Misschien moet ik het maar proberen haar in de andere kamer te leggen. Niet geschoten is altijd mis.
quote:Ik maak Mark ook niet wakker. Omdat Ronja naast mijn kant van het bed slaap en ik toch al slecht slaap kan ik haar pakken als ze een klein beetje wakker begint te worden en begint te smakken. Ik verschoon haar alleen als het echt nodig is en voedt haar half-slapend. Dat kost veel minder tijd en energie dan dat ik Mark wakker moet maken en moet wachten tot hij haar heeft verschoond zodat ik haar weer kan voeden. Tegen die tijd zijn we allemaal klaarwakker en is het voor ronja weer moeilijker om in slaap te komen.Op woensdag 20 september 2006 14:33 schreef MeNicole het volgende:
Kevin die word ook niet wakker. En het kost me ook heel veel moeite om hem wakker te krijgen. Tegen die tijd kan ik Mika al verschonen en de fles klaar hebben. En dan ben ik dus al klaarwakker en heeft het nog weinig zin om Kevin wakker te maken.
Alleen als ik echt heel moe ben wil ik hem nog wel eens wakker maken maar dat is meer voor de moral support en uit een soort "jaloezie" van mijn kant dat hij door kan slapen en ik niet
quote:Ja, zo één heb ik er ook! Maar je hebt gelijk: dat is het, dat extra zintuig!Op woensdag 20 september 2006 14:38 schreef owlet het volgende:
Moederschap is echt zwaar vind ik. Ook al heb je een goede verdeling en ook al heb je een man die zoals Jarno altijd bereid is om dingen over te nemen of een luisterend oor te bieden. Dan nog, heb je een soort extra zintuig dat altijd op scherp staat en ben je altijd deels bij je kind. En dat kost gewoon een berg energie.
quote:Precies! Ik heb een enorm makkelijk en vrolijk kind! Ik huil zelden uit in het openbaar en in irl ook vrijwel nooit, maar had de behoefte nu.Op woensdag 20 september 2006 14:41 schreef sjak het volgende:
Ik denk niet dat het nu om het zoeken naar een oplossing gaat, het gaat gewoon om het uiten van het gevoel. Vaak helpt dat en even uithuilen alweer genoeg om het weer even vol te kunnen houden.
quote:bij mij zelf zou dat dus wel die nekslag geven denk ik. Ik kan alles snachts half slapend doen omdat ze naast me ligt. Zou ik naar een andere kamer moeten lopen dan is ze al weer wakkerder en huilt ze waardoor ik zelf weer wakkerder ben. Nu ben ik binnen tien minuten tot een kwartiertje weer in slaap, anders zal dat wat langer duren vrees ik.Op woensdag 20 september 2006 14:36 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Maar ik kan me wel voorstellen dat haar man zich af vraagt of hun kindje niet door zou slapen als ze op haar eigen kamertje ligt.
Waarom niet een tijdje proberen? Dat stukje lopen om haar te gaan halen als ze honger heeft zal nou ook niet de nekslag van de vermoeidheid geven toch?
Overigens kan ik me heel goed voorstellen dat iemand het als oplossing aan draagt hoor, alleen denk ik dat niet de oplossing is, simpelweg omdat er geen echte oplossing is anders dan je kind heel rigoreus van de nachtvoedingen af dwingen.
quote:Ha! Dat kan ik me voorstellen. SlapendeOp woensdag 20 september 2006 14:38 schreef Jarno het volgende:
Alhoewel ik gisteren, toen ze in de box in slaap viel, zoiets had van 'slaap lekker meid' en d'r heb laten liggen.
.Meaghan, dat klopt wel van die licht verteerbaarheid.
quote:Ik heb Anna 1 keer (bij wijze van test) de fles gegeven (met afgekolfde melk!), die zat er binnen no-time in en ze viel toen als een BLOK in slaap en heeft ook lang geslapen. Vond ik toen erg opvallend.Op woensdag 20 september 2006 14:49 schreef Meaghan het volgende:
Ik dacht weleens gelezen te hebben dat kindjes die flesvoeding krijgen eerder en langer doorslapen 's nachts, omdat flesvoeding zwaarder op de maag zou liggen dan borstvoeding wat zeer snel verteerd waardoor het kind ook weer sneller komt voor een voeding.
quote:Ja, dat riepen wij ook vol trots op het CB, dat ze een nacht van 8 uur had gemaakt. "MAAR DAT MAG HELEGAAR NIEEEEEEEE!!!".Op woensdag 20 september 2006 14:52 schreef sjak het volgende:
Jetske is nu 9 weken en slaapt van 23.00-7.00. Ze krijgt volledige BV.
. Sta je dan. . (Waardoor ik me soms een slechte moeder voel, hoe kan ik door Ive's gehuil heenslapen?)Ive is bij ons vorige week naar zijn eigen kamer gegaan omdat mijn man het niet meer trok. Dat houdt in dat ik nu minimaal 2x per nacht naar hem toe ga en op een stoel in zijn slaapkamer hem voed. Dat is wel zwaarder dan in bed voeden. Want ik kan niet lekker weg dutten. Maar mijn man kan dan in ieder geval wel slapen (hij kan niet slapen als ik naast hem lig te voeden), zodat hij zich wel goed genoeg voelt om Ive te troosten als Ive wakker wordt door krampjes ofzo. Mijn man helpt gelukkig heel goed mee.
quote:Hm, misschien is dit omdat je de hoeveelheid dan beter kan afstemmen, zodat je zeker weet dat ze echt verzadigd is?Op woensdag 20 september 2006 14:51 schreef Jarno het volgende:
[..]
Ik heb Anna 1 keer (bij wijze van test) de fles gegeven (met afgekolfde melk!), die zat er binnen no-time in en ze viel toen als een BLOK in slaap en heeft ook lang geslapen. Vond ik toen erg opvallend.
quote:Mag niet? Waarom niet? Zolang zij goed blijft plassen, tevreden is en aanokmt enzo, dan mag ze van mij hele nachten slapenOp woensdag 20 september 2006 14:57 schreef Jarno het volgende:
[..]
Ja, dat riepen wij ook vol trots op het CB, dat ze een nacht van 8 uur had gemaakt. "MAAR DAT MAG HELEGAAR NIEEEEEEEE!!!".
quote:Ik denk het niet, ze had toen net gegeten (het was echt bedoeld als proef, of ze uberhaupt een fles wilde enzo) en zat al redelijk vol. Maar pas nadat ze het laatste slokje uit de fles had gedronken ging het lichtje uit. Misschien een toevalstreffer hoor maar dat gevoel had ik er toen niet bij.Op woensdag 20 september 2006 15:01 schreef Meaghan het volgende:
[..]
Hm, misschien is dit omdat je de hoeveelheid dan beter kan afstemmen, zodat je zeker weet dat ze echt verzadigd is?
quote:Ja, van mij ook maar wij kregen een hele verhandeling over darmen die lui worden en weet ik veel wat. Maar goed, dat was ook de keer dat ze net ff wat weinig aangekomen was. Maar ik bedoel maar, al die adviezen... brrrr.Op woensdag 20 september 2006 15:01 schreef sjak het volgende:
[..]
