OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Vervolg op Dreumes en peutertopic deel 36
Dreumesjes:
***02 juli 2004: Tobias, zoon van pluisje en rickmans***
13 juli 2004: Isa, dochter van Sjeen en To_Davy
***13 juli 2004: Glenn William, zoon van Elegantly Wasted en Digger***
15 juli 2004: Amber, dochter van LadyS
25 juli 2004: Jolie, dochter van Luchtbel
06 augustus 2004: Morris, zoon van snoopy
11 augustus 2004: Morgaine Chevanity, dochter van Faja-Lobi (Little-Angel)
12 augustus 2004: Thomas Gerhard Adrianus, zoon van Tinkepink
1 september 2004: Jeremy, zoon van MiSs-TaKe
2 september 2004: Maria, dochter van Sugar
***3 september 2004: Jonathan-Dane Aaron, zoon van Danny en Knorretje***
6 september 2004: Thijs, zoon van Bar_en_Mar
11 september 2004: Danyel Yohanan, zoon van phluphy
19 september 2004: Kian, zoon van Loena-tik- en Five_Horizons
08 oktober 2004: Kai, zoon van m@x
24 november 2004: Benthe, dochter van Stiekemurd
6 december 2004: Noa Deborah, dochter van Suzanna
*** 17 december 2004: Tijmen Noah, zoon van Micha en Texelonia***
31 december 2004: Randy, zoon van Mammietje
4 januari 2005: Maxim Diëgo, zoon van Martineke
7 januari 2005: Luuke, dochter van Lishe
23 januari 2005: David, zoon van lily
25 januari 2005: Myrthe Esmée, dochter van Ladybos
26 januari 2005: Ela, dochter van Jdee
01 februari 2005: Jordy, zoon van Githa en Spooky4u
07 februari 2005: Isis Maikina, dochter van Xanthe
*** 09 februari 2005: Anna, dochter van Bixister en GHaven***
1 april 2005: Tomas, zoon van Tearsong
11 april 2005: Julius, zoon van renzell
02 mei 2005: Yoram, zoon van melonovy
10 mei 2005: Chantel Maria, dochter van lewis.de.boxer
11 mei 2005: Demi, dochter van Snakelady
22 juni 2005: Hannah Wende, dochter van Jonnetje
Peuters:
29 juli 2002: Tomas, zoon van Logician
16 augustus 2002: Rhody, zoon van gebruikersnaam
19 augustus 2002: Femke, dochter van Illogical
19 augustus 2002: Sverre, zoon van Genuivere & Bastardhost
30 oktober 2002: Tristan, zoon van Spuuglokje
31 december 2002: Ewen, zoon van Loena-tik- en Five_Horizons
6 januari 2003: Indy, dochter van Tinkepink
5 maart 2003: Bram, zoon van Karin
01 april 2003 : Duncan, zoon van Angel22
01 april 2003: Lara, dochter van CarOnline
12 april 2003: Jasper, zoon van NT-T.Bartman (papa)
27 april 2003: Chiara Rosan, dochter van melonovy &Ocmerda
28 april 2003: Wilyan Ayrton Quinn, zoon van Jonnetje
22 mei 2003: Sven, zoon van easy-going
***15 juni 2003: Isa Donna, dochter van Phileine en Voyeur***
16 juni 2003: Carmen, dochter van Dylan Dog (papa)
24 juni 2003: Tom, zoon van coolbabe
30 juni 2003: Noa, dochter van basset
8 juli 2003: Norah, dochter van Tanne en Sc0rPi0n
***24 juli 2003: Merlyn Mirage Mandrake, zoon van Mirage en Overzichie***
11 augustus 2003: Jasper, zoon van Logician en gemeenkaboutertje
***15 augustus 2003: Max, zoon van Eska en BugsBunny***
***26 augustus 2003: Piet, zoon van bixister & GHaven***
31 augustus 2003: Janneke, dochter van Jessie
5 september 2003: Lune, dochter van Genuivere en bastardhost
5 september 2003: Samara, dochter van senesta
9 september 2003: Iris Julia, dochter van Lois
17 september 2003: Daan, zoon van Quinny en Chocobo
21 september 2003: Elise, dochter van Bright (papa)
23 oktober 2003: Judith Johanna, dochter van Grijs en K3
6 november 2003: Pascalle Isabel, dochter van Meaghan
6 november 2003: Susanne Chantal, dochter van Ireth
19 november 2003: Job, zoon van Livelink
20 december 2003: Joshua, zoon van Lewis.de.boxer
24 januari 2004: Liam Francis, zoon van Belana en Kbot2000
***21 februari 2004: Saskia Janne, dochter van ET en Swets ***
23 februari 2004: Danielle, dochter van Catootje
25 februari 2004: Kim, dochter van Itsmylife en Days-Of
24 maart 2004: Melvin, zoon van Jambo
25 maart 2004: Jonne, zoon van Kozakken
2 april 2004: Dylan Nathan, zoon van beefcake en ShaoliN
14 mei 2004: Jenthe, dochter van Jepali
08 juni 2004: Léon, zoon van dutchie
23 juni 2004: Myrthe, dochter van poemojn
29 juni 2004: Zoë, dochter van Rottdog en Berkery
Zoë bijna twee!
