quote:

Alt.Country
Alternative Country refers to country bands that play traditional country but bend the rules slightly. They don't conform to Nashville's hitmaking traditions, nor do they follow the accepted "outlaw" route to notoriety. Instead, alternative country bands work outside of the country industry's spotlight, frequently subverting musical traditions with singer/songwriter and rock & roll lyrical (and musical) aesthetics.

quote:

Americana
Much like its next of kin (alternative country-rock), Americana developed during the 1990s as a roots-oriented reaction to the slick commercial sounds that dominated mainstream country during the decade. But while alternative country-rock developed out of punk, alternative rock, and country itself, Americana sprung from less raw and edgy source material. In fact, much of what fell under the Americana umbrella was in fact a revival of dormant country styles, including Western swing and rockabilly. Though considered an alternative radio format, Americana did not break with country tradition; instead, it embraced it -- something, ironically enough, that the music hitting the Nashville charts throughout the era did not do.

quote:

Op zondag 21 mei 2006 01:52 schreef Massive het volgende:
Oh ja, dat was ik vergeten te vermelden

om deze externe inhoud weer te geven is het noodzakelijk dat je toestemming geeft voor het gebruik van tracking en social mediacookies.

Ja toon me deze inhoud
ik accepteer de cookies.

meer informatie

.

Vanavond was het tweede concert in Paradiso, en dat was voor mij duidelijk de betere van de twee. Als opener voor beide concerten was er Catherine Irwin, wat erg eentonige muziek was en mij niet echt kon boeien. Neko en haar geweldige band waren wel erg tof. Met een stuk of 8 gitaren op het podium kun je ook niet mis gaan, natuurlijk

om deze externe inhoud weer te geven is het noodzakelijk dat je toestemming geeft voor het gebruik van tracking en social mediacookies.

Ja toon me deze inhoud
ik accepteer de cookies.

meer informatie

. Maar in Rotterdam was het 'seated', en dat maakte het wat tammer dan in Amsterdam waar het leek of het publiek en de band er meer plezier in hadden. De setlist was een mooie mix tussen oud en nieuw en Neko's stem was ook feilloos.