Mag niet? Waarom niet? Zolang zij goed blijft plassen, tevreden is en aanokmt enzo, dan mag ze van mij hele nachten slapen
quote:Tja, ik weet het ook allemaal niet hoor. Ik doe gewoon wat ik denk dat het beste voor haar is. Zij blijft zelf slapen dus het kan blijkbaar geen kwaad, als ze honger heeft dan wordt ze wel wakker denk ik dan. Overmorgen mogen wij weer naar het CB, ben wel benieuwd hoor wat ze zeggen. Maar dan nog maak ik zelf mijn beslissingen of ik daar wat mee doe. Zo werd ons ook afgeraden om een fles (afgekolfde melk) te geven en een speen, wij doen dat beiden vanaf het begin al en voelen ons daar goed bij, dan is het wat mij betreft een goed iets.Op woensdag 20 september 2006 15:04 schreef Jarno het volgende:
[..]
Ja, van mij ook maar wij kregen een hele verhandeling over darmen die lui worden en weet ik veel wat. Maar goed, dat was ook de keer dat ze net ff wat weinig aangekomen was. Maar ik bedoel maar, al die adviezen... brrrr.
quote:Ik las in het borstvoedings handboek dat je 'het hele idee van zelf 's nachts door slapen los moet laten'. Dat je moet genieten van de tijd met je kind (duuuuh), ook al is dat 's nachts en dat we ten onrechte denken dat we recht hebben op door slapen. Ja, dikke doei!Op woensdag 20 september 2006 15:20 schreef sjak het volgende:
Nee, dat doorslapen doet ze pas sinds een paar dagen.
. Dat is me dan toch net iets té hoor, slapen is gewoon fijn, en buiten dat, bittere noodzaak. haha, ik zie me dat al tegen iemand zeggen met dikke wallen onder haar ogen, laat het los joh, geniet van die tijd, slapen is geen recht, ben benieuwd of ik dan een blauw oog krijg Aan de andere kant, 's nachts is wel heel lekker om een kind te voeden, het is dan zo rustig waardoor het een heel fijn moment kan zijn . Maar dat wil niet zeggen dat ik haar daarom er wakker voor ga maken
Sorry Nebelung, ik had ook niet echt een andere tip dan bij je in bed nemen en kijken hoe dat werkt, maar dat doe je dus al. Myrthe sliep wel langer door op die leeftijd. Nachtvoedingen zijn op zich vrij normaal voor een baby van die leeftijd maar dat 't voor jou lastig is is wel logisch natuurlijk.
Er is op zich nog een boek van Elizabeth Pantley dat op het bv-forum wel regelmatig aangeraden wordt, ken je dat al? The No-Cry-Sleep Solution; zie http://www.kellymom.com/pantley/index.html en misschien vind je dit wel prettig te lezen http://www.kellymom.com/pantley/pantley01.html
quote:Ik ken het zelf alleen niet.Today's society leads us to believe that "normal babies" sleep through the night from about two months; my research indicates that this is more the exception than the rule. The number of families in your boat could fill a fleet of cruise ships.
"At our last day-care parent meeting, one father brought up the fact that his two-year-old daughter wasn't sleeping through the night. I discovered that out of 24 toddlers only six stayed asleep all night long."
.Robin, mother of thirteen-month-old Alicia
En wat ik hier al meer verteld heb: een broertje van me kreeg flesvoeding maar sliep pas door toen hij 4 jaar was. Daar had ik me bij Myrthe voor de zekerheid ook maar op ingesteld maar die was gelukkig wat sneller daarmee.
Sterkte Nebelung en hopelijk kun je wel een oplossing vinden!
. Anders had ik het wel in het babietjes-topic gepost, maar ik doe dat dus hier omdat het mij gaat, de moeder. Ze is wel vaak wakker voor een voeding, maar daarvoor en daarna slaapt ze. Ik blijf vaak wakker en ga op van alles letten en piekeren. Dat piekeren gaat echt over moederschap en zo. Elizabeth Pantley heb ik, maar heb ik niet nodig of er moet zoiets voor moeders bestaan . Jetske is vandaag behoorlijk huilerig. Ik dacht zelf dat het aan het eten lag, dat ze niet voldoende kreeg dus daar heb ik al mijn aandacht op gericht. Ga ik haar net in bad doen, blijkt dat ik vergeten ben een schone luier te geven (gelukkig had ze alleen geplast). De laatste luier was van vanochtend 10 uur. Geen wonder dat ze huilde Verdorie! nou, dat overkomt ons allemaal een keer hoor nebelung, sterkte even met je dipje!
Ik denk dat doorslapen niet echt met fles- of borstvoeding te maken heeft. Als je de fles geeft is het natuurlijk wel makkelijker om met je partner af te spreken dat de één de ene nacht voor zijn rekening neemt en de ander de volgende nacht. Ik herken trouwens wel dat je pas voelt hoe moe je bent wanneer je eindelijk een keer een nachtje door kan slapen. Voor geen goud zou ik die beginslaaptijd nog een keer door willen maken
De dames (en de heren ook natuurlijk) die er nu middenin zitten wil ik in ieder geval heel veel sterkte wensen. Je hebt er op dit moment helemaal niks aan, maar echt ooit slapen ze door.Kai wil sinds kort 's middags niet meer slapen. Man, wat kan je die twee uurtjes dat je even wat voor jezelf kan doen en op je gemak de vaatwasser uit kan ruimen missen zeg.
quote:Dat is wel heel herkenbaar ja. Wij zijn ooit heel hoopvol aan flesvoeding begonnen bij Eva, in de hoop dat ze zou doorslapen. Nou dan kom je van een koude kermis thuisOp woensdag 20 september 2006 19:49 schreef m@x het volgende:
Het klinkt misschien stom maar ons hielp het om te gaan slapen met het idee dat het weer een nacht met onderbrekingen zou gaan worden in plaats van wanhopig te hopen op een nacht zonder onderbrekingen. Dat doen we trouwens nog steeds. De teleurstelling als Kai 's nachts wakker wordt lijkt dan wel minder groot te zijn.
Ik heb weleens jankend op kantoor gezeten met in totaal 2,5 uur slaap, en dat was niet eens ononderbroken.
Terugkijkend snap ik niet hoe we het volgehouden hebben maar we hebben het in die tijd zo positief mogelijk proberen te vinden. Ow 2 uur en nu al klaarwakker? Mooi gaan we de berenboot kijken... En wat we vooral veel deden was om de beurt de 'nachtdienst' draaien hoewel ik snap dat het bij BV heel wat moeilijker zal gaan.
Mijn punt dus, flesvoeding is absoluut geen garantie voor doorslapen, als het wel gebeurd heb je gewoon dikke vette mazzel.
Ik vond die nachtvoeding met de fles een stuk vermoeiender. Ook al had ik alles klaargezet, ik moest toch echt eruit en die fles maken. Daar werd ik wakkerder van dan daarvoor met de bv.
