Tembuildingsweekends zijn cool. Dat werd ons enkele weken geleden al voorgehouden door de manager Jean-Paul, maar vorige week wist hij het zeker: teambuildingsweekends zijn ubervet en daarom moeten ook mensen zoals Sjaak en Diane er aan meedoen. Sjaak wilde wel, maar Diane was nog een beetje aan het sputteren. "Ik ga zeker een beetje door de bossen fietsen met hem in mijn buurt." Anyway, Jean-Paul heeft Diane toch overgehaald en als zodanig vertrokken we vrijdagmorgen in een bus naar de ardennen
Op de parkeerplaats was het al een drukte van jewelste. Koffers, tassen, uitzwaaien, zoenzoen en tot zondagavond, je kent het wel. Tussen deze meute stond Sjaak met een klein leren koffertje waarin hij, naar eigen zeggen, reservekleding voor natte perioden en wat extra proviand had ingepakt. Dit koffertje met zijn hele hebben en houden hield hij angstvallig bij zich.
Anyway, nadat de bagage was ingeladen stapte het opgewonden personeel ("Leuk! Ardennen! Survivallen! Joepie"
![]()
) druppelsgewijs in de bus. Ikzelf zat met het selecte gezelschap van Taeke, Dirk-Jan en Marco achterin, van waar we ales goed in de gaten konden houden. Sjaak en Hans zaten vier stoelen voor ons. Toen op een gegeven moment Diane en consorten van het secretariaat de bus in kwamen gelopen, bleek dat er alleen nog maar plaats was links achter Sjaak en Hans. Ze moesten Sjaak dus voorbij lopen. Tja, hadden jullie maar eerder in moeten stappen, stelletje takhoeren. De aanblik van een hem tegemoet schuifelend secretariaat met een sinds vorige week standaard op ontploffen staande Diane op kop verontrustte Sjaak toch wel zodanig, dat hij Hans aanstootte die bij het raam zat met het verzoek om snel van plaats te verwisselen
Dus Sjaak en Hans opstaan, moeilijk allemaal, wij zaten op de achterbank met ons vieren het zenuwachtige geheel te aanschouwen. Nu had zoals gezegd, Sjaak zijn koffertje niet in de bagageruimte gezet maar bij zich gehouden. Om snel op te kunnen staan zette hij het koffertje in het gangpad, waarna hij en Hans gauw van plaats verwisselden. Sjaak slaakte zichtbaar een zucht van opluchting. Hans had echter niet door dat het koffertje nog steeds in het gangpad stond. Dus toen het secretariaat aan kwam geschuifeld, stond dat koffertje mooi in de weg. Diane dacht dat deze daar was neergezet om haar te pesten en had zoiets van "jullie kunnen me wat, ik ga daar niet omheen lopen" dus toen ze bij het koffertje aankwam, schopte ze dat om en stapte er met een triomfantelijk gezicht overheen! Sjaak keek kwaad heen en weer van zijn koffertje naar Diane en weer terug, zo van "vieze, vuile, gore...", maar zei verder niets.
Toen stapte Chili over de koffer heen. Althans, dat probeerde ze. Aangezien er nog een dame van het secretariaat achter haar stond te duwen en de bus inmiddels optrok, struikelde Chili over het koffertje en viel ze languit voorover in het gangpad! Wij lachen. Diane keek geschrokken om. Chili krabbelde overeind, schopte nog een keer tegen het arme koffertje en riep wat dingen als "jai moet jouw roetzooi bai jou houden klootz*k." Wij nog meer lachen. Toen draaide Chili zich naar ons om en riep ze hard "En joellie moeten joellie bek ook houden, stelletje viezerikken!" Dit werd Taeke teveel. "Had ik jou vorige week niet gezegd dat je moest gaan masturberen, doos?" Kwaad ging Chili naast Diane zitten. Hans sleurde het koffertje snel naar hem toe en gaf het aan Sjaak, die zijn kostbare eigendom zorgvuldig opborg.
De toon was weer gezet
![]()
Dat beloofde een heerlijk weekendje te worden.