kleine maand geleden gedumpt door mijn vriendin totaal onverwachts en het deed gigantisch veel pijn, lief en leed doorgemaakt met haar, de scheiding van haar ouders, erachter komen dat haar moeder al vreemdging met een ander maar dat niet aan haar vader kunnen vertellen.
Ik heb haar met alles gesteund en nu het weer beter met haar gaat is het dus uitgegaan...
Dit alles kan ik begrijpen, liefde verwaterd en kan doodbloeien daar heb ik mij bij neergelegd.
Mijn ouders hebben altijd al veel ruzie gehad, mijn moeder wilde haar vrijheid en mijn vader accepteerd zijn leeftijd en wilt het gewoon allemaal ietwat rustiger aan doen.
Mijn moeder komt uit een verstikkend christelijk gezin waar alles verzwegen werd onder het mom van het katholicisme. Dat uit ze nu door enorm veel vrijheid op te eissen.
Zondag was alles nog koek en ei, en wenste ik haar welterusten...
Nu is ze verdwenen en we weten niet waar ze zit, mijn ouders hebben ruzie gehad en vanaf het werk van mijn moeder is ze vertrokken naar een plek waar wij niet weten waar ze zit.
Ze heeft 1 mail gestuurd waarin staat dat we niet moeten zoeken naar haar omdat we haar niet zullen vinden, en dat ze ons wellicht nooit meer ziet.
Ik zit er doorheen, woede, angst en verdriet verscheuren mij totaal, en nu juist heb ik mijn ex hard nodig om te praten, een arm om mij heen.
Ik zit er totaal doorheen....
quote:
ha-ha.. uhmm kun je niet tijdelijk steun zoeken bij andere vrienden of even steun vragen aan je vriendin als gewone " vriend " juist omdat zij diegene is die jij nodig hebt?
quote:geprobeerd, maar ze begrijpt het niet, en bij vrienden is het anders weet je wel...kan het niet uitleggen...Op dinsdag 4 april 2006 21:38 schreef boem-dikkie het volgende:
[..]
.. uhmm kun je niet tijdelijk steun zoeken bij andere vrienden of even steun vragen aan je vriendin als gewone " vriend " juist omdat zij diegene is die jij nodig hebt?
quote:bedankt...Op dinsdag 4 april 2006 21:39 schreef splendor het volgende:
Pff wat een verhaal.. sterkte in ieder geval.
quote:hmm.. weet niet of dit hard voor je aankomt of dat ik het verkeerd begrijp.Op dinsdag 4 april 2006 21:38 schreef Pizzakoppo het volgende:
[..]
geprobeerd, maar ze begrijpt het niet, en bij vrienden is het anders weet je wel...kan het niet uitleggen...
Maar zit je moeder niet in een fase dat ze het gewoon allemaal eventjes wil loslaten? Even rust aan haar hoofd en geen gezeur op welke manier dan ook? Misschien staat ze volgende week of misschien alwel morgen opeens wel voor de deur. Of stuurd ze nog wat mailtjes hoe ze het doet.. en hoe het gaat, dat is in iedergeval al een geruststelling toch?
IK weet verder niet hoe jij en je vrienden met elkaar omgaan, dus ik weet niet hoe je je verdriet daarop moet verwerken zonder je vriendin..
quote:Daar klem ik me ook aanvast, hopend dat ze tot enig besef komt...k bespreek het wel met mijn vrienden maar tot op zekere hoogte niet zoals je dat met een partner/ex kan doen...Op dinsdag 4 april 2006 21:41 schreef boem-dikkie het volgende:
[..]
hmm.. weet niet of dit hard voor je aankomt of dat ik het verkeerd begrijp.
Maar zit je moeder niet in een fase dat ze het gewoon allemaal eventjes wil loslaten? Even rust aan haar hoofd en geen gezeur op welke manier dan ook? Misschien staat ze volgende week of misschien alwel morgen opeens wel voor de deur. Of stuurd ze nog wat mailtjes hoe ze het doet.. en hoe het gaat, dat is in iedergeval al een geruststelling toch?
IK weet verder niet hoe jij en je vrienden met elkaar omgaan, dus ik weet niet hoe je je verdriet daarop moet verwerken zonder je vriendin..
quote:Ze mailde zelfs dat wij erbuiten staan, en toch zeggen dat ze ons wellicht nooit meer ziet... hele krom, daarom worstel ik ook enorm met mijn gevoelens... ik ben woest en angstig tegelijkOp dinsdag 4 april 2006 21:42 schreef Minotarumon het volgende:
je moeder zegt dat jullie haar misschien nooit meer zullen zien, dus ook jouw niet en evt broertjes/zussen, maar wat hebben jij dan misdaan? beetje raar
quote:Wát begrijpt ze er niet aan?Op dinsdag 4 april 2006 21:38 schreef Pizzakoppo het volgende:
[..]
geprobeerd, maar ze begrijpt het niet
Jij was er voor haar toen háár ouders problemen hadden en nu hebben jouw ouders ruzie/problemen? Waarom kan ze er niet gewoon zijn als 'vriendin'?
En ik vind het ook érg weird dat je moeder 'opeens' helemaal niks meer met jou, je broers/zussen en je pa te maken wil hebben? Wat is er allemaal daarvoor gebeurd? Het zijn wel haar bloedeigen kinderen die ze opeens achterlaat.
Ga naar je huisarts, deze kan je doorsturen naar maarschappelijk werk of ander soort hulp.
Succes.
quote:Terwijl ik je reactie las , gingen mn ogen steeds opzij en toen ik je ava zag , leek je reactie opeens veel blijer dan het hoort te klinkenOp dinsdag 4 april 2006 21:47 schreef Biancavia het volgende:
Als je moeder zomaar ineens verdwenen is lijkt me nogal een moeilijke situatie.
Ga naar je huisarts, deze kan je doorsturen naar maarschappelijk werk of ander soort hulp.
Succes.
.Je kunt inderdaad een ander vertrouwings persoon opzoeken.
Of gewoon eens met een goede vriend erover praten. Praten helpt altijd, met wie maakt niet uit. Noujaa in zekere zin.
quote:Mijn moeder is een heel moeilijk persoon, met best wel een zware jeugd achter de rug. enorme armoede omdat elke cent naar de kerk moest, als mijn opa loon had kwam hij eerst dronken thuis enorm cliche allemaal...Op dinsdag 4 april 2006 21:46 schreef Bupatih het volgende:
[..]
Wát begrijpt ze er niet aan?
Jij was er voor haar toen háár ouders problemen hadden en nu hebben jouw ouders ruzie/problemen? Waarom kan ze er niet gewoon zijn als 'vriendin'?
En ik vind het ook érg weird dat je moeder 'opeens' helemaal niks meer met jou, je broers/zussen en je pa te maken wil hebben? Wat is er allemaal daarvoor gebeurd? Het zijn wel haar bloedeigen kinderen die ze opeens achterlaat.
Maar mijn ouders hebben al wel langer problemen gehad met betrekking tot vrijheid enzo en ergens voelde ik misschien ook wel dat het een keer fout kon gaan maar niet zoals het nu is gegaan, het is alsof mijn moeder dood is, ik kan op geen manier contact zoeken, mobiel uit, mail beantwoord ze niet. Mijn stukje hoop ligt in morgen, dan ga ik naar haar werk kijken of ze er is, zoniet dan weet ik het allemaal niet meer, alsof ze totaal een vreemde is geworden...
quote:En ik had nog wel mijn standaardOp dinsdag 4 april 2006 21:48 schreef boem-dikkie het volgende:
[..]
Terwijl ik je reactie las , gingen mn ogen steeds opzij en toen ik je ava zag , leek je reactie opeens veel blijer dan het hoort te klinken
vervangen door een 
!quote:wie weet een idee voor later in dit proces, eerst duidelijkheid... ik heb zelfs aan de politie gedacht, aangezien ze nu langer dan 24 uur spoorloos is...Op dinsdag 4 april 2006 21:47 schreef Biancavia het volgende:
Als je moeder zomaar ineens verdwenen is lijkt me nogal een moeilijke situatie.
Ga naar je huisarts, deze kan je doorsturen naar maarschappelijk werk of ander soort hulp.
Succes.
quote:Hmm, pretty heavy.Op dinsdag 4 april 2006 21:50 schreef Pizzakoppo het volgende:
[..]
Mijn moeder is een heel moeilijk persoon, met best wel een zware jeugd achter de rug. enorme armoede omdat elke cent naar de kerk moest, als mijn opa loon had kwam hij eerst dronken thuis enorm cliche allemaal...
Maar mijn ouders hebben al wel langer problemen gehad met betrekking tot vrijheid enzo en ergens voelde ik misschien ook wel dat het een keer fout kon gaan maar niet zoals het nu is gegaan, het is alsof mijn moeder dood is, ik kan op geen manier contact zoeken, mobiel uit, mail beantwoord ze niet. Mijn stukje hoop ligt in morgen, dan ga ik naar haar werk kijken of ze er is, zoniet dan weet ik het allemaal niet meer, alsof ze totaal een vreemde is geworden...
