FOK!forum / The truth is in here and out there / Veel merkwaardige dingen na overlijden hond
RicoRabbitzondag 6 augustus 2006 @ 01:03
4jaar geleden is onze Labrador Retriever op 9jarige leeftijd gestorven aan een tumor, we hebben hem laten inslapen, nadat hij niet meer eet en dronk, en de arts zei dat het beter is dat hij een injectie zou krijgen, dit was allemaal gebeurd op 10juli (!)

Wij hebben hem laten cremeren en de urn mee naar huis genomen en netjes een plek gegeven in een glazenkast

In het begin hebben wij af en toe gepraat en de urn geaait, later is dit dit meer gebeurd
Een week later naar z'n overlijden, zagen m'n ouders iets vreemds:

Er stond een nepplant in de woonkamer, en daar sliep de hond altijd bij z'n laatste jaren
En m'n ouders zaten dus op een avond in de woonkamer, en ineens begon de nepplant te bewegen, terwijl er verder geen ramen enzo openstonden
Dit werd mij niet verteld omdat ik dan bang zou zijn (Was 11jaar)

De volgende dag zat ik in de woonkamer alleen achter de computer, en tot m'n verbazing zag ik het in me ooghoek, ik was doods en doodsbang en rende naar de kamer toe van me ouders, en vertelde dit, toen kreeg ik te horen dat hun het een avond daarvoor ook hadden gezien

Daarna hebben wij wat infomatie opgevraagd over dit, en wat boeken gelezen hierover

Een paar weken later zag een familielid het ook, toen die op een verjaardag was van een van ons (Me moeder,schat ik)

1jaar na het overlijden (10juli) zat ik met me vader op de bank een goeie oorlogsfilm te kijken
Toen hoorde wij hijgen, net of het naast ons was
We zette de TV zachter, en ik keek mij vader aan of hij niet zwaar ademde (Zo dichtbij was het)
Toen hebben wij beide onze adem even ingehouden, en nog steeds hoorde wij het
Hierna hebben wij een tijdje geluisterd, en het klonk als de laatste adem van onze overleden hond.

Ook bewoog op deze dag weer de nepplant die in de woonkamer stond

Weer 1 jaar later gebeurde er precies het zelfde!
En toen wij naar de urn liepen en daarna keken, zagen we nog iets merkswaardig, er zaten 2 kleine gaatjes boven in de dop, precies tegenover elkaar, terwijl het van steen was, en in een glazen kast stond, het waren 2 mooie ronde gaatjes

Even later gingen wij verhuizen, voor een betere buurt
En in dit nieuwe huis hebben wij dit nooit meer vernomen, wel zitten de gaatjes er nog, maar wij laten het gaan hoe het gaat, en laten de urn altijd op z'n plek staan

Dit was m'n verhaal.
Queen_Beezondag 6 augustus 2006 @ 01:16
quote:
Op zondag 6 augustus 2006 01:03 schreef RicoRabbit het volgende:
4jaar geleden is onze Labrador Retriever op 9jarige leeftijd gestorven aan een tumor, we hebben hem laten inslapen, nadat hij niet meer eet en dronk, en de arts zei dat het beter is dat hij een injectie zou krijgen, dit was allemaal gebeurd op 10juli (!)

Wij hebben hem laten cremeren en de urn mee naar huis genomen en netjes een plek gegeven in een glazenkast

In het begin hebben wij af en toe gepraat en de urn geaait, later is dit dit meer gebeurd
Een week later naar z'n overlijden, zagen m'n ouders iets vreemds:

Er stond een nepplant in de woonkamer, en daar sliep de hond altijd bij z'n laatste jaren
En m'n ouders zaten dus op een avond in de woonkamer, en ineens begon de nepplant te bewegen, terwijl er verder geen ramen enzo openstonden
Dit werd mij niet verteld omdat ik dan bang zou zijn (Was 11jaar)

De volgende dag zat ik in de woonkamer alleen achter de computer, en tot m'n verbazing zag ik het in me ooghoek, ik was doods en doodsbang en rende naar de kamer toe van me ouders, en vertelde dit, toen kreeg ik te horen dat hun het een avond daarvoor ook hadden gezien

Daarna hebben wij wat infomatie opgevraagd over dit, en wat boeken gelezen hierover

Een paar weken later zag een familielid het ook, toen die op een verjaardag was van een van ons (Me moeder,schat ik)

1jaar na het overlijden (10juli) zat ik met me vader op de bank een goeie oorlogsfilm te kijken
Toen hoorde wij hijgen, net of het naast ons was
We zette de TV zachter, en ik keek mij vader aan of hij niet zwaar ademde (Zo dichtbij was het)
Toen hebben wij beide onze adem even ingehouden, en nog steeds hoorde wij het
Hierna hebben wij een tijdje geluisterd, en het klonk als de laatste adem van onze overleden hond.

