quote:Leden worden door de 'nieuwe politiek' als probleem gezien, als potentiële splijtzwam, als 'alleen maar lastig'. Ik denk echter niet dat het hebben van leden het pijnpunt is, maar het gebrek aan een stabiele partijorganisatie (zie ook de laatste opmerking in het artikel over SP en D66). Men wil de politiek in, en men wil ook het liefst meteen premier worden, zonder dat er aandacht wordt besteed aan een goede opbouw van de partij, discussie over de programmapunten, etc.Nieuwe partij: word geen lid!
De nieuwe politieke partij doet het zonder strakke organisatie. Deels uit geldgebrek, maar deels ook uit overtuiging. Hoezo leden? Daar heb je maar last van. Marco Pastors (Eén NL) weet hoe het moet.
[..]
EénNL wil ook geen groot partijapparaat met duizenden leden die campagne voeren. Pastors: ''Donateurs zijn welkom, maar alleen de mensen die op de kieslijst staan, kunnen lid worden.'' Het contact met kiezers wordt beter als een partij minder leden heeft, denkt hij. ''Als politici herkozen moeten worden, beginnen ze te praten met de leden van de partij. De kiezer staat dan aan de kant. Democratie begint bij de verkiezingen, niet bij schimmige partijafdelingen in het land.''
De politieke partij 'nieuwe stijl' die Pastors voorstaat, lijkt een trend te worden op het Binnenhof. Ook Hilbrand Nawijn en Geert Wilders strijden in november om de gunst van de kiezer zonder noemenswaardige partijorganisatie.
Volgens Leefbaar Nederland-oprichter Jan Nagel zijn nieuwe politieke bewegingen benauwd geworden om leden te werven en houden ze hun partij daarom het liefst klein. ''Ik denk dat Pastors bang is dat een paar mensen de partij overnemen, zoals bij de LPF is gebeurd.''
Nagel vindt een goede en breedgewortelde partijstructuur wel van belang. Leefbaar Nederland bestond al enkele jaren voordat de partij in 2002 deelnam aan de Kamerverkiezingen. ''Maar wij hadden democratisering voor ogen. Ik denk dat je met een aansprekende lijsttrekker alléén ook ver kunt komen, maar dan is het wel van belang welk doel je voor ogen staat.''
Ook Wilders' Partij voor de Vrijheid werft geen leden uit angst voor een herhaling van het 'LPF-debacle'. ''Wij vrezen dat je anders geen consistent beleid kunt voeren,'' zegt politiek secretaris Martin Bosma. ''Ook richten we ons liever op die tien miljoen mensen die stemmen dan op een handvol leden.''
De Groningse politicoloog Gerrit Voerman ziet in Pastors, Wilders en ook Fortuyn 'politieke entrepreneurs' die de electorale markt afstruinen op zoek naar een achterban, om daarna pas een partij te vormen. ''Berlusconi is daar ook een voorbeeld van,'' zegt hij. Vroeger was het precies andersom: ''Partijen als de SDAP en de ARP waren emancipatiepartijen die streefden naar algemeen kiesrecht en door de overheid gefinancierd bijzonder onderwijs. De politieke leiders van nu zoeken naar niches op de electorale markt om te scoren. De partij is daaraan ondergeschikt."
Of de nieuwe partijen een lang leven is beschoren? Voerman: ''Partijtjes als het AOV of Leefbaar Nederland overleefden slechts één Kamerperiode. D66 en de SP zijn uitzonderingen, maar hun organisatie was al goed toen ze aan de verkiezingen begonnen.''
http://www.parool.nl/nieuws/2006/AUG/24/bin2.html
Het gevaar van een scheuring is bij een ledenloze partij imo misschien nog wel groter; kandidaat-politici kunnen solliciteren naar een politieke functie, worden daarbij beoordeeld door een kleine partijtop, zonder dat ze zich echt bewezen hebben in een partijorganisatie. De band met de partij is daardoor maar klein, en er hoeft maar iets te gebeuren of men gaat voor zichzelf beginnen.
