[Lesbeau] #35 Zij aan zij

quote:

Op woensdag 13 september 2006 18:01 schreef NanKing het volgende:
Twist .
Ben bezig met die klaptop maar hij kut een beetje .

Ben nu weg naar een verjaardag .

Whehe, succes.

Nou ik ga eens kijken wat mijn moeder klaargemaakt heeft
Zullen jullie allemaal braaf zijn als ik weg ben ? .

quote:

Op woensdag 13 september 2006 18:02 schreef Tha_Erik het volgende:
Ik heb een vriendin en die heeft me wel eens verteld dat ze het fijn vond dat ze alles altijd even aan me kwijt kon, als ze ergens mee zat. Gewoon het vertellen. Er was geen advies nodig, geen goede raad, geen reactie (al had ik die soms wel, natuurlijk). Maar het luchtte haar zo op dat ze het uitgesproken had, dat ze er echt beter van werd.

Dat ben ik met haar eens. Geen bezorgde reactie krijgen is vaak prettig.
Ik ga me dan namelijk schuldig voelen als iemand zich dan zorgen om me gaat maken.

quote:

Op woensdag 13 september 2006 18:05 schreef Tha_Erik het volgende:
Iemand kan mij vrij snel raken. Ik ben soms een beetje hypergevoelig . Maar vooral opmerkingen van vrienden die fout vallen raken me.

Waar ligt het dan aan als een opmerking fout valt?
Is het de manier waarop iets geformuleerd wordt? De toon? Of jouw interpretatie, een die dan voortkomt uit onzekerheid?

quote:

Op woensdag 13 september 2006 18:09 schreef Tha_Erik het volgende:

[..]

Ik zei ook tegen haar, "ik kan er natuulijk wel een waarde-ordeel over geven, en hoe ik over dat denk, maar uiteindelijk heb je daar niks aan. De keuzes die je maakt zijn je eigen, en die respecteer ik ongeacht of het nou de keuzes zijn die ik gemaakt zou hebben. Als je maar wel weet dat áls je enige hulp of iets dergelijks nodig heb, dan moet je het gewoon even zeggen."

Je bent lief.
Soms is het ook wel degelijk prettig om een mening te horen, of verschillende meningen. Nuchtere meningen.
Het kan heel handig zijn, het is maar net waar je behoefte aan hebt en dat kun je maar beter zelf aangeven dan idd.

Bloos je al prins Erik?

quote:

Op woensdag 13 september 2006 18:00 schreef Twisted_fok het volgende:

[..]

Ik heb op zich wel een perfect voorbeeld, maar dat is toch te privé voor hier.

Sommige dingen moet je gewoon niet op fora plempen

quote:

Ik ben nu aan het leren om op school veel opener te zijn over m'n gezondheid en wat die constante vermoeidheid met me doet, dan kunnen zij me helpen.

ME/CVS? Been there, done that, still wearing the t-shirt zal ik maar zeggen
En ik kan je uitspraak heel goed plaatsen in ieder geval.

quote:

Maar er zijn ook andere dingen, zoals de neiging naar stoornissen (om het even cru te zeggen, verder houd ik het vaag ), die ik niet met hun ga delen. Er zijn ook maar een paar mensen die op dat gebied meer van me weten en dat blijft zo.
Geloof me als ik uit ervaring zeg dat iemand je dan juist nog meer kan raken.

Schiet me zojuist te binnen dat ik toen ik 14 was wel eens iets gedeeld heb met twee meisjes (gewoon een geheim, niet het bed dus ), dat toch wel behoorlijk privé was, maar ik dacht dat ik vrienden was met hen. Later gingen ze me daarmee chanteren. Ik was net op weg mensen te leren vertrouwen, en dat werd toen weer helemaal afgebroken. Heeft vervolgens weer jaren geduurd voor ik dat weer een beetje durfde.
Nog steeds heb ik wel een "gezonde paranoïa" hoor

quote:

Op woensdag 13 september 2006 17:12 schreef wonderer het volgende:

[..]