Sterkte!
quote:Bedankt...
quote:Bedankt, alsof je mijn gedachtes leest,Op dinsdag 4 april 2006 21:54 schreef Bob-B het volgende:
Idd sterkte, ze moet wel fucking stevig in der schoenen staan (of gewoon hardstikke dood van binnen) om der kinderen zomaar (voor altijd) achter te laten. Ik wens je het beste...
Kleine toevoeging:
Mijn opa heeft trouwens ook geen contact meer met zijn kinderen en kleinkinderen vanwege het feit dat ie met zichzelf bezig wilt zijn, hij wil een vriend zijn, geen vader of opa, dus dat speelt ook heel erg mee denk ik.
quote:Als ik dat toch eens wist....Op dinsdag 4 april 2006 21:57 schreef BrauN het volgende:
Is ze niet bij Henk?
quote:Met alle respect voor je opa (en evt. moeder) maar wat een natte krant ben je dan. Je naasten zoveel verdriet doen voor je eigen gerief is echt het toppunt van egoisme.Op dinsdag 4 april 2006 21:56 schreef Pizzakoppo het volgende:
[..]
Bedankt, alsof je mijn gedachtes leest,
Kleine toevoeging:
Mijn opa heeft trouwens ook geen contact meer met zijn kinderen en kleinkinderen vanwege het feit dat ie met zichzelf bezig wilt zijn, hij wil een vriend zijn, geen vader of opa, dus dat speelt ook heel erg mee denk ik.
quote:Vandaar dat ik ook een intense woede voel, en mocht ik erachter komen dat dit het geval is, dan sta ik zeer zeker niet voor mijzelf in, en dat meen ik!Op dinsdag 4 april 2006 22:03 schreef Bob-B het volgende:
[..]
Met alle respect voor je opa (en evt. moeder) maar wat een natte krant ben je dan. Je naasten zoveel verdriet doen voor je eigen gerief is echt het toppunt van egoisme.
quote:Nou ja, uit de categorie "als ik haar niet kan hebben kan niemand haar hebben" is ook wat overdreven. Maar dat je haar niet meer hoeft te zien in zo'n geval kan ik me wel voorstellen. Maar ja, de hele situatie is al lastig voor te stellen.Op dinsdag 4 april 2006 22:04 schreef Pizzakoppo het volgende:
[..]
Vandaar dat ik ook een intense woede voel, en mocht ik erachter komen dat dit het geval is, dan sta ik zeer zeker niet voor mijzelf in, en dat meen ik!
quote:zo bedoel ik het ook, dan hoef ik het gewoon allemaal niet meer...Op dinsdag 4 april 2006 22:07 schreef Bob-B het volgende:
[..]
Nou ja, uit de categorie "als ik haar niet kan hebben kan niemand haar hebben" is ook wat overdreven. Maar dat je haar niet meer hoeft te zien in zo'n geval kan ik me wel voorstellen. Maar ja, de hele situatie is al lastig voor te stellen.
Hopelijk klopt je ma snel weer aan of laat in ieder geval weten waar ze is
kan me niet voorstellen dat ze ineens totaal foetsie is....
sterkte man!
[ Bericht 3% gewijzigd door L-IS op 04-04-2006 22:23:48 ]
quote:Helaas maar waar...Op dinsdag 4 april 2006 22:10 schreef L-IS het volgende:
wat een complexe familie heb je zeg
Hopelijk klopt je ma snel weer aan of laat in ieder geval weten waar ze is
kan me niet voorstellen dat ze ineens totaal foetsie is....
Njah er is nier veel wat ik kan zeggen,
Kzou je ex wel laten weten dat ze egoistisch is nu terwijl jij haar nodig hebt....
En je moeder ? Moeilijk......maar zomaar de hort opgaan, christelijk of niet....NO EXCUSE !
Ze laat niet alleen haar man zitten maar ook haar kinderen en das des te erger....sorry dat ik het zeg maar hoe denkt ze jullie iin de ogen aan te kijken als ze terug is dan ?
In ieder geval sterkte, heb je net de mensen het hardst nodig...zijn ze er niet voor je. Ik hoop van harte dat je je erdoorheen slaat.
quote:Bedankt, ik zit zelf ook enorm te gissen over wat ik zal gaan zeggen mocht ik haar weer zien,Op dinsdag 4 april 2006 22:19 schreef h_vreman het volgende:
Fak wat een verhaal,
Njah er is nier veel wat ik kan zeggen,
Kzou je ex wel laten weten dat ze egoistisch is nu terwijl jij haar nodig hebt....
En je moeder ? Moeilijk......maar zomaar de hort opgaan, christelijk of niet....NO EXCUSE !
Ze laat niet alleen haar man zitten maar ook haar kinderen en das des te erger....sorry dat ik het zeg maar hoe denkt ze jullie iin de ogen aan te kijken als ze terug is dan ?
In ieder geval sterkte, heb je net de mensen het hardst nodig...zijn ze er niet voor je. Ik hoop van harte dat je je erdoorheen slaat.
ik hoop ook dat ik dit alles snel achter me kan laten...
quote:Bedankt, alleen het posten van dit kutverhaal hier doet me al goed..Op dinsdag 4 april 2006 22:26 schreef Camplo het volgende:
Hmmz sterkte
quote:Kan me zonder veel moeite voorstellen hoe je je moet voelen... dus dat geloof ik wel. Ga bij een goede vriend slapen it might help.Op dinsdag 4 april 2006 22:26 schreef Pizzakoppo het volgende:
[..]
Bedankt, alleen het posten van dit kutverhaal hier doet me al goed..
En je ma kan er wel even helemaal door heen zitten en denk ze niet helder
Zo komt ze teminste wel over
Maar hoop zeker wel voor jullie dat ze iets laat weten
quote:Niet meer gissen en als je het toch doet; Posten die sjit,Op dinsdag 4 april 2006 22:26 schreef Pizzakoppo het volgende:
[..]
Bedankt, alleen het posten van dit kutverhaal hier doet me al goed..
Tuurlijk maak je je zorgen om je moeder maar ik weet zeker dat zij op dit moment enorm druk maakt om jullie. En je ex.....forget it.
Qua liefdesverdriet is het nu een waas maar over een aantal maanden is alles anders.
Sterkte
Ik zou wat je ex aangaat haar vergeten hoe moeilijk het is. Ze is jou niet waard. Ze heeft zoals ik het zie alleen maar gebruik/misbruik van je gemaakt toen zij het moeilijk had en nu jij het moeilijk hebt geeft ze niet thuis. Ik zou met zulke geen vrienden willen zijn daar je op vrienden kunt bouwen. Dit is dus anders.
Good luck
quote:Ik bedoel het niet rot maar ik denk dat je moeder nu niet echt op een brief van je vader zit te wachten. Ik snap wel wat je wilt doen, maar ik denk dat het dan averechts gaat uitwerken. Hoe naar je je ook voelt, ik zou het gewoon de tijd geven en proberen er een paar daagjes over heen te laten gaan. 48 uur is niet echt veel.Op woensdag 5 april 2006 17:14 schreef Pizzakoppo het volgende:
Update: ik ben naar haar werk gegaan, brief van mijn vader mee, adapter voor de telefoon mee, maar ze was er helaas niet. Het is nu 48 uur geleden dat ik contact met haar heb gehad en voel me alleen maar kutter helaas...
Uit eigen ervaring toen ik ging scheiden en er 'vandoor' ging wou ik minimaal een week mijn toenmalige man niet spreken. De eerste dag heeft hij 100 keer geprobeerd contact op te nemen. Dit werkte juist verkeerd om. Pas na een week was ik in staat om een gesprek aan te gaan.
Nog steeds wens ik je veel succes en sterkte
quote:
quote:Bedankt, het helpt wat je allemaal verteld en het komt heel erg reeel over allemaal, ik zal het zeker in overweging nemen allemaalOp woensdag 5 april 2006 19:39 schreef Mickeys het volgende:
[..]
Ik bedoel het niet rot maar ik denk dat je moeder nu niet echt op een brief van je vader zit te wachten. Ik snap wel wat je wilt doen, maar ik denk dat het dan averechts gaat uitwerken. Hoe naar je je ook voelt, ik zou het gewoon de tijd geven en proberen er een paar daagjes over heen te laten gaan. 48 uur is niet echt veel.
Uit eigen ervaring toen ik ging scheiden en er 'vandoor' ging wou ik minimaal een week mijn toenmalige man niet spreken. De eerste dag heeft hij 100 keer geprobeerd contact op te nemen. Dit werkte juist verkeerd om. Pas na een week was ik in staat om een gesprek aan te gaan.
Nog steeds wens ik je veel succes en sterkte
Wat je moeder betreft, ik kan me heel goed voorstellen dat je boos bent op der, 't is in mijn ogen ook ontzettend egoïstisch en gewoon gemeen tegenover jou.