Maar elke aantasting van de positie van politieke partijen in ons stelsel lijkt me op dit moment welkom. De organisatie via partijen heeft veel te veel grip gekregen op onze staatsinrichting - wat er niet op bedacht is. Andere optie is aanpassen van de staatsinrichting, maar dat heeft niet mijn voorkeur.
quote:Precies, de ambities passen niet bij de organisatie.Op zaterdag 26 augustus 2006 11:18 schreef Kozzmic het volgende:
Men wil de politiek in, en men wil ook het liefst meteen premier worden
Volgens mij was Heinsbroek trouwens de eerste met zijn LNP die geen leden wilde.
quote:Dit is natuurlijk kul: consistent beleid voeren waarbij je rekening moet houden met de eisen en wensen van 10 miljoen mensen is al helemaal onmogelijk, terwijl een actieve groep van gelijkgestemden dit wel mogelijk is.Wij vrezen dat je anders geen consistent beleid kunt voeren,'' zegt politiek secretaris Martin Bosma. ''Ook richten we ons liever op die tien miljoen mensen die stemmen dan op een handvol leden.''
quote:Ik zie ook niks in die nieuwe partijen en denk zelfs dat er voor de meeste bestaande partijen niet zo lang bestaansrecht meer is. D66 is al op sterven na dood, GL wordt ook nooit echt wat en dat geldt ook voor klein christelijk. SP lijkt het op het moment wel goed te doen maar daarvan verwacht ik ook niet dat deze over een kleine 20 jaar nog bestaan en ook voor de VVD zie ik het niet al te rooskleurig in. Zelf verwacht ik een 2 of 3 partijen stelsel met een grote S-D partij met de PvdA als basis en een grote Christelijk-conservatieve partij met het CDA als basis en wellicht een kleinere liberale stroming. Eigenlijk jammer dat Paars niet in staat is geweest om het CDA definitief de nek om te draaienOp zaterdag 26 augustus 2006 11:53 schreef sigme het volgende:
Ik zie weinig in deze nieuwe partijen, de kans dat er meer dan één een stabiel in de kamer vertegenwoordigde partij wordt lijkt me gering, zelfs één blijvend overblijfsel lijkt me twijfelachtig.
Maar elke aantasting van de positie van politieke partijen in ons stelsel lijkt me op dit moment welkom. De organisatie via partijen heeft veel te veel grip gekregen op onze staatsinrichting - wat er niet op bedacht is. Andere optie is aanpassen van de staatsinrichting, maar dat heeft niet mijn voorkeur.
.De aantasting van de positie van de politieke partijen is daarom volgens mij ook al een tijdje aan de gang maar of het daarmee beter wordt vraag ik me af.
quote:Wat jij beschrijft is niet een aantasting van de positie van politieke partijen, het is een gevolg van teveel partijpolitiek. Dwing de partijen terug en je krijgt er onafhankelijker politici voor terug. Minder kadaverdisipline, minder een handjevol 'voormannen' (fractievoorzitters).Op zaterdag 26 augustus 2006 13:19 schreef Chewie het volgende:
[..]
Ik zie ook niks in die nieuwe partijen en denk zelfs dat er voor de meeste bestaande partijen niet zo lang bestaansrecht meer is. D66 is al op sterven na dood, GL wordt ook nooit echt wat en dat geldt ook voor klein christelijk. SP lijkt het op het moment wel goed te doen maar daarvan verwacht ik ook niet dat deze over een kleine 20 jaar nog bestaan en ook voor de VVD zie ik het niet al te rooskleurig in. Zelf verwacht ik een 2 of 3 partijen stelsel met een grote S-D partij met de PvdA als basis en een grote Christelijk-conservatieve partij met het CDA als basis en wellicht een kleinere liberale stroming. Eigenlijk jammer dat Paars niet in staat is geweest om het CDA definitief de nek om te draaien
De aantasting van de positie van de politieke partijen is daarom volgens mij ook al een tijdje aan de gang maar of het daarmee beter wordt vraag ik me af.