[ Bericht 1% gewijzigd door Lois op 29-06-2006 20:49:53 ]
Dreumesjes:
***02 juli 2004: Tobias, zoon van pluisje en rickmans***
13 juli 2004: Isa, dochter van Sjeen en To_Davy
***13 juli 2004: Glenn William, zoon van Elegantly Wasted en Digger***
15 juli 2004: Amber, dochter van LadyS
25 juli 2004: Jolie, dochter van Luchtbel
06 augustus 2004: Morris, zoon van snoopy
11 augustus 2004: Morgaine Chevanity, dochter van Faja-Lobi (Little-Angel)
12 augustus 2004: Thomas Gerhard Adrianus, zoon van Tinkepink
1 september 2004: Jeremy, zoon van MiSs-TaKe
2 september 2004: Maria, dochter van Sugar
***3 september 2004: Jonathan-Dane Aaron, zoon van Danny en Knorretje***
6 september 2004: Thijs, zoon van Bar_en_Mar
11 september 2004: Danyel Yohanan, zoon van phluphy
19 september 2004: Kian, zoon van Loena-tik- en Five_Horizons
08 oktober 2004: Kai, zoon van m@x
24 november 2004: Benthe, dochter van Stiekemurd
6 december 2004: Noa Deborah, dochter van Suzanna
*** 17 december 2004: Tijmen Noah, zoon van Micha en Texelonia***
31 december 2004: Randy, zoon van Mammietje
4 januari 2005: Maxim Diëgo, zoon van Martineke
7 januari 2005: Luuke, dochter van Lishe
23 januari 2005: David, zoon van lily
25 januari 2005: Myrthe Esmée, dochter van Ladybos
26 januari 2005: Ela, dochter van Jdee
01 februari 2005: Jordy, zoon van Githa en Spooky4u
07 februari 2005: Isis Maikina, dochter van Xanthe
*** 09 februari 2005: Anna, dochter van Bixister en GHaven***
1 april 2005: Tomas, zoon van Tearsong
11 april 2005: Julius, zoon van renzell
02 mei 2005: Yoram, zoon van melonovy
10 mei 2005: Chantel Maria, dochter van lewis.de.boxer
11 mei 2005: Demi, dochter van Snakelady
22 juni 2005: Hannah Wende, dochter van Jonnetje
Peuters:
29 juli 2002: Tomas, zoon van Logician
16 augustus 2002: Rhody, zoon van gebruikersnaam
19 augustus 2002: Femke, dochter van Illogical
19 augustus 2002: Sverre, zoon van Genuivere & Bastardhost
30 oktober 2002: Tristan, zoon van Spuuglokje
31 december 2002: Ewen, zoon van Loena-tik- en Five_Horizons
6 januari 2003: Indy, dochter van Tinkepink
5 maart 2003: Bram, zoon van Karin
01 april 2003 : Duncan, zoon van Angel22
01 april 2003: Lara, dochter van CarOnline
12 april 2003: Jasper, zoon van NT-T.Bartman (papa)
27 april 2003: Chiara Rosan, dochter van melonovy &Ocmerda
28 april 2003: Wilyan Ayrton Quinn, zoon van Jonnetje
22 mei 2003: Sven, zoon van easy-going
***15 juni 2003: Isa Donna, dochter van Phileine en Voyeur***
16 juni 2003: Carmen, dochter van Dylan Dog (papa)
24 juni 2003: Tom, zoon van coolbabe
30 juni 2003: Noa, dochter van basset
8 juli 2003: Norah, dochter van Tanne en Sc0rPi0n
***24 juli 2003: Merlyn Mirage Mandrake, zoon van Mirage en Overzichie***
11 augustus 2003: Jasper, zoon van Logician en gemeenkaboutertje
***15 augustus 2003: Max, zoon van Eska en BugsBunny***
***26 augustus 2003: Piet, zoon van bixister & GHaven***
31 augustus 2003: Janneke, dochter van Jessie
5 september 2003: Lune, dochter van Genuivere en bastardhost
5 september 2003: Samara, dochter van senesta
9 september 2003: Iris Julia, dochter van Lois
17 september 2003: Daan, zoon van Quinny en Chocobo
21 september 2003: Elise, dochter van Bright (papa)
23 oktober 2003: Judith Johanna, dochter van Grijs en K3
6 november 2003: Pascalle Isabel, dochter van Meaghan
6 november 2003: Susanne Chantal, dochter van Ireth
19 november 2003: Job, zoon van Livelink
20 december 2003: Joshua, zoon van Lewis.de.boxer
24 januari 2004: Liam Francis, zoon van Belana en Kbot2000
***21 februari 2004: Saskia Janne, dochter van ET en Swets ***
23 februari 2004: Danielle, dochter van Catootje
25 februari 2004: Kim, dochter van Itsmylife en Days-Of
24 maart 2004: Melvin, zoon van Jambo
25 maart 2004: Jonne, zoon van Kozakken
2 april 2004: Dylan Nathan, zoon van beefcake en ShaoliN
14 mei 2004: Jenthe, dochter van Jepali
08 juni 2004: Léon, zoon van dutchie
23 juni 2004: Myrthe, dochter van poemojn
29 juni 2004: Zoë, dochter van Rottdog en Berkery
Zoë bijna twee!