En verder gewoon de instelling 'alles wat ze minder dan x keer komt is meegenomen'
Die is steeds 's nachts zijn speentje kwijt of wat anders vaags. En Cas slaapt wel. Ben je net uit de nachtvoedingen, is het Léon die je uit het slaap houdt. Leuk is anders, maar het hoort er helaas een beetje bij.Nebelung, sterkte. Hier neerzetten is soms heeeeeeeeel fijn, dus dan lekker blijven doen. Ook als we geen oplossing hoeven aandragen.
Oh ja, BE, het gaat hier wel wat beter. Komt ook doordat gisteren Maria weg was en vandaag en morgen weer (oma en kdv). Dan kan ik me helemaal op Storm richten en dan voelt hij ook steeds weer wat vertrouwder. Dus het groeit.
[ Bericht 31% gewijzigd door Sugar op 21-09-2006 08:13:10 ]
Ik verheug me ook wel weer op dat soort dingen.
het lukte niet en dat leverde nogal wat gewroet, op. Op dat moment baalde ik wel dat ik niet langer gewacht had En later hoorde ik bij de gyn dat het pas min. 3 maanden na de bevalling geplaatst mag worden)Sporten weet ik niet, volgens mij best snel als je je goed voelt en vooral rustig aan beginnen.
Hier gaat het eigenlijk best goed. Soms vind ik het wel erg dat ik niet zoveel tijd aan Iris kan besteden. Ik heb weinig tijd om te spelen met haar. Na een voeding leg ik haar vaak weer terug in de box of in de wagen (daar slaapt ze beneden in) En soms voel ik me daar best wel schuldig over, zeker op de moment dat ik wél tijd heb, dan heeft ze vaak zo een plezier.
En ik durf het bijna niet te zeggen, maar Iris slaapt wel heerlijk door
Eergisteren ging ze tegen 0.00 uur slapen en ze werd gisterenochtend om 10.30 uur weer wakker. En nu slaapt ze ook nog steeds Amber gaat om 20.00 uur naar bed en wordt tussen 08.30 en 09.00 uur wakkerFijn dat het goed gaat en je niet te schuldig voelen, hoor. Als je de momenten dat het wél lukt, de volle aandacht geeft, compenseer je mooi dat schuldgevoel.
De eerste keer naar buiten was zo leuk. En morgen ga ik om het centrum heenlopen denk ik, dat is een leuk stuk. Vandaag kan niet helaas, moet naar het CB. Wat slaapt Iris goed! Sinds vannacht ben ik al minder jaloers. Ze sliep van 9 tot half 1 en van 3 tot 6.
Lekker zeg LadyS dat ze zo goed slapen!
Ik sport sinds week 6 weer en dat gaat best goeed. Ik moet helaas mijn favoriete toestel nog even laten staan. (voor de billen) Hierbij heb ik nog teveel last van mijn lies. Ook als ik een zwaar onwillig boodschappenkarretje heb geduwd heb ik hier nog goed last van. Dokter zei toen dat ik een spier verrekt had. Maar verrek ik dan elke keer mijn spier? Lijkt me niet, heb meer het idee dat het nog een 'nawee' van de bevalling is. Heb ook nog wel eens aan die kant op mijn schaamheuvel een branderig gevoel. Net als dat je vel uit elkaar getrokken wordt zeg maar. Herkent iemand dit?
Het is inmiddels donderdag en ik mis mijn jongens. Baal dat ik vanmiddag en vanavond nog moet werken. Ondanks dat mijn werk superleuk is, ik mis gewoon mijn kereltjes.
Ze zijn deze week 3 dagen volledig weg en ik merk aan ze dat ze daar niet zo goed tegen kunnen. Léon was vanmorgen chagerijnig en Cas is na vijven niet meer te genieten. Ja, dan wel, dan voel ik me schuldig en dan mis ik ze. quote:Op donderdag 21 september 2006 10:44 schreef m@x het volgende:
Ik was in het begin zo bang dat ik over mijn zadeltje heen zou zakken. Hoe bedoel je idioot
technisch gezien is het mogelijk , ik sta nergens meer van te kijken Hier ben ik druk bezig met om de twee uur te voeden overdag, en 'nachts weer terug naar af : om de 3 uur.Mijn bv was teruggelopen door het kolven op mijn werk, en ik wil koste wat kost de produktie weer ophogen..
Maar vermoeiend is het wel hoor. Ik wordt ook steeds minder geduldig 'snachts omdat ik al een paar keer 7 á 8 uur heb kunnen doorslapen.
Slaap is zó belangrijk! het is niet voor niets een martelmethode geweest om mensen geen slaap te gunnen..
Ik vind het ook wel gemeen af en toe dat man gewoon doorslaapt, gisteren heeft hij daarom van 1 tot 2 's nachts Daniël getroost omdat hij last van de darmen had. Ik dacht er in eerste instantie niet eens aan dat hij ook nog kon helpen.. soms groei je er gewoon in...
En nu voor mijn verkouden Kennemans zorgen...
Mag je niet eten dan MeNicole? Of kun je dat niet?
PV, er is niks ontstoken geloof ik, het voelt alleen nog blauw. Was normaal volgens de vk. Het is behoorlijk gebutst en er is flink gehecht. Volgende week nacontrole, dan weet ik zeker dat het goed geheeld is.
Kunnen die CB artsen niet even en cursus sociale communicatie volgen? En het eens zijn met de lactatiekundige en zo hetzelfde advies geven.
Drinken is zo leuk als je verdoving hebt gehad, loopt er zo weer uit. Ik heb trouwens vandaag weer voor het eerst gefietst. Op hobbelige wegen kon ik het nog wel voelen, vooral daar waar de (ook onstoken) hechtingen hebben gezeten. Maar het was wel weer een keertje lekker om te fietsen. Tis mooi weer dus dat scheeld ook een stuk.
quote:Ik heb hoegenaamd geen last meer, alleen als ik de kinderwagen een stoepetje op moet tillen, dan zet ik blijbaar op een bepaalde manier kracht wat druk op mijn bekken geeft. het duurt gewoon wel even voordat je daar echt weer helemaal vanaf bentOp donderdag 21 september 2006 11:54 schreef dutchie het volgende:
Herkent iemand dit?
Yppy, moeilijk he, dat je dan je kindje achter moet laten. Met Liam ben ik daar al helemaal aan gewend, maar ik moet echt opnieuw wennen nu weer en opnieuw denk ik dat IK het beste voor Ezra kan zorgen
. Maar dat brakke lijf herken ik wel, nog nooit zoveel pijntjes en auwtjes gehad als na de geboortes.
Grrr, wilde iets zeggen, maar weet niet meer wat.
Nouja, ga dan maar pitten. Heb hele erge buikpijn, stomme ongesteldheid!
En morgen de fitnesstest, ieks!
De nayoga ging niet door hier bixis. Vond ik wel erg jammer, want het had me leuk geleken iedereen weer te zien. We hebben tijdens de gewone lessen wel al tips gehad voor na de bevalling.