quote:Dat vind ik eigenlijk het interessante gedeelte.De Groningse politicoloog Gerrit Voerman ziet in Pastors, Wilders en ook Fortuyn 'politieke entrepreneurs' die de electorale markt afstruinen op zoek naar een achterban, om daarna pas een partij te vormen. ''Berlusconi is daar ook een voorbeeld van,'' zegt hij. Vroeger was het precies andersom: ''Partijen als de SDAP en de ARP waren emancipatiepartijen die streefden naar algemeen kiesrecht en door de overheid gefinancierd bijzonder onderwijs. De politieke leiders van nu zoeken naar niches op de electorale markt om te scoren. De partij is daaraan ondergeschikt."
Van wij zijn de kamerleden eigenlijk? Van de elite die lid is van partijen en zich daarin roert of juist van de kiezer die op ze stemt? In hoeverre geven de wil van die paar leden de wil van de kiezers weer? LN kon niet eens genoeg leden bijeen krijgen om zich op te heffen.. De afweging tussen een ideologie aanhangen en democratisch de kiezer volgen is een fraai dilemma.
Wast voor nut hebben leden nog eigenlijk? De kiezer kiest toch al, wat boeien ledne dan nog?
[ Bericht 1% gewijzigd door Napalm op 26-08-2006 14:07:28 ]
quote:Wat er bij partijen als Eén NL en PVV voor die leden in de plaats komt is één baas c.q. partijleider en een handjevol 'adjudanten' die uit gaan maken wie op de lijst mag komen en hoe het programma eruit komt te zien. En de kiezer? Die komt aan bod op de dag dat hij naar het stemhokje mag.Op zaterdag 26 augustus 2006 13:49 schreef Napalm het volgende:
[..]
Van wij zijn de kamerleden eigenlijk? Van de elite die lid is van partijen en zich daarin roert of juist van de kiezer die op ze stemt? In hoeverre geven de wil van die paar leden de wil van de kiezers weer?
quote:Ik denk dat juist klein christelijk hun organisatie wel in de benen kan houden. Een grote achteruitgang in stemmen zie ik ook niet gebeuren. De CU en de SGP weten ook wel dat ze nooit grote partijen in de Tweede Kamer zullen worden, maar ze hebben zoveel lokale bolwerken dat ze het nog heel lang uit kunnen zingen.Op zaterdag 26 augustus 2006 13:19 schreef Chewie het volgende:
[..]
D66 is al op sterven na dood, GL wordt ook nooit echt wat en dat geldt ook voor klein christelijk. SP lijkt het op het moment wel goed te doen maar daarvan verwacht ik ook niet dat deze over een kleine 20 jaar nog bestaan en ook voor de VVD zie ik het niet al te rooskleurig in.
quote:Dus? Als het de kiezer niet bevalt stemt hij niet op ze of gaat zelf een partij oprichten. ALs ze te weinig stemmen krijgen verdwijnen ze vanzelf. Echte marktwerking.Op zaterdag 26 augustus 2006 14:08 schreef Kozzmic het volgende:
Wat er bij partijen als Eén NL en PVV voor die leden in de plaats komt is één baas c.q. partijleider en een handjevol 'adjudanten' die uit gaan maken wie op de lijst mag komen en hoe het programma eruit komt te zien. En de kiezer? Die komt aan bod op de dag dat hij naar het stemhokje mag.
Overigens wil ik je nog even wijzen op het Groen Links debacle in Den Haag wijzen waar de lokale turkse leden de partijlijst zelf samen stelden maar dat wilde het landelijke bestuur niet en trok de hele partij terug voor de verkiezingen. (oid) Dus die interne partij-democratie van je is ook een farce..
Het een is ook niet beter dan de ander. De afrekening komt na 4 jaar wel weer. Het voordeel van leden is dat je als partij zogenaamd "schoon schip" kan maken. Dat dat ook maar relatief is kun je bv zien aan fossiel Wiegel. Andere poppetjes betekend nog lang geen ander beleid.