Ik zou eigenlijk willen vragen of de oudbewoners zichzelf, of hun medebewoners, herkennen in het Egbert-fenomeen: Het 'Ik zie mezelf totaal anders dan de rest van de wereld mij ziet' effect. Genoemd naar Egbert die eigenlijk het huis in wilde om 'kattekwaad uit te halen' en eenmaal in het huis toch meer de rol van 'Kom jongens, laten we dat nu niet doen, straks krijgen we op ons kop van de meester' heeft aangenomen.
Of Egbert die zegt: 'Als die telefoon rinkelt, neem ik hem echt niet op, wat er ook gebeurt, ik ben doodsbang voor dat rode mormel' en drie minuten (mijn tijdsbeleving is een beetje apart, komt vast door het gebrek aan zonlicht hier op dit eiland) later prompt de hoorn aan zijn oor legt.
Overigens zit het huidige huis vol met dit soort misvattingen over den eigen persoon, maar dat terzijde. Heb nog nooit zo vaak de zinnetjes '...want zo ben ik niet.' en '...zo ben ik dan ook wel weer' totaal misplaatst horen gebruiken. Haast een fenomeen op zich...
Gebrek aan zelfkennis, zal ik maar zeggen. Dus, oudbewoners, iemand die dat ook had in jullie editie?
'Fiasco, wat is dat ook alweer?' - 'Euh.....'