MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Ondanks dat het in de jaren '70 en '80 aardig populair was, is (Ritchie Blackmore's)Rainbow nu jammer genoeg naar de achterste archief kasten verdwenen. Jammer want het was hard rock van de bovenste plank, ik vind het zelfs beter dan Deep Purple, een band die een enorme impact heeft gemaakt op de hard rock muziek.
Ik hoop hier ook wat medefokkers te zien die ook Rainbow fan zijn
Kort wiki info:
Rainbow is een Brits-Amerikaanse rockgroep die in 1975 ontstond uit een samenwerkingsverband tussen Ritchie Blackmore en de Amerikaanse groep Elf. Vanaf 1968 was Blackmore gitarist van Deep Purple geweest. Door het licht ontvlambare karakter van Blackmore verliet hij uiteindelijk die band en maakte met Elf het album Ritchie Blackmore's Rainbow. Kort na het uitbrengen van dit album bleven alleen zanger Ronnie James Dio en Ritchie Blackmore over van de oorspronkelijke line-up. De andere leden werden vervangen. Onder meer sterdrummer Cozy Powell trad nu toe tot de band. Aanvankelijk maakte de band vrij elementaire hardrock die gekenmerkt werd door enigszins gotische invloeden. Vanaf 1978 veranderde het geluid van Rainbow. In dat jaar verliet Ronnie Dio de groep voor Black Sabbath en trad de voormalige basgitarist van Deep Purple en tevens producent Roger Glover tot de groep toe. Vanaf dat moment neigde de groep meer naar op popmuziek geënte rock.
De samenstelling van Rainbow veranderde eigenlijk per album. Enige vaste factor in de groep was Ritchie Blackmore. In 1984 werd de groep ontbonden, Blackmore en Glover keerden terug naar hun oude band Deep Purple. Blackmore verliet de band weer in 1993 en richtte een nieuwe versie van Rainbow op, echter niet voor lang want kort daarna richt Blackmore samen met zijn kersverse echtgenote Candice Knight 'Blackmore's Night' op, waarbij zij zich richten op... middeleeuwse muziek.
Albums
Ritchie Blackmore's Rainbow (1975) #11 UK, #30 US
Rising (1976) #12 UK, #48 US
Long Live Rock 'N' Roll (1978) #7 UK, #89 US
Down to Earth (1979) #6 UK, #66 US
Difficult to Cure (1981) #3 UK, #50 US
Straight Between the Eyes (1982) #5 UK, #30 US
Bent Out of Shape (1983) #11 UK, #34 US
Stranger in Us All (1995)
Live:
On Stage (1977) #7 UK, #65 US
Finyl Vinyl (1986) #31 UK, #87 US
Live in Germany (1994)
Live in Europe (1996)
Live In Munich 1977 (2006)
Rainbow Live At Cologne SportHalle (2006)
Live In Germany 1976 (30th Anniversary Edition Box) - Japanese Import 6CD boxset (2006)
Greatest Hits:
The Best of Rainbow (1981) #14 UK
The Very Best of Rainbow (1997)
20th Century Masters - The Millennium Collection: The Best of Rainbow (2000)
Pot of Gold (2002)
Catch the Rainbow: The Anthology (2003)
Singles:
Man On The Silver Mountain (1975)
Catch The Rainbow (1975)
Starstruck (1976)
Stargazer (1976)
Kill The King (1978)
Long Live Rock 'N' Roll (1978)
Gates Of Babylon (1979)
Since You Been Gone (1979)
All Night Long (1980)
I Surrender (1981)
Can't Happen Here / Jealous Lover (1981)
Stone Cold (1982)
Power (1982)
Can't Let You Go (1983)
Street Of Dreams (1983)
Hunting Humans (Insatiable) (1995)
Ariel (1995)
Ik hoop hier ook wat medefokkers te zien die ook Rainbow fan zijn
Kort wiki info:
Rainbow is een Brits-Amerikaanse rockgroep die in 1975 ontstond uit een samenwerkingsverband tussen Ritchie Blackmore en de Amerikaanse groep Elf. Vanaf 1968 was Blackmore gitarist van Deep Purple geweest. Door het licht ontvlambare karakter van Blackmore verliet hij uiteindelijk die band en maakte met Elf het album Ritchie Blackmore's Rainbow. Kort na het uitbrengen van dit album bleven alleen zanger Ronnie James Dio en Ritchie Blackmore over van de oorspronkelijke line-up. De andere leden werden vervangen. Onder meer sterdrummer Cozy Powell trad nu toe tot de band. Aanvankelijk maakte de band vrij elementaire hardrock die gekenmerkt werd door enigszins gotische invloeden. Vanaf 1978 veranderde het geluid van Rainbow. In dat jaar verliet Ronnie Dio de groep voor Black Sabbath en trad de voormalige basgitarist van Deep Purple en tevens producent Roger Glover tot de groep toe. Vanaf dat moment neigde de groep meer naar op popmuziek geënte rock.
