w.o.r. | woensdag 17 mei 2000 @ 09:45 |
Het eerste deel is langzaam maar zeker aardig volgelopen. Ben toch wel erg benieuwd hoe het met de Shruggers gaat dus open ik maar even een nieuwe... Kiegie heeft inmiddels laten weten dat ie/ze Atlas Shrugged uit heeft. Wie is er nog meer klaar? En wat vinden jullie ervan? 't is voor mij al weer een tijd geleden en de gigantische indruk die dit boek op me maakte is weer een beetje weggezakt. | |
Kiegie | woensdag 17 mei 2000 @ 10:53 |
Mijn laatste post viel nét voor het openen van deel 2, dus voor de security hier nogmaals mijn eerste reactie:
quote: Wel, worrie, het is zeker een bijzonder boek. Bedankt voor het aanbrengen! Who’s John Galt? Not Kiegie | |
w.o.r. | woensdag 17 mei 2000 @ 19:26 |
Hé Kiegie, Leuk dat je zo snel reageert... en ik ben blij dat je Atlas Shrugged de moeite waard vond. Ik was al bezig een heel boek te schrijven in antwoord op je reactie, maar beperk me bij nader inzien (wil de lezer niet teveel vervelen) maar even tot 1 ding: dat ongenuanceerde waar jij je aan hebt geërgerd. Eerder schreef je hierover: quote: Zoals je ondertussen zult hebben gemerkt (vergeef me dat ik je op dat moment niet uit de droom heb geholpen Ik kan je irritatie dan ook goed begrijpen. Tijdens het lezen heb ik genoeg momenten gehad dat ik bijna uitschreeuwde 'Aaarrgghhh… wees nou eens wat minder voorspelbaar' als de 'hail the conquering hero' John Galt weer eens perfect in zijn rol bleef, terwijl de situatie in mijn ogen best gelegenheid bood tot een wat genuanceerder standpunt. En Dagney Taggart had ik zeker interessanter gevonden als zij naast intelligent, standvastig, en ondernemend ook nog eens oerlelijk, vergeetachtig en haatdragend was geweest. Alle eigenschappen die nu aan de hoofdpersonen werden toegedicht pasten naar mijn smaak een beetje té goed bij elkaar. Aan de andere kant is dat nou net een van de redenen dat ik zo ontzettend werd meegesleept in het verhaal: het heldengevoel. Ik kan me soms sterk inleven in een personage en het lezen van een boek is voor mij ook echt een vlucht uit de werkelijkheid. Wat is er dan lekkerder dan meeliften met een persoon die volledig consistent is, in iedere situatie de juiste beslissing neemt (of in ieder geval passend bij zijn of haar idealen), altijd een oplossing weet en geliefd is bij de mensen die in het verhaal als sympatiek worden afgeschilderd? Wat dat betreft was AS voor mij vergelijkbaar met de kinderboeken waar ik vroeger van hield, of de 'drie-generaties-van-sterke-vrouwen-die-van-alles-doorstaan -om-aan-de-top-te-komen-en-tegelijkertijd-ook-nog-de-man-van-hun-dromen-te-veroveren-romans' die ik in mijn pubertijd verslond. Van het hoofdstuk waarin Dagney de wondere vallei van Galt verkent werd ik bijna euforisch - heerlijk dat gevoel van overwinning! Maar dat is AS als roman - niet het hele verhaal dus in dit geval. Rand heeft een boodschap en gebruikt naar mijn idee deze karikaturale karakters om haar point duidelijker te kunnen maken. Natuurlijk kom je in het dagelijks leven niet zulke extremen tegen als John Galt of James Taggart. Maar ik denk dat juist het feit dat je met zulke extremen wordt geconfronteerd ervoor zorgt dat je aan het denken wordt gezet. Juist omdat de personages zo overdreven zijn, en je je dit als lezer realiseert, ga je je afvragen op welke punten ze meer genuanceerd zouden kunnen worden. Je gaat nadenken