Ook bewoog op deze dag weer de nepplant die in de woonkamer stond

Weer 1 jaar later gebeurde er precies het zelfde!
En toen wij naar de urn liepen en daarna keken, zagen we nog iets merkswaardig, er zaten 2 kleine gaatjes boven in de dop, precies tegenover elkaar, terwijl het van steen was, en in een glazen kast stond, het waren 2 mooie ronde gaatjes

Even later gingen wij verhuizen, voor een betere buurt
En in dit nieuwe huis hebben wij dit nooit meer vernomen, wel zitten de gaatjes er nog, maar wij laten het gaan hoe het gaat, en laten de urn altijd op z'n plek staan

Dit was m'n verhaal.
Doet me denken aan een spreekbeurt

Maar inderdaad wel vaag. Gelukkig doet mijn dode hond zulke dingen niet
Croupouquezondag 6 augustus 2006 @ 01:20
Ik lees maar weinig merkwaardige dingen. Goed, je ziet een paar keer een namaakplant bewegen, maar als je tegen een urn van een dooie hond gaat praten en deze aait dan sta je volgens mij al op een overdreven manier te springen om een 'opmerkelijke' gebeurtenis die doet bevestigen dat je hond contact met je probeert op te nemen.
Het is een hónd, verdorie. Laat stáán dat dit al met overleden mensen gebeurt.
Queen_Beezondag 6 augustus 2006 @ 01:29
quote:
Op zondag 6 augustus 2006 01:20 schreef Croupouque het volgende:
Ik lees maar weinig merkwaardige dingen. Goed, je ziet een paar keer een namaakplant bewegen, maar als je tegen een urn van een dooie hond gaat praten en deze aait dan sta je volgens mij al op een overdreven manier te springen om een 'opmerkelijke' gebeurtenis die doet bevestigen dat je hond contact met je probeert op te nemen.
Het is een hónd, verdorie. Laat stáán dat dit al met overleden mensen gebeurt.
'k Zou m wel even flippen als ik ineens mn dode hond zou horen hijgen

Maar k snap die 2 gaten niet
Miragezondag 6 augustus 2006 @ 01:37
quote:
Op zondag 6 augustus 2006 01:29 schreef Queen_Bee het volgende:

[..]

'k Zou m wel even flippen als ik ineens mn dode hond zou horen hijgen

Maar k snap die 2 gaten niet
Meer dan eens hebben mijn ouders (en ik ook trouwens) de hond die overleden is gezien.
Meestal was dit op momenten dat het slecht ging met de andere dieren in huis..
toen de kat (waar hij zo'n 10 ? jaar mee samen heeft geleefd) ernstig ziek werd en overleed...
en ook op de momenten dat het minder ging met de andere hond (die ook al die jaren samen is geweest met hem).

Flippen ?
nee... het grappige is dat het zo'n vertrouwd beeld is hem te zien (voor het raam bv) dat het kwartje "dit kan niet" niet eens direct valt.
Babbelzzzondag 6 augustus 2006 @ 01:37
quote:
Op zondag 6 augustus 2006 01:16 schreef Queen_Bee het volgende:

[..]

Doet me denken aan een spreekbeurt
Queen_Beezondag 6 augustus 2006 @ 01:47
quote:
Op zondag 6 augustus 2006 01:37 schreef Mirage het volgende:

[..]

Meer dan eens hebben mijn ouders (en ik ook trouwens) de hond die overleden is gezien.
Meestal was dit op momenten dat het slecht ging met de andere dieren in huis..
toen de kat (waar hij zo'n 10 ? jaar mee samen heeft geleefd) ernstig ziek werd en overleed...
en ook op de momenten dat het minder ging met de andere hond (die ook al die jaren samen is geweest met hem).

Flippen ?
nee... het grappige is dat het zo'n vertrouwd beeld is hem te zien (voor het raam bv) dat het kwartje "dit kan niet" niet eens direct valt.
Hoeveel ik ook van mijn hond houdt. Als hij overlijdt, en ik zie hem daarna ineens, naah dan ga ik er niet leuk naar zitten kijken "Goh dode Max komt even langs, gezellig." Nee nee nee, dan heb je een tijdje even niks meer aan mij hoor
RicoRabbitzondag 6 augustus 2006 @ 01:56
quote:
Op zondag 6 augustus 2006 01:20 schreef Croupouque het volgende:
Ik lees maar weinig merkwaardige dingen. Goed, je ziet een paar keer een namaakplant bewegen, maar als je tegen een urn van een dooie hond gaat praten en deze aait dan sta je volgens mij al op een overdreven manier te springen om een 'opmerkelijke' gebeurtenis die doet bevestigen dat je hond contact met je probeert op te nemen.
Het is een hónd, verdorie. Laat stáán dat dit al met overleden mensen gebeurt.
Waarom ik tegen die urn praatte weet ik nog steeds niet
Ik was ook de enigste in het huis die dat deed, maar iemand vertelde me dat hij me hoorde etc. etc.. ik was toen 11jaar, vergeet dat niet.. dit was voor mij een hele impact en geloofde maar wat andere er over zeiden