De samenstelling van Rainbow veranderde eigenlijk per album. Enige vaste factor in de groep was Ritchie Blackmore. In 1984 werd de groep ontbonden, Blackmore en Glover keerden terug naar hun oude band Deep Purple. Blackmore verliet de band weer in 1993 en richtte een nieuwe versie van Rainbow op, echter niet voor lang want kort daarna richt Blackmore samen met zijn kersverse echtgenote Candice Knight 'Blackmore's Night' op, waarbij zij zich richten op... middeleeuwse muziek.
Albums
Ritchie Blackmore's Rainbow (1975) #11 UK, #30 US
Rising (1976) #12 UK, #48 US
Long Live Rock 'N' Roll (1978) #7 UK, #89 US
Down to Earth (1979) #6 UK, #66 US
Difficult to Cure (1981) #3 UK, #50 US
Straight Between the Eyes (1982) #5 UK, #30 US
Bent Out of Shape (1983) #11 UK, #34 US
Stranger in Us All (1995)
Live:
On Stage (1977) #7 UK, #65 US
Finyl Vinyl (1986) #31 UK, #87 US
Live in Germany (1994)
Live in Europe (1996)
Live In Munich 1977 (2006)
Rainbow Live At Cologne SportHalle (2006)
Live In Germany 1976 (30th Anniversary Edition Box) - Japanese Import 6CD boxset (2006)
Greatest Hits:
The Best of Rainbow (1981) #14 UK
The Very Best of Rainbow (1997)
20th Century Masters - The Millennium Collection: The Best of Rainbow (2000)
Pot of Gold (2002)
Catch the Rainbow: The Anthology (2003)
Singles:
Man On The Silver Mountain (1975)
Catch The Rainbow (1975)
Starstruck (1976)
Stargazer (1976)
Kill The King (1978)
Long Live Rock 'N' Roll (1978)
Gates Of Babylon (1979)
Since You Been Gone (1979)
All Night Long (1980)
I Surrender (1981)
Can't Happen Here / Jealous Lover (1981)
Stone Cold (1982)
Power (1982)
Can't Let You Go (1983)
Street Of Dreams (1983)
Hunting Humans (Insatiable) (1995)
Ariel (1995)
Burning bridges gives you so much more
x 34?
Man, Live in Germany and On Stage zijn klassiekers! *zet Kill the king maar weer even op*
M.i. zijn de live platen veel beter dan de studio versies; op het podium kreeg iedereen wat meer ruimte zijn gepiel in de ruimte wat te ventileren, en dat weet ik in de context van Ritchie Blackmore altijd wel te waarderen.
(maar het gerucht dat Ronnie james Dio 's nachts naar de studio sneakte om zijn vocalen wat harder te zetten komt toch van de Black Sabbath platen?)
Man, Live in Germany and On Stage zijn klassiekers! *zet Kill the king maar weer even op*
M.i. zijn de live platen veel beter dan de studio versies; op het podium kreeg iedereen wat meer ruimte zijn gepiel in de ruimte wat te ventileren, en dat weet ik in de context van Ritchie Blackmore altijd wel te waarderen.
