De prijs van alles, dus ook van een huis, wordt bepaald door vraag en aanbod.
Nu is onderdak een primaire levensbehoefte, dus de vraag is altijd aanwezig en constant.
Sinds de 2e wereldoorlog is er in Nederland al een tekort aan woningen, het aanbod is te klein. Dit wordt veroorzaakt door het uiterst restrictieve beleid t.a.v. bouwvergunningen. Er mag enkel gebouwd worden op aangeven van de staat en waar de staat dat wil.
Omdat er dus te weinig huizen zijn, zeker wanneer je ook het kwaliteitsaspect beschouwt -er is een heel groot tekort aan ruime huizen-, is men verplicht om tegen elkaar op te bieden. De prijs van een huis wordt dus niet door de bouwkosten bepaald (onder een ton voor een heel ruim huis), maar door wat mensen maximaal nog ervoor neer kunnen leggen. Daarom zijn huizen per definitie voor een grote groep mensen extreem duur, want het is het maximum wat ze betalen kunnen.
Overigens zou, zoals hier al opgemerkt -, kwalitatief goed wonen voor bijna iedereen betaalbaar kunnen worden gemaakt, wanneer slechts 2% van de landbouwgrond vrijgegeven zou worden voor bebouwing.
Het merkwaardige van Nederland is, dat het legaal is om woonruimte te stelen (kraken), het getolereerd wordt om 3kg coke te smokkelen, maar dat het ten strengste verboden is om een huis te bouwen op een eigen stuk grond.
The End Times are wild