Mijn kwaaltjes vallen me ontzettend mee. Behalve fietsen dan
Ik kan al best ver lopen (zondag anderhalf uur) en heb er echt zin in weer te sporten. Wat fietsen betreft, dat deed ik na 2 maanden weer, eerder durfde ik niet. Inmiddels fiets ik heel wat af, maar als ik langer dan 30 minuten achter elkaar op de fiets zit, gaat de plek waar ik gehecht ben pijn doen, echt een rotgevoel, terwijl het er helemaal netjes en goed uitziet.
Ik doe bekkenbodem oefeningen, fysio en sinds woensdag moet ik van de fysio elke dag oefeningen voor mijn stuitje doen. Dat kreng gaat niet vanzelf terug naar zijn eigen positie, da's nogal pijnlijk met zitten.
Wat een vervelende klachten he die je kunt oplopen na de zwangerschap
Met mij gaat het allemaal wel lekker, wat moe maar daar hebben we het al over gehad. Ik heb ook wel weer zin om te sporten maar wanneer doen jullie dat dan? Doordat Scahnulleke 's avonds vaak weg is heb ik niet veel tijd over en als hij dan eens thuis is vind ik het ook wel zo gezellig om ook thuis te zijn.
Mn heup en rug doen nu zeer. Zucht, was er maar een wonderpil....!
(in mijn geval dan )En mn heup, maar dat is ws door die stomme slijmbeursontsteking.
Ik denk dat het nooit leuk wordt. Bah, ben nu heel sipjes. En Kim is bij opa en oma, ben dus ook nog eens helemaal alleen.
De eerste paar keren zul je vergaan van de spierpijn Ingrid maar als je resultaat gaat zien begint het leuk te worden
snap wel wat je bedoelt hoor... maar hoop wel dat je doorzet! Sterkte met je pijn enne... dan ga je toch lekker naar opa en oma toe? Dan zie je Kim weer én heb je gezelligheid... of kan dat niet?Ik doe gewoon rustig aan. En zolang het niet over is, ga ik gewoon fietsen enzo. En de buikspieren trainen. Ik moet ook goed op mijn rug letten en ook met die oefening heel rustig aan doen.
Ik hoop dat ik snel resultaat voel/zie.
Ik ga voor de zekerheid rondkijken naar andere sporten., Misschien vind ik wel iets wat ik heel leuk vind.
Ladyline lijkt me ook wel wat trouwens, maar vrees dat dat erg duur is.
quote:Het kan wel, maar ik doe het niet. Heb nog wel wat op de hdd te kijken en in huis te doen. Foto's voor Kims album uitzoeken bijvoorbeeld, een vilt poppetje maken (iig proberen) etc.Op vrijdag 22 september 2006 11:04 schreef Suzanna het volgende:
Ingrid
Heb net gebeld en alles is goed. Ik hoorde haar vrolijk kwetteren op de achtergrond.
)Eigenlijk had ik besloten deze week al te gaan. Maar de vrouw die bij de Hellendoorn rally is omgekomen, werkte daar ook
. En ik wilde graag positief beginnen en daar is het deze week zeer zeker nog te vroeg voor. Dus volgende week maar een keer weer voorzichtig beginnen.
Voorzichtig trouwens wel, want ik kreeg deze week bij de nacontrole
(Was zo leuk en fijn!) wel de wacht aangezegd mbt holderdebolder weer van alles en nog wat doen. Ik mag me dan wel redelijk goed voelen, maar de opdoffers die mijn lijf gehad heeft zijn er nog zeker wel.Dus volgende week maar weer in sportoutfit hijsen en dan waarsch. 20 minuten fietsen en nog een 20 lopen en wat buikspieren. Dan ben ik het waarschijnlijk ook wel weer zat
Voor de rest voel ik me zo-zo. Gewoon hormonale mama met goede momenten en slechte momenten gelardeerd door iets te veel chocolade-emo eten afgewisseld met een goede-voornemens appel of beker yoghurt.
quote:Zwemmen mag wel. Babyzwemmen lijkt me heel leuk, misschien dat we een proefles kunnen doen. Zou mooi zijn als Kim op de fiets mee kan. Ik heb geen rijbewijs en moet dan met het ov, is moeilijk te bereiken.Op vrijdag 22 september 2006 13:55 schreef YPPY het volgende:
Mag je niet zwemmen Ingrid? Dat is niet zo belastend en je kunt Kim zelfs meenemen als je gaat babyzwemmen. Je moet het wel leuk vinden wat je doet, anders houdt je het toch niet vol. Of andere sporten dan waar je nu aan denkt. Mag je dansen? Of aquarobic? Of Nordicwalking, ben je helemaal hip
Dansen mag, maar kan ik niet, lijkt me ook niks. Aquarobic zat ik ook aan te denken.
Enne, ik wil niet hip zijn, dus geen Nordicwalking.
Bedankt voor het meedenken!
kozakken, hellendoorn rally? ik heb iets gemist geloof ik.
Ive ligt nu in bed voor een dutje, maar slaapt nog niet. Ik zit in de kamer ernaast en hoor allemaal schattige geluidjes!
Toen ik net ff ging kijken, ging hij breeduit lachen. Zo lief! (Al moet hij nu wel zo echt gaan slapen, want hij is ook wel moe). Ik vind het zo geweldig om moeder te zijn, het is nog zoveel mooier dan ik ooit gedacht had. Ik wist niet dat je zoveel van iemand kunt houden. quote:Ze heeft me wat rekoefeningen mee gegeven, ik had namelijk erg last van mijn heupen en dat was echt een spieren kwestie, maar verder wordt ik "gekraakt" dus de wervels weer op hun plekje en eigenlijk ben ik alweer helemaal de oudeOp donderdag 21 september 2006 22:35 schreef bixister het volgende:
geeft die ook oefeningen mee voor thuis?
Ow en ik doe braaf iedere dag buikspieroefeningen, maar merk er nog weinig van helaas
al het vet wat ik nog heb wat ik eraf wil hebben zit ook rond mijn buik... nou ja, komt allemaal wel
quote:Ik ga er info over opvragen.Op vrijdag 22 september 2006 16:28 schreef CrazyMoon het volgende:
wat ook leuk is, aquarobic, is aerobic in het water. Heb ik ook gedaan, en ik vond het erg leuk. Zit er aan te denken om dat weer te gaan doen. Ik wil ook afvallen, maar ja.. voor de zwangerschap had ik ook al een buikje maar geen zin en fut om er wat aan te doen :S
Blegh! ex-werkgever gezeur van djeez. Ze hadden hem af moeten melden ivm collectief, maar nooit gedaan. Nu moeten we terugbetalen. En ze moeten hem dus alsnog afmelden. En die lui zijn niet te bereiken.
Gelukkig is Djeez nu thuis. Straks Kim foto's uitzoeken!
www.desmelt.nl
-> Sport en Recreatie -> Subtropisch Japans Zwem-en saunaparadijs -> Aquasporten & tijden (tijden staan in het pdfje)
Aquafit:
Een leuke combinatie van aquajoggen, aquarobics en aquasteps.
Aquajogging:
Met behulp van een wet-belt allerlei loopbewegingen maken in het water, waarbij alle spieren worden gebruikt.