(maar het gerucht dat Ronnie james Dio 's nachts naar de studio sneakte om zijn vocalen wat harder te zetten komt toch van de Black Sabbath platen?)
Swept towards a new domain
Reversed in time, proceed in time
Swallowed by dimensions
Swallowed by the flames
Reversed in time, proceed in time
Swallowed by dimensions
Swallowed by the flames
Ja, hij schijnt dat met name bij de live-plaat Live Evil van Sabbath te hebben gedaan. Toegegeven: hij zit er behoorlijk pittig ingemixed. Maar je hoort dat soort vehalen wel vaker, bijvoorbeeld dat het ene bandlid stiekem zijn foutjes repareert op een live-album zodat andere bandleden voor joker staan als ze de fout ingaan: maar je kunt je dat toch bijna niet voorstellen? Er zit toch altijd nog een producer of een engineer bij? En je luistert met z'n allen toch eens goed naar het eindresultaat voordat je besluit dat de mix goed is?quote:Op maandag 7 augustus 2006 12:48 schreef Dallie_v1.02 het volgende:
x 34?
(maar het gerucht dat Ronnie james Dio 's nachts naar de studio sneakte om zijn vocalen wat harder te zetten komt toch van de Black Sabbath platen?)
Zo 'schijnt' er aan Live and Dangerous van Thin Lizzy nog weinig van de originele opname op de plaat te zijn beland....
Vind Rainbow ook een stuk beter dan Deep Purple. "Rainbow Rising" is een van de tien platen die ik het liefst mee zou nemen naar een onbewoond eiland. Las vorig jaar een Aloha waarin Dave Mustaine van Megadeth "Rainbow Rising" een van zijn favoriete platen noemde. Hij vond het (net als ik) onbegrijpelijk dat zo weinig liefhebbers van harde rock deze plaat kennen. Het nummer Stargazer blijft ondanks talloze luisterbeurten nooit vervelen. Het gitaarspel is wat mij betreft op deze plaat ook van eenzame hoogte en daarmee bedoel ik niet in de eerste plaats dat het technisch onnavolgbaar is, wat het natuurlijk is, maar vooral de emotionele zeggingskracht van Blackmore's spel. Ken eigenlijk nog steeds geen gitarist die qua emotionele expressiviteit in de schadum van de man-in-het-zwart kan staan.
Groet,
Tirillo
Groet,
Tirillo
__________________
"Consistency is the last refuge of the unimaginative." - Oscar Wilde
"Consistency is the last refuge of the unimaginative." - Oscar Wilde
Ik heb alleen hun eerste cd, en alhoewel ik dus niet goed kan oordelen heb ik ook het idee dat Rainbow stukken beter is als Deep Purple.
Dan zou ik je Rising en Long Live Rock'n'Roll echt aanraden, die platen overstijgen de beste Deep Purple albums zoals Machine Head, ...In Rock en Burn. Nadat Dio wegging(na Long Live) vond ik de muziek trouwens echt minder worden, en toen Cozy Powell wegging werd het echt typische pop rock. Maar alsnog beter dan de rest van alle poprock bands. Verder is het vooral de live-act van Rainbow goed, alhoewel soms het geluid van de opnamen tegenvalt.quote:Op maandag 7 augustus 2006 17:49 schreef Djaser het volgende:
Ik heb alleen hun eerste cd, en alhoewel ik dus niet goed kan oordelen heb ik ook het idee dat Rainbow stukken beter is als Deep Purple.
Burning bridges gives you so much more
Eens, helemaalquote:Op donderdag 10 augustus 2006 15:36 schreef Gatenkaas het volgende:
[..]
Dan zou ik je Rising en Long Live Rock'n'Roll echt aanraden, die platen overstijgen de beste Deep Purple albums zoals Machine Head, ...In Rock en Burn. Nadat Dio wegging(na Long Live) vond ik de muziek trouwens echt minder worden, en toen Cozy Powell wegging werd het echt typische pop rock. Maar alsnog beter dan de rest van alle poprock bands. Verder is het vooral de live-act van Rainbow goed, alhoewel soms het geluid van de opnamen tegenvalt.