Bij nader inzien is tegen een urn praten best wel naief natuurlijk
Maar daar kom ik nu pas achter

En ik ben het wel met je eens dat het nog geen harde bewijzen is dat het de hond zou zijn, maar daarom is als je iets naast je hoort hijgen, dit wel merkwaardig, ook de 2 gaten in de urn is van

En je stelling van: 'Het is maar een hond'
Voor mij was het in die tijd méér dan een hond
Ik groeide met hem op etc.. etc..

[ Bericht 20% gewijzigd door RicoRabbit op 06-08-2006 02:02:12 ]
Queen_Beezondag 6 augustus 2006 @ 02:05
Hallo TS, wat was er nou met die 2 gaten?
Morwenzondag 6 augustus 2006 @ 02:12
Mooi verhaal, kreeg er kippevel van. Ik heb ook diverse dingen meegemaakt met overleden mensen die niet te verklaren zijn. Misschien ben je het zelf die het veroorzaakt of misschien toch........Geniet ervan, schrik er niet van. Het is op zijn minst een teken van liefde en een "denken aan". Mooi toch
Queen_Beezondag 6 augustus 2006 @ 02:14
Hoe kunnen jullie daar toch allemaal zo relaxed over doen? Als mijn oma ineens voor mn neus staat..
Morwenzondag 6 augustus 2006 @ 02:18
quote:
Op zondag 6 augustus 2006 02:14 schreef Queen_Bee het volgende:
Hoe kunnen jullie daar toch allemaal zo relaxed over doen? Als mijn oma ineens voor mn neus staat..
Als je het meemaakt is het heel anders......vertrouwd
SadKingBillyzondag 6 augustus 2006 @ 02:30
Tsja, na het overlijden van onze kat hebben we nog regelmatig haar - erg typerende - mauwtje gehoord. Zo gewend als je eraan bent dat ze dan naar binnen wil doe je dan de deur open; waar dan natuurlijk niets doorheen komt. Tóch verschenen er de eerste paar keer "deukjes" in de leren bank waar de kat er altijd opsprong en een wat grotere deuk waar ze altijd lag te slapen. Net of er een voor ons niet zichtbare kat ging liggen. Onze hond bleef bij dit alles heel gefixeerd kijken naar waar dus géén kat was. Waanzinnig creepy aan de ene kant en heel vertrouwd aan de andere kant. Na een paar weken werd het steeds minder en stopte het op een gegeven moment helemaal.

Wie weet wilde ze gewoon afscheid nemen (mijn broertje en ik hebben haar niet meer gezien, ze was van het dak gevallen en ernstig gewond, mijn ouders hebben haar laten inslapen en cremeren voor wij van school kwamen - wat ik ze overigens, ruim 15 jaar later, nog steeds erg kwalijk neem)
SadKingBillyzondag 6 augustus 2006 @ 02:32
quote:
Op zondag 6 augustus 2006 02:18 schreef Morwen het volgende:

[..]

Als je het meemaakt is het heel anders......vertrouwd
Ik had je reactie nog niet gelezen maar, inderdaad. Raar maar toch helemaal niet eng.
Morwenzondag 6 augustus 2006 @ 02:36
quote:
Op zondag 6 augustus 2006 02:32 schreef SadKingBilly het volgende:

[..]

Ik had je reactie nog niet gelezen maar, inderdaad. Raar maar toch helemaal niet eng.
Nee, idd, het voelt vertrouwd, als het goed is is het ook helemaal niet de bedoeling dat je de creeps krijgt. Anders moet je je hergroeperen en jezelf streng toespreken of wie er dan ook jou de creeps geeft. Niemand heeft daar het recht toe, dus ook geen overleden mensen/dieren.
Queen_Beezondag 6 augustus 2006 @ 11:14
quote:
Op zondag 6 augustus 2006 02:36 schreef Morwen het volgende:

[..]

Nee, idd, het voelt vertrouwd, als het goed is is het ook helemaal niet de bedoeling dat je de creeps krijgt. Anders moet je je hergroeperen en jezelf streng toespreken of wie er dan ook jou de creeps geeft. Niemand heeft daar het recht toe, dus ook geen overleden mensen/dieren.
Wisten zij dat ook maar
ne0c0rt3xxvrijdag 18 augustus 2006 @ 13:09
mh..mijn hondje had altijd een hele aparte geur, egt een geur die je meteen herkent als dat van haar. Toen ze overleden was roken we zo afentoe die geur nog wel eens, het kwam elke keer heel plotseling opzetten. Alsof ze langsliep ofsow
Ratelslangetjevrijdag 18 augustus 2006 @ 21:22
Mooie verhalen. Als mijn katten overlijden hoop ik dat ze me nog lang zullen bezoeken.
En als ik overlijd wil ik ze graag knuffelen bij de hemelpoort.

