Vandaag liep ik dus op een stoep, een bezigheid waar ik me wel vaker aan zondig overigens. Tijdens het lopen bedacht ik me dat ik al lang niet meer op een skippybal heb gezeten, maar dat is voor dit verhaal even niet relevant. Het gaat er om dat ik aan het lopen was over een stoep. In een rustige straat, in een rustige buurt. Tot nu toe was alles nog pais en vree, maar de donkere wolken begonnen zich al te vormen (zowel letterlijk als figuurlijk overigens, wat een kutweer). Ik liep dus over de stoep toen ik merkte dat iemand langs mij kwam gereden op de fiets. Tot nu toe was ik van mening dat de betreffende fietser het recht had om te leven, maar daar zou verandering in komen. Al snel stak de vrouw (want dat was het!) een hand uit om aan te geven dat ze naar rechts zou gaan.
COMPLEET GESTOORD.
Dat is wat het was. De 'mentaal uitgedaagde' dame in kwestie stak namelijk haar hand uit terwijl er niemand in de nabijheid was, afgezien van mijn eigen persoon, een tiental meters verderop. Aan de rechterzijde (de kant waar ze naar toe wees en ging) stond er een muur, dus enige fietsers/voetgangers/autorijders van rechterzijde konden haar niet eens zien terwijl ze haar hand uitstak. Dus dit riekt naar complete willekeur.
Er zijn tientallen levensvragen waar ik nog altijd mee worstel en waar ik waarschijnlijk nooit een antwoord op zal krijgen en misschien is dit er wel één: waarom, in Wodansnaam, stak dat mens haar hand uit zonder dat het enig nut had? We kunnen slechts speculeren. Zelf vermoed ik dat het een diepgeworteld complex is waarbij ze constant de neiging heeft de Hitlergroet te brengen op de fiets. Of misschien een soort van religieus ritueel waarbij het hand-uitsteken op de fiets op compleet willekeurige plekken religieuze voldoening schenkt en waarbij de god of goden in kwestie vereerd worden in hun almachtigheid. De komende tijd zal dit voorgeval in ieder geval nog door mijn hoofd spoken.
Quelle misère.
Fin.
Gelegenheidssedevacantist extraordinaire. Een dozijn lama's en je grootvader. Tweede Exloërmond, ofwel het vagevuur. De schemerlamp van je nachtmerries. Vla, en veel ervan. Verlanglijst: vijf pedaalemmers en het einde der tijden.