__________________
"Consistency is the last refuge of the unimaginative." - Oscar Wilde
"Consistency is the last refuge of the unimaginative." - Oscar Wilde
Ja die twee albums staan al op een poosje op mijn lijstje, het is alleen zo jammer dat het jaren kan duren voordat ik ook daadwerkelijk op de aanschaf over ga. Te veel goede muziekquote:Op donderdag 10 augustus 2006 15:36 schreef Gatenkaas het volgende:
[..]
Dan zou ik je Rising en Long Live Rock'n'Roll echt aanraden, die platen overstijgen de beste Deep Purple albums zoals Machine Head, ...In Rock en Burn. Nadat Dio wegging(na Long Live) vond ik de muziek trouwens echt minder worden, en toen Cozy Powell wegging werd het echt typische pop rock. Maar alsnog beter dan de rest van alle poprock bands. Verder is het vooral de live-act van Rainbow goed, alhoewel soms het geluid van de opnamen tegenvalt.
Kickje:
Ik zat net rond te kijken op youtube, en ik kon daar wat fragmenten van Rainbow live vinden. Onder andere wat materiaal van het concert in de Olympiahalle in Munchen(1977). Ook aan te raden voor de mensen die er niet bekend mee zijn .
Kill The King
Man On The Silver Mountain
Fragment van Stargazer
Blues + Difficult To Cure
Monsters Of Rock fragment
Spotlight Kid
Meer komt later.
Ik zat net rond te kijken op youtube, en ik kon daar wat fragmenten van Rainbow live vinden. Onder andere wat materiaal van het concert in de Olympiahalle in Munchen(1977). Ook aan te raden voor de mensen die er niet bekend mee zijn .
.Kill The King
Man On The Silver Mountain
Fragment van Stargazer
Blues + Difficult To Cure
Monsters Of Rock fragment
Spotlight Kid
Meer komt later.
Burning bridges gives you so much more
Ik zal straks even kijken.
Rising en Long live rock 'n' roll heb ik toch maar voor een prikje aangeschafd. Absoluut geen slechte aankoop, met name Rising bevalt me goed.
Rising en Long live rock 'n' roll heb ik toch maar voor een prikje aangeschafd. Absoluut geen slechte aankoop, met name Rising bevalt me goed.
Ben geen fan, maar vind het wel cool.
"Kill the king" is duidelijk mijn favo nummer. Had er ook 6 coverversies van op een moment haha.
"Kill the king" is duidelijk mijn favo nummer. Had er ook 6 coverversies van op een moment haha.
Rising staat niet voor niets bekend als hun beste albumquote:Op dinsdag 3 oktober 2006 18:57 schreef Djaser het volgende:
Ik zal straks even kijken.
Rising en Long live rock 'n' roll heb ik toch maar voor een prikje aangeschafd. Absoluut geen slechte aankoop, met name Rising bevalt me goed.
Kill the King is ook een goed nummer, maar de studio versie valt tegen. De live-versies op bijvoorbeeld On Stage zijn wel weer heel goed te pruimen. Verder heb ik ook een coverversie op m'n pc staan, die ik ook kan waarderen. Ik alleen geen idee van welke band het isquote:Op dinsdag 3 oktober 2006 20:21 schreef Witchfynder het volgende:
Ben geen fan, maar vind het wel cool.
"Kill the king" is duidelijk mijn favo nummer. Had er ook 6 coverversies van op een moment haha.
Verder heb ik laatst het album 'Difficult To Cure' aangeschaft, het eerste album met Joe Lynn Turner, en eigenlijk het enige album na Dio dat nog te pruimen is(misschien Finyl Vinyl ook nog, maar dat moet ik nog een keer aanschaffen).
Burning bridges gives you so much more
|
|