Maar het is denk ik inderdaad effectiever als je haar voorlopig even met rust laat, misschien dat ze dan over een tijdje (dagen, weken) wel in staat is tot een gesprek met jou of je vader en dat alles op die manier weer een beetje oke wordt.
Wat je betreft je ex-vriendin; wat een ongelofelijk kreng, als ik jou was had ik haar al lang de huid vol gescholden. Ze is je echt niet waard en 't is echt een klote-streek dat ze jou laat vallen, helemaal aangezien jij er wel altijd voor haar geweest bent.
Je moet er gewoon verder niet bij nadenken en haar gewoon helemaal vergeten.
Je verdient beter dan iemand die jou zo behandeld
Verder gewoon..veel sterkte..
quote:Het kutte is dat ik beide gewoon niet kan, ik kan het gewoon niet laten om mijn moeder niet te mailen dat kan ik gewoon niet, alsof ik angstvallig hard blijf vasthouden aan dat ene kleine beetje contact wat we hebben.Op woensdag 5 april 2006 21:35 schreef Cystie het volgende:
pff.... jezus, dat is echt behoorlijk klote.
Wat je moeder betreft, ik kan me heel goed voorstellen dat je boos bent op der, 't is in mijn ogen ook ontzettend egoïstisch en gewoon gemeen tegenover jou.
Maar het is denk ik inderdaad effectiever als je haar voorlopig even met rust laat, misschien dat ze dan over een tijdje (dagen, weken) wel in staat is tot een gesprek met jou of je vader en dat alles op die manier weer een beetje oke wordt.
Wat je betreft je ex-vriendin; wat een ongelofelijk kreng, als ik jou was had ik haar al lang de huid vol gescholden. Ze is je echt niet waard en 't is echt een klote-streek dat ze jou laat vallen, helemaal aangezien jij er wel altijd voor haar geweest bent.
Je moet er gewoon verder niet bij nadenken en haar gewoon helemaal vergeten.
Je verdient beter dan iemand die jou zo behandeld
Verder gewoon..veel sterkte..
en wat mijn ex betreft, ik ben ook enorm boos en teleurgesteld dat het zo loopt, maar ik moet mijn gevoel ergens kwijt, bij niemand anders kan ik dat, en het is gewoon allemaal zo klote dat ik ook in dit geval elk contact aangrijp, het klinkt heel erg pathetic allemaal ook nu ik het nalees, maar ik moet toch ergens mijn gal spuien...
Bedankt voor je reactie
kracht toegewenst. en tijd om dingen weer normaal te hebben.
quote:Ja daar zit ik onderhand wel naar te smachtten, simpele dingen als samen koffie drinken enz.Op woensdag 5 april 2006 21:44 schreef zoalshetis het volgende:
zo! hefitg hoor!
kracht toegewenst. en tijd om dingen weer normaal te hebben.
quote:Het klinkt helemaal niet zielig.. echt niet hoor. Kan heel goed begrijpen dat je je zo voelt.Op woensdag 5 april 2006 21:39 schreef Pizzakoppo het volgende:
[..]
Het kutte is dat ik beide gewoon niet kan, ik kan het gewoon niet laten om mijn moeder niet te mailen dat kan ik gewoon niet, alsof ik angstvallig hard blijf vasthouden aan dat ene kleine beetje contact wat we hebben.
en wat mijn ex betreft, ik ben ook enorm boos en teleurgesteld dat het zo loopt, maar ik moet mijn gevoel ergens kwijt, bij niemand anders kan ik dat, en het is gewoon allemaal zo klote dat ik ook in dit geval elk contact aangrijp, het klinkt heel erg pathetic allemaal ook nu ik het nalees, maar ik moet toch ergens mijn gal spuien...
Bedankt voor je reactie
Ik denk dat ik in jou situatie precies hetzelfde zou doen.
En tsjah.. het beste wat je kan, is inderdaad niet altijd ook mogelijk om ook echt te doen.
Als jij contact wil houden met je ex, moet je dat vooral doen, maar alleen als je denkt dat dit je ook echt helpt. Want het lijkt gewoon meer alsof ze ervoor zorgt dat jij je alleen maar slechter voelt en dat kan je op dit moment nou niet bepaald gebruiken.
Ik kan ook zeer goed begrijpen dat je contact wil zoeken met je moeder, ik zou precies hetzelfde doen, maar je moet je wel realiseren dat je haar daardoor misschien juist alleen maar verder weg duwt, waardoor je haar misschien dan ook echt nooit meer ziet/spreekt.
Je zegt namelijk dat ze veel geeft om haar vrijheid, maar door haar praktisch te stalken, geef je haar die vrijheid niet en zal ze dus alleen maar verder rennen om deze vrijheid wel te krijgen.
quote:Het is helaas zo complex van simpliciteit, mij gevoel spreekt mijn verstand tegen... bedankt voor je reactieOp woensdag 5 april 2006 22:01 schreef Cystie het volgende:
[..]
Het klinkt helemaal niet zielig.. echt niet hoor. Kan heel goed begrijpen dat je je zo voelt.
Ik denk dat ik in jou situatie precies hetzelfde zou doen.
En tsjah.. het beste wat je kan, is inderdaad niet altijd ook mogelijk om ook echt te doen.
Als jij contact wil houden met je ex, moet je dat vooral doen, maar alleen als je denkt dat dit je ook echt helpt. Want het lijkt gewoon meer alsof ze ervoor zorgt dat jij je alleen maar slechter voelt en dat kan je op dit moment nou niet bepaald gebruiken.
Ik kan ook zeer goed begrijpen dat je contact wil zoeken met je moeder, ik zou precies hetzelfde doen, maar je moet je wel realiseren dat je haar daardoor misschien juist alleen maar verder weg duwt, waardoor je haar misschien dan ook echt nooit meer ziet/spreekt.
Je zegt namelijk dat ze veel geeft om haar vrijheid, maar door haar praktisch te stalken, geef je haar die vrijheid niet en zal ze dus alleen maar verder rennen om deze vrijheid wel te krijgen.
quote:Nee zelfde leeftijd, maar mijn moeder voelt zich heel erg jong...Op woensdag 5 april 2006 22:13 schreef zoalshetis het volgende:
laat je moeder maar even op haar gemak bijkomen en nadenken. misschien is dat wel het beste. ik las ook iets over de leeftijd van je vader in je op, is je moeder veel jonger?
quote:hoe het ook wendt of keert als het om huwelijkssituaties gaat. het gaat zoals het gaat, kan je niks aan doen. laat haar maar even goed nadenken over wat ze wil. misschien kon ze dat niet in haar huissituatie.Op woensdag 5 april 2006 22:19 schreef Pizzakoppo het volgende:
[..]
Nee zelfde leeftijd, maar mijn moeder voelt zich heel erg jong...
Ze miste ons en wou het weer proberen met mn pa. Ik denk dat als je haar wat rust geeft (wat kan je anders?) dat ze wel weer terugkomt! En dat ze sowieso wel weer contact met jou opzoekt. Zij is nu ook helemaal in de war waarschijnlijk. Dat het misschien met je vader niet werkt, heeft niks te maken met jou. En ik denk dat ze dat na een tijdje wel inziet... De moeder-kind-relatie is heel sterk!!
Ik hoop iig voor je dat je snel wat van haar hoort! Tot die tijd: sterkte
Als ze vandaag had moeten werken, dan zal ze toch wel naar hun gebeld hebben?
en verder heel veel sterkte
quote:Heel erg bedankt voor je reactie, juist omdat je het ongeveer hetzelfde hebt meegemaakt, ik probeer mijn geest al aardig te verzetten steeds, boekje lezen enzo, ff fokken,Op woensdag 5 april 2006 22:28 schreef MissBliss het volgende:
Hmmm, mijn moeder is ook (ooit) eens ineens er vandoor gegaan met een ander... voor ons totaal onverwacht. En idd, je gaat door een hel! Ze heeft ook geen contact gezocht toen met ons. Maar na een week stond ze ineens weer op de stoep.
Ze miste ons en wou het weer proberen met mn pa. Ik denk dat als je haar wat rust geeft (wat kan je anders?) dat ze wel weer terugkomt! En dat ze sowieso wel weer contact met jou opzoekt. Zij is nu ook helemaal in de war waarschijnlijk. Dat het misschien met je vader niet werkt, heeft niks te maken met jou. En ik denk dat ze dat na een tijdje wel inziet... De moeder-kind-relatie is heel sterk!!
Ik hoop iig voor je dat je snel wat van haar hoort! Tot die tijd: sterkte
Maar ik blijf hopen, bedankt.
quote:ze was ziekgemeld, nummer niet genoteerd waarmee ze gebeld had...Op woensdag 5 april 2006 22:28 schreef mazaru het volgende:
Wisten ze op haar werk ook niet waar ze uit hing?
Als ze vandaag had moeten werken, dan zal ze toch wel naar hun gebeld hebben?
quote:Ja afleiding is heel belangrijk! Hoewel het vrijwel onmogelijk lijkt natuurlijk, maar probeer ook bij vrienden langs te gaan ofzo. Huilen helpt ookOp woensdag 5 april 2006 22:44 schreef Pizzakoppo het volgende:
[..]