Nadat een paar jaar geleden mijn geliefde poes werd aangereden en op die plek overleed heb ik haar nog lange tijd horen mauwen.
Misschien zocht ze me en kon ze me niet vinden.

En nu zit ik hier te janken.
RicoRabbitvrijdag 18 augustus 2006 @ 23:29
quote:
Op vrijdag 18 augustus 2006 21:22 schreef Ratelslangetje het volgende:
Mooie verhalen. Als mijn katten overlijden hoop ik dat ze me nog lang zullen bezoeken.
En als ik overlijd wil ik ze graag knuffelen bij de hemelpoort.

Nadat een paar jaar geleden mijn geliefde poes werd aangereden en op die plek overleed heb ik haar nog lange tijd horen mauwen.
Misschien zocht ze me en kon ze me niet vinden.

En nu zit ik hier te janken.
Wat een klein stukje tekst al niet kan doen
Prachtig
B.A.Trixmaandag 21 augustus 2006 @ 11:20
Ik had een kat en die lag altijd bij me op bed naast het hoofdkussen.
Na het overlijden van die kat, voel ik af en toe dat hij op bed springt, richting hoofdkussen loopt en lekker tegen m'n rug aan gaat liggen. In het begin schrok ik hier ontzettend van maar nu is het meer zoiets van "ach hij is er weer ".
Blue-eaglemaandag 21 augustus 2006 @ 13:59
Jij blij dat je geen olifanten als huisdier hebt. Ik vraag me af hoe ze dit soort dingen in India ervaren. En op de boerderij met varkens, koeien, stieren en grote honden.

Springt ineens zo'n onzichtbaar ding van 50 tot 5000 kilo op je bed..
Hoor je dode olifanten in je tuin lawaai maken, leuk voor je buurt..

Maar gelukkig zit het tussen de oren
B.A.Trixmaandag 21 augustus 2006 @ 15:35
quote:
Op maandag 21 augustus 2006 13:59 schreef Blue-eagle het volgende:
Jij blij dat je geen olifanten als huisdier hebt. Ik vraag me af hoe ze dit soort dingen in India ervaren. En op de boerderij met varkens, koeien, stieren en grote honden.

Springt ineens zo'n onzichtbaar ding van 50 tot 5000 kilo op je bed..
Hoor je dode olifanten in je tuin lawaai maken, leuk voor je buurt..

Maar gelukkig zit het tussen de oren
wat een zinnig antwoord weer..
Ratelslangetjemaandag 21 augustus 2006 @ 15:56
quote:
Op maandag 21 augustus 2006 13:59 schreef Blue-eagle het volgende:
Jij blij dat je geen olifanten als huisdier hebt. Ik vraag me af hoe ze dit soort dingen in India ervaren. En op de boerderij met varkens, koeien, stieren en grote honden.

Springt ineens zo'n onzichtbaar ding van 50 tot 5000 kilo op je bed..
Hoor je dode olifanten in je tuin lawaai maken, leuk voor je buurt..

Maar gelukkig zit het tussen de oren
Tuurlijk meneer de psychiater.
Je weet duidelijk niet waar wij het over hebben.
quote:
Springt ineens zo'n onzichtbaar ding van 50 tot 5000 kilo op je bed..
Alsof dat 'ding' ook op je bed sprong toen het nog leefde.
Verdwaalde_99maandag 21 augustus 2006 @ 16:04
Misschien leeft de geest van je hond nog voort in je hoofd inderdaad, zoals iemand al zei dat het tussen de oren plaats vindt allemaal.
Blue-eaglemaandag 21 augustus 2006 @ 17:10
quote:
Op maandag 21 augustus 2006 15:56 schreef Ratelslangetje het volgende:

[..]

Tuurlijk meneer de psychiater.
Je weet duidelijk niet waar wij het over hebben.
Gelukkig jij wel
quote:
[..]

Alsof dat 'ding' ook op je bed sprong toen het nog leefde.
Nou, ik had een Bouvier.. die komen toch aardig in de buurt van de 50 hoor

Maar serieus, beetje kritiek mag toch wel, niet? Of denk je nou echt dat de "levensenergie" van een huisdier achterblijft en zelfs voelbaar, hoorbaar en soms zelfs zichtbaar aanwezig is?

Ja?