Zoë bijna twee! [ Bericht 1% gewijzigd door Lois op 29-06-2006 20:49:53 ]
Nog even deze laatste post van Poemojn want daar ben ik wel nieuwsgierig naar:
quote:Op woensdag 28 juni 2006 10:07 schreef poemojn het volgende:
Tan, was je oudste ook een billenschuiver? Kai wel, toch?
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Een verslag van gisteren
Vanmorgen ging de wekker erg vroeg. We kleedden ons aan,ontbeten, pakten de ziekenhuistas in, brachten grote broer naar de buurvrouw en gingen op weg naar het ziekenhuis.
We meldden ons stipt om 7.45 en mochten plaatsnemen in het de wachtruimte. Tom had nog praatjes genoeg. Hij kreeg een bandje met zijn naam om en papa mocht mee de ok in, in ok-kleding gehesen, tot Tom onder narcose was. Hierna kwam hij weer bij mij zitten, wachten.
10 Minuten passeerden, het voelde als 10 uren.
Nog 4 kinderen werden meegenomen de ok in, in die korte tijd. Het was echt lopende band werk.
Ineens zwaaiden de klapdeuren open en zag ik een bedje aan komen rijden, waar Tom rechtop in zat. Ik verwachtte veel bloed te zien maar ik zag alleen iets helderroods glinsteren bij zijn neusgaten. Zodra hij ons zag begon hij te jammeren en zachtjes te huilen. Ik liep achter de zuster met het bedje aan en voordat ze het bedje op z`n plaats had gezet, had ik m`n mannetje al uit het bedje gegrist.
Ik zocht een stoel op en ging zitten. Hij nestelde zich tegen me aan en was ontroostbaar. Mijn hart brak en ik huilde met hem mee.
Hij was boos, zo boos en hij had het zo koud. Zijn lipje bibberde terwijl hij uitjammerde dat hij zo`n pijn had. Ik heb hem nog nooit zo intens horen huilen van pijn
Met een kleedje over ons heen geslagen wreef ik hem warm en toen ik stopte met wrijven werd hij weer boos, ik moest 'verderdoen met mijn hand op zijn rug' Hij was boos omdat hij zo`n pijn aan zijn keel had, en de dokter mocht niet 'die dingetjes' uit zijn keel halen! We kregen hem niet overtuigd va het feit dat het al klaar was.
Drinken ging moeizaam en ijs wilde hij niet. In plaats van de 9 uur die we naar huis mochten, als hij een beker limonade leeg had mocht hij weg, werd het bijna 2 uur later omdat meneer alles weigerde. Elke 10 minuutjes kregen we er wel een klein slokje in, en vele kleine slokjes waren uiteindelijk ook een hele beker.
Hij bleef vragen wanneer we naar huis mochten, en was blij te zien dat de beker leeg was. Jas aan en wegwezen!
Papa bleef achter in de auto bij hem om op te letten terwijl ik naar huis toe reed. Hij viel in slaap, uitgeput. Thuis legden we hem op de bank zodat we hem in de gaten konden houden.
Hij was tam, numb.. Steeds hele kleine slokjes drinken tot hij zelf vroeg om een crackertje met smeerworst..Dat hebben we maar niet gedaan, de eerste dagen moet hij vloeibaar eten om bloedingen te voorkomen.
We moesten hem steeds omkopen om er weer wat vloeibaars in te krijgen. Hij mocht zelfs binnen bellen blazen van me, en ik heb een tijdschrift van Bob de bouwer voor hem gekocht. Vandaag mag het, vandaag is hij zielig.
Na nog een keer een zetpil, en wat happen appelmoes ging het al snel wat beter met ventje. Hij wilde zelf wel wat eten.
Na 2 happen had hij er genoeg van, maar het begin is er
`s Avonds ging meneer op tijd naar bed, lekker slapen.
Het is wennen, we horen hem nu niet meer door een dichte deur heen ademen en snurken, zelfs zijn stem is veranderd. Hij praat niet alleen niet meer nasaal, maar de hele akoestiek is veranderd volgens mij
Ik hoop zo`n dag als vandaag nooit meer mee te maken. Ik ben vandaag 10 jaar ouder geworden.
Vandaag gaat het goed, hij heeft al een potje fruit leeg en drinkt best goed Hij heeft al weer praatjes en komt regelmatig van de bank af om iets te bekijken of pakken
Zijn oren zitten een beetje verstopt dus we moeten hard praten tegen hem, maar dat zal nog wel bijtrekken
Vanmorgen ging de wekker erg vroeg. We kleedden ons aan,ontbeten, pakten de ziekenhuistas in, brachten grote broer naar de buurvrouw en gingen op weg naar het ziekenhuis.
We meldden ons stipt om 7.45 en mochten plaatsnemen in het de wachtruimte. Tom had nog praatjes genoeg. Hij kreeg een bandje met zijn naam om en papa mocht mee de ok in, in ok-kleding gehesen, tot Tom onder narcose was. Hierna kwam hij weer bij mij zitten, wachten.
10 Minuten passeerden, het voelde als 10 uren.
Nog 4 kinderen werden meegenomen de ok in, in die korte tijd. Het was echt lopende band werk.
