de enige echte kippensoop # deel 3

we hebben van die horlamellen tegen ongewenst binnenkomende objecten. alleen blijkt sinds een paar dagen dat heep en dr gevolg zich niet aangesproken voelen. ze hadden al snel door dat het gewoon een kwestie van hard duwen is en de boel schuift opzij.
en zo hebben we dus nog steeds aanloop in de keuken en wordt doeraks voerbak wederom regelmatig geplunderd.

ach, doerak komt niks tekort hoor
die heeft juist als voordeel dat ze altijd vers voer heeft: het krijgt geen kans om oud te worden.
ik zal morgen de invasie van de verschikkelijke kattenvoersnatchers eens vastleggen.
en ook die kleine van lies weer eens vereeuwigen
dat is toch zo'n klein snoepie vergeleken bij die grote grijze brutaaltjes van hepie.
lies is nu helemaal gek van dr kleine. ze zijn onafscheidelijk.
rosa is nu ook zover dat ze de lol van die kleine pieperds inziet en regelmatig zit ze samen met de kuikens een stuk komkommer weg te werken onder het toeziend oog van hepie.
het gele kuiken heeft nu eindelijk zelf door bij welke moeder hij hoort: tot voor kort liep het met elke zwarte kip mee, maar gelukkig zijn lies en kuikje nu helemaal op elkaar ingespeeld.
sandy zit nu al een tijdje stevig te broeden. van de week moet ik de eitjes maar eens doorlichten om te kijken of we nog meer jong grut kunnen verwachten.
(dat zou wel heel leuk zijn trouwens)

het is weer one big happy family
en toch blijf ik de mannen best missen. voor knuffelhaan wim. die was toch wel ieders favoriet.

ze zitten nu nog allemaal binnen
wat een zooitje takkenweer zeg!
ik durf de kleuters er nog niet uit te laten en het gele peutertje laat ik vandaag maar helemaal binnen.
het is nu overigens wel droog, maar er staat een enorme bak wind.
ik heb nog een beetje beeldmateriaal van gisteren maar dat moet ik nog uploaden.

nou ze zijn los !
kijk maar eens wat er net kwam langswaaien
http://media.putfile.com/aanwaaiende-kippen

kitekat met kip

lief he, zo met rosa samen
rosa heeft de kuikens dan ook al een tijdje in haar hart gesloten.
ze zit regelmatig samen met ze op komkommers in te hakken onder het toeziend oog van heep.

sjaan is nog steeds de agressieve zus. ze duldt de kuikens, maar als iets haar tegen zit haalt ze uit naar de kuiks.

lies en het gele kuiken zijn een stel apart. lies wil niet dat dr kuiken met iedereen meegaat en schermt het dan ook fanatiek af. het is gewoon een sport om dat dingetje vast te leggen.
maar ik heb wat beeld, maar altijd met moeder dicht in de buurt.

het is hier vannacht wel zulk takkenweer geweest dat ik vanochtend niet eens heb hoeven poepruimen. het hele terras is brandschoon gespoeld. had die ellende toch nog een voordeel.
alsof men de ellende aan voelde komen, ging ons gevogelte vroeg en helemaal uit zichzelf op stok.
ik vond mezelf ook best wel een bikkel, want ik had even daarvoor in de stromende regen de hokken schoongemaakt (met op de achtergrond luca in de deuropening roepende: mama kom nou binnen, je wordt helemaal nat !
maar zoals iedere ochtend stonden de kleuters te hunkeren bij hun deurtjes en ook het gele frummeltje doet tegenwoordig fanatiek mee met aandacht trekken. (is ook wel eens leuk voor een filmpje denk ik, van die springende en wuivende kuikens)
onze aanloopkat slikte net het laatste hapje van zijn ontbijt in en maakte weer dat hij wegkwam, want onze kipkleuters kijken niet op of om van een kat en lopen er al helemaal niet voor om, dus als hij niet uitkijkt dendert het grut gewoon over hem heen

de kleuters groeien als kool overigens. ze zien er op het ogenblik nogal erg "punk" uit omdat aan alle kanten de veren door het dons heen komen. het schattige donzige is er ondertussen wel vanaf.
dat is bij ons kleine geeltje nog niet aan de orde. die is nog steeds voornamelijk erg schattig en donzig met van die prachtige grote donkere ogen. een echt snoepie en een ukkie vergeleken bij zijn neefjes en/of nichtjes.
als het een meisje blijkt te zijn, mag ze blijven en krijgt ze een vaste rol in deze soop, als het een haantje blijkt, zullen we er helaas afscheid van moeten nemen. ik weet het nog niet en ik durf er ook niet op te gokken. gelukkig mag ik er voorlopig nog even lekker mee tutten