Heel erg bedankt voor je reactie, juist omdat je het ongeveer hetzelfde hebt meegemaakt, ik probeer mijn geest al aardig te verzetten steeds, boekje lezen enzo, ff fokken,
Maar ik blijf hopen, bedankt.
En geduld hebben dus, is alles wat je kan doen
quote:helaas ben ik een italiaan dus met dat geduld ligt het nogal gevoelig,Op woensdag 5 april 2006 22:53 schreef MissBliss het volgende:
[..]
Ja afleiding is heel belangrijk! Hoewel het vrijwel onmogelijk lijkt natuurlijk, maar probeer ook bij vrienden langs te gaan ofzo. Huilen helpt ook
En geduld hebben dus, is alles wat je kan doen
Nee maar het klopt, k ben vooral veel bezig met vrienden enzo, vooral veel weg zijn enzo.
quote:Goed zo! Ja, ik ben ook zo ongeduldig als het maar kan hoor, maar je kán verder toch niks doen... Laat je het hier weten als je wat hoort?Op woensdag 5 april 2006 23:01 schreef Pizzakoppo het volgende:
[..]
helaas ben ik een italiaan dus met dat geduld ligt het nogal gevoelig,
Nee maar het klopt, k ben vooral veel bezig met vrienden enzo, vooral veel weg zijn enzo.
Het blijkt dat mijn moeder een "crush" heeft op een italiaanse man hier in het dorp.
Ze heeft al 2 jaar lang geprobeerd contact te zoeken met hem en dat is de afgelopen anderhalf jaar vergemakkelijkt aangezien de man de schoonvader van mijn zusje is geworden.
Mijn vader is gisteravond naar die mensen toegeweest omdat ze iets te vertellen hadden en daar kwam de aap uit de mouw. Mijn moeder heeft een ander email adres gemaakt enz.
Dat gehele gezin wist al een aantal maanden dat dit speelde en ze zijn geregeld hier geweest om mee te eten enzo, het voelt allemaal heel oneerlijk dat dit verzwegen is en dat dit op deze manier is ontdekt, ik ben benieuwd wat mijn moeder hierop te zeggen heeft, maar dit valt haast niet goed te praten.
Ik zit zelf met woede in mij, maar mijn vader juist met tranen in de hoop dat alles nog goed kan komen... het lijkt allemaal wel een soap waar ik in zit, en het wordt alsmaar stiekemer naarmate er meer tijd overheen gaat
update volgt waarschijnlijk weer snel...
misschien vreemde vraag maar heeft de vader van je zwager ook (nog) een vrouw?
kan je misschien daar op wat steun rekenen
Lekker ook dat jullie ongeveer de laatste zijn die het horen ook...
Toch denk ik dat ze wel weer contact opneemt, ze kan het toch niet maken ineens jou helemaal uit haar leven te gooien? Ik zou haar dan idd zeggen hoe je je erover voelt, dat mag ze best weten, maar bedenk wel dat jij haar zoon bent en niet haar man en dat het dus helemaal niks met jou te maken heeft!
quote:Ja ze het is een getrouwd stel, en ze hebben dus beide ook een aardige slag te verwerken, ik moet zeggen dat ik me tegenover dat gezin enorm schuldig voel want mijn moeder was gewoon aan het stoken in een goed functionerend gezin...Op vrijdag 7 april 2006 14:53 schreef L-IS het volgende:
Zo! Je moeder is "lekker" bezig, ik hoop dat ze over een tijdje weer normaal contact kan onderhouden met jou en je vader. Stiekem gedoe, echt sterkte man! Kan me voorstellen dat dit hard aankomt.
misschien vreemde vraag maar heeft de vader van je zwager ook (nog) een vrouw?
kan je misschien daar op wat steun rekenen
quote:Je hebt gelijk, maar in deze kies ik toch voor mijn vader. misschien hard maar zoals mijn moeder ons behandeld heeft en behandeld op dit moment getuigd dat van geen enkel greintje respect oid...Op vrijdag 7 april 2006 15:15 schreef MissBliss het volgende:
Jeetje
Lekker ook dat jullie ongeveer de laatste zijn die het horen ook...
Toch denk ik dat ze wel weer contact opneemt, ze kan het toch niet maken ineens jou helemaal uit haar leven te gooien? Ik zou haar dan idd zeggen hoe je je erover voelt, dat mag ze best weten, maar bedenk wel dat jij haar zoon bent en niet haar man en dat het dus helemaal niks met jou te maken heeft!
quote:Wéét je ex überhaupt wel van jouw recente problemen? Ze wordt meerdere keren betiteld als egoïstisch, maar ik lees nergens dat ze je ook daadwerkelijk heeft laten stikken. Kan best zijn dat als je haar steun vraagt, ze zich van haar positieve kant zal laten zien. Niet als je vriendin, maar als een vriendin.Op dinsdag 4 april 2006 21:30 schreef Pizzakoppo het volgende:
ik zit erdoorheen,
kleine maand geleden gedumpt door mijn vriendin totaal onverwachts en het deed gigantisch veel pijn, lief en leed doorgemaakt met haar, de scheiding van haar ouders, erachter komen dat haar moeder al vreemdging met een ander maar dat niet aan haar vader kunnen vertellen.
Ik heb haar met alles gesteund en nu het weer beter met haar gaat is het dus uitgegaan...
Dit alles kan ik begrijpen, liefde verwaterd en kan doodbloeien daar heb ik mij bij neergelegd.
Inleven kan ze zich zeker, na het lezen van je update zie ik wel parallellen. Ik zou het er zeker op wagen en als ze je dan toch laat stikken, dan haar ook even goed de oren wassen.
Sterkte.
sterkte
Als de andere relatie stukloopt, zie ik ze met hangende pootjes terugkomen.die vriend van me wil ook niet dat zijn moeder terug komt, hij heeft teveel haat. Alle contacten gaan via een advocaat etc..
ongeloofelijk
quote:Voor zover ik het kan beoordelen, is dat een goede keuze.Op vrijdag 7 april 2006 23:39 schreef Pizzakoppo het volgende:
[..]
Je hebt gelijk, maar in deze kies ik toch voor mijn vader. misschien hard maar zoals mijn moeder ons behandeld heeft en behandeld op dit moment getuigd dat van geen enkel greintje respect oid...
Probeer elkaar wat af te leiden, en steun elkaar.
Misschien kun je je moeder een brief schrijven, waarin je zegt wat voelt.
Niet voor haar, maar voor jezelf.
Hoop dat je vader en jij elkaar tot steun kunnen zijn, probeer iig wel met elkaar te blijven praten omdat jullie anders de kans lopen ook nog eens van elkaar verwijderd te worden door toedoen van je moeder. kWeetnie waarom ik dit zeg, maar hoop dat je er wat mee kunt.
quote:Bedankt voor je reactie, ik kan met elke reactie iets, alles helptOp zaterdag 8 april 2006 17:17 schreef Aurora38 het volgende:
Ik wens je erg veel sterkte TS, wat een drama maak je mee zeg.
Hoop dat je vader en jij elkaar tot steun kunnen zijn, probeer iig wel met elkaar te blijven praten omdat jullie anders de kans lopen ook nog eens van elkaar verwijderd te worden door toedoen van je moeder. kWeetnie waarom ik dit zeg, maar hoop dat je er wat mee kunt.
Update:
ik heb zojuist een smsje ontvangen van mijn moeder dat ze maandag komt praten, maar geen tijd helemaal niks, terwijl ik van 8 tot half zes niet thuis ben, dus weer een onnadenkende actie van haar!
quote:Dat is niet handig nee...Op zaterdag 8 april 2006 19:50 schreef Pizzakoppo het volgende:
[..]
Bedankt voor je reactie, ik kan met elke reactie iets, alles helpt
Update:
ik heb zojuist een smsje ontvangen van mijn moeder dat ze maandag komt praten, maar geen tijd helemaal niks, terwijl ik van 8 tot half zes niet thuis ben, dus weer een onnadenkende actie van haar!
Maar goed, het is wel iets natuurlijk. Sms dan terug hoe laat ze komt, dan kunnen jullie een afspraak maken. Ik denk dat het wel fijn is om met haar te praten dan kan je iig wel je gevoelens aan haar vertellen.
ik knijp hem momenteel als een gek, want we kregen een uur geleden een smsje dat mijn moeder vanavond al komt om 7 uur met een vriendin van haar. Ik ga er vanuit dat ze komt zeggen dat het over is en dat ze zichzelf gaat goedpraten maar wat mij betreft is het dan van beide kanten over.
Dan hoef ik, mijn broer, mijn zusje en mijn vader niks meer met haar te maken te hebben.
Ik weet niet meer of ik het al gepost had dus zeg ik het hier alsnog:
we hebben ook een mail ontvangen waarin stond dat alles zwaar overdreven is mbt de andere man, dat het nog lang niet zo lang speelt allemaal.
Al met al gaat het weer een heerlijk avondje worden.