Aqua Kick& Boks:
U maakt in een hoog tempo stoot- en trapbewegingen en werkt zo aan een optimale conditie.
quote:Het was dramaOp vrijdag 22 september 2006 20:50 schreef m@x het volgende:
Anitra, hoe is de MRI gegaan?
Ben 3x er door gegaan. 1x te hoog, 1x goede hoogte maar dingen niet goed zichtbaar dus 3e x met contrastvloeistof.
Nu af tellen naar de 25ste voor de uislag.
Succes met sporten dames!
Dit ongeval gaat het over. Hier heeft het op de hele streek zo'n verschrikkelijk impact. Dat je het gevoel hebt dat iedereen het zou weten.
Verder gaan we vandaag zonder de kinderen lekker even winkelen.
Hoera voor de opa en oma! ik vind je toch wel stoer, en jammer dat het 3 keer moest , maaar 3 maal is scheepsrecht ( sorry dat ik niet eerdere reageerde maar i-net doet stom nog )
anitra, wat een ellendig gedoe. maar uiteindelijk dus wel gelukt, en nu maar afwachten dus...
Ik ben nu ook best wel weer tevreden met mijn maat. Gisteren een broek in maat s gkocht bij de V&D en mijn dag kon niet meer stuk..
Spijkerbroeken uit de pre-Daniël-Era passen dus
Ik vergeet elke keer de huisarts te bellen over mijn stuitje.. ik heb er nog steeds wat last van. Niet meer zo erg als in het begin, maar heb soms nog wel een 'knak'-gevoel. Zal maandag eens bellen.
Nee hoor, ik heb er maar drie.En shirts en truitjes moeten vaak ook maat 40/XL zijn, want ik ben nou eenmaal best groot.
Waarom heb ik dan van die poezelige handjes??
Mama voelt zich onderhand ook een melkkoe
Kendahl kan namelijk niet gewoon bij me zitten zonder mij steeds te associeren met die heerlijke 
MELK Pas wanneer hij het al heeft gehad, wil hij wel lekker bij me zitten. Maar een uur na een voeding is het vaak al: 'Joepie, melk!' Lekker ding he?
Ik heb er helemaal zin in
Is voor het eerst dat ik zoiets laat doen, dus ben benieuwd!! Na een nachtje zonder hem besef ik weer goed wat ik ben. Ik ben zijn mama en dat is helemaal niemand anders Was ook wel lekker hoor zo'n dag en nacht zonder hem. Maar voelt toch een beetje leeg als ie er niet bij is
ik heb vrijdag max voor het eerst mee met mijn oma gegeven om te gaan wandelen
exht een mietje mama ben ik
Ik heb hem geloof ik in de tweede week al een keertje bij mijn moeder achtergelaten. Toen ben ik eventjes de stad ingegaan om een boek en zoogkompressen te kopen. En ik weet dat het een beetje een taboe is, maar ik durf hem zelfs een half uurtje alleen te laten, zonder dat er iemand is. Ik denk dat ik het anders voel wanneer Kendahl mobiel gaat worden, dan vind ik het wel eng. Maar nu kan er toch echt weinig gebeuren.
edit: tuurlijk mis ik hem wel en denk ik wel aan hem, maar dat weerhoudt me er niet van. Ik moet ook aan mezelf denken.
quote:Weet iemand dan wel dat hij daar ligt? Behalve jij dus.Op maandag 25 september 2006 00:17 schreef Paradijsvogeltje het volgende:
Ik heb daar dus echt geen moeite mee..
Ik heb hem geloof ik in de tweede week al een keertje bij mijn moeder achtergelaten. Toen ben ik eventjes de stad ingegaan om een boek en zoogkompressen te kopen. En ik weet dat het een beetje een taboe is, maar ik durf hem zelfs een half uurtje alleen te laten, zonder dat er iemand is. Ik denk dat ik het anders voel wanneer Kendahl mobiel gaat worden, dan vind ik het wel eng. Maar nu kan er toch echt weinig gebeuren.
edit: tuurlijk mis ik hem wel en denk ik wel aan hem, maar dat weerhoudt me er niet van. Ik moet ook aan mezelf denken.
quote:euhm? hoezo alleen? laat je hem alleen thuis??Op maandag 25 september 2006 00:17 schreef Paradijsvogeltje het volgende:
Ik heb daar dus echt geen moeite mee..
Ik heb hem geloof ik in de tweede week al een keertje bij mijn moeder achtergelaten. Toen ben ik eventjes de stad ingegaan om een boek en zoogkompressen te kopen. En ik weet dat het een beetje een taboe is, maar ik durf hem zelfs een half uurtje alleen te laten, zonder dat er iemand is. Ik denk dat ik het anders voel wanneer Kendahl mobiel gaat worden, dan vind ik het wel eng. Maar nu kan er toch echt weinig gebeuren.
edit: tuurlijk mis ik hem wel en denk ik wel aan hem, maar dat weerhoudt me er niet van. Ik moet ook aan mezelf denken.
Ik ben dus weer helemaal in de running en toen ik thuiskwam was Daniël helemaal K.O...( Knock Out)
Man was er haast even erg aan toe. Hij had er echt een actief dagje van gemaakt..Daniël mee naar oma en opa en mee naar OVERgrootoma, en daar slapen.. ho maar hoor!
Man wilde wel toegeven dat het best zwaar is om een hele dag op hem te passen. Gnagnagna
en nu niet meer zeuren dus als je uit je werk komt, ventje.. moeder is moeier!Oma en opa hebben gisteren voor het eerst 2 uur opgepast , man en ik hadden overlappende diensten dus dat kwam even zo uit.
Ik zeulen met kinderwagen , ultravolgepakte -luiertas, speeltjes, campingbedje om het hem ( en hen) zo aangenaam mogelijk te maken, want opa wilde wel even met Daniël pronken in de stad
Ik ga best vaak de stad in , in mijn eentje. Man werkt ook onregematig dus er zijn genoeg winkeltijden voor mij.
Begin Januari laten een vriendin en ik ons een dagje hélémaal verwennen , massage, gezichtsbehandeling etc etc.
En de voorpret begint nú al.
quote:En was het lekker?Op zaterdag 23 september 2006 14:01 schreef LadyS het volgende:
Deze moeder gaat vanmiddag naar de schoonheidsspecialiste voor een gezichtsbehandeling van een uur
Ik heb er helemaal zin in
Ik hoop wel dat je een briefje bij je hebt tegenwoordig waarop staat waar je woont en dat je een baby alleen thuis hebt.
Daarnaast kan je ook aan jezelf denken als je even een oppas zoekt. Of op zijn minst de babyfoon bij de buren laat.
Maar... zonder man en kind. Boehoehoe! Woensdag heen en zondag terug, met de trein. Ik weet nu al dat ik Julius heeeeeeeeeeeeel erg ga missen. Wat zeg ik, ik mis hem nu al!