over de situaties waarin jouw gedrag (gedeeltelijk) overeen zou komen met dat van een van de personages, en de situaties waarin hun standpunten je toch te ver gaan. Juist in deze nuancering ligt denk ik het antwoord op de vraag 'wie ben ik dan eigenlijk? Hank Reardon of James Taggart?' En - voor mij nog belangrijker - wie wil ik zijn? * w.o.r. denkt er nog even over na…. Ik heb dus op twee geheel verschillende manieren van AS genoten: als lezer die wil vluchten in een verhaal én als persoon die zichzelf en anderen beter wil begrijpen. En een boek schrijven dat mogelijkheid biedt tot beide manieren van lezen... dat vind ik knap! [Dit bericht is gewijzigd door Knorretje op 08-10-2000 01:09] | |
Kiegie | vrijdag 9 juni 2000 @ 15:11 |
Hee, Worrie, elke keer als ik lees over de rechtzaak tegen Microsoft, echoot "Atlas" in mijn hoofd na. Wat jij? Of speelt hier meer mee? Is Bill Gates geen Hank Rearden? * Kiegie Shrugs. | |
w.o.r. | maandag 12 juni 2000 @ 14:17 |
He Kiegie, Alhoewel ik de verwikkelingen rondom Microsoft slechts zijdelings heb gevolgd, geloof ik inderdaad dat wat er nu met het bedrijf staat te gebeuren een mooi voorbeeld van Atlas in het echt is. Slim ondernemer verovert de wereld met een product waarnaar kennelijk vraag bestaat, zegt: 'ik dwing toch niemand het te kopen?'. Aanbieders die minder fortuinlijk zijn komen in opstand: 'Jij steelt al onze potentiële klanten. Dat is niet eerlijk!'. Afnemers klagen dat ze niet kunnen kiezen, maar eisen tegelijkertijd wel betaalbare softwarepakketten: 'iedereen heeft recht op internet'. Of het nu gaat om software of een nieuw soort metaal, als je met Rand meegaat moet je vertrouwen op de marktwerking - als er vraag is naar meer diversiteit komt die er vanzelf. Waarom zou je een ondernemer straffen omdat zijn product enorm succesvol is? En alhoewel Microsoft inderdaad een gigantisch deel van de markt bedient bestaan er toch best alternatieven voor de consument? En wat weerhoudt nieuwe aanbieders ervan een beter of aantrekkelijker geprijsd product op de markt te zetten? En wat betreft meneer Gates zelf... het jammere van de echte wereld (itt die van boeken) is dat je niet in het hoofd van de personages kunt kijken. Wil Gates eenvoudigweg het beste product tegen een voor afnemers acceptabele prijs aanbieden? Of streeft hij andere doelen na? Dat was het mooie van Reardon - je wist gewoon dat hij alleen maar bezig was zijn droom van een supergoed metaal na te streven. Een monopolie-achtige positie in de branche waarin hij zich begeeft brengt natuurlijk een enorme macht met zich mee... aan de andere kant - dat zelfde kan natuurlijk ook worden gezegd over de staalindustrie in de periode waarin AS zich afspeelt... Nogmaals, ik ben echt niet goed op de hoogte van het hele Microsoft verhaal... jij stelt de vraag 'of is hier misschien meer aan de hand?' - heb je hierbij ook al een antwoord in gedachten? Wat zie ik over het hoofd? * w.o.r. is wel benieuwd.... | |
Kiegie | dinsdag 13 juni 2000 @ 10:06 |