Nou ja, wat ik eigenlijk wil zeggen is: gooi niet alle deuren dicht als je nog contact wil houden met je moeder.
Belachelijk dat ze een vriendin meeneemt.
Alsof ze bang is.
Heel veel sterkte!
quote:Ja ik heb voor mezelf al besloten dat ik geen contact met mijn moeder wil onderhouden als ze niet bereid is te vechten voor ons als gezin en voor mijn vader.Op zondag 9 april 2006 18:19 schreef CartWOman het volgende:
Probeer rustig te blijven. Ik snap dat het heel snel gaat opeens, maar probeer voor jezelf te bedenken wat je wil vragen en zeggen. Als je moeder verliefd is geworden op een ander is dat zwaar kut, maar die dingen gebeuren... ik weet niet precies hoe het tussen je ouders zat; als alles koek en ei leek is het een klotestreek en heb je alle recht om heel kwaad te zijn.
Nou ja, wat ik eigenlijk wil zeggen is: gooi niet alle deuren dicht als je nog contact wil houden met je moeder.
Belachelijk dat ze een vriendin meeneemt.
Alsof ze bang is.
Heel veel sterkte!
En wat betreft die goede vriendin vind ik ook enorm overtrokken, alsof we haar fysiek gaan mishandelen
[ Bericht 1% gewijzigd door Pizzakoppo op 09-04-2006 19:10:47 ]
quote:Denk je niet dat er een moment komt dat je wél weer contact zou willen? En zou je willen dat je moeder voor je vader kiest als er geen liefde meer is? Ze wijst dan je vader af, maar niet haar kinderen, ze houdt van jullie. Ze kan ook best middenin een midlife-crisis zitten, ook omdat ze zich nog zo 'jong' gedraagt.Op zondag 9 april 2006 18:27 schreef Pizzakoppo het volgende:
[..]
Ja ik heb voor mezelf al besloten dat ik geen contact met mijn moeder wil onderhouden als ze niet bereid is te vechten voor ons als gezin en voor mijn vader.
En wat betrefd die goede vriendin vind ik ook enorm overtrokken, alsof we haar fysiek gaan mishandelen
Maar het blijft ruk, en het is nu nog te vers, dus ik begrijp je woede.
Afwachten wat ze gaat zeggen... nogmaals sterkte joh!
Mijn moeder kwam rond zeven hier aan, aardig blij maar ze wilde mijn vader niet eens een knuffel geven oid. Dat zette de toon voor mij wat mijn moeder weer terug kaatste naar mij terug.
Het gevolg was een twee uur durende ruzie tussen mij en mijn zusje tegen mijn moeder, waarin mijn vader maar de rust probeerde te bewaren. De emoties liepen hoog op, ik heb van alles gezegt waar ik nu al mijn woorden weer terug inslik maar dat is gebeurt.
Mijn moeder zei meteen dat alle deuren gesloten zijn, dus dat wekte de woede bij mij enorm op, vandaar.
Conclusie van alles wat besproken is vanavond is dat mijn moeder zowieso een eigen plek wilt hebben, voor ongeveer een jaartje of wat, het contact zal er blijven van beide kanten en ze zullen beide vechten voor de relatie. Therapy, hormoonlevel testing enz.
Nu hopen dat alles over een jaartje beter wordt want daar zit ik nu wel heel hard op te wachtten.
Ik denk dat dit de voorlopige update is geweest.
Iedereen enorm bedankt voor de reacties hier gegeven het heeft me echt aan het denken gezet en het heeft me ook enorm geholpen de dingen in een ander perspectief te zien.
Bij deze Bedankt. Wellicht volgt hier een update,
Pizzakoppó
Maar bedenk wel, dat ook al lukt dát niet, dat het nog je moeder is. En dat je nu boos op haar bent, betekent niet dat dat altijd zo zal blijven en dat je heus nog contact met haar zal willen hebben ook al lukt het niet met je vader. Nou ja, ik hoop dat het snel wat rustiger wordt in je leven en dat jullie een normaal contact kunnen gaan onderhouden, nu is het allemaal nog erg vers en stressig natuurlijk.
Succes
quote:Wat die andere man betreft, volgens mijn moeder dekt de man zichzelf in tegenover zijn vrouw.Op zondag 9 april 2006 23:07 schreef MissBliss het volgende:
Nou ja, dat is toch best positief? Ik neem aan dat het gedoe met die andere vent nu dus over is. En ze wil dus vechten voor de relatie met je vader...
Maar bedenk wel, dat ook al lukt dát niet, dat het nog je moeder is. En dat je nu boos op haar bent, betekent niet dat dat altijd zo zal blijven en dat je heus nog contact met haar zal willen hebben ook al lukt het niet met je vader. Nou ja, ik hoop dat het snel wat rustiger wordt in je leven en dat jullie een normaal contact kunnen gaan onderhouden, nu is het allemaal nog erg vers en stressig natuurlijk.
Succes
Volgens mijn moeder speelt dit pas een paar maanden en is er mssn nog wel een andere vrouw geweest in zijn leven. Speculeren meer niet natuurlijk...
jij ook enorm bedankt voor je reacties
quote:Dat je moeder je vader geen knuffel geeft oid kan ik heel goed begrijpen. Probeer te begrijpen dat de liefde van haar jegens je vader over is. Hypocrieter zou het zijn geweest als ze wel een knuffel had gegeven maar dat ze dit niet meende.Op zondag 9 april 2006 23:01 schreef Pizzakoppo het volgende:
Korte samenvatting van de afgelopen avond:
Mijn moeder kwam rond zeven hier aan, aardig blij maar ze wilde mijn vader niet eens een knuffel geven oid. Dat zette de toon voor mij wat mijn moeder weer terug kaatste naar mij terug.
Het gevolg was een twee uur durende ruzie tussen mij en mijn zusje tegen mijn moeder, waarin mijn vader maar de rust probeerde te bewaren. De emoties liepen hoog op, ik heb van alles gezegt waar ik nu al mijn woorden weer terug inslik maar dat is gebeurt.
Mijn moeder zei meteen dat alle deuren gesloten zijn, dus dat wekte de woede bij mij enorm op, vandaar.
Conclusie van alles wat besproken is vanavond is dat mijn moeder zowieso een eigen plek wilt hebben, voor ongeveer een jaartje of wat, het contact zal er blijven van beide kanten en ze zullen beide vechten voor de relatie. Therapy, hormoonlevel testing enz.
Nu hopen dat alles over een jaartje beter wordt want daar zit ik nu wel heel hard op te wachtten.
Ik denk dat dit de voorlopige update is geweest.
Iedereen enorm bedankt voor de reacties hier gegeven het heeft me echt aan het denken gezet en het heeft me ook enorm geholpen de dingen in een ander perspectief te zien.
Bij deze Bedankt. Wellicht volgt hier een update,
Pizzakoppó
Wel goed van haar is dat ze is komen praten. Ik denk dat ze haar verantwoordlijkheden jegens jou en de anderen inziet. Ik kan het heel goed begrijpen dat jij het mogelijk anders zit, maar ook jij hebt tijd nodig om de dingen in een beter daglicht te kunnen brengen en het dan ook te kunnen relativeren.
Ik wens je heel veel succes en sterkte
quote:Het ligt allemaal heel gevoelig maar je hebt gelijk, ze heeft er tenminste goed aan gedaan te komen praten, jij ook enorm bedankt voor je reactie!Op maandag 10 april 2006 10:30 schreef Mickeys het volgende:
[..]
Dat je moeder je vader geen knuffel geeft oid kan ik heel goed begrijpen. Probeer te begrijpen dat de liefde van haar jegens je vader over is. Hypocrieter zou het zijn geweest als ze wel een knuffel had gegeven maar dat ze dit niet meende.
Wel goed van haar is dat ze is komen praten. Ik denk dat ze haar verantwoordlijkheden jegens jou en de anderen inziet. Ik kan het heel goed begrijpen dat jij het mogelijk anders zit, maar ook jij hebt tijd nodig om de dingen in een beter daglicht te kunnen brengen en het dan ook te kunnen relativeren.
Ik wens je heel veel succes en sterkte
Ok, mijn moeder is dus weer terecht en alles, en zondag hadden we alles aardig uitgepraat en had mijn moeder ons gezegt dat er nog hoop was enz.
Mijn moeder is vandaag weer bij ons geweest, en heeft ons verteld dat ze stopt met alles.
Ze gaat voor de vrijheid, ze wilt een gothic worden, piercings nemen, een tattoo op haar gezicht knokkels en armen. Ze gaat alles totaal weggooien voor een gevoel wat ze heeft.
We zijn hier allemaal aardig ontdaan van de gehele situatie, want mijn moeder heeft alles zo enorm dubbel gehouden, ze zegt dat ze in dit huishouden in ons gezin altijd werd beklemd, ze heeft constant een strop om haar nek gevoeld. Bijvoorbeeld dat wij kinderen te weinig deden in het huishouden, maar als ik aanbood te helpen wilde ze dat niet omdat ze tijd voor zichzelf nodig had...
