Recensie van Oor.nl
› PAOLO NUTINI: LEGENDE IN DE MAAK :: 14-11-2009 ![]()
Maanden geleden, toen half Nederland nog op vakantie was, gingen de laatste kaarten voor het concert van de 22-jarige Paolo Nutini al over de toonbank. Even daarvoor verscheen zijn tweede album Sunny Side Up, waarop de zanger zichzelf en de muziekgeschiedenis opnieuw uitvond. De jonge Schot bewees vervolgens op Lowlands dat het New Shoes-tijdperk definitief voorbij was: met een kundige, aanstekelijk enthousiaste band blies hij de Alpha omver. Het optreden van vanavond in de hoofdstedelijke popkerk Paradiso is nog vele malen beter. Hier is een legende in de maak.
Met een goed opkomstnummer is de avond al bijna geslaagd, moeten Nutini en co. gedacht hebben. I Love You Baby van Frankie Valli benadert in dat licht de perfectie, vooral als de eerste vijf rijen voor het podium door hongerige tienermeisjes bevolkt zijn. Nutini hoeft vervolgens alleen maar z’n gezicht te laten zien om ook de rest van de zaal gek te krijgen. Vanaf opener 10/10 is duidelijk waarvoor hij en zijn band zijn gekomen: plezier maken. Met elkaar en met het publiek.
Nutini oogt fit en, in zijn keurige pantalon en dito overhemd, slanker dan op Lowlands. Hij zingt nog altijd in zijn karakteristieke voorovergebogen pose, maar komt steeds vaker overeind. Zijn band lijkt een goede invloed op hem te hebben; niet alle aandacht gaat meer naar hem uit. Hij heeft ademruimte. Bovendien geeft het nieuwe materiaal – dat heen er weer springt tussen singer-songwriter, ragtime, ska, pop en meer – hem de gelegenheid om een enorm gevarieerde set te spelen. Na Candy volgt bijvoorbeeld het akoestische intermezzo Chamber Music, dat weer gevolgd wordt door het luid meegezongen These Streets.
De prachtig uitgevoerde folkballad Worried Man (‘It takes a worried man to sing a worried song’) blijkt vervolgens de opmaat tot een feestkwartier c.q. een reis door de muziekgeschiedenis. Funky Cigarette, Coming Up Easy, Pencil Full Of Lead, Down in Mexico en Sleepwalking – één voor één schoten in de roos. Met name de ragtime van Pencil Full Of Lead krijgt luide bijval. Na een nauwelijks herkenbare versie van New Shoes volgt alwéér een hoogtepunt: de geniale tranentrekker No Other Way, door Nutini vanuit zijn tenen gezongen. Wie hierbij niets voelt, is geen mens.
Achttien nummers en negentig minuten later komt er met Jenny Don’t Be Hasty een einde aan de reguliere set. Het zeurderige Tricks Of The Trade, op Sunny Side Up ook al een vervelende stoorzender, is snel vergeten als de band MGMT’s Time To Pretend inzet. Grappig hierbij is dat Nutini de tekst van een blaadje leest en grote delen overslaat of vol brabbelt. Na zo’n geweldige avond is dit geklungel hem vergeven. Zeker als Last Request de afsluiter is en Paradiso en masse meezingt. Paolo Nutini is hard op weg een legende te worden.
TOM SPRINGVELD
Foto's: LUUK DENEKAMP
Gezien: PARADISO, AMSTERDAM (13 NOVEMBER 2009)
Setlist:
10/10
Alloway Grove
High Hopes
Loving You
Alone Again Or (Love-cover)
Growing Up Beside You
Candy
Chamber Music
These Streets
Worried Man
Funky Cigarette
Coming Up Easy
Pencil Full Of Lead
Down In Mexico (The Coasters-cover)
Sleepwalking
New Shoes
No Other Way
Jenny Don’t Be Hasty
Tricks Of The Trade
Time To Pretend (MGMT-cover)
Last Request
http://www.oor.nl/deruit_concertverslagen_details.asp?id=1209