Ik weet niet goed wat ik ermee moet. Ik wilde er eigenlijk mee naar de dierenarts gaan maar omdat ik al een paar dagen het idee heb dat hij nog maar een paar uur heeft heb ik dat nog niet gedaan. Lijkt me onnodig stressvol en ik heb liever dat hij in z'n kooi sterft dan dat hij een spuitje krijgt of een hartaanval door de reisstress. Op deze manier kan z'n kooigenoot Amadeus tenminste afscheid nemen en begrijpt hij het ook wat beter. Diddlbeest is in mensenjaren ongeveer 65-70.
Hij lijkt niet echt te lijden maar kijkt beroerd uit z'n ogen en ligt er gewoon erg gammel bij. Hij is ook enorm afgevallen, van 830 gram (!) een paar maanden terug tot 400 gram nu. En er hangt wat troep aan z'n neus en ogen. M'n handen jeuken om het eraf te halen, maargoed, volgens mij is dat een puur menselijke blik en zit ratbeest zelf er op dit moment nog het minste mee. En hij vindt het niet echt prettig als mensen aan hem zitten.
Het klinkt hard, maar het is niet bepaald de meest aangename rat. Hij hield niet van knuffelen en was bij tijd en wijlen behoorlijk irritant voor z'n kooigenoten. Echt verdrietig zal ik er dus niet om zijn, maar hij hoeft ook weer niet te creperen natuurlijk. Hij eet en drinkt volgens mij niet meer, dus het kan haast niet meer echt lang duren. Wat zal ik ermee doen? Gewoon laten liggen?
[ Bericht 2% gewijzigd door MouseOver op 05-05-2006 18:21:08 ]
quote:Op vrijdag 5 mei 2006 18:17 schreef Pietverdriet het volgende:
Help dat beest uit zijn lijden.
quote:Nee natuurlijk niet. Gewoon in laten slapen door een dierenarts.Op vrijdag 5 mei 2006 18:15 schreef MouseOver het volgende:
Gewoon laten liggen?
Laten creperen is een beetje lomp he?
quote:Als hij nu al lag te creperen was het sowieso duidelijk, m'n woordkeuze was niet zo fraai. M'n dilemma is dat hij nu vooral lam ligt te wezen. En het zonder eten toch haast niet meer lang kan trekken.Op vrijdag 5 mei 2006 18:25 schreef Conflict het volgende:
[..]
Nee natuurlijk niet. Gewoon in laten slapen door een dierenarts.
Laten creperen is een beetje lomp he?
Geld of moeite is verder het probleem niet.. ik wil gewoon niet nodeloos met het beest gaan slepen.
quote:Punt is dat je niet weet hoe lang het nog duurt en hoe naar het nog wordt voor het beestje. Dus je kunt niet zeggen dat een bezoek aan de dierenarts nodeloos zal zijn.Op vrijdag 5 mei 2006 18:32 schreef MouseOver het volgende:
[..]
Als hij nu al lag te creperen was het sowieso duidelijk, m'n woordkeuze was niet zo fraai. M'n dilemma is dat hij nu vooral lam ligt te wezen. En het zonder eten toch haast niet meer lang kan trekken.
Geld of moeite is verder het probleem niet.. ik wil gewoon niet nodeloos met het beest gaan slepen.
Ik zou het maar doen.
Gewoon uit zijn lijden helpen. Spuitje laten geven door dierenarts of nekschot geven.
quote:Is ie uit zichzelf gegaan of heb je 'm naar de dierenarts gebracht?
quote:Dierenarts. Ik had gisteravond rond 18.45 gebeld maar toen was de arts bezig en kreeg ik de assistente aan de lijn. Kwartiertje erna zou de avondarts komen dus adviseerde ze dan terug te bellen. Een kwartier later lag beest met een vlakke ademhaling te pitten en voelde koud aan dus ik dacht dat hij toen toch echt bijna vertrokken was. Hij heeft verder de rest van de avond vredig en vrij ontspannen liggen slapen dus heb ik hem maar laten liggen. Vanochtend was hij weer wakker en toen zijn we naar de dierenarts gegaan.Op zaterdag 6 mei 2006 20:12 schreef flugeltje het volgende:
[..]
Is ie uit zichzelf gegaan of heb je 'm naar de dierenarts gebracht?
Z'n vriendje is totaal van slag. Omdat ik denk dat hij depressief weggedoken in die grote kooi zal blijven zitten heb ik hem naar een wat kleiner kooitje gezet. Ik denk dat hij daar eerder uit zichzelf eens uit zal komen als ik het deurtje openzet. Ratten kunnen erg slecht ertegen om alleen te zijn, maar een babietje ernaast is ook geen optie. Ik denk dat ik hem stelselmatig flink veel voer ga geven zodat hij een groot deel van de dag al verterend z'n middagdutje gaat doen. Hij is tenslotte ook al 2,5.
Of misschien een volwassen rat lenen om de ouwe gezelschap te houden, dat-ie terug gaat naar de oorspronkelijke baas als 't zover is?
quote:Mwoah, ik zou er erg blij mee zijn maar het lijkt me vooralsnog lastig een 'rattenbibliotheek' te vinden om eentje te lenen. Ik hou hem liever hier want aan deze ben ik erg gehecht, maar mocht ik een groep vinden waar hij bij zou kunnen zou ik dat zeker wel overwegen.Op zaterdag 6 mei 2006 20:32 schreef Barbaaf het volgende:
Uit je laatste post neem ik aan dat je geen nieuwe ratten meer neemt, zou 't voor de laatste niet leuker zijn om z'n laatste maanden toch met gezelschap door te brengen, maw. dat je op zoek gaat naar iemand met een groep waar 't ouwetje bij kan? Ik heb het nu wel over laatste maanden, 2,5 is al aardig op leeftijd, maar als hij in goede gezondheid is zou hij het zomaar nog een jaar kunnen uithouden.
Of misschien een volwassen rat lenen om de ouwe gezelschap te houden, dat-ie terug gaat naar de oorspronkelijke baas als 't zover is?
Ik kan hem wel knuffelen maar ik kan slechts z'n vacht gaan likken en bovenop hem in slaap vallen. In die zin kan ik niet de plaats van een andere rat vervangen. Misschien moest ik eens op rattenforums kijken want ik geloof dat er mensen zijn die een hele kudde opvangratten hebben. Eventueel denk ik erover twee babietjes te nemen en als Amadeus overlijdt die twee gezamelijk weg te doen.
Hij ziet er oud en versleten uit maar is nog erg actief en gedraagt zich nog zoals een jonge rat. Dus in die zin heb ik geen idee hoelang hij het nog gaat trekken. Ratten staan erom bekend depressief te kunnen raken dus misschien is hij over een maandje ook dood.. met bejaarde mensen die na 60 jaar ineens weduwe worden gebeurt dat ook nogal eens.
Over 3/4 jaar ga ik voor minimaal een half jaar naar het buitenland dus het lijkt me beter geen nieuwe voor mezelf te nemen.
overlijdt, daarvoor weten ze te goed hoe belangrijk het is voor een rat niet alleen te zitten. Ik zou dan wel voor een iets oudere rat gaan, 6 - 12 maanden ofzo, ipv. babietjes, denk dat de bejaarde daar meer aan heeft dan het echte jonge grut 