Ineens zwaaiden de klapdeuren open en zag ik een bedje aan komen rijden, waar Tom rechtop in zat. Ik verwachtte veel bloed te zien maar ik zag alleen iets helderroods glinsteren bij zijn neusgaten. Zodra hij ons zag begon hij te jammeren en zachtjes te huilen. Ik liep achter de zuster met het bedje aan en voordat ze het bedje op z`n plaats had gezet, had ik m`n mannetje al uit het bedje gegrist.
Ik zocht een stoel op en ging zitten. Hij nestelde zich tegen me aan en was ontroostbaar. Mijn hart brak en ik huilde met hem mee.
Hij was boos, zo boos en hij had het zo koud. Zijn lipje bibberde terwijl hij uitjammerde dat hij zo`n pijn had. Ik heb hem nog nooit zo intens horen huilen van pijn
Met een kleedje over ons heen geslagen wreef ik hem warm en toen ik stopte met wrijven werd hij weer boos, ik moest 'verderdoen met mijn hand op zijn rug' Hij was boos omdat hij zo`n pijn aan zijn keel had, en de dokter mocht niet 'die dingetjes' uit zijn keel halen! We kregen hem niet overtuigd va het feit dat het al klaar was.
Drinken ging moeizaam en ijs wilde hij niet. In plaats van de 9 uur die we naar huis mochten, als hij een beker limonade leeg had mocht hij weg, werd het bijna 2 uur later omdat meneer alles weigerde. Elke 10 minuutjes kregen we er wel een klein slokje in, en vele kleine slokjes waren uiteindelijk ook een hele beker.
Hij bleef vragen wanneer we naar huis mochten, en was blij te zien dat de beker leeg was. Jas aan en wegwezen!
Papa bleef achter in de auto bij hem om op te letten terwijl ik naar huis toe reed. Hij viel in slaap, uitgeput. Thuis legden we hem op de bank zodat we hem in de gaten konden houden.
Hij was tam, numb.. Steeds hele kleine slokjes drinken tot hij zelf vroeg om een crackertje met smeerworst..Dat hebben we maar niet gedaan, de eerste dagen moet hij vloeibaar eten om bloedingen te voorkomen.
We moesten hem steeds omkopen om er weer wat vloeibaars in te krijgen. Hij mocht zelfs binnen bellen blazen van me, en ik heb een tijdschrift van Bob de bouwer voor hem gekocht. Vandaag mag het, vandaag is hij zielig.
Na nog een keer een zetpil, en wat happen appelmoes ging het al snel wat beter met ventje. Hij wilde zelf wel wat eten.
Na 2 happen had hij er genoeg van, maar het begin is er
`s Avonds ging meneer op tijd naar bed, lekker slapen.
Het is wennen, we horen hem nu niet meer door een dichte deur heen ademen en snurken, zelfs zijn stem is veranderd. Hij praat niet alleen niet meer nasaal, maar de hele akoestiek is veranderd volgens mij
Ik hoop zo`n dag als vandaag nooit meer mee te maken. Ik ben vandaag 10 jaar ouder geworden.
Vandaag gaat het goed, hij heeft al een potje fruit leeg en drinkt best goed Hij heeft al weer praatjes en komt regelmatig van de bank af om iets te bekijken of pakken
Zijn oren zitten een beetje verstopt dus we moeten hard praten tegen hem, maar dat zal nog wel bijtrekken
Aan de manier waarop zij op haar bezem zat, zag ik dat ik met een nymfomane heks te maken had.
Moeilijk is dat he Coolbabe, als je je kindje zoveel verdriet ziet hebben
de vorige keer werd Jordy ook alleen wakker op de uitslaapkamer en vervolgens werd hij het hele ziekenhuis doorgereden terug naar de afdeling terwijl hij helemaal over zijn toeren pogingen deed om te gaan staan in dat rijdende bedje om maar naar mama of papa te kunnen, maar hij mocht er pas op de afdeling uit ivm infuus e.d. dát wil ik deze keer echt niet. Ik bespreek van te voren hoe ik hem wil ophalen, desnoods ga ik op de gang bij de uitslaapkamer even met Jordy op de grond zitten, maar hij zal eerst naar mama of papa komen.
Op de afdeling heeft het een uur gekost om hem enigsinds rustig te krijgen, ze hadden hem praktisch tegen me aan gebonden net zoals jij zat met Tom op die foto.
Je wordt er idd 10 jaar ouder mee... je voelt het verdriet van je kind vertienvoudigd
Maar Tom ik ben trots op je hoor, het zit erop voor je....goed gedaan
de vorige keer werd Jordy ook alleen wakker op de uitslaapkamer en vervolgens werd hij het hele ziekenhuis doorgereden terug naar de afdeling terwijl hij helemaal over zijn toeren pogingen deed om te gaan staan in dat rijdende bedje om maar naar mama of papa te kunnen, maar hij mocht er pas op de afdeling uit ivm infuus e.d. dát wil ik deze keer echt niet. Ik bespreek van te voren hoe ik hem wil ophalen, desnoods ga ik op de gang bij de uitslaapkamer even met Jordy op de grond zitten, maar hij zal eerst naar mama of papa komen.
dát wil ik deze keer echt niet. Ik bespreek van te voren hoe ik hem wil ophalen, desnoods ga ik op de gang bij de uitslaapkamer even met Jordy op de grond zitten, maar hij zal eerst naar mama of papa komen.Op de afdeling heeft het een uur gekost om hem enigsinds rustig te krijgen, ze hadden hem praktisch tegen me aan gebonden net zoals jij zat met Tom op die foto.