Maar nooit op camera / tape kunnen vastleggen zeker, alsof poezewoes weet dat je ineens het eeuwige mysterie der doden gaat ontrafelen!

Tussen de oren, meer zal ik er niet over zeggen
Verdwaalde_99maandag 21 augustus 2006 @ 17:12
Of het is een parallele wereld aan onze wereld

Dat onze wereld de wereld van de overleden dieren en mensen doet overlappen

The twilight zone

Maar ook dan zit het tussen de oren volgens mij. Zoals bijna alles tussen de oren zit. The twilight zone opvangen kun je alleen als je daar vatbaar voor bent.

Maar of het the twilight zone is dat weet ik dus niet.
#ANONIEMmaandag 21 augustus 2006 @ 17:13
wat betekenen die 2 gaten dan?
Ratelslangetjemaandag 21 augustus 2006 @ 17:27
quote:
Op maandag 21 augustus 2006 17:12 schreef Dromenvanger het volgende:
Of het is een parallele wereld aan onze wereld

Dat onze wereld de wereld van de overleden dieren en mensen doet overlappen

The twilight zone
Dat vind ik eerlijk gezegd niet eens zo'n gekke gedachte.
Zo boven zo beneden,microcosmos en macrocosmos,allen maken wij deel uit van God en God zit in ons allemaal.
Verdwaalde_99maandag 21 augustus 2006 @ 17:35
quote:
Op maandag 21 augustus 2006 17:27 schreef Ratelslangetje het volgende:

[..]

Dat vind ik eerlijk gezegd niet eens zo'n gekke gedachte.
Zo boven zo beneden,microcosmos en macrocosmos,allen maken wij deel uit van God en God zit in ons allemaal.
We maken deel uit van het grote geheel en dat is het Goddelijke. Samen zijn we God met z'n allen. Zonder ons is er geen God. Ook de energie, de gezamelijke energie en nog meer Ik denk dus dat wij ook God zijn. Wij vormen samen met de kosmos het geheel, wij vormen samen met het oneindige God. Ieder van ons is belangrijk in het geheel, waarschijnlijk ook na de dood. Daarom zijn er geen nutteloze wezens op aarde volgens mij Iedereen is van nut omdat iedereen energie heeft, zelfs een mier.

Maar goed, hoe dat zit met overleden zaken in andere werelden, ik vraag het me soms af. Dan moet je toch goed met je hoofd kunnen werken om het te beleven volgens mij. Als je je helemaal afsluit van alles, dan zul je niet snel zaken opmerken van andere werelden. Als je extreem gesloten bent dan zul je alleen deze realiteit kunnen waarnemen. Daarom zei ik dus ook dat veel in het hoofd afspeelt.

Eerst zul je je open moeten stellen met je hoofd voordat je iets kunt waarnemen denk ik. En sommigen hoeven zich niet eens open te stellen, die maken het mee zonder zichzelf open te stellen. Die hebben vanzelf al een open mind vanaf het begin.

De ogen openen misschien wel. En dat kan aangeboren zijn.

Twilight zone vind ik best interessant om over na te denken dus. Hoe het aanvoelt om tussen 2 werelden te leven weet ik ongeveer. Dat heeft bij mij dus ook echt te maken met hoe ik me voel en of ik er open voor sta. Tussen 2 werelden leven is best okey trouwens, dan maak je nog eens wat mee en dan is het vaak zo dat het allemaal makkelijker lijkt hier. Maar dat is off-topic. Tussen 2 werelden leven lijkt alsof ik wiet gerookt heb als het ware, een ander soort energie komt dan naar voren. Het is makkelijker op dat moment. En het is interessanter ook. Gewoon de spanning ook die ik dan voel. Zo zit ik nu weer in the twilight zone volgens mij Dan hoef ik minder hard na te denken, dan lijkt het een bovenaardse energie te zijn. Alsof het aardse minder aanwezig is.

Dus Blue-eagle heeft niet eens ongelijk als hij beweert dat veel tussen de oren plaats vindt Integendeel zelfs. Je maakt het allemaal mee met je hoofd en wat boven je hoofd verkeert. Kun je het niet meemaken met je hoofd, dan zul je het ook nooit meemaken. Maar dat is dus logisch ook.

Micro-kosmos en macro-kosmos weet ik te weinig vanaf om over te kunnen meepraten nu. Ik weet alleen dat ik in een sfeer kan zitten als het ware. Dan verkeer ik in bepaalde sferen en als ik in bepaalde sferen verkeer, dan komen zaken ook sneller tot uitdrukking. Dan is het ook een aangenaam gevoel zoals ik zei. Helemaal van deze wereld is het dan. En dat zijn de momenten dat ik paranormale zaken mee ga maken.

