Wat is nou de situatie?
Ik heb m'n koptelefoons op. Mijn playlist shuffled op een fucking goed nummer. Instinctief zet ik het volume voluit om geen enkele klank te missen, maar toch kan ik niet volledig van het nummer genieten.
Waarom?
Ik probeer me te concentreren. Maar er sluipt iets door mijn hoofd. Een herinnering waar ik nooit vanaf zal komen. Een fobie, maar dan rationeel. Een eigenwijze gedachte, eentje met een boodschap. Een gedachte die continu iets in mijn oor fluisterd, daarmee mijn muziek verstorend. De boodschap?
"JE SLOOPT JE OREN DOMME MOCHOOL!"
Ja ik weet het verdomme! Wat kan mij het nou schelen, heb er toch pas over 30 jaar last van.
Maar.het.gaat.verdomme.niet.weg
Het is precies diezelfde duivelse gedachte die het mij belemmerd om volop van mijn sigaret te genieten, belachelijke hoeveelheden mayonaise op mijn voedsel te gooien, me helemaal straal te zuipen. Het verpest godverdomme alles. En het gaat niet weg. Ik wil het goftedomme helemaal niet weten, maar het word je aangepraat door de gezondheidspolitie uit Den Haag, de televisie, je biologieleraar, je ouders, je niet-rokende vrienden. Je kan het je zo gek niet bedenken. Legale hersenspoeling is het.
Laat me met rust, Ik word gvd gestalked door mij bloedeigen hersenen. Waar gaat het heen met de mens tegenwoordig.