Nou, voor zover ik het heb begrepen * Kiegie is maar een ouwe boekenman. heeft Microsoft in zoverre ‘vals’ gespeeld dat ze de software vrijwel onontkoppelbaar aan de hardware verkochten. Zodoende kreeg (krijgt) de consument eigenlijk geen kans om te kiezen voor een alternatief. ![]() Wat ook een beetje meespeelt, en daar verwijs jij ook al naar, is dat Hank Rearden een uiterst correcte persoon was, die zijn woede over de oneerlijkheid waarmee zijn bedrijf werd bejegend onder controle had en op subtiele wijze (nou ja, op nobele wijze dan) wraak nam. De Microsoft-mensen (kben effe de naam van die kale kwijt) daarentegen fulmineren openlijk hun woede, wat natuurlijk veel minder sympathiek overkomt. Maar al met al denk ik dat het inderdaad een staaltje van overheidsbemoeienis is van Randiaanse omvang. Ik ben ook erg benieuwd hoe het gaat aflopen. En waar is Dagny trouwens? Ze is ook vast iets minder mooi in het echt... ![]() | |
V. | dinsdag 13 juni 2000 @ 11:33 |
* Verbal heeft hem al een aantal maanden links laten liggen... Drukdrukdruk en heel veel aan het hoofd, dus heeft in de tussen tijd de misdaadlectuur ter hand genomen, en zelfs dat vlot niet echt. Eerst rust, en dan ga ik verder... Beloofd V | |
w.o.r. | dinsdag 13 juni 2000 @ 15:42 |
Verbal --> ![]() Kiegie --> dat onontkoppelbare van hard- en software komt me inderdaad bekend voor, maar er zijn toch ook computersystemen waar andere software bij te gebruiken is? Omdat Microsoft de boel zo slim heeft aangepakt, kom je die systemen als consument alleen niet zo snel tegen als je bij de gemiddelde pchandelaar een familiecomputertje gaat kopen... En dat kun je denk ik opvatten als verdienste van Microsoft - gewoon meer verkooppunten dan concurrerende merken. Ook de brave Reardon deed aan een soortgelijke koppeling van producten - je bouwt niet een brug van Reardon metaal om vervolgens de afzonderlijke stukken met schroeven van traditioneel metaal aan elkaar te zetten, toch? Ik ben helemaal met je eens dat Microsoft een stuk minder idealistische indruk maakt en over het algemeen allerminst sympathiek overkomt. Ik denk dan ook dat het ik een half jaar geleden best eens had kunnen zijn met de opsplitsing - 'k heb altijd iets gehad tegen grote multinationals met een (te) sterke positie. Maar sinds AS kan ik steeds verder meegaan in de positie van diezelfde grote boze wolf... Ik denk dat wat er met Microsoft gebeurt - al las ik elders op het forum dat ze niet de eersten zijn - net zo'n soort mijlpaal in de geschiedenis is als de afspraken die James Taggart door het boek heen met zijn Transport mannetjes maakt. Als de beslising eenmaal is genomen kun je niet meer terug en zullen steeds meer bedrijven worden gehinderd in hun groei. Ik zie de uitkomst van dit gedoe dus ook met gemengde gevoelens tegemoet - maar ben wel erg benieuwd! En wat Dagney betreft - zonder dollen: toen ik een tijd geleden Nina Brink voor het eerst op tv zag was moest ik gelijk aan haar (Dagney dus) denken. Minder mooi dan de echte Dagney, dat was gelijk duidelijk. Maar ondertussen is gebleken dat ze ook op andere punten toch wat basiskenmerken van een echte Dagney mist P.S. Heeft Bill Gates een zus? | |
Kiegie | dinsdag 13 juni 2000 @ 17:35 |
Mmm. Wat betreft de zoektocht naar Dagney: eigenlijk zie ik Bill Gates als Hank Rearden, dus dan zou Dagney gezocht moeten worden onder bijvoorbeeld de internet-providers (werkend met het onverwoestbare ![]() Of zou Steve Jobs van Apple, die toch meen ik uitvinder van het Window-principe is, de echte Hank De Vernieuwer zijn? Dan is de zus van Bill 'James Taggert' Gates wel weer kandidaat. * Kiegie shrugs, shakes his head and leaves for home. [Dit bericht is gewijzigd door Kiegie (Datum 13 Juni 2000).] | |
w.o.r. | maandag 19 juni 2000 @ 11:54 |