Vaak genoeg ben ik in de realiteit dus ook, en ben ik helemaal in de realiteit dan maak ik niets mee op dat gebied. Ik voel dat dus ook aan in welke sfeer ik zit. Ik zit het liefst in the twilight zone, om het maar zo te noemen. Dat is stoned zijn zonder wiet. En dat is gewoon relaxed. En dan zie ik vanzelf wel eens wat meer. Wiet dus in mijn geval niet, kan me voorstellen dat bepaalde mensen met opzet wiet roken om bepaalde sferen op te roepen Doe ik dat dan verdwaal ik, daarom doe ik dat niet. Zou ik nooit kunnen ontsnappen van de realiteit, dan zou ik vaker een wietje roken Maar het lukt me zo dus ook wel vaak genoeg.

Maar goed, ik ben weer bezig met veel te schrijven. Ik denk dus dat je niets ziet wanneer je 100 procent in de realiteit bent. Je zult gedeeltelijk uit de realiteit moeten stappen of verkeren om wat waar te nemen. Gedeeltelijk of helemaal. Helemaal uit de realiteit is mij nog nooit gebeurt. Lijkt me wel eens okey om eens helemaal weg te zijn hier.

[ Bericht 5% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 21-08-2006 17:58:31 ]
Verdwaalde_99maandag 21 augustus 2006 @ 17:49
Even 1 post toevoegen, doe ik niet zo vaak meer dus. 2 keer posten achter elkaar. Maar nu even wel

Over dat bewijzen aandragen bij paranormale verschijnselen. Volgens mij is het zo persoonlijk en heeft het zo te maken met je stemming en de persoonlijke sfeer waar je in verkeert. Dat het daarom zo moeilijk is om te bewijzen. Het is een persoonlijke aangelegenheid.

Dan zou er hyper-gevoelige apparatuur ontwikkeld moeten worden, om het zo vast te leggen. Maar dat zal voor later zijn

Ik denk dat het te maken heeft met gevoeligheid en open staan voor alles.

Als ik een geest-verschijning naast mijn bed zie staan, dan kan ik het zien, en 1000 mensen naast mij niet. Daarom is het ook zo vaak onzinnig om te vragen om bewijzen. Wie weet zijn er wel duizenden verschillende sferen waar je in kunt verkeren. Dat het dus echt persoonlijk is zoals ik zei.

En dan kun je iemand voor gek verklaren als iemand wat meemaakt, maar of dat het geval is

Je kunt iemand voor gek verklaren of je kunt constant om bewijzen vragen.

En nu genoeg....ik ga proberen om verder the twilight zone in te stappen

Lekker regen-achtig weer. Ideale omstandigheden Nu nog mist dat naar voren komt en het kan niet stuk
Ratelslangetjemaandag 21 augustus 2006 @ 18:06
Veel plezier Dromenvanger.

Ik heb mijn lieve poes nadat ze overleden was toch echt met mijn eigen oren horen mauwen.
Het was geen innerlijk gehoor,maar gewoon zoals ik normaal geluiden hoor.
En ik had toen niet teveel wiet gerookt.
Verdwaalde_99maandag 21 augustus 2006 @ 18:20
Danke

Komt allemaal goed hier Zonder wiet dus Ik rook al heel lang niet meer, ik wil alleen dromen-land instappen en ook the twilight zone. Mensen met 2 koppen en 10 benen Vrouwen met 3 tieten zoals Total Recall Een grote trip ( grapje dus, voor de mensen die denken dat ik altijd serieus ben)

Heb je dat mauwen opgenomen? Ik bedoel, ik hoor ook vaak genoeg geluiden die duidelijk zijn.

Heb vaak genoeg dingen duidelijk gezien en gehoord. Maar ik heb het nooit weten vast te leggen omdat ik nooit apparatuur bij de hand heb gehad. En ik wil niet eens opnemen van die zaken. Tis lekker goed zo. Nergens voor nodig om de hele wereld te overtuigen.