Al met al gaan mijn ouders nu definitief scheidden en is mijn vader er ook aardig klaar mee, hij gaat waarschijnlijk nog een klap krijgen maar dat overleven we wel.
Wat voor mij het schokkendste van alles is geweest is dat mijn moeder mij heeft verweten dat ik mijn ex net zo heb behandeld als mijn vader bij mijn moeder deed.
Mijn moeder heeft zelfs toegegeven dat ze er dusdanig veel op in heeft gespeeld bij mijn ex dat het zelfs daarom kapot is gegaan, terwijl mijn moeder mij de laatste 2 jaar niet eens kent.
Een heel dubbel gevoel maakt zich meester over mij en ik neig op dit moment eerder naar triestigheid in de zin van waar ze mee bezig is dan het echt jammer te vinden. Ik durf zelfs te zeggen dat ik Vanaf nu geen moeder meer heb!
Bedankt allemaal!
quote:Jij hebt aardig wat te verwerken de laatste tijd pizzakoppo.Op zondag 16 april 2006 21:16 schreef Pizzakoppo het volgende:
Grote Update:
En wat ik uit alles op maak, is dat je moeder net zo in de war is als jullie.
Waarschijnlijk nog wel het meest van allemaal.
Ik probeer niet om jouw woede weg te praten, die is heel begrijpelijk, iedereen in jou plaats zou woest zijn.
Een ouder hoort niet zo te doen, die hoort zijn of haar plaats in het leven gevonden te hebben, en een veilige haven te bieden aan haar kinderen.
Helaas gaat dat niet altijd op.
Ouders zijn in hun hart ook soms nog bange kinderen, alleen is het meestal niet te zien.
Ik hoop dat in de loop van de jaren, je moeder toch haar plekje weet te vinden.
Maar het meest hoop ik dat jij je hier door niet uit het veld laat slaan.
En dat jij en je vader hier goed door heen komen.
Laat je niet gek maken door je moeder over de dingen die ze zegt over jou en je ex.
Er komt op dit moment weinig zinnigs uit je moeder, en dit slaat ook helemaal nergens op.
Is er niet een mogelijkheid dat je samen met je vader een leuk uitje gaat maken?
Een weekje samen naar Italie zou best wel eens goed kunnen doen.
Sterkte
quote:Dit zou mij voor mij de druppel zijn.... een ouder hebben die opmerkt bewust te hebben gewerkt aan het kapot gaan van de relatie van haar eigen kind....Op zondag 16 april 2006 21:16 schreef Pizzakoppo het volgende:
Grote Update:
Wat voor mij het schokkendste van alles is geweest is dat mijn moeder mij heeft verweten dat ik mijn ex net zo heb behandeld als mijn vader bij mijn moeder deed.
Mijn moeder heeft zelfs toegegeven dat ze er dusdanig veel op in heeft gespeeld bij mijn ex dat het zelfs daarom kapot is gegaan, ....
ONVOORSTELBAAR maar blijkbaar waar....
quote:Ach, zo ken ik er nog 1. Ik ben er zelfs voor de straat op gegooid geworden omdat mijn moeder mijn relatie niet accepteerde...Sta je dan met al je spullen zonder woning...Egoisme ten top..Op maandag 17 april 2006 04:03 schreef Gompy58 het volgende:
[..]
Dit zou mij voor mij de druppel zijn.... een ouder hebben die opmerkt bewust te hebben gewerkt aan het kapot gaan van de relatie van haar eigen kind....
ONVOORSTELBAAR maar blijkbaar waar....
Maar goed..Om even op het verhaal in te haken, echt een ongelofelijk verhaal, het lijkt wel een slechte soap zo onrealistisch. Toen ik het verhaal las over het gothic worden ging ik al gelijk richting borderliner denken, maar dat is niet echt fair misschien aangezien ik de persoon totaal niet ken. Enorm veel succes i.i.g. met je situatie....
Je gezinsleven is nu toch wel aardig geruineerd door je moeder. Misschien klinkt het als cliché, maar koester de relaties die nog wel intact zijn. Met je pa, je zus, je broer. Probeer zodoende niet te verzuipen in de eerste precaire situatie, en op het moment dat je weer aan de oppervlakte komt drijven kun je gaan analyseren wat er allemaal fout is gegaan (ook al is het niet aan te raden dit te doen, ieder mens zou zich nu suf gaan piekeren)... Als je merkt dat je door de hele kutsituatie weer kopje onder dreigt te gaan, probeer het dan weer los te laten en terug te vallen op de familieleden die je nog wel hebt. Net zo lang tot je weer boven komt drijven. Na een tijdje zul je dan misschien merken dat je langer kunt blijven drijven zonder kopje onder te gaan.
En ik heb natuurlijk makkelijk lullen, hier in huis is het één grote harmonieuze zooi, maar: het blijft je moeder. Wacht even met alles wat ze gedaan heeft te veroordelen, tot je een echt zicht hebt op wat haar drijfveren zijn geweest. Kan makkelijk jaren duren, maar ja... Het blijft je moeder. Waarmee ik niet wil zeggen dat je geen stelling kunt nemen, maar veroordelen is zo makkelijk. Dat kun je pas doen als je van de hoed en de rand weet.
Laat je ex lekker rusten. Fix je op de mensen waar je een bloedband mee hebt. Wanneer je eraan toe bent aan het hoofdstuk "ex" te beginnen, evt. met in eerdere hoofdstukken opgedane kennis, doe dat dan, maar laat het je eigen gemoedsrust niet nog verder verpesten. Immers, waarschijnlijk is je ex een passant, en je moeder blijft tot je dood bent je moeder, zelfs al is zij er zelf niet meer.
Maar nogmaals, wat heb ik makkelijk lullen. Ik wens je in ieder geval sterkte terwijl je dit horrorscenario een plek probeert te geven.
Wat een ontzettend vervelende situatie zeg, je hebt wel alles tegelijk. Ik kan me voorstellen dat je er door heen zit. Heb je inmiddels al weer wat van je moeder gehoord en hoe reageert je vader erop? Heb je nog broers of zussen waarmee je hierover kan praten. Of vrienden? en hoe is nu de situatie met je ex vriendin? Spreek je haar nog wel?
Sterkte iig!
ps volgens mij sta je ook in mijn fotoboek
Ik denk dat je moeder een beetje de weg kwijt is hoor... Ik bedoel, niks mis met gothic, maar om op die leeftijd nu ineens gothic te willen worden.. (
)Vaag, maar enorm klote voor jullie zeg. Misschien moet je het er nu idd gewoon maar even bij laten. Je kan niks doen, laat je moeder maar dr wilde haren kwijtraken en wie weet realiseert ze ineens wat ze doet. Wat ze jullie aandoet... En wat jullie daar dan mee doen, tja, dat is je eigen keuze. Het is en blijft je moeder he? Maar ik kan me voorstellen dat je nu wel effe klaar bent met haar.
quote:Welke leeftijd? ik ben het even kwijt. In mijn ogen ben je nooit te oud om ergens aan te beginnen. Als je je daar nu beter bij voelt moet je het doen. Het is vaak het idee waar de anderen aan moeten wennen. Misschien is moeders al vanaf het begin van haar huwelijk gothic geweest maar heeft ze dat omwille van de kids en haar huwelijk juist naar de achtergrond weten te drukken. Vaak krijg je hierdoor inderdaad de uitbarsting zoals het nu gegaan is. Misschien voelt ze zich niet begrepen.Op woensdag 19 april 2006 13:18 schreef MissBliss het volgende:
Gothic??
Ik denk dat je moeder een beetje de weg kwijt is hoor... Ik bedoel, niks mis met gothic, maar om op die leeftijd nu ineens gothic te willen worden.. (
Mijn eigen ervaring uit mijn huwelijk was dat ik nooit sieraden mocht hebben. Hij vond dat niks. Ik heb het mijn hele leven al gewild en vanuit huis bij mams mocht ik ook al niet. Dat resulteerde in het feit dat ik op mijn 33e ben gaan scheiden en heb toen bij een juwelier een heleboel sieraden gekocht. Het heeft me goed gedaan en het heeft een tijd geduurd voor mijn moeder dat ze kon wennen aan het feit dat ik wel van sieraden hou. het was gewoon het idee waar ze niet mee uit de voeten kon. (nee, geen Gothic sieraden)
Ik kan je daar echt geen tips over geven hoe je daar mee om moet gaan behalve dat je erg je best moet doen niet mee gesleurd te worden in die ellende. Blijf en geloof alleen jezelf. Blijf geloven in je eigen leven.
Waarschijnlijk is dit toch wel voor mijn doen een rustige week geweest, Ik heb sinds 2 maand weer redelijk geslapen, en heb mijn ex al aardig kunnen verwerken. Tot zover het positieve.
Ok het plan was afgelopen zondag dat mijn moeder dinsdags weer bij ons ging wonen tot en met donderdag,
want dan zou ze weer een huisje krijgen van de woningbouw vereniging, op het moment van schrijven is het nu woensdag, dus morgen krijgt ze een huis.