Of... worden we nu misschien misleid door de te perfecte personages in AS? Zoals ik al eerder schreef is het erg makkelijk om met de gedachte van Rand mee te gaan en ik denk dat dat voornamelijk komt doordat je een ontzettend duidelijke situatie krijgt voorgeschoteld waarin het (extreme) gedrag van alle (duidelijk herkenbare) partijen goed te voorspellen is. Maar... Wat nu als er in werkelijkheid geen echte Hanks en Dagneys bestaan, maar slechts mensen die zich als zodanig presenteren (misschien zelf ook geloven dat ze het zijn) en uiteindelijk altijd wel weer James Taggart trekjes laten zien: manipuleren en gemanipuleerd worden door anderen, hun eigen doelen voorop zetten? Heel menselijk... mensen zijn nu eenmaal niet zo consistent in hun handelen, zelfs als ze dat in gedachten wel zijn. Wat blijft er dan nog over van Rand's vrije markt? Met andere woorden... ja, ik geloof in wat Rand schrijft - in een perfecte wereld. Ik geloof er zelfs vrij sterk in... wil er ook in geloven. Maar als ik voor het gemak uitga van de gedachte dat (in ieder geval een deel van de) zogenaamde Hanks de verleiding om James te gaan spelen niet kan weerstaan... is Rand's ideaal dan niet bij voorbaat gedoemd te mislukken? * w.o.r. merkt op dat Kiegie steeds zit te shruggen en doet maar eens een keertje mee.... * w.o.r. shrugged en peinst verder.... | |
Kiegie | maandag 19 juni 2000 @ 13:37 |
Worrie, je hebt denk ik het grootste gelijk van de wereld. Het was, en daar ga ik weer, ook mijn belangrijkste punt van kritiek op AS: je krijgt een zeer doorzichtige situatie voorgeschoteld waarin het gedrag van alle partijen precies te voorspellen is, wat het allemaal een ietwat minder boeiend maakt. En inderdaad zullen IRL veel nuances aan te brengen zijn. Of we worden misleid, is iets wat je zelf eigenlijk al hebt beantwoord: nee, Rand gebruikt de doorgetrokken personages om haar stellingen duidelijk te maken. Misleiding is het pas als ze ons iets wil doen geloven wat volgens haar niet waar is.
quote: Ik moet je heel eerlijk zeggen dat ik niet precies weet wat haar ideaal zou zijn. Een wereld vol Hanken, Johns en Dagny’s? Neuh, dat lijkt me niet: niet iedereen is zo geniaal en in staat tot het bedenken van nieuwe concepten. Het zou ook een zooitje worden als we elke week een wetenschappelijke revolutie moesten ondergaan. Dat ideaal lijkt mij inderdaad gedoemd te mislukken, om de zelfde reden waarom het tegengestelde, het door Rand zo verfoeide communisme, gedoemd is (was) te mislukken: de mens is een wezen dat zich laat leiden door egoïsme, en vertoont grosso modo slechts sociaal gedrag wanneer het hem uitkomt. Natuurlijk laat de ‘realistische Hank’ een winstgevende fabriek niet sluiten als die de naastgelegen dorpelingen in hun gezondheid bedreigt: er zal een overkoepelende instantie nodig zijn om hem regels en beperkingen op te leggen. De functie van het boek ligt in het waarschuwen voor de extremiteiten aan de andere zijde: een te geleide economie, die het onmisbare vrijdenken de nek om draait. [even terzijde: ik zie dat je het telkens over Dagney en Reardon hebt, terwijl ik Dagny en Rearden in mijn boek heb staan. Verschil tussen Amerikaans en Engels?] | |
w.o.r. | vrijdag 23 juni 2000 @ 12:19 |
Kiegie, Ik kan me helemaal vinden in wat je schrijft (zelfs jouw spelling van de namen van onze 'helden' klopt als een bus * w.o.r. vindt dat zooo Hollands!.