Ik heb dus ook geen drang om te overtuigen, ik maak het mee en dat is genoeg. Als anderen het willen zien, dan hebben ze pech Moeten ze zelf maar zorgen dat ze een andere wereld instappen
latexpiepbeestjemaandag 21 augustus 2006 @ 20:12
Typisch weer Nederlanders, zo stijfkoppig als de pest. Altijd maar weer bewijzen willen hebben en stel dat je dan de bewijzen hebt dan wordt het altijd weer nep geacht. Als deze mensen heel duidelijk omschrijven wat ze hebben mee gemaakt zonder onder invloed te zijn geweest is het toch duidelijk genoeg! Overigens vind ik het dom als je ontkent dat geesten bestaan, over de hele wereld worden dingen waargenomen, ook op plekken hier in Nederland, en in veel cuturen wordt er gewoon in geesten geloofd. Kijk maar eens naar wonderen bestaan, daarin vertellen (voorheen) nuchtere, oerhollandse personen over hun ervaringen. En ik weet zeker dat als je wat mensen in je familie/omgeving ondervraagt, er ook wel eens een verhaal naar voren zal komen.
Blue-eagledinsdag 22 augustus 2006 @ 13:30
quote:
Op maandag 21 augustus 2006 20:12 schreef latexpiepbeestje het volgende:
Typisch weer Nederlanders, zo stijfkoppig als de pest. Altijd maar weer bewijzen willen hebben
Neuh, gewoon een keer een verhaal zonder vage dubbelzinnigheden en romantisch overdreven verhaaltjes van mensen die zich door allerlei emoties dingen inbeelden.
quote:
en stel dat je dan de bewijzen hebt dan wordt het altijd weer nep geacht.
Bewijs is bewijs. En het bewijs waar men altijd mee aan komt kakken is een vage foto met een wolkje rook erop waar je met enig fantasie een menselijk figuur in kan herkennen. Jullie zweverigen zullen zeggen: SPOOK! Waar een normaal persoon de simpelste oplossing pakt en zal zeggen, "tja.. rook?"
quote:
Als deze mensen heel duidelijk omschrijven wat ze hebben mee gemaakt zonder onder invloed te zijn geweest is het toch duidelijk genoeg!
Ja laten we alles klakkeloos aannemen wat men anoniem op internet plaatst zonder zelf ook maar een poging te wagen om logisch na en voor onszelf te denken
quote:
Overigens vind ik het dom als je ontkent dat geesten bestaan
Zo verschikkelijk veel mensen beweren in spookhuizen te leven, zoveel meer beweren spoken te hebben gezien, zoveel meer beweren ervaringen te hebben met de geest van overledenen - glaasje draaien of andere dingetjes. Maar niemand heeft ooit aan kunnen tonen dat op welke plek dan ook, met welke gebeurtenis dan ook er een mystiek fenomeen aan het werk is.

Als jij als voorbeeld een of andere show gebruikt, gebruik ik Discovery. Een vrouw die overtuigd was dat haar huis door spoken was bezeten, koude lucht overal, voetstappen, deuren die dicht gingen, etc. Het bleek dat aan het eind van de show geen van alle symptomen konden worden gereproduceerd, de kinderen nooit iets hebben gemerkt behalve dan dat "mama zo raad deed" en er vanuit gingen dat "mama wel wist hoe het zat"..

Bestempel ik jullie nu als gek? Nee hoor, gewoon een beetje goedgelovig en te enthousiast deelnemer in een community waar het heel normaal is dat je paranormale ervaringen hebt. Je hoort er zelfs niet bij als je geen ervaringen kan delen, tot het punt waar je maar dingen gaat verzinnen en er nog bijna in gaat geloven ook Ja ik spreek uit ervaring.. mijn tante deed precies hetzelfde toen ik klein was.
quote:
over de hele wereld worden dingen waargenomen, ook op plekken hier in Nederland, en in veel cuturen wordt er gewoon in geesten geloofd.
Er zijn culturen die geloven in het offeren van jonge maagden om het kwaad af te weren. Er waren gebruiken in Afrika om je tegenstander te onthoofden en het hoofd met je mee te dragen teneinde de ervaring en kracht van die tegenstander over te nemen.

Dus dat is ook maar waar?
quote:
Kijk maar eens naar wonderen bestaan, daarin vertellen (voorheen) nuchtere, oerhollandse personen over hun ervaringen. En ik weet zeker dat als je wat mensen in je familie/omgeving ondervraagt, er ook wel eens een verhaal naar voren zal komen.
Jajaja..

Kijk, als er ook maar 1 ding niet te verklaren is. Een gedocumenteerd verschijnsel waarbij een spook desnoods mensen verwond die wagen te overnachten in zijn ruines, dan zou ik de eerste zijn om daar te overnachten met een setje camera's die met een 100 mbit uplink verbonden zijn met het internet zodat iedereen real-time kan ondervinden dat het (weer) geen spook is.

Bestaansrecht is een leuk woordje, spoken en religie hebben dat niet omdat niemand redelijkerwijs kan aantonen dat ze zelfs maar -misschien- zouden -kunnen- bestaan. En het kan ook niet worden aangetoond omdat het niet bestaat.

Maar geloof wat je wilt hoor, maakt mij niet uit. Ik weet alleen zeker dat het je hersenen zijn die je laten geloven dat je je overleden hond nog ruikt, je overleden kat nog hoort etc. Niet een spook - gewoon je eigen verbeelding.
sinterklaaskapoentjedinsdag 22 augustus 2006 @ 13:56
tvp
latexpiepbeestjewoensdag 23 augustus 2006 @ 11:43
quote:
Op dinsdag 22 augustus 2006 13:30 schreef Blue-eagle het volgende:

[..]