Zo dubbel. Ik vind het echt fantastisch om een keer weg te gaan met een vriendin, maar tegelijkertijd voel ik me schuldig, vind ik het verschrikkelijk om mijn zoontje meer dan vier dagen te missen en en denk ik af en toe: "Waarom wilde ik dit ook alweer? Renzell, je bent GEK!!!" [ Bericht 5% gewijzigd door renzell op 25-09-2006 11:19:20 ]
Maar mijn kind helemaal alleen achter laten, ik zou het niet durven. Dan maar even wat regelen en boodschappen doen als mijn vriend er is of als mijn moeder er toch is om koffie te drinken o.i.d.
Renzell, lekker joh! Al ik kan me heel goed voorstellen dat je hem ontzettend gaat missen.
quote:Hoeveel ouders staan er wel niet kindloos bij het schoolplein omOp maandag 25 september 2006 00:46 schreef nanalune het volgende:
[..]
euhm? hoezo alleen? laat je hem alleen thuis??
8:45
12:00
13:00 of
15:00
Die laten bijna allemaal hun kleintje alleen thuis
[ Bericht 2% gewijzigd door Spekkiemonster op 25-09-2006 12:36:20 ]
Alle moeders die alleen aan het plein staan hebben hun kind alleen gelaten?
Je ziet dat die laatste maar 1 van de vele mogelijkheden is. Maar misschien was je post wel sarcastisch bedoeld of zo.
er staan bij school een hoop ouders waarvan ik weet (omdat ze dat zeggen/gezegd hebben) dat hun kleinste alleen thuis is. (baby's, dreumesjes, peutertjes)
Zo weet ik ook een moeder die haar 3-jarige zoontje kwijt was doordat hij in zo'n ikea-ei was gaan zitten en het klepje naar beneden had gedaan en vervolgens in slaap was gevallen.
Dit gebeurde tijdens het middageten-ophalen
Ikea-ei
edit: ik heb het overigens niet over alle moeders
maar stel de vraag .... "hoeveel moeders staan er wel niet zonder hun kleinste" .... bij onze school zijn dat er nl. redelijk veel, tot mijn grote verbazing trouwens
[ Bericht 14% gewijzigd door Spekkiemonster op 25-09-2006 12:35:35 (ei toegevoegd) ]
En idd ook het idee dat er iets met mij mocht gebeuren en niemand weet dat er een baby alleen thuis ligt
Maar ja.. ben dan ook een erge moeder, ik ga niet eens douchen als ze in haar bedje ligt.. wil haar kunnen blijven horen.
Iedereen mag het helemaal zelf weten, maar ik zou het doodeng vinden om weg te gaan zonder extra controle, zeg maar. Dat zou zeker niet aanvoelen als tijd voor mezelf, eerder als een nagel aan mijn doodskist, van de stress
.Juist als ze groter worden, en eigenlijk niet meer in de buggy willen wordt het geen uitje meer, maar zolang ze nog in de wagen liggen, maakt dat toch niets uit?
quote:Dat gebeurt hier inderdaad ook standaard...Op maandag 25 september 2006 13:26 schreef Leah het volgende:
Ik doe het wel, uit bittere noodzaak omdat Dreumes anders domweg niet aan slapen toekomt. Maar de babyfoon gaat naar de buurvrouw, we hebben een rookmelder, en ik ben ongeveer een kwartiertje weg. Mocht de buuv niet kunnen (en alle andere buuven ook niet) dan gaat het kind mee.
Iedereen mag het helemaal zelf weten, maar ik zou het doodeng vinden om weg te gaan zonder extra controle, zeg maar. Dat zou zeker niet aanvoelen als tijd voor mezelf, eerder als een nagel aan mijn doodskist, van de stress
quote:Nou maakt nog steeds wel uit vind ik... Met kinderwagen in de bus, heel gedoe vind ik. Of later bepakt en bezakt op de fiets, nog steeds een heel gedoe. En dan heb je zoveel tijd voor kind weer fles/borst moet, of in het openbaar een luier verschonen, etc. Allemaal dingen die ik niet als "tijd voor mezelf" beschouwOp maandag 25 september 2006 13:31 schreef Leah het volgende:
Ik snap de uitspraak, "Ik moet ook aan mezelf denken" trouwens niet zo goed. Een baby gaat toch gewoon in de kinderwagen mee naar de stad, en dan kun jij toch lekker je gang gaan?
Juist als ze groter worden, en eigenlijk niet meer in de buggy willen wordt het geen uitje meer, maar zolang ze nog in de wagen liggen, maakt dat toch niets uit?
Maar goed, dan ging ik gewoon de stad in als vriendje thuis was in het weekend
Ik heb Noah ook nooit alleen gelaten, behave een enkele keer als ik een brief ging posten op de hoek van de straat...
De kans dat er iets gebeurt is misschien maar klein, maar het zál je maar gebeuren...
quote:Ja, je hebt gelijk. Ik hees die van mij gewoon in de auto, en die sliepen wel in de wagen. Maar ik moet er bij zeggen dat dat al wel na de eerste heftige tijd van veel voedingen was hoor. Zoals jij het beschrijft is het idd geen feestjeOp maandag 25 september 2006 13:43 schreef texelonia het volgende:
[..]
Nou maakt nog steeds wel uit vind ik... Met kinderwagen in de bus, heel gedoe vind ik. Of later bepakt en bezakt op de fiets, nog steeds een heel gedoe. En dan heb je zoveel tijd voor kind weer fles/borst moet, of in het openbaar een luier verschonen, etc. Allemaal dingen die ik niet als "tijd voor mezelf" beschouw
Maar goed, dan ging ik gewoon de stad in als vriendje thuis was in het weekend
Ik heb Noah ook nooit alleen gelaten, behave een enkele keer als ik een brief ging posten op de hoek van de straat...
De kans dat er iets gebeurt is misschien maar klein, maar het zál je maar gebeuren...
.Toen ze groter werden ging ik in het weekend idd.
En als je dat in een half uur tijd kunt halen, snap ik die 'om mezelf moeten denkne' ook niet zo..
quote:Nee dat snap ik ook niet zo. Ik heb ook wel behoefte aan tijd écht voor mezelf, maar dan liever een paar uur de stad in. Dat wil ik ook echt wel plannen. Een half uurtje even boodschappen doen vind ik ook een godsgeschenk op dit moment, maar dat komt alleen voor als het net zo uit komt omdat er bijv. iemand anders thuis is.Op maandag 25 september 2006 13:51 schreef E.T. het volgende:
maar met een boek en zoogcompressen ben je niet bepakt en bezakt.
En als je dat in een half uur tijd kunt halen, snap ik die 'om mezelf moeten denkne' ook niet zo..
En anders heb ik maar even pech, dat is nou eenmaal de consequentie van kinderen hebben (vind ik, voor mezelf. Niet om te zeggen dat anderen dus maar beter na hadden moeten denken ofzo
)Overigens vind ik het ook niet zo'n grote last om Ronja mee te slepen. Er hoeven alleen wat luiers mee, billendoekjes en een spuuglap. Ze drinkt als ze honger heeft, even tien minuten ergens op een bankje zitten om te voeden lukt altijd wel, en voor de rest slaapt ze toch in de wagen.
