Ik zat in de trein naar Leiden, waar ik nu woonachtig ben, toen deze een stop maakte op het station van Den Haag. Ik had vandaag een heerlijk ontspannen dag gehad zonder zorgen en zonder me een keer druk te maken over mijn beperkingen, en daarom kwam de schok van een naderende aanval des te harder aan. Je voelt het naderen, als een soort sluipmoordenaar komt het langzaam dichterbij. En je wéét dat deze sluipmoordenaar het op je gemunt heeft, maar je bent niet in staat om er ook maar iets tegen te doen. Normaal gesproken laat ik het over me heen komen, wetende dat mijn gezin voor me zorgt, maar het feit dat ze nu erg ver weg waren maakte me erg nerveus. Ik keek in paniek om me heen, maar iedereen in de bomvolle trein leek met zijn of haar eigen zaken bezig te zijn. Ik draaide mijn rood wordende hoofd naar het raampje en heel even had ik oogcontact met een jongeman van nog geen 20 jaar.
En op dat moment sloeg het noodlot toe. De huid op mijn buik begon te branden, helse pijnen schoten door mijn lichaam, de sluipmoordenaar die epilepsie heet kneep zijn handen om mijn keel en kneep deze dichter, dichter, alsmaar dichter tot de knipperende lichtjes voor mjin ogen begonnen te doven en langzaam plaats maakten voor de totale duisternis. Uit pure wanhoop probeerde ik de vriendelijk uitziende jongeman om hulp te smeken maar ik kon geen enkel geluid produceren. Ik kon slechts wild krabben op de plekken waar het zo ernstig jeukte; mijn buik, mijn schaamhaar, zelfs mijn vingers.
Op dat moment liet de conducteur middels het welbekende fluitje blijken dat de trein op het punt stond om te vertrekken. Ik wist dat ik in de trein geen hulp kon verwachten, stond op en met mijn laatste krachten strompelde ik richting de deuren van de trein, ondertussen hopend dat deze niet vlak voor mijn neus zouden sluiten. De jongen op het perron zag ik als mijn reddende engel, de persoon die me op zou tillen en me uit de vlammen van deze lichamelijke hel zou dragen.
Tot mijn grote blijdschap leek de jongen mijn stille noodsignaal te ontvangen, hij sprong gehaast de trein in en ging afwachtend zitten terwijl de deuren met een stevige klap sloten. Dit gaf mij de kracht om nog een laatste inspanning te doen. Ik kon niets meer uitbrengen, maar al krabbend en schuddend met mijn hoofd probeerde ik hem duidelijk te maken dat een slokje water van de kraan in het toilet me een beetje verlichting zou kunnen geven. Maar hij reageerde niet. Hoe had ik me zó in iemand kunnen vergissen? De absolute verslagenheid nam de overhand, ik raakte volledig in trance terwijl de jeuk aan mijn geslachtsdeel toenam en het kleine beetje licht aan het einde van de tunnel, dat piepkleine sprankje hoop vertrapt werd als een Swarovskibeeldje op de kasseien van Pamplona.
Een uur later werd ik wakker. Liggend op de ranzige vloer van de trein, in mijn eigen kwijl en uitwerpselen. En dat alles omdat niemand mij wilde helpen. Ik, een eenzame intelligente jongen van 23, ondanks mijn handicap de trots van de Roma. De jongen die ooit vertrouwen had in de goedheid van zijn medemens.
Met vriendelijke doch treurige groet,
Django Nicolich.
quote:Wakker worden in je eigen stront. Dat staat er toch.Op zaterdag 19 augustus 2006 22:47 schreef Thomas B. het volgende:
Niet lullig bedoeld, maar is het wel verstandig dat je zomaar de straat op gaat als deze sluipmoordenaar je op iedere straathoek op kan staan wachten. Stel dat het echt fout en er is niemand in de buurt... wat doe je dan?