Je wordt er idd 10 jaar ouder mee... je voelt het verdriet van je kind vertienvoudigd
Maar Tom ik ben trots op je hoor, het zit erop voor je....goed gedaan
Wat zielig voor Tom allemaal, als ik dit zo lees. En voor jou ook, om dit te moeten doorstaan. Lijkt me echt vre-se-lijk, voor beide partijen. Neemt hij het jou ook kwalijk? Of de arts? Of denkt hij er niet echt over na?
Wel 'fijn' zo'n uitgebreid verslag, weten we een beetje wat we door gaan maken straks. Inderdaad, dat nasale praten heeft Jessai ook.
Maar het idee dat ik mijn kindje pijn moet 'aandoen' terwijl hij nu eigenlijk zelf nergens pijn van heeft voelt zo dubbel. Hij zal zich zo ontzettend gekwetst voelen, dat weet ik nu al. Als iemand Jessai bewust pijn doet is hij echt ontzettend van slag, zélf zou hij bijv. ook nooit iemand opzettelijk pijn doen. Hij wil zelfs niet meer bij zijn neefje spelen omdat die nogal ruw is.
Hij is niet bang voor pijn, want bij vallen staat hij op en loopt hij verder, maar hij ervaart het als kwetsend als iemand hem pijn doet. Nou ja, lastig uitleggen allemaal. Doet er ook niet toe verder... we zijn er toch nog lang niet uit wat we gaan doen.
Wel 'fijn' zo'n uitgebreid verslag, weten we een beetje wat we door gaan maken straks. Inderdaad, dat nasale praten heeft Jessai ook.
Maar het idee dat ik mijn kindje pijn moet 'aandoen' terwijl hij nu eigenlijk zelf nergens pijn van heeft voelt zo dubbel. Hij zal zich zo ontzettend gekwetst voelen, dat weet ik nu al. Als iemand Jessai bewust pijn doet is hij echt ontzettend van slag, zélf zou hij bijv. ook nooit iemand opzettelijk pijn doen. Hij wil zelfs niet meer bij zijn neefje spelen omdat die nogal ruw is.
Hij is niet bang voor pijn, want bij vallen staat hij op en loopt hij verder, maar hij ervaart het als kwetsend als iemand hem pijn doet. Nou ja, lastig uitleggen allemaal. Doet er ook niet toe verder... we zijn er toch nog lang niet uit wat we gaan doen.
Ik kan me je gevoel wel voorstellen hoor Tan en het lijkt me juist goed om die afwegen goed te nemen, maar bij sommige kindjes is het écht nodig en dan moet je toch proberen het doel in oog te houden, waarom je het allemaal doet en dat het dan toch niet zo onnodig pijn laten lijden is.
Sterkte met afwegen!... moeilijke beslissingen hé
Sterkte met afwegen!... moeilijke beslissingen hé
Ik snap wat je bedoelt Tan. Ik ben ook blij dat dit bij Tom is gebeurt en niet bij Jasper, want die had het hele ziekenhuis bij elkaar geschreewd en er nog maanden een trauma van gehad, maar dat is voornamelijk omdat hij weet wat pijn is en wat het allemaal inhoudt.
Tom neemt niemand iets kwalijk, zover ik nu aan hem merk. We mochten gisteren ook gewoon in zijn mond kijken en houdt nog net zoveel van ons als voor de ingreep. Ik verwen hem flink en de ergste pijn lijkt nu wel aardig over te zijn. Ik vraag me wel hoe hij reageert als we over een paar weekjes op nacontrole moeten, maar dat zien we dan wel.
Ik denk dat een goede voorbereiding een heleboel scheelt. Tom wist wat er zou gaan gebeuren en mocht steeds bij papa in z`n mond kijken, die heeft ook geen amandelen meer. Zo kon hij zien hoe het er uit zag en dat alles goed zou komen.
Githa, je hebt groot gelijk als je het anders wil! Het lijkt me afschuwelijk als je kind eerst het halve ziekenhuis door moet, in paniek. Je wil er toch voor je kind zijn, ook voor je eigen gemoedsrust
Tom neemt niemand iets kwalijk, zover ik nu aan hem merk. We mochten gisteren ook gewoon in zijn mond kijken en houdt nog net zoveel van ons als voor de ingreep. Ik verwen hem flink en de ergste pijn lijkt nu wel aardig over te zijn. Ik vraag me wel hoe hij reageert als we over een paar weekjes op nacontrole moeten, maar dat zien we dan wel.
Ik denk dat een goede voorbereiding een heleboel scheelt. Tom wist wat er zou gaan gebeuren en mocht steeds bij papa in z`n mond kijken, die heeft ook geen amandelen meer. Zo kon hij zien hoe het er uit zag en dat alles goed zou komen.
Githa, je hebt groot gelijk als je het anders wil! Het lijkt me afschuwelijk als je kind eerst het halve ziekenhuis door moet, in paniek. Je wil er toch voor je kind zijn, ook voor je eigen gemoedsrust
Aan de manier waarop zij op haar bezem zat, zag ik dat ik met een nymfomane heks te maken had.
Coolbabe je kind pijn/verdriet zien hebben maakt je idd jaren ouder.