Als ze straks gaat (en WIL) lopen, dat lijkt me pas lastig
quote:Niet als je alleen gaat. Maar als je je kind meeneemt moet er een wandelwagen mee, en tas met spullen, voedingen, luiers, luierdoekjes, speeltjes, etc. En mijn bepakt en bezakt sloeg ook vooral op het met de fiets gaan. Het is niet even de fiets pakken, maar fietsstoeltje, windscherm, kind voorop, en tas met spullen nodig voor kind, de buggy. En als je in je eentje gaat heb je zulke dingen misschien in een half uurtje gedaan, maar met kind duurt alles vaak ineens 5 keer zolang.Op maandag 25 september 2006 13:51 schreef E.T. het volgende:
maar met een boek en zoogcompressen ben je niet bepakt en bezakt.
En als je dat in een half uur tijd kunt halen, snap ik die 'om mezelf moeten denkne' ook niet zo..
Ik zeg niet dat ik het met PV eens ben, maar ik begrijp het wel...
In die eerste weken vond ik even rustig kunnen douchen al quality time voor mezelf.
quote:Nou hè! Wat een genot kan dat zijnOp maandag 25 september 2006 14:09 schreef texelonia het volgende:
In die eerste weken vond ik even rustig kunnen douchen al quality time voor mezelf.
En ik beschouw even de stad in met Daniël niet als erg belastend eerlijk gezegd.
Misschien heeft dat ook wel een beetje met mijninstelling te maken, wnat ik was al een flierefluiter en alles last-minute... daarom levert het bij mij niet bepaald stress op als ik met hem wegga. Ik geniet juist met volle teugen van de vrijheid van 1 kind. Als ik later meer kinderen mee moet sjouwen is het al anders.
Ik laat hem trouwens nooit alleen. Alleen al de mogelijkheid dat hij langer dan 5 minuten krijst vind ik al een verschrikkelijke gedachte.. ik laat hem ook nooit lang huilen. Daar krijg ik dan wél weer stress van
Dus IK zou nooit mijn kind naar school brengen en zijn/haar broertje of zusje alleen thuis laten.
1 keer een ongeluk is teveel... en dan zou ik het mezelf niet vergeven.
Maar naar de stad ga ik zelden alleen, of met Kim. Ik moet dan met de bus, of een half uur fietsen en ze kan nog neit op de fiets. Zal vast niet lang meer duren.
Gelukkig zit het winkelcentrum op 2 min loopafstand. En dat vind ze geweldig.
Lijkt me wel leuk, maar de eerste paar keer ook eng, om met Kim te fietsen.
quote:Ingrid, kan Kim nog niet even alleen zitten? Want Merlijn is nu bijna 9 maanden en mag al mee op de fiets hoor. Normaal gesproken mag het ook vanaf een maand of 8/9. Als ze maar al een beetje zelfstandig los kunnen zitten, dan kunnen ze het wel aan.Op maandag 25 september 2006 18:18 schreef Ingrid19 het volgende:
Maar naar de stad ga ik zelden alleen, of met Kim. Ik moet dan met de bus, of een half uur fietsen en ze kan nog neit op de fiets. Zal vast niet lang meer duren.
Lijkt me wel leuk, maar de eerste paar keer ook eng, om met Kim te fietsen.
Ik vind het wel fijn om nu op een andere manier weer wat mobieler te zijn nu Merlijn mee kan op de fiets. Merlijn alleen thuis laten heb ik nog nooit gedaan. Ik was altijd in de buurt of babyfoon mee. Zo hebben we van de zomer wel bij de overburen achter buiten gezeten toen Merlijn in zijn bedje lag. Babyfoon mee natuurlijk, dan waren we ook vlug zat weer terug.
quote:Ze kan wel op de bank alleen zitten, maar niet op de grond of in de box. Of ze het nou niks aan vind, of gewoon nog niet kan, weet ik niet.Op maandag 25 september 2006 18:22 schreef Randa_v het volgende:
[..]
Ingrid, kan Kim nog niet even alleen zitten? Want Merlijn is nu bijna 9 maanden en mag al mee op de fiets hoor. Normaal gesproken mag het ook vanaf een maand of 8/9. Als ze maar al een beetje zelfstandig los kunnen zitten, dan kunnen ze het wel aan.
We hebben zaterdag een 2e hands bobike opgehaald. Misschien van het weekend een klein stukje proberen.
Ze heeft het kruipen nu echt ontdekt! Echt leuk. Alleen merk je nu wel dat je sommige dingen hoog neer moet zetten. Ze had een suikerklontjesdoos te pakken en gooide die op de kop. En ze sabbelde aan een suikerklontje. Gelukkig had ik het op tijd door. Maar ze zat me wel uit te lachen.
quote:ja alles moet hoog en uit de weg.... Wij hebben het een en ander ook gebaricadeerd..Op maandag 25 september 2006 19:04 schreef Ingrid19 het volgende:
[..]
Ze kan wel op de bank alleen zitten, maar niet op de grond of in de box. Of ze het nou niks aan vind, of gewoon nog niet kan, weet ik niet.
We hebben zaterdag een 2e hands bobike opgehaald. Misschien van het weekend een klein stukje proberen.
Ze heeft het kruipen nu echt ontdekt! Echt leuk. Alleen merk je nu wel dat je sommige dingen hoog neer moet zetten. Ze had een suikerklontjesdoos te pakken en gooide die op de kop. En ze sabbelde aan een suikerklontje. Gelukkig had ik het op tijd door. Maar ze zat me wel uit te lachen.
ik had van de week nog gereageerd over kindjes alleen thuis laten, maar toen liep fok natuurlijk weer eens vast...
Ik laat Amber ook nooit alleen. Alleen als ik heel even de vuilniszak weg moet gooien, maar dan ga ik alleeen als ze slaapt. Een tijdje geleden was ik ook even snel de vuilnis weggooien en toen was onze eigen voordeur (hebben gezamelijke opgang) dichtgewaaid... En ik had natuurlijk gen sleutel.. Gelukkig was de buuf thuis...
dan breekt het zweet je uit hé. Misschien moet ik ook maar eens een sleutel neerleggen bij de buren.quote:Daar heb ik al meerdere malen dankbaar gebruik van gemaakt!Op dinsdag 26 september 2006 10:48 schreef dutchie het volgende:
Hoe blijf je ook alweer rustig in zo'n situatie?
Ik heb een keer paniek gehad op een vrij zomerse dag... Had Isa met de maxicosi in de auto gezet, per ongeluk met mijn knie op de sleutel gekomen, waardoor de auto zich afsloot. Deur dichtgegooid, omgelopen naar bestuurderskant... Auto op slot
De achterklep geprobeerd, ook op slot *zweet*... passagierskant... gelukkig niet op slot. Blijkt een beveiliging van de auto te zijn. Als je afsluit en dan pas deur dichtdoet, dan blijft die deur open. Alleen als je afsluit en dan de klep dichtdoen, is alles afgesloten.Ik durf niet eens te douchen als Anna wakker is, dan ben ik al bang dat ze te lang huilt.