Jij zegt dat een overkoepelend iets nodig is dat zorgt dat de ondernemer stopt met produceren, ik denk dat de ondernemer zelf (uiteindelijk!) zelf ook tot dit besluit zal komen. Want: als je doelgroep dood is (of de doelgroep van jouw doelgroep) kun je geen producten meer verkopen, toch? Het enige probleem is dat dit nogal wat lange-termijn denken van de ondernemer vergt... of dat de naastgelegen dorpen jaren moeten wachten voor de ondernemer de voor hem nadelige gevolgen van zijn productieproces inziet. Iets anders dat door mijn hoofd blijft spoken is de vallei van Galt. Je schreef over de toepassing van Rand's ideëen in de realiteit en ik ben het met je eens dat de opties die je aanvoert niet uitvoerbaar zijn. Maar wat te denken van een Galt-maatschappij, losstaand en onafhankelijk van de wereld in zijn geheel? In AS gaat het leven in de vallei vrolijk door terwijl de rest van de wereld instort. Dat is m.i. mogelijk omdat de vallei self-supporting is en zich niets aan hoeft te trekken van de regels van de buitenwereld, maar ook omdat ie ontoegankelijk voor buitenstaanders. Als potentiële real-life Hanks op een dergelijke manier worden afgeschermd van de James van de wereld, zijn dan real-life Hanks wel denkbaar (was Nina, als zij niet dagelijks werd geconfronteerd met tegenstrijdige belangen, meer Dagny geweest dan nu)? If so, dan zou een vrije markt, zij het op kleine schaal (om mee te beginnen), toch kunnen werken? Geen externe afleiding in de zin van belangengroepen en politiek en een helder intern systeem... een maatschappij bestaande uit zorgvuldig geselecteerde Hanks en Dagnys die vrolijk met elkaar handelen? Niemand buiten hun maatschappij nodig hebben omdat de marktwerking ervoor heeft gezorgd dat alles wat zij nodig hebben intern verkrijgbaar is? Een laatste mogelijkeid is dat Rand geen ideale maatschappij voor ogen heeft, maar slechts haar individuele lezer wil aanzetten om bij iedere beslissing die hij (en anderen) neemt na te gaan welke motieven eraan ten grondslag liggen - Dit in tegenstelling tot het geleefd worden. Met andere woorden, als je durft, leef dan als Hank; het is ok als je wilt leven als James Taggart, maar doe dat dan bewust en met overtuiging; voorkom in ieder geval dat je een Eddie Willers wordt. * w.o.r. is in ieder geval best op die manier gaan denken na het lezen van Atlas Shrugged.... [Dit bericht is gewijzigd door w.o.r. (Datum 23 Juni 2000).] | |
Kiegie | donderdag 28 september 2000 @ 11:09 |
quote: ![]() quote:En het is maar zeer de vraag of iedere reallife John Galt een volledige John Galt is, dus met inbegrip van lange-termijndenken. quote:Werkt dan misschien wel, maar het blijft erg hard voor de wat dommere buitenwereld die naar de knoppen gaat. Kweet, het is een belangrijk (het belangrijkste?) thema van Rand: ieder is verantwoordelijk voor zichzelf, maar het gaat uit van een dermate gebrek aan medelijden dat het een tekort aan fantasie (nodig voor genialiteit) doet vermoeden. quote:Lijkt me een heel aardige, worrie. Is dit ook de reden dat ik je niet meer op Fok! lees?