Wel fijn dat je gelijk al veranderingen merkt bij Tom.
Wel fijn dat je gelijk al veranderingen merkt bij Tom.
Wat een ontroerend verhaal Coolbabe... De gevoelens die ik had toen Randy met 3 maanden (!) aan een ernstig liesbreukje geholpen moest worden, komen helemaal terug. Wat zijn ze zielig he, als ze net uit de narcose komen. Randy klonk ook een paar dagen anders qua stem trouwens, dit kan ook van een tube komen die ze tijdens de operatie inbrengen namelijk.
Lekker dat het al weer zo goed met hem gaat. Verwen hem maar even lekker!
Lekker dat het al weer zo goed met hem gaat. Verwen hem maar even lekker!
Wat is Tom een hoopje ellende op die tweede foto zeg. Heel zielig. Fijn dat je het effect van de operatie al begint te merken. Dan heb je in ieder geval niet het gevoel dat het voor niks is geweest.
Ja, we hebben een onvervalste billenschuiver. Kai gaat nog steeds hupsend door het leven. Heeeeeeel soms probeert hij te staan maar dat gebeurt echt maar sporadisch. Wat dat betreft zie ik het somber in. Hij is vrij pienter met een hele hoop dingen en begint zich echt te groot te voelen voor de babygroep waar hij in zit maar zolang hij niet loopt mag hij niet naar de peutergroep. Ik begin te merken dat hij daar dus wel aan toe is en als oudste tussen de kleine babietjes zitten is dan best frustrerend.quote:Op woensdag 28 juni 2006 10:41 schreef poemojn het volgende:
eerst zelf opbiechten m@x
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Ik zit hier gewoon opstandig te worden achter mijn pc... Wat een achterlijke regel, Max! Zal wel handiger voor de leiding zijn, maar omdat hij fysiek wat minder ver is, mag hij nog niet naar de peutergroep?! Misschien is hij juist geestelijk wel verder en wordt hem dus de uitdaging met andere peuters onthouden!quote:Op woensdag 28 juni 2006 12:25 schreef m@x het volgende:
Hij is vrij pienter met een hele hoop dingen en begint zich echt te groot te voelen voor de babygroep waar hij in zit maar zolang hij niet loopt mag hij niet naar de peutergroep. Ik begin te merken dat hij daar dus wel aan toe is en als oudste tussen de kleine babietjes zitten is dan best frustrerend.
Misschien is dit wel een persoonlijke frustratie van mij omdat Randy ook nog niet loopt, die sjokt al vanaf 8 maanden óf op zijn knieën óf staat en schuifelt langs iets wat zeer stabiel staat! Het lijkt er ook niet op dat hij voorlopig los gaat lopen. Nou heeft hij niet te maken met baby- of peutergroepjes, maar als dat wel zo was, zou ik het gevoel hebben dat hem iets onthouden werd als hij om die reden niet door mocht stromen. Juist in die ontwikkeling zit er zoveel verschil in kinderen. Ik ken een jochie die met 10 maanden al los kon lopen en een ander jochie dat nu bijna 2 jaar is en nog maar net zich optrekt aan een tafel. Zit me hier helemaal op te vreten!
De regel is dat kindjes als ze twee worden naar de peutergroep gaan. Omdat Kai nog niet loopt kan hij zich in de peutergroep gewoon nog niet zo goed verdedigen tegen de andere rauwdouwers die daar rondhobbelen. Op zich kan ik me daar iets bij voorstellen. In een groep zitten tien peuters en daar houden twee leidsters toezicht. Als er dan een kindje bij zit dat continu door de rest onder de voet gelopen dreigt te worden is dat gewoon geen doen. Alleen hoe leg je dat aan zo'n kleintje uit.... We hebben wel al aan de leidsters gevraagd om hem, mocht hij met 2 jaar bij de babies moeten blijven, toch zoveel mogelijk bij bijvoorbeeld de knutselactiviteiten en de liedjes van de peuters te betrekken. Dat gaat allemaal vrij klassikaal en is dan nog controleerbaar maar het echte vrije spelen gaat gewoon niet lukken.
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Och coolbabe, wat vreselijk moeilijk, ik zou ook hebben mee gehuild... wie niet... gelukkig knapt ie al op
M@x, had jij ook niet fysio met Kai?
M@x, had jij ook niet fysio met Kai?
stormy waters...
sailin'
sailin'
quote:Op woensdag 28 juni 2006 10:07 schreef poemojn het volgende:
Tan, was je oudste ook een billenschuiver? Kai wel, toch?
Cheyenne was inderdaad een billenschuiver. Pienter was/ is ze niet, maar ze kan wel erg goed leren. Laat ik het zo zeggen, ze is wel slim, maar ontzettend, bijna ziekelijk onzeker, daaroor is ze gewoon niet in staat om met logische antwoorden te komen als je haar iets vraagt. Ze geeft per definitie het verkeerde antwoord omdat ze zo twijfelt altijd. Daardoor komt ze heel oenig over soms. Maar ze is wel de slimste van de klas als het gaat om cijfers. Snappen jullie het nog?quote:Op woensdag 28 juni 2006 12:25 schreef m@x het volgende:
Ja, we hebben een onvervalste billenschuiver. Kai gaat nog steeds hupsend door het leven. Heeeeeeel soms probeert hij te staan maar dat gebeurt echt maar sporadisch. Wat dat betreft zie ik het somber in. Hij is vrij pienter met een hele hoop dingen en begint zich echt te groot te voelen voor de babygroep waar hij in zit maar zolang hij niet loopt mag hij niet naar de peutergroep. Ik begin te merken dat hij daar dus wel aan toe is en als oudste tussen de kleine babietjes zitten is dan best frustrerend.