Je vroeg wat ik dacht wat de relatie met de telefoon is... dat begreep ik niet

Oh, ik bedoelde bijvoorbeeld of je slechthorend bent en daarmee gepest bent ofzo..

quote:

Als iemand me op mijn vingers kijkt, word ik nerveus. Ik hou dan ook niet van presenteren of iets in een massa zeggen waar iedereen me aankijkt. Ik bloos sowieso snel, maar ik heb geleerd me daar niks meer van aan te trekken, ik kan er niks aan doen, dus boeie.

Heb je ook dat wanneer je ergens mee bezig bent en je merkt dat iemand je op je vingers kijkt dat je stopt?

quote:

Als je te open bent, word je trouwens alleen maar op je zwakke plek gepakt door valse nichten, dus wat dat betreft...

Dat is denk ik wel zo. Mijn echte zwakke plekken ben ik zelf ook niet zo open over..

quote:

Op woensdag 13 september 2006 17:17 schreef wonderer het volgende:

Gewoon, dingen waarbij de ondervraagde denkt van "goh, daar heb je over nadacht/wat een leuke originele vraag" etc.

Ah, op die manier. Daar hoef je toch niet bang voor te zijn om die vragen te stellen?

quote:

Als ik gewoon met mensen in gesprek ben, is het wel minder, maar bijvoorbeeld in het SCHtel topic... Daar wil ik toch wel echt mijn best doen om niet met de standaard vragen langs te komen, ook al is dat wel wat ik wil weten.

Hmm.. Je probeert een standaard vraag verpakt te stellen?

quote:

Op woensdag 13 september 2006 17:53 schreef maedel het volgende:

[..]

Ik weet niet of ik nou te ver ga, maar heb je een voorbeeld?

Check [HOMO] rond 17 december.

quote:

Op woensdag 13 september 2006 17:34 schreef wonderer het volgende:

[..]

Sterker? Ik weet niet hoe je er sterker van wordt als je andere mensen de gelegenheid geeft een mes in je zwakke plek te steken.

Ik denk dat dat ook lastig is. Het kan pas als het geen zwakke plek meer voor je is (Een plek waar je echt hard geraakt kan worden). Dan kan er evengoed misbruik van gemaakt worden, maar dan kun je er boven staan.. Ik denk dat dat vooral bedoeld werd.

quote:

Op woensdag 13 september 2006 18:02 schreef Tha_Erik het volgende:
Ik heb een vriendin en die heeft me wel eens verteld dat ze het fijn vond dat ze alles altijd even aan me kwijt kon, als ze ergens mee zat. Gewoon het vertellen. Er was geen advies nodig, geen goede raad, geen reactie (al had ik die soms wel, natuurlijk). Maar het luchtte haar zo op dat ze het uitgesproken had, dat ze er echt beter van werd.

Ik word ook vaak als praatpaal gebruikt, omdat ik a) te vertrouwen ben, b) nogal nuchter tegen dingen aankijk en c) ik soms nog wel bruikbaar advies geef ook

Af en toe behoorlijk lastig maar ik heb in ieder geval geleerd me dat soort dingen niet persoonlijk aan te trekken (al sla ik nu soms door naar de verkeerde kant, dat zelfs de problemen van mijn beste vrienden me soms geen moer meer boeien).

Niets mis met gezonde paranoia imo. Ik heb ook de benodigde deuken opgelopen wat dat betreft.
No pain, no gain ofzo. Je moet van zulke dingen leren.