Zo ja:
Maar of t egioisme is van die jongen vraag ik me af; sommige mensen weten zich in zo een situatie vaak ook geen raad.
maar als iemand binnen komt en jou vreemd ziet doen met je handen bij je geslachtsdeel... ja dan wordt het een ander verhaal natuurlijk....
quote:ondanks mijn handicap de trots van de Roma
quote:Zo ja dan is ie echt geniaal!!
quote:Weer een NS-lemming
?quote:Allereerst: heel vervelend dat dit je overkwam .... Ik kon niets meer uitbrengen, maar al krabbend en schuddend met mijn hoofd probeerde ik hem duidelijk te maken dat een slokje water van de kraan in het toilet me een beetje verlichting zou kunnen geven. Maar hij reageerde niet. Hoe had ik me zó in iemand kunnen vergissen?
ten tweede: je geeft zelf al aan dat je niet in staat was om de jongen duidelijk te maken dat je wat water wilde ... waarom schuif je alles op hem af? Hoe moet hij nou weten wat er met jou aan de hand is? Ooit wel eens gehoord van mensen die in paniek raken omdat ze niet weten wat ze moeten doen?
Je kan niet verwachten van mensen dat ze gelijk gaan rennen voor je, iedereen weet dat, waarom jij nog niet?
quote:tering... plaat voor je kop?Op zaterdag 19 augustus 2006 23:30 schreef Xyra het volgende:
[..]
Allereerst: heel vervelend dat dit je overkwam ...
ten tweede: je geeft zelf al aan dat je niet in staat was om de jongen duidelijk te maken dat je wat water wilde ... waarom schuif je alles op hem af? Hoe moet hij nou weten wat er met jou aan de hand is? Ooit wel eens gehoord van mensen die in paniek raken omdat ze niet weten wat ze moeten doen?
Je kan niet verwachten van mensen dat ze gelijk gaan rennen voor je, iedereen weet dat, waarom jij nog niet?
dit is geen r&p maar klb
quote:
! 
! !Dan zou het de meest geniale lemming OOIT zijn
.quote:Maakt ook niet uit of het wel of niet waar is, hij blijft ziek is het niet lichamelijk dan wel geestelijk.Op zaterdag 19 augustus 2006 23:08 schreef descendent1 het volgende:
[..]
Zo ja dan is ie echt geniaal!!
quote:Nee ... jij wel?
Dus? Het is niet toegestaan om te reageren zoals ik doe?
leg dat eens uit dan ...
Jij blijkt het allemaal goed te weten ...
quote:
quote:hou vast die gedachteOp zaterdag 19 augustus 2006 23:37 schreef Xyra het volgende:
[..]
Jij blijkt het allemaal goed te weten ...
Geweldig.
Ik zat echt te lezen met de gedachte van What the Fuck??
quote:Precies wat ik al dacht, meer komt er ook niet uit dan een hoop geblaf ... lief hondje ...
quote:Op zaterdag 19 augustus 2006 23:45 schreef Xyra het volgende:
[..]
Precies wat ik al dacht, meer komt er ook niet uit dan een hoop geblaf ... lief hondje ...
quote:Jij reageert normaal hoor, het "schijnt" hier normaal te wezen om "abnormaal" te reageren, soort pubergedrag vertonen schijnt leuk te wezen, gevoelloosheid tonen tenzij ze zelf wat overkomt, dan huilen ze om mama.Op zaterdag 19 augustus 2006 23:37 schreef Xyra het volgende:
[..]
Nee ... jij wel?
Dus? Het is niet toegestaan om te reageren zoals ik doe?
leg dat eens uit dan ...
Jij blijkt het allemaal goed te weten ...
quote:Gelukkig toch nog iemand die het normaal vind ... dank je ... *bloempje geef*Op zaterdag 19 augustus 2006 23:47 schreef Bobby18 het volgende:
[..]
Jij reageert normaal hoor, het "schijnt" hier normaal te wezen om "abnormaal" te reageren, soort pubergedrag vertonen schijnt leuk te wezen, gevoelloosheid tonen tenzij ze zelf wat overkomt, dan huilen ze om mama.
iedereen die ondanks alle links, hints en uitleg er nog steeds in blijft geloven.
quote:Gewoon lekker op alles blijven schelden, uiteindelijk zit er wel iets tussen wat niet waar is ...Op zaterdag 19 augustus 2006 23:53 schreef agRESSIV-e het volgende:
Dit is echt het mooiste van een goede lemming..
iedereen die ondanks alle links, hints en uitleg er nog steeds in blijven geloven.
. Geniaal. ! Andersom zou het ook een geniale lemming zijn. Of het zijn beiden geen lemmings en nu voelt de TS van dat andere topic zich wel erg schuldig lijkt me. . quote:whehe, she's jealousOp maandag 21 augustus 2006 20:23 schreef PeZu het volgende:
doorzichtig als het ondergoed van een te oude lichtekooi