Neuh, gewoon een keer een verhaal zonder vage dubbelzinnigheden en romantisch overdreven verhaaltjes van mensen die zich door allerlei emoties dingen inbeelden.
[..]

Bewijs is bewijs. En het bewijs waar men altijd mee aan komt kakken is een vage foto met een wolkje rook erop waar je met enig fantasie een menselijk figuur in kan herkennen. Jullie zweverigen zullen zeggen: SPOOK! Waar een normaal persoon de simpelste oplossing pakt en zal zeggen, "tja.. rook?"
[..]

Ja laten we alles klakkeloos aannemen wat men anoniem op internet plaatst zonder zelf ook maar een poging te wagen om logisch na en voor onszelf te denken
[..]

Zo verschikkelijk veel mensen beweren in spookhuizen te leven, zoveel meer beweren spoken te hebben gezien, zoveel meer beweren ervaringen te hebben met de geest van overledenen - glaasje draaien of andere dingetjes. Maar niemand heeft ooit aan kunnen tonen dat op welke plek dan ook, met welke gebeurtenis dan ook er een mystiek fenomeen aan het werk is.

Als jij als voorbeeld een of andere show gebruikt, gebruik ik Discovery. Een vrouw die overtuigd was dat haar huis door spoken was bezeten, koude lucht overal, voetstappen, deuren die dicht gingen, etc. Het bleek dat aan het eind van de show geen van alle symptomen konden worden gereproduceerd, de kinderen nooit iets hebben gemerkt behalve dan dat "mama zo raad deed" en er vanuit gingen dat "mama wel wist hoe het zat"..

Bestempel ik jullie nu als gek? Nee hoor, gewoon een beetje goedgelovig en te enthousiast deelnemer in een community waar het heel normaal is dat je paranormale ervaringen hebt. Je hoort er zelfs niet bij als je geen ervaringen kan delen, tot het punt waar je maar dingen gaat verzinnen en er nog bijna in gaat geloven ook Ja ik spreek uit ervaring.. mijn tante deed precies hetzelfde toen ik klein was.
[..]

Er zijn culturen die geloven in het offeren van jonge maagden om het kwaad af te weren. Er waren gebruiken in Afrika om je tegenstander te onthoofden en het hoofd met je mee te dragen teneinde de ervaring en kracht van die tegenstander over te nemen.

Dus dat is ook maar waar?
[..]

Jajaja..

Kijk, als er ook maar 1 ding niet te verklaren is. Een gedocumenteerd verschijnsel waarbij een spook desnoods mensen verwond die wagen te overnachten in zijn ruines, dan zou ik de eerste zijn om daar te overnachten met een setje camera's die met een 100 mbit uplink verbonden zijn met het internet zodat iedereen real-time kan ondervinden dat het (weer) geen spook is.

Bestaansrecht is een leuk woordje, spoken en religie hebben dat niet omdat niemand redelijkerwijs kan aantonen dat ze zelfs maar -misschien- zouden -kunnen- bestaan. En het kan ook niet worden aangetoond omdat het niet bestaat.

Maar geloof wat je wilt hoor, maakt mij niet uit. Ik weet alleen zeker dat het je hersenen zijn die je laten geloven dat je je overleden hond nog ruikt, je overleden kat nog hoort etc. Niet een spook - gewoon je eigen verbeelding.
Jij bent dus precies zo'n koppige Nederlander. Voor bepaalde dingen heb je geen bewijs nodig om ze te geloven. Ik zei het al, kijk maar eens naar wonderen bestaan. Daar zie je gewoon doodnormale, nuchtere mensen die echt niet in geesten geloven (het zijn geesten, geen spoken want die zijn er inderdaad niet) die iets bijzonder opmerkelijks hebben mee gemaakt wat ze daarvoor nooit hadden meegemaakt. En je wordt echt niet van de één op de andere dag gestoord hoor.
ne0c0rt3xxwoensdag 23 augustus 2006 @ 13:20
*geeft latexpiepbeestje helemaal gelijk* word er ook een beetje moe van dat iedereen maar bij het minst of geringste al blért dat het onzin is, en als ze dan eenmaal bewijs hebben, bléren ze nog harder dat het nep is...mensen die wel dingen hebben meegemaakt worden meteen verteld dat het toch maar tussen hun oren zit of dat ze wiet of whatever hebben gebruikt..zijn ze dan zo egoistisch dat ze denken dat ze de enige zijn op de wereld ? ksnap het niet hoor...
Kan wel zeggen dat mijn ouders, broertje, en ik alle4 tegelijk een orb hebben gezien en me hond nog hebben geroken vlak nadat ze was overleden...maar dat word toch wel weer als onzin afgedaan...want oh het zal onze verbeelding wel zijn