Hoe ben jij trouwens tot de conclusie gekomen dat je ME hebt?
Het is bij mij allemaal begonnen met Pfeiffer, maar er zijn toen ook dingen gebeurt waardoor ik behoorlijk in de persoonlijke knoei ben geraakt. Ik denk zelf dat dat ervoor gezorgt heeft dat ik niet over die Pfeiffer heen ben gekomen, dat het is overgegaan in ME. Al is het lastige met ME dat het niet is aan te tonen.
Het hangt nu heel erg samen met stress, ik kan echt angstig worden als er iets belangrijks moet gebeuren, zo erg dat ik bijna verval in een paniekaanval. De angst dat ik nooit meer fit zal zijn, blabla.
Maar aan het begin van m'n zomervakantie was ik zo relaxed. Ik had eindelijk m'n hele 2e jaar afgerond. Ik had niets te doen, ik begon met steeds wat meer lichaamsbeweging, kon af en toe zelf een stukje joggen. Ik voelde me energiek als nooit te voren. Dat is nu dus weer helemaal weg en dat vind ik erg frustrerend en verwarrend.

quote:

Op woensdag 13 september 2006 18:05 schreef Twisted_fok het volgende:

[..]

Dat ben ik met haar eens. Geen bezorgde reactie krijgen is vaak prettig.
Ik ga me dan namelijk schuldig voelen als iemand zich dan zorgen om me gaat maken.

Relativeer dat eens .
Het is echt hét voorbeeld van een low selfesteem hebben .

_{ik nog even aan 't opdrogen van een douche}

Ik moet nu trouwens eigenlijk echt aan de slag voor school, maar het is me hier nu veel te interessant en nuttig.

quote:

Op woensdag 13 september 2006 18:12 schreef maedel het volgende:

[..]
Schiet me zojuist te binnen dat ik toen ik 14 was wel eens iets gedeeld heb met twee meisjes (gewoon een geheim, niet het bed dus ), dat toch wel behoorlijk privé was, maar ik dacht dat ik vrienden was met hen. Later gingen ze me daarmee chanteren. Ik was net op weg mensen te leren vertrouwen, en dat werd toen weer helemaal afgebroken. Heeft vervolgens weer jaren geduurd voor ik dat weer een beetje durfde.
Nog steeds heb ik wel een "gezonde paranoïa" hoor

Ik deel sommige dingen alleen met mezelf. Klinkt misschien wat raar, maar als ik een emotioneel probleem rationeel benader, heb ik al geen behoefte meer om het met iemand anders te bespreken, omdat die er nog minder aan kunnen doen dan ikzelf.

quote:

Op woensdag 13 september 2006 18:24 schreef NanKing het volgende:

[..]

Relativeer dat eens .
Het is echt hét voorbeeld van een low selfesteem hebben .

_{ik nog even aan 't opdrogen van een douche}

Wordt ook aan gewerkt tegenwoordig, maar het blijft lastig.

@Erik

Niet te lief gaan doen he.

quote:

Op woensdag 13 september 2006 18:17 schreef Alicey het volgende:

[..]

Oh, ik bedoelde bijvoorbeeld of je slechthorend bent en daarmee gepest bent ofzo..
[..]

Heb je ook dat wanneer je ergens mee bezig bent en je merkt dat iemand je op je vingers kijkt dat je stopt?
[..]

Dat is denk ik wel zo. Mijn echte zwakke plekken ben ik zelf ook niet zo open over..

Nope. Ik baal gewoon als ik dingen verkeerd begrijp en dus een stomme opmerking terugmaak, waardoor andere mensen gaan lachen. En hier in Amerika is het nog erger, omdat je dus mensen aan de telefoon krijgt die slecht Engels spreken.

Ik heb ook een tijd gehad dat als ik iemand op straat hoorde lachen, ik dacht dat het om mij was. En nog steeds heb ik dat soms wel. Ik probeer me er niks van aan te trekken.

Het ergste is trouwens als je met iemand over straat loopt en je krijgt een opmerking naar je hoofd. Dan moet je tegenover je vriend/familielid met wie je dan bent net doen alsof het je niet raakt/alsof je het niet gehoord hebt enzo. Dat vind ik echt klote.

quote:

Op woensdag 13 september 2006 18:18 schreef Alicey het volgende:

[..]

Ah, op die manier. Daar hoef je toch niet bang voor te zijn om die vragen te stellen?
[..]

Hmm.. Je probeert een standaard vraag verpakt te stellen?

Nee, ik ben niet bang om die vragen te stellen, ik kan ze alleen meestal niet bedenken, dus dan hou ik mijn mond maar.