Vanochtend stond ik daarom al om 6 uur onder de douche, toen was J. nog thuis voor het geval ze wakker zou worden. In de wandelwagen gaat hier juist wel goed. Ga vanmiddag weer wandelen denk ik, dan is ze stil.
Hoe doen jullie dat trouwens als je onderweg bent met je kind in de auto en je moet tanken? Kind in de auto laten zitten als je gaat betalen vind ik eng, maar hem/haar meenemen is (zeker met een baby) niet echt makkelijk. Tot nu toe zorg ik dat voor dat ik weg ga, de tank vol is. (Mijn man tankt dan even)
Sjak, dat wilde ik je zondag nog vragen; hoe is het je bevallen het werken?
Daarnaast ben ik in de loop van de tijd wel wat gemakkelijker geworden hoor. En nu met Romme kan het soms ook bijna niet anders dat je een kindje even wat langer alleen laat. Of dat nu boven (of beneden) is en ik onder de douche ga met Jonne. Hier huilt Romme soms ook langer dan dat dat met Jonne het geval was. Maar ja, dat heb je met twee kinderen. Dan moet de een soms even wachten op de andere en vice versa.
Anitra, heb het mss gemist hoor. Maar wat zeiden ze in het ziekenhuis. Wat was de uitslag?
Maar tijd voor mezelf was ook wandelen met kind en heel trots achter die wandelwagen lopen. Geen doel, niks doen alleen maar trots zijn en wandelen
Waar blijft die tijd toch
Ik douch rustig als ze sochtends nog liggen te slapen (wat niet vaak voorkomt)
Of als ze savonds op bed liggen.
Daartussen is het snel douchen en vanuit de douch zeggen, geen ruzie maken, naar je eigen kamer, niet doen, blijf af enz enz
) en kom toch zelf rustig op adem zo 's ochtends.quote:Ik had nog niks gezegd, wou niet zomaar in een "discussie" binnen komen vallenOp dinsdag 26 september 2006 11:54 schreef kozakken het volgende:
Anitra, heb het mss gemist hoor. Maar wat zeiden ze in het ziekenhuis. Wat was de uitslag?
het goede nieuws is dat de zenuwwortels vrij liggen en dus niet meer af gekneld worden door die cyste. Het slechte nieuws is dat ze zo erg beschadigt zijn dat mijn pijn nooit meer weg gaat. Ik ga nu weer terug naar de pijnpoli want op neurochirurgisch gebied kunnen ze niks meer voor mij doen. Bij pijnpoli heb ik er een hard hoofd in want die hebben 6,5 jaar lang geen middel gevonden tegen de pijn en het lijkt me niet dat ze nu ineens een wondermiddel hebben. Ik ben van de pijnpoli toen naar de neuroloog gestuurd omdat hun verder niks meer konden doen. De uitslag is voor mij een enorme klap en ik weet niet hoe het nu verder moet.
Echt, heb de afgelopen dagen veel aan je gedacht. (Raar hoe fok werkt, ik ken je niet. Maar toch raakt het me dan weer zo)
Sterkte met alles een plek (geen plekje, veel te groot daarvoor) te geven. Mss maar niet al te veel vooruitzien en leven met de dag?
Sterkte.[ Bericht 6% gewijzigd door kozakken op 26-09-2006 13:33:43 ]
en dan heb ik het over het alleen thuis laten zonder (extra) controle
in 1 minuut kan er al ontzettend veel gebeuren, laat staan in een half uur.
Je hebt verdorie die operatie (goed) doorstaan, eindelijk weer licht. En dan is het nog niet over/minder/watdanook. Een hele dikke knuffel en veel sterkte. Maar tanken probeer ik zoveel mogelijk te doen als ik alleen ben of samen met Michel.
Douchen doe ik nu als Amber slaapt, toen ze wat kleiner was zette ik haar in de wipper en nam haar mee...
van mij!Over de discussie wel/niet je kind alleen thuis laten. Ik kan me niet indenken dat ik dat ooit zou doen! Echt niet, het idee dat er wat zou gebeuren thuis, of met mij terwijl ik even wegben, nee, is me te link. Het is zelfs eens voorgekomen dat ik na mijn werk de laatste bus gemist heb, manlief bood aan me te komen ophalen, maar Sara lag in bed. Hij zou misschien 30 minuten zijn weggeweest dan, maar ik durfde dat gewoon niet, ben toen naar huis gelopen (anderhalf uur lopen, 's avonds om 23:00) en ik baalde stevig, maar zag het ook niet zitten om Sara alleen thuis te laten.
(natuurlijk hadden we d'r ook uit bed kunnen halen zodat ze mee had gekund met ophalen, maar dat vond ik zielig omdat ze lekker aan het dutten was
, en ze sliep toen pas net goed door). wat had ik je graag een enorme knuffel gegeven.. ik durfde nietr goed op je bericht te reageren.. had er verdriet van.. een fragment verdriet van wat jij voelt.. wat rick voelt..Je weet wat ik je egzegd heb
op dit moment durf en kan je even niet hopen en dromen .. maar ik houdt die hoop voor je vast... en je dromen in een mooi kistje.. en dat sleuteltje heb jij.. en wanneer je klaar er voor bent dan open je dat kistje Houdt asjeblieft in je koppie dat je een enorm sterke lieve vrouw bent ik weet dat je je niet altijd sterk voelt maar dat ben je wel !!! ik hou van je
Evenstar
Stiekem blijf je hopen dat alles goed komt, je blijft dromen en dan ineens knalt dat uit elkaar.
We gaan met spoed hulp zoeken want dit is te heftig om alleen op te lossen.
Anitra.al heb ik gemist waar je pijn hebt, is vast een langlopend onderwerp maar pijn is nooit leuk
Ik weet niet wat te zeggen. Sterkte! quote:Hé hé! Eindelijk iemand die "mijn kant kiest".Op maandag 25 september 2006 11:54 schreef Spekkiemonster het volgende:
[..]
Hoeveel ouders staan er wel niet kindloos bij het schoolplein om
8:45
12:00
13:00 of
15:00
Die laten bijna allemaal hun kleintje alleen thuis
Mijn moeder liet mij en mijn zussen zo vaak alleen. En wij zijn ook allemaal groot geworden.
En tuurlijk knaagt er wel iets aan me als zijnde brand o.i.d.
edit: en ik neem ook alle voorzorgsmaatregelen wel. Mijn buurvrouw, een wat oudere vrouw met pensioen en ex-kraamhulp, is vaak thuis en weet dat ik er dan even niet ben.
quote:Maar als het aan je knaagt, waarom doe je het dan? En dat is absoluut niet aanvallend bedoelt, want ik kan me wel degelijk voorstellen dat er situaties zijn waarin iemand geen andere oplossing ziet. Al zou het echt mijn keus niet zijn.Op dinsdag 26 september 2006 19:58 schreef Paradijsvogeltje het volgende:
[..]
Hé hé! Eindelijk iemand die "mijn kant kiest".
Mijn moeder liet mij en mijn zussen zo vaak alleen. En wij zijn ook allemaal groot geworden.
En tuurlijk knaagt er wel iets aan me als zijnde brand o.i.d.