Als baby was ze ook al onzeker, vandaar ook dat ze nooit durfde te lopen enz. Dat kwam pas later na heeeeel veel oefenen.
Hmm... ja, als je het zo bekijkt, is er iets voor te zeggen. Wel goed dat hij eventueel deel kan nemen aan bepaalde activiteiten. Hopen dat het niet nodig is om het op die manier te regelen.
*trekt opstandige jasje uit*
Doen jullie overigens nog iets om zijn lopen te stimuleren? En lukt dat / werkt hij daarin mee?
Randy ziet het heil van lopen totaal niet in. Hij kan inmiddels rennen op zijn knieën en houdt dan zijn handen vrij om dingen mee te nemen. Hij kan al wel staan, dus dan trekt hij zich ter plekke wel op als hij ergens bij wil. Waarom zou je dan nog los door een ruimte willen sjokken? En aan de hand lopen of staan, ziet hij de humor ook niet van in: hij trekt gewoon zijn landingsgestel in!
Misschien wil ik ook wel te graag dat hij kan lopen omdat we dan eindelijk bij de fysiotherapeut (en chiropractor) weg kunnen. Hij wordt daar nog steeds behandeld vanwege een overstrekking bij geboorte en als hij staat, staat hij op zijn tenen. Dat schijnt er nog steeds een gevolg van te zijn, dus krijgt hij iedere keer weer héél vervelende oefeningen mee om één kant van zijn lichaam sterker te maken. En het is ook nog eens een draak van een wijf... die fysio...
*trekt opstandige jasje uit*
Doen jullie overigens nog iets om zijn lopen te stimuleren? En lukt dat / werkt hij daarin mee?
Randy ziet het heil van lopen totaal niet in. Hij kan inmiddels rennen op zijn knieën en houdt dan zijn handen vrij om dingen mee te nemen. Hij kan al wel staan, dus dan trekt hij zich ter plekke wel op als hij ergens bij wil. Waarom zou je dan nog los door een ruimte willen sjokken? En aan de hand lopen of staan, ziet hij de humor ook niet van in: hij trekt gewoon zijn landingsgestel in!
Misschien wil ik ook wel te graag dat hij kan lopen omdat we dan eindelijk bij de fysiotherapeut (en chiropractor) weg kunnen. Hij wordt daar nog steeds behandeld vanwege een overstrekking bij geboorte en als hij staat, staat hij op zijn tenen. Dat schijnt er nog steeds een gevolg van te zijn, dus krijgt hij iedere keer weer héél vervelende oefeningen mee om één kant van zijn lichaam sterker te maken. En het is ook nog eens een draak van een wijf... die fysio...
quote:Op woensdag 28 juni 2006 13:01 schreef Belana het volgende:
M@x, had jij ook niet fysio met Kai?
Iedere week een half uurtje. Kai haat het. Hij haat de oefeningen, hij haat de fysiotherapeut en elke week is het weer hetzelfde drama. Volgens de fysio boekt hij vooruitgang maar wel heel langzaam. Laatst merkte hij op dat hij nog nooit een kindje tegen was gekomen waar hij zo moeilijk tot kon doordringen als Kai. Het lijkt wel of Kai gewoon blokkeert als hij naar de fysio moet.
Nu komen er allerlei extra dingen bij. Eén van zijn voetjes staat door dat rare gehups scheef. Dat zou vanzelf wel weer goed moeten komen als hij gaat lopen. Daarnaast kunnen we geen goede schoenen voor hem vinden. Mocht hij ooit gaan lopen dan moet hij van die beginnersschoentjes met soepele zooltjes hebben maar die worden dus niet in zijn maat gemaakt.
Tel daar mijn rugklachten (dag in dag uit 13 kilo rondsjouwen begint zijn tol te eisen) en onze frustraties door irritante opmerkingen ("loopt hij nou nog niet? Ons kind liep met een jaar al" "wacht maar tot hij loopt, dan zou je willen dat hij nog hupste" ) bij op en dan ben je er wel klaar mee. Het ziet er onwijs grappig en schattig uit maar het is zooooooo frustrerend.
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
dat lijkt me ook m@x, dat het frustrerend is...
mmm... is een andere fysio geen optie? Misschien scheelt het enorm als Kai iemand wel leuk vind? Het is maar een idee wat bij me op komt. Niks ten nadele van deze fysio, maar op een gegeven moment wil je toch resultaat.
mmm... is een andere fysio geen optie? Misschien scheelt het enorm als Kai iemand wel leuk vind? Het is maar een idee wat bij me op komt. Niks ten nadele van deze fysio, maar op een gegeven moment wil je toch resultaat.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Hier precies hetzelfde En we hebben van die fanatieke kennissen die denken dat ze Kai wel aan het lopen kunnen krijgen door het op die manier te doen. Mooi dat meneertje ze dan wel even laat zien dat er helemaal niet gelopen gaat worden.quote:Op woensdag 28 juni 2006 13:11 schreef Mammietje het volgende:
Doen jullie overigens nog iets om zijn lopen te stimuleren? En lukt dat / werkt hij daarin mee?