In ieder geval heb ik wel zin in een nieuw boek met 'maatschappelijk' thema. * Kiegie laat zijn vliegtuigje alvast warmdraaien | |
w.o.r. | donderdag 5 oktober 2000 @ 18:33 |
Heee Kiegie! Wat een geluk dat we deze week kabel hebben aangelegd in de vallei en ik in een sentimentele bui was... anders had ik je bericht nooit meer gelezen Nee hoor, w.o.r. is er gewoon nog! Ben wel erg druk bezig met mijn scriptie en probeer mijn foktijd te beperken - met andere woorden, lees nog steeds teveel maar bemoei me er wat minder mee. Boeken lezen is er ook al een tijd niet van gekomen om dezelfde reden... dit forum sla ik dus meestal over. Overigens, uitzondering op de regel: heb onlangs de eerste drie delen van de Harry Potter-serie verslonden. Ben echt verliefd geworden op die kleine tovenaar, maar om nou te zeggen dat je er een andere kijk van op de maatschappij krijgt... neu. Moet zeggen dat ik ook wel weer eens zin heb in wat thought-provoking leeskost, maar heb niet echt tips. * w.o.r. vraagt zich af of Kiegie, naar eigen zeggen oude boekenman, misschien nog een aanrader heeft? * w.o.r. dankt Kiegie in ieder geval voor de | |
Kiegie | vrijdag 6 oktober 2000 @ 17:52 |
quote:Heee, Worrie! quote:Klinkt verstandig, zo niet slim. quote:Hij is geinig, hé. Een mengsel van professionele jaloezie en natuurlijke weerzin tegen hypes doet mij iets minder enthousiast zijn intussen, maar dat is kinderachtig van me, weet ik. quote:Nou, laten we eens beginnen met jouw scriptie! Ongetwijfeld kunnen we een leuke wedstrijd opzetten: Vind zoveel mogelijk Ayn Rand in Worries scriptie. Wanneer issie on-line? quote:Nah, ik heb net Peter Winnens autobiografie 'Van Santander naar Santander' uit (interessant en leuk geschreven!) en probeer me nu door het eigenlijk zéér tegenvallende boek van Raoul Heertje ('Een vruchtbaar gesprek') te worstelen. ![]() Heb ook nog iets liggen over de geschiedenis van de specerijenhandel (uit de ramsj), maar dat handelt over het verleden. Ik zal mijn 'vind-opruiend-boek-over-moderne-maatschappelijke-onderwerpen- of-oudere-eventueel-als-ze-maar-toepasbaar-zijn-op-het-heden-antenne' wat verder uitzetten. Sterkte verder met je scriptie! [Dit bericht is gewijzigd door TARAraboemdijee op 08-10-2000 01:07] | |
w.o.r. | vrijdag 6 oktober 2000 @ 18:34 |
quote:Ja hè? Maar wat doe ik dan toch weer hier? ![]() Even snel dan maar... quote:Ha! Dat kan nog leuk worden aangezien hij gaat over de beleving van games... knappe lezer die daar iets Randiaans in vindt! Maar ik zal 'm zodra ik klaar ben online zetten... kan nog wel een maandje of wat duren hoor. Kondig 'm sowiezo aan in Digital and Science, want daar heb ik respondenten geworven... Wat betreft de boeken, houd ik me voorlopig graag aanbevolen voor het resultaat van je quote: quote:Dank je wel ![]() p.s. Begrijp ik nou goed dat jij (kinder)boeken schrijft? [Dit bericht is gewijzigd door TARAraboemdijee op 08-10-2000 01:07] | |
Kiegie | vrijdag 15 december 2000 @ 17:24 |
Hee, worrie, ik heb net weer iemand aan het lezen van AS gezet! Haha! Ben benieuwd. Ze las graag Engels, dacht af en toe na over de maatschappij en ging net op vakantie. Dus dat gaat wel lukken. | |
w.o.r. | vrijdag 15 december 2000 @ 18:12 |
He Kiegie, Leuk dat je dit vertelt! Sprak laatst de vriend die mij AS heeft aangeraden. Hij had weer aan degene die het hem had gegeven verteld dat ik er zo van heb genoten... die man helemaal blij dat 'the ripple effect' nog steeds voortduurt... Begrijp nu helemaal wat ie bedoelt. Voel nu al de opwinding van 'goh wat zou ze ervan vinden?'. Ik neem aan dat je haar op dit topic hebt gewezen Ik zit overigens nog steeds volop in mijn scriptie en mag van mezelf hoogstens wat zwaar ontspannende tussendoortjes lezen (Harry Potter!!), maar hoop dat je je 'zoek naar interessante boeken-voelhoorntje' nog uit hebt staan... w.o.r. |