Het gaat bij asbesthoudende vloerbedekking in principe om twee soorten: een bepaald type vinyltegels dat tot 1985 werd verkocht, en vinylvloerbedekking (in de volksmond: zeil) met een asbesthoudende onderlaag, zoals dat voor 1980 werd gefabriceerd; de verkoop van asbesthoudend vinylzeil werd in september 1983 op grond van de Warenwet verboden. De tegels bestaan voor een gering percentage uit asbest. Bij het zeil daarentegen bestaat de onderlaag van asbestpapier uit zo'n 75% asbest.
Herkenning asbestverdachte vloerbedekking
In Nederland gaat het bij asbesthoudende vinylvloerbedekking vrijwel steeds om bepaalde soorten vinyl. Tussen ca, 1968 en 1980 is door een aantal fabrikanten zogenaamd vinylvloerbedekking op de markt gebracht, met als onderlaag het zogenaamde Aquanon, een vocht- en schimmelwerende onderlaag van asbestpapier die voor 75% bestaat uit chrysotiel (wit asbest). De belangrijkste producent van asbesthoudend vinylzeil was Forbo Krommenie, met als merknaam Novilon, maar ook andere merken hebben in de periode 1968 - 1980 gewerkt met asbesthoudende Aquanon-onderlaag. Merken die tenminste gedurende enige tijd zijn voorzien van deze onderlaag zijn:
Conchita en Toledo (beide van Forbo)
Quadrofloor, Balafome (beide van Balamundi)
Supertred, Cosytred, Nairn en Armstrong (Engels fabrikaat, 183 cm breed)
Febolit, Pegulan en DLW (Duits fabrikaat)
Silvalon en Vendolon (V&D)
Het herkennen van asbesthoudende vloerbedekking is vaak niet eenvouding. Al het bovengenoemde vinylzeil is aan de onderzijde enigszins te herkennen aan de lichtgrijze tot lichtbeige (soms lichtgroene) kleur en niet-glimmend oppervlak dat enigszins doet denken aan grof papier of karton (zoals van een schoenendoos). Bij verbuiging van dit zeil (met de onderzijde buiten) barst de onderlaag zoals een schoenendoos barst. De onderlaag is ongevoelig voor water en is daarom vaak toegepast in keukens en badkamers, maar kan ook in andere ruimten worden aangetroffen.
Vinylvloertegels
Naast vinylzeil met een asbesthoudende onderlaag zijn er tussen 1950 en 1985 ook vinyltegels (o.a. Colovinyl) op de markt gebracht die een klein percentage asbest bevatten. Dit zijn stijve, breekbare kunstoftegels, die vrijwel nooit door particulieren zelf zijn gelegd, maar wel bij de bouw van woningen in gangen, badkamers, toiletten en keukens, en bijvoorbeeld in gemeenschappelijke ruimten van flatgebouwen zijn gelegd. Ook in scholen en bedrijfsruimten is dit type tegel vaak toegepast. Vinylvloertegels lijken een beetje op het asbestvrije linoleum, maar zijn harder. Bovendien heeft linoleum een jute onderlaag en hebben vinylvloertegels die niet. Vinylvloertegels zijn hard en een beetje glanzend, vaak met een wit 'gevlamde' decoratie.
[Bron: Min. van V.R.O.M. :informatiebundel voor handhavers en andere betrokken "Asbest in het milieu"]