de enige echte kippensoop # deel 3

zal ik jullie een stunt vertellen?
een van de eieren die ik(!) aan het uitbroeden ben gaat uitkomen
getik en gepiep.

(staat vast wel goed in mijn cv bij die sollicitatie naar mod )

niet te vroeg juichen he?

maar ik vind het wel gaaf dat ik hem nu dus echt hoor.
ik zal zo eens een fotootje van de opstelling maken.
over improvisatie gesproken

kijk eens, ik mag met mama lekker bij de grote kippen slapen


zie ik er niet lief uit, zo onder mijn donzen dekbed


t is wel schrikken hoor, want tante sandy heeft een slechte haardag


nee, dan mijn moeder, die heeft een prachtige volle bos


als je heel goed kijkt, zie je dat mijn pruikje ook al aardig aan het groeien is


en nee, ik heb helemaal geen slaap

mijn oogleden zijn alleen wat zwaar maar ik heb echt geen slaap hoor


zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

nee, dr wordt nog steeds getikt (en gepiept)
maar we houden vol

nou zeker te weten:
kijk maar:
Click here to watch MPG_0003-96

zo hehe fok is er weer

kuikje is er al sinds vanmiddag een uur of 2.
t is een keizersnee geworden want het beestje kwam er op eigen kracht niet meer uit, oftewel ik heb zijn vlies moeten breken en de schaal afgepeld met heel veel beleid.
het is een op het oog gezond kuikje en na opdrogen bleek hij heel bont gekleurd.
hij heeft rood, grijs, zwart en geel in zijn dons een soort kleurenwaaier van flexa dus.
foto's heb ik nog niet gemaakt, ik heb hem nogal vaak bij me gehad omdat hij nogal onrustig was en hij bleek alleen rustig te krijgen als hij in mijn decollete lag met een trui over hem heen.
wel lief, maar heel onhandig.
morgen foto's
en wie weet nog zo'n donsje, want het andere ei tikt en piept ook ondertussen

vanmorgen schoorvoetend de huiskamer in, want tja, wie weet lag het donsje wel op apengapen.
maar nee hoor, donsje had alleen vreselijke dorst en liet luidkeels weten dat een slok water wel gewaardeerd zou worden (piep piep pieperdepiep )
het andere aankomende kuiken heeft er vannacht de sokken ingezet en is nu verder dan kuikje van gisteren in een halve dag. dus wie weet hoef ik vandaag niet de verloskundige uit te hangen.
maar het is zoooooo'n snoepie, zo klein, zo schattig
_{en zooooo zielig dat geen kip m wil verzorgen}

zit ik net te typen dat er heftig getikt wordt in het ei.
en moet je nu eens kijken

http://video.tinypic.com/player.php?v=11ayirq

aangezien de kuikens bleven gillen om hun moeder heb ik me gewaagd aan hetvolgende experiment.
ik heb de kuikens in de keuken gezet en heb gekeken wat er gebeurde en hoe men reageerde.
dat werd niks zowel hepie als sjaan en rosa zagen geen noodzaak om zich over de heftig piepende pieperds te onfermen.
toen heb ik sandy maar eens binnengehaald. per slot van rekening is zij hun echte moeder.
sandy vond het doodeng want de kuikens wilden inderdaad haar richting op. ze ging wel achteruit.
maar toen ik het stel in een schoenendoosje had gezet, ging sandy er wel bij in de buurt zitten. de interesse was er wel dus.
toen sandy wat gekalmeerd was, heb ik een van de kuikens bij haar gezet en toen dat goed leek te gaan de andere. dat was volgens sandy weer te eng en het jongste kuiken heeft een paar tikken met de snavel gekregen.
vervolgens heb ik ze heel voorzichtig onder sandy geschoven en mevrouw zit nu al een stevig kwartier op de kuikens.
die piepen nu niet meer, maar er klinkt af en toe een tevreden prrrrr prrrrr (dat doet het gele kuiken ook alstie lekker onder lies zit)
het ziet er tot nu toe heel bemoedigend uit, maar ik durf het stel nog niet alleen te laten.
sandy zit te hijgen van de zenuwen, ze oogt nog steeds zo gespannen als een veer. maar ze blijft wel zitten. wie weet komt het toch nog goed met het probleemgezin.
t zou wel fijn zijn, want niets is natuurlijk beter dan opgroeien met een kippenmoeder ipv een bureaulamp.

aanvulling: sandy zit nu te eten en ze maakt nu dezelfde lokroepjes al hepie en lies als die hun kroost roepen voor het eten

ze bleef ze steeds pikken als ze onder haar uitkwamen.
ik heb er eigenlijk iets heel gemeens op gevonden: ik heb de keukendeur opengezet en daar kwam de hele kippengemeente binnenstuiven, recht op de bakjes eten van sandy af.
en tot mijn grote verrassing ging sandy heel fanatiek in de verdediging: er mocht niemand in de buurt komen.

en zonet waren de kuikens weer even onder sandy vandaan en nu ging ze er een beetje met dr snavel aan voelen en duwen. ze ging zelfs staan zodat ze makkelijker onder haar konden kruipen.
ik begin het gevoel te krijgen dat we dit gaan winnen: de kleine weesjes hebben (misschien) weer een moeder

we hebben het gewonnen denk ik
sandy heeft de hele verder middag op de kuikens gezeten en heeft af en toe heel voorzichtig aan ze zitten plukken
ik heb haar op een gegeven moment even buiten gezet om de pootjes te strekken en even rond te lopen, maar al gauw ging het piep-alarm van de kuikens weer en dat was genoeg om sandy in gestrekte draf terug naar haar geimproviseerde nest te doen rennen.
vanavond heb ik de kuikens in een tot nest omgebouwd kattenmandje gezet en heb afgewacht wat sandy zou doen. heel aarzelend (ze bleef een hele tijd in de deuropening liggen) is ze naar binnen gegaan en nu zit ze tot volle tevredenheid met dr kuikens in een mandje in de hependance.
ik ben benieuwd hoe het morgen zal gaan, maar ik zie het minder somber in dan vanmorgen.