vandaag dacht ik mijn kippen eens te trakteren om ze wat op te vrolijken na een week van natte pruiken en verregende verenpakken.
wist ik veel dat er wormen en wormen bestaan?
ik had dus bij de viswinkel een doosje superspringers gekocht. (ik had het ook aan de naam moeten zien )
die wormen zien er heel normaal uit, totdat ze aangeraakt worden. dan beginnen ze zo wild te kronkelen en te bewegen dat ze bijna van de grond komen.
de kippen konden mijn geste zeer waarderen maar na de eerst keer toehappen begon de hele kluwen als een gek te kronkelen. en dat vonden de kippen dus eng en niet zo'n beetje ook.
het kleine geeltje nam al gauw de kuierlatten en stond op een afstandje te kijken hoe moeder lies schoorvoetend een wilde worm te lijf ging.
ook heep zag de lol van springende wormen niet in, en gooide ze door de tuin heen. de kleuters konden dat wel weer waarderen en hebben nog een tijdje wormpje met verlos gespeeld.
de rest van de wormen is uiteindelijk gedeeltelijk in magen verdwenen of kon het vege lijf redden en de rust is weergekeerd.

nee dat niet, ik vond het eigenlijk te zielig.
maar ik kan herkansen want ik heb nog een doosje.

kan je kippen kunstjes leren?

het aanleren om een loopplank op te lopen is al een bijna onmogelijke opgave.
de kuikens, en vooral het kleine geeltje, springen iedere keer over de rand om met moeder in de schuur te kunnen schooien. heep en lies komen er zonder problemen uit, maar de kuikens zie je dan vertwijfeld heen en weer lopen in de diepte.
servicegevoelig als ik ben, loop ik dagelijks een 10tal keren richting schuur om diverse kuikens op te diepen en de vertwijfeld kakelende moeders weer gerust te stellen.
van het weekend was ik het bij de 5000.000 een geel kuikentje (ja deze is heel erg hardleers ) opdiepen heel erg zat en heb ik de loopplank van het nachthok in de kuil gezet.
nou vergeet het maar; ik hem het beestje 25 keer over de plank begeleid, maar de 26ste keer stondtie nog net zo dom te kijken en heb ik mijn pogingen maar opgegeven.

het vreemde is dat ze wel geleerd hebben om het geluid van een blikje kattenvoer dat opengeritst wordt van verre te herkennen. in 5 seconden staat er een kwijlende kippenschaar op de mat, klaar om een net gevuld kattenvoerbakje met gezwinde spoed leeg te hengelen.
de kuikens hebben zelfs al door dat als ik in de keuken sta, ze vooral niet in de keuken mogen komen, maar ja, de maag roept.
dat hebben ze als volgt opgelost: er rennen drie grijze stofwolkjes naar binnen, die grijpen een brokje kittekat en rennen met dezelfde vaart weer naar buiten, om daar de vangst smakelijk op te eten.
dus ja, een kip is in staat iets te leren.
_{nu nog leren om buiten te poepen}

zoals misschien aan mijn sig is te lezen, ben ik zelf aan het broeden geslagen.
heel letterlijk moet je dat niet nemen, maar ook eigenlijk weer een beetje wel.
sandy heeft er namelijk de brui aan gegeven. die is gisteravond van de eieren afgestapt en weigert nog op de eieren terug te gaan.
en geen van de dames heeft zich vrijwillig gemeld als surrogaat-moeder
ik wist al dat er in 2 eitjes niks zat, maar de andere 2 eitjes liggen nu onder een lamp en ik hoop er het beste van. ik controleer om de haverklap of het goed gaat, maar we kunnen niet meer dan hopen dat de schade beperkt blijft tot moederloze kuikjes.
sandy
maar ja, doe er maar eens wat aan.

quote:

Op maandag 29 mei 2006 20:11 schreef Bluezz het volgende:
My god, wat een avonturen weer

ja, saai is het hier nooit

vanmiddag wilde ik een paar foto's maken van hepie en de kuikens die languit en ongegeneerd in het zonnetje op de keukenmat laten te soezen.
helaas kon ik de camera niet zo snel vinden, maar die houden jullie tegoed.

ik heb maar weer een poging gewaagd om de eitjes bij sandy onder te brengen.
ze heeft de hele dag kunnen rondscharrelen en heeft niet meer naar dr nest omgekeken (nu lagen de eitjes natuurlijk al veilig bij mij onder de lamp) maar vanavond bij het op stok gaan, leek het of ze toch iets miste.
even een testei gegeven .... en inderdaad, ei werd er toch weer onder geschoven en madam is zo een uur blijven zitten.
nu liggen de twee eitjes-met-inhoud weer onder sandy, maar ik hou haar in de gaten. (en de eitjes ook )

nou de pret was van korte duur
sandy sprong vanochtend weer van de eieren, dus die liggen hier weer onder de lamp.
maar of het wat gaat worden? ik weet het niet, maar ja, niet geprobeerd is zeker mis.