Randy ziet het heil van lopen totaal niet in. Hij kan inmiddels rennen op zijn knieën en houdt dan zijn handen vrij om dingen mee te nemen. Hij kan al wel staan, dus dan trekt hij zich ter plekke wel op als hij ergens bij wil. Waarom zou je dan nog los door een ruimte willen sjokken? En aan de hand lopen of staan, ziet hij de humor ook niet van in: hij trekt gewoon zijn landingsgestel in!
We doen dus thuis oefeningen die we van de fysio hebben meegekregen. Die oefeningen doet mijn moeder ook met hem als hij daar is en op de opvang doen de juffen diezelfde oefeningen (natuurlijk onder luid protest van Kai).
Ik weet niet of een andere fysio een oplossing is Belana. Ik ben zelf erg te spreken over deze man. Hij heeft zich gespecialiseerd in kinderfysiotherapie en verder zitten hier alleen maar ´volwassen´ fysiotherapeuten. Ik denk ook niet dat Kai specifiek een hekel aan hem heeft maar meer aan de oefeningen en de druk om te presteren. Tja, en resultaat is er wel (hij probeert nu bijvoorbeeld ook op zijn knietjes te kruipen terwijl hij dat nooit heeft gedaan en liggen vind hij nu ook een stuk minder erg), het gaat alleen errug langzaam.
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
dan moet je natuurljk daar blijven, het was zomaar iets wat bij mij op kwam, maar als het verder ok voelt en alleen langzaam gaat, nou dan maar langzaam.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Dat onzekere herken ik wel in Kai. Volgens zijn juf is dat ook de reden waarom hij zelden uit zichzelf gaat staan. Hij lijkt gewoon bang te zijn dat het hem niet lukt. Hoe oud was Cheyenne toen ze eindelijk ging lopen?quote:Op woensdag 28 juni 2006 13:02 schreef Tan het volgende:
[..]
[..]
Cheyenne was inderdaad een billenschuiver. Pienter was/ is ze niet, maar ze kan wel erg goed leren. Laat ik het zo zeggen, ze is wel slim, maar ontzettend, bijna ziekelijk onzeker, daaroor is ze gewoon niet in staat om met logische antwoorden te komen als je haar iets vraagt. Ze geeft per definitie het verkeerde antwoord omdat ze zo twijfelt altijd. Daardoor komt ze heel oenig over soms. Maar ze is wel de slimste van de klas als het gaat om cijfers. Snappen jullie het nog?
Als baby was ze ook al onzeker, vandaar ook dat ze nooit durfde te lopen enz. Dat kwam pas later na heeeeel veel oefenen.
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Heb er eigenlijk nooit bij stilgestaan dat het niet lopen zo'n inpakt kon hebben, zit dus eigenlijk ook een beetje verbaasd de verhalen te lezen tjee meiden een Dikke
Die soepele slofjes zijn er dacht ik toch wel tot aan een redelijke maat sowieso maat 25 en dan zou je nog die slofjes kunnen nemen met dat gebreide sokje eraan.
Die soepele slofjes zijn er dacht ik toch wel tot aan een redelijke maat sowieso maat 25 en dan zou je nog die slofjes kunnen nemen met dat gebreide sokje eraan.
Dat niet lopen is voor ons ondertussen heel normaal maar voor anderen is het weer heel raar en je krijgt dan ook een heleboel opmerkingen en een hele hoop commentaar en het is niet altijd leuk om te horen dat ze je kind lui vinden of dat hij achterloopt enzo. Het zal vast niet zo bedoeld zijn maar na 100 keer weet je het gewoon wel.quote:Op woensdag 28 juni 2006 13:32 schreef Rottdog het volgende:
Heb er eigenlijk nooit bij stilgestaan dat het niet lopen zo'n inpakt kon hebben, zit dus eigenlijk ook een beetje verbaasd de verhalen te lezen tjee meiden een Dikke
Die soepele slofjes zijn er dacht ik toch wel tot aan een redelijke maat sowieso maat 25 en dan zou je nog die slofjes kunnen nemen met dat gebreide sokje eraan.
Die soepele slofjes hebben we ook maar die zijn weer niet geschikt voor het betere buitenspeelwerk Ik heb wel net van een buurvrouw een complete collectie ingelopen schoentjes in allerlei maten gekregen. Daar zit vast wel iets tussen
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Jee, wat een verhalen. Daar sta je niet bij stil als je gewoon maar doormoedert en je kind het boekje meestal volgt. Sjonge, succes hoor moeders.
M@x, op http://www.noukieslofjes.nl/ kun je ''handgemaakte' slojes bestellen. Misschien dat ze ze ook een maat groter kunnen maken als het nodig zou zijn? Succes in ieder geval hoor, knap dat de oefeningen zo goed gedaan worden.
M@x, op http://www.noukieslofjes.nl/ kun je ''handgemaakte' slojes bestellen. Misschien dat ze ze ook een maat groter kunnen maken als het nodig zou zijn? Succes in ieder geval hoor, knap dat de oefeningen zo goed gedaan worden.
Geluk zit in een klein Wolkje
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
