Afgelopen zaterdag maar weer eens op cd-jacht geweest voor wat onderweg-in-de-auto-voer

en kwam in de '3 voor 25 euro'-bak Protection, Mezzanine en 100th Window tegen. Ik kende eigenlijk alleen Unfinished Sympathy en Teardrop, maar las laatst ergens iets positiefs over het album Mezzanine wat mij wel aansprak. Blind meenemen dus maar.
Ik wilde Mezzanine voor 't laatst bewaren, en heb er dus niet voor gekozen ze in chronologische volgorde af te luisteren. Na een snelle scanbeurt van alledrie (fout, ik weet het) er voor gekozen om gisterochtend te beginnen met 100th Window. Mooie, sfeervolle, bij tijden indringende plaat. Voorlopige favoriet: What your soul sings.
Gistermiddag op de terugreis Protection er in gedrukt. Heel anders qua sfeer, meer gevarieerd qua stijl. Voorlopige favorieten: Protection, Better things (wauw) en Sly. Ook Heat miser is erg mooi, raak er alleen bijna van buiten adem omdat ik het gevoel krijg dat ik een luchtbed aan het opblazen ben

Vanochtend dan eindelijk voor het eerst Mezzanine kunnen beleven: indrukwekkend... wat een album! Geweldige, donkere sfeer, en een samenhangend geheel dat echt een album vormt. Voorlopige favorieten: Inertia creeps (had zo op The Prodigy's Fat of the Land kunnen staan) en Man next door. Deze blijft er in voor de terugreis vanmiddag!
En dan te bedenken dat dit soort albums alleen maar groeien bij volgende luisterbeurten

en het in de auto nog niet eens op z'n best klinkt.
Binnenkort toch ook Blue lines maar eens scoren, al was het alleen maar omdat ik Unfinished sympathy nog nergens in de kast heb staan

terwijl het zo'n wereldnummer is.
MA heeft er een fan bij!
Nothing has changed. Everything has changed.