Gisteren (Dinsdag) was mijn vader jarig en zou mijn moeder komen. Ze kwam samen met mijn tante waar mijn moeder van vrijdag tot zondag in huis heeft gewoond. ( Waar mijn moeder de rest van de tijd verbleef is nog onbekend). Mijn tante is de ex vrouw van Aad Veldhoen de beroemde schilder dus dat sfeertje is al aardig duidelijk. We hebben dinsdag heel veel gepraat en zijn tot een schokkend inzicht gekomen, althans mijn gezin wel mijn moeder niet namelijk, Mijn moeder is verslaafd aan speed!
Ze heeft nu een periode achter de rug van 2 jaar intensief speedgebruik, waar ze naar eigen zeggen al 3 maand mee is gestopt, maar ze is nog steeds hyperactief en graatmager. Het verhaal heeft in onze ogen een gigantische omwenteling gemaakt, ze is in onze ogen een junk geworden, een slachtoffer van zichzelf, en het ergste van alles vind ik nog is dat ik haar moet behandelen als een normaal iemand want ze heeft geen probleem vind ze zelf.
Ze heeft zelfs toegegeven geld van mijn zusje te willen pakken, ze had het al in de zak gestopt, maar dat vond ze te ver gaan en ze heeft het teruggelegd!
Ik heb mijn moeder gevraagd naar de hoeveelheid en de periode maar ze doet daar erg geheimzinnig over, ze zegt dat alles wat ze verteld tegen haar gebruikt kan worden. Het enige wat zeker is is dat ze gedurende 2 jaar veel heeft gebruikt!
Mijn moeder is vroeger toen ze klein was altijd een mooi dun meisje geweest, blond krullend haar je weet het wel, een mooi meisje. Mijn vader is verliefd op haar geworden en ze hebben samen kinderen gekregen.
Vanaf dat punt is mijn moeder aangekomen, niet eens gigantisch dik maar gewoon een stevige vrouw.
Haar wens is altijd geweest dat ze weer dun was, en de speed is waarschijnlijk haar manier geweest.
Ze heeft waarschijnlijk in combinatie met anorexia een enorm ziekelijk beeld van zichzelf gekregen dat ze nooit te dun is. Op het moment is mijn moeder dunner dan mijn zusje van 16 en leende ze haar broeken.
Nog een punt wat mee kan hebben gespeeld in deze ontwikkeling, is het feit dat mijn moeder nooit oud wilde worden. Ze heeft altijd moeite gehad met zichzelf te nemen zoals ze is en vooral nu ze tegen de 50 aanloopt.
De 50 is een symbolische leeftijd, en ook dit heeft een rol gespeeld.
Toen mijn ouders in Rotterdam woonde, is er op het centraal station een man naar mijn moeder toegekomen, en die vertelde haar dat ze in een relatie zit met een donkere man, ze later 3 kinderen krijgt en ze op haar vijftigste dood gaat. Nou is dit op zich niet al te schokkend voorspellingen worden dagelijks gedaan, maar mijn moeder is enorm bijgelovig, vandaar dat gothic verhaal ook. We denken zelfs dat mijn moeder niet ouder wilt worden dan 50 gezien de enorme verandering in haar leven….wederom enorm moeilijk dit.
Ik heb natuurlijk enorm veel onderzoek gedaan naar de gevolgen van speed, en dat zijn bijv. Vermagering, vervlakking van de gevoelens, eetlust onderdrukking enz. In feite maakt dit het al duidelijk de speed heeft de controle over genomen!
Mijn moeder kon het natuurlijk niet uithouden in dit huis, ze praat over enorme spanning wat er hangt dus ze is een klein uur geleden ( 19-04-2006 17:30) vertrokken samen met mijn oom en tante om daar weer heen te gaan, die zie ik dus niet snel meer terug. Ik kon natuurlijk mijn mond niet houden en heb mijn oom en tante ook verweten dat ze mijn moeder kapot maken, maar daar heb ik geen spijt van, de waarheid moet gezegd worden en ik houd ze er mede aansprakelijk voor. De verering van drugs in dat sfeertje is ongelofelijk, er is een tijd geweest dat ik het zelf ook normaal vond dat er op dat soort feestjes drugs werd gebruikt. Gelukkig ben ik enorm verandert en rook ik alleen mijn longen helemaal kapot op dit moment, maar dat is van later zorg.
Er komt vast en zeker een update, Alvast bedankt voor alle reacties die hier geplaatst zijn, vanwege een Ban kon ik niet terug reageren, nogmaals bedankt!
Ik zou haar duidelijk proberen te maken dat ze hulp nodig heeft. Ineens gothic worden is niet de oplossing volgens mij. Probeer haar te steunen, hoe moeilijk dat ook is. Maar ik heb het idee dat haar gedrag een psychische oorzaak heeft.
quote:Ja ik heb er zelf al op aangestuurd bijv, bloedtesten af te nemen en een hormoon test te ondergaan.Op zondag 23 april 2006 19:19 schreef MissBliss het volgende:
Je moeder heeft hulp nodig... Dringend als ik het zo lees. Een einde aan je relatie willen maken en verliefd zijn op een ander.. ok, maar ze heeft nogal een verstoord zelfbeeld zo te zien.
Ik zou haar duidelijk proberen te maken dat ze hulp nodig heeft. Ineens gothic worden is niet de oplossing volgens mij. Probeer haar te steunen, hoe moeilijk dat ook is. Maar ik heb het idee dat haar gedrag een psychische oorzaak heeft.
Hadden wij haar zover gekregen naar de huisarts te gaan zegt de huisarts dat het niet nodig is, hij kon met het blote oog wel zien dat er niets aan de hand is...
quote:Op zondag 23 april 2006 19:30 schreef Pizzakoppo het volgende:
[..]
Ja ik heb er zelf al op aangestuurd bijv, bloedtesten af te nemen en een hormoon test te ondergaan.
Hadden wij haar zover gekregen naar de huisarts te gaan zegt de huisarts dat het niet nodig is, hij kon met het blote oog wel zien dat er niets aan de hand is...
!Naar een andere huisarts dan.. Hoewel ze misschien niet verteld heeft dan wat er allemaal is.. Lijkt me toch voor elke huisarts wel reden tot doorverwijzing.
Sterkte joh.. Echt.. Ik weet niet wat je akn helpen.. ja afleiding.. Afleiding is iets wta mij altijd egr helpt... Maar soms heb je zelfs daar geen zin...
Maja.. Succes man..
quote:Daarom zei ik reeds eerder: wacht nog even met veroordelen voor je van de hoed en de rand weet. Het blijft immers je moeder. Ik neem aan dat dit de zaak voor jou zwaar verandert. Het lijkt me ook weinig zin te hebben je oom en tante allerlei dingen te gaan verwijten. Wanneer je immers de dialoog tussen jou en je ma wil behouden (hoe summier ook), kun je haar bondgenoten beter niet tegen je in het harnas jagen. Stelling nemen tegen hen kan altijd nog.Op zondag 23 april 2006 19:11 schreef Pizzakoppo het volgende:
Mijn moeder is verslaafd aan speed!
Uit eerdere post, maar nog steeds relevant: Misschien klinkt het als cliché, maar koester de relaties die nog wel intact zijn. Met je pa, je zus, je broer. Probeer zodoende niet te verzuipen in de eerste precaire situatie, en op het moment dat je weer aan de oppervlakte komt drijven kun je gaan analyseren wat er allemaal fout is gegaan (ook al is het niet aan te raden dit te doen, ieder mens zou zich nu suf gaan piekeren)... Als je merkt dat je door de hele kutsituatie weer kopje onder dreigt te gaan, probeer het dan weer los te laten en terug te vallen op de familieleden die je nog wel hebt. Net zo lang tot je weer boven komt drijven. Na een tijdje zul je dan misschien merken dat je langer kunt blijven drijven zonder kopje onder te gaan.
Sterkte...
quote:Dat lijkt me nou juist niet zo'n hele goede locatieOp zondag 16 april 2006 21:59 schreef mazaru het volgende:
[..]
Is er niet een mogelijkheid dat je samen met je vader een leuk uitje gaat maken?
Een weekje samen naar Italie zou best wel eens goed kunnen doen.
quote:Waarom niet?Op maandag 24 april 2006 00:36 schreef Fatality het volgende:
[..]
Dat lijkt me nou juist niet zo'n hele goede locatie
quote:Ja ik ga er ook achteraan dat dat gebeurt, maar daar moet mijn moeder toch echt voor mee werken.... bedankt voor je reactie!Op zondag 23 april 2006 22:57 schreef MissBliss het volgende:
[..]
Naar een andere huisarts dan.. Hoewel ze misschien niet verteld heeft dan wat er allemaal is.. Lijkt me toch voor elke huisarts wel reden tot doorverwijzing.
quote:K ben heel fanatiek aan het sporten gegaan dus qua afleiding zit het wel goed, bedankt voor je reactie!Op zondag 23 april 2006 23:03 schreef Mars_DenBosch het volgende:
Sooow...
Sterkte joh.. Echt.. Ik weet niet wat je akn helpen.. ja afleiding.. Afleiding is iets wta mij altijd egr helpt... Maar soms heb je zelfs daar geen zin...
Maja.. Succes man..
quote:Ik heb eerlijk gezegt niet echt de behoefte meer om contact te hebben met mijn moeder, maar wellicht zou ik het wel zo kunnen spelen dat ik wel met haar contact kan blijven zoeken mits het nodig is.Op zondag 23 april 2006 23:51 schreef Omnifacer het volgende:
[..]
Daarom zei ik reeds eerder: wacht nog even met veroordelen voor je van de hoed en de rand weet. Het blijft immers je moeder. Ik neem aan dat dit de zaak voor jou zwaar verandert. Het lijkt me ook weinig zin te hebben je oom en tante allerlei dingen te gaan verwijten. Wanneer je immers de dialoog tussen jou en je ma wil behouden (hoe summier ook), kun je haar bondgenoten beter niet tegen je in het harnas jagen. Stelling nemen tegen hen kan altijd nog.
Uit eerdere post, maar nog steeds relevant: Misschien klinkt het als cliché, maar koester de relaties die nog wel intact zijn. Met je pa, je zus, je broer. Probeer zodoende niet te verzuipen in de eerste precaire situatie, en op het moment dat je weer aan de oppervlakte komt drijven kun je gaan analyseren wat er allemaal fout is gegaan (ook al is het niet aan te raden dit te doen, ieder mens zou zich nu suf gaan piekeren)... Als je merkt dat je door de hele kutsituatie weer kopje onder dreigt te gaan, probeer het dan weer los te laten en terug te vallen op de familieleden die je nog wel hebt. Net zo lang tot je weer boven komt drijven. Na een tijdje zul je dan misschien merken dat je langer kunt blijven drijven zonder kopje onder te gaan.
Sterkte...
qua familiebanden heb je daar gelijk in, we vormen min of meer 1 front, gezamelijk overwinnen we het ook wel, maar je merkt heel duidelijk wie de echte vrienden zijn en wie niet.
En het gaat hier in huis al een stuk beter, we beginnen er aan te wennen!
Bedankt voor je reacties!
Gewoon negeren! Stuur maar een mailtje terug met "dan val je toch lekker in de stront, stinkwijf!" en voor je het weet komt ze terug met de staart tussen d'r benen.
Succes gegarandeerd!
quote:Ze komt niet meer terug, ze heeft al een huis dus dat zie ik niet snel gebeuren...Op dinsdag 25 april 2006 12:52 schreef VanBinsbergenLUL het volgende:
Het lijkt me een verkapte schreeuw naar aandacht van je moeder.
Gewoon negeren! Stuur maar een mailtje terug met "dan val je toch lekker in de stront, stinkwijf!" en voor je het weet komt ze terug met de staart tussen d'r benen.
Succes gegarandeerd!
quote:Ik las net dit topic door en vooral de opbouw van de gebeurtenissen doet enorm veel lijken op een goedkope soap, helaas is dit de werkelijkheid!Op dinsdag 25 april 2006 17:06 schreef partyyboyy het volgende:
jezus wat een verhaal zeg...........
quote:Wat een kutkick zeg!!!!!Op zondag 9 juli 2006 14:26 schreef Bob-B het volgende:
sitrap
quote:ik ben trouwens wel benieuwd naar een update.
quote:Volgens mij kan ik me herinneren dat TS een ban heeftOp zondag 9 juli 2006 14:48 schreef zoalshetis het volgende:
[..]
ik ben trouwens wel benieuwd naar een update.
quote:Hij heeft gister avond een update beloofd in ander topic, dus ik denk, laat ik hem eens omhoogschoppen in MyAT van TS. Hint hintOp zondag 9 juli 2006 14:53 schreef SeaOfLove het volgende:
[..]
Volgens mij kan ik me herinneren dat TS een ban heeft
Ok Allereerst, mijn moeder had dus een huisjes toegekend gekregen van de woning bouw, als alleenstaande moeder kreeg ze huursubsidie dus ze zat aardig goedkoop in het huisje.
Ik had gezworen nooit contact meer met mijn moeder te nemen en dat zou ik ook echt niet doen!
Mijn vader was anders, hij houdt van de vrouw, hij heeft altijd volgehouden oud te willen worden met haar anders zou hij niet oud willen worden vertelde hij me in vertrouwen.
Mijn moeder en vader begonnen na een tijdje weer contact te krijgen met elkaar, mijn vader kwam dan langs in het huis van mijn moeder en daar konden ze goed praatten. Mijn vader vroeg me dan; Roman vind je het niet erg dat ik naar jou moeder toe ga? ik antwoorde; natuurlijk niet, een leven met mijn moeder is belangrijker dan een leven met ons, wij gaan op den duur onze eigen weg op en ik hoop dat je je best zult doen niet alleen achter te blijven.
Met die woorden ging mijn vader altijd naar mijn moeder toe, en na een aantal weken werd het contact zo goed, dat mijn vader een fout beging in mijn ogen.
Mijn moeder had mijn vader verteld; als ik het contact met de kinderen niet kan aanhalen, verhuis ik naar een ander land en zien jullie me niet meer terug.
Mijn moeder chanteerde mijn vader dus ook min of meer, en als gevolg chanteerde mijn vader ons.
Hij zei ons dat wij naar mijn moeder moesten omdat ze anders zou vertrekken...
Dit was voor mij heel moeilijk, ik had mijn vader de afgelopen maanden gesteund met alles, en zo koos hij ineens kant voor mijn moeder, en gaf ons bevelen. Het klinkt misschien allemaal heel kinderachtig maar het voelde als verraad.
Toch wist ik wat er deels in mijn moeders hoofd gaande was, (ze idealiseert het leven van herman brood bijv. veel drugs drank, en zelfmoord) dus ik wilde zorgen dat ze ging beseffen dat ze een moeder is, en een vrouw van een lieve vader.
De maandag daarop nu zo´n 2 maand geleden denk ik (excuses als de tijdlijn niet klopt, maar de tijd is voorbij geschoten) ben ik bij haar thuis wezen eten, gewoon met zijn tweeen. Ik heb ook haar kant van het verhaal aangehoord, en daar viel verder niet zoveel meer uit te halen, enkel dat ze totaal op slot zat. Ook vertelde ze me dat ze 2 weken van de speed af is. Op dat moment geloofde ik dat natuurlijk niet, maar nu ik zie dat ze is aangekomen moet ik toegeven dat het wel zo is.
De maand daarop is ook enorm veel gebeurt, mijn ouders veel samen in het huisje, eindelijk heb ik dus ook de tijd gehad om na te denken over alles wat was gebeurt in de tussentijd, en dat was gigantisch veel. Na een tijdje heeft ook mijn zusje toegekend te komen eten en praten bij mijn moeder, dus ook dat contact werd weer aangehaald, alleen mijn broer was een probleem.
Na een maand kwam mijn moeder weer bij ons wonen, nu denk ik zo´n 2 weken geleden.
Allereerst heel moeilijk voor ons allemaal, mijn vader had ons verteld dat we vooral geen druk moesten proberen te leggen op haar omdat ze enorm overspannen overkomt, dus we moesten op onze tenen lopen. Nu gaat alles zoals normaal, mijn moeder heeft laatst nog gehuild om het feit dat ze haar kinderen en man in de steek had gelaten, dus dat doet me ook goed toen ik het hoorde...
Nu ik dit verhaal typ komen de emoties best wel weer tot leven, als ik zo terug denk aan het roerige half jaar wat ik achter de rug heb, ergens ben ik trots dat ik mijn vader heb gesteund, maar ik vind het jammer van de radicale houding jegens mijn moeder. Laat ik dit hele gebeuren maar op karma houden...:)
Iedereen bedankt voor de reacties in dit topic, het klinkt misschien stom, maar zelfs een digitaal hart onder de riem heeft zo zijn werking!
Groeten, Roman
Op de lange termijn ben je blij dat je toch naar je ma toe bent gegaan. Mensen waar je een bloedband mee hebt, dat is speciaal en dat blijft het. Dat voor het blok zetten e.d. moet je denk ik niet zo zien...
Heb jij al plannen om uit huis te gaan?
quote:Ik ben heel blij als ik nu terug denk, Ik ben nu 18 dus ja de plannen heb ik wel, de financiele mogelijkheden nog niet...Op zondag 9 juli 2006 15:35 schreef Omnifacer het volgende:
bizarre ontwikkelingen...
Op de lange termijn ben je blij dat je toch naar je ma toe bent gegaan. Mensen waar je een bloedband mee hebt, dat is speciaal en dat blijft het. Dat voor het blok zetten e.d. moet je denk ik niet zo zien...
Heb jij al plannen om uit huis te gaan?
Zo van: ik zit mijn tijd nog effe uit en dan pleit ik hem...
quote:Ja is ook wel zo, ik overhaast niks, maar idd zodra ik de kans krijg ben ik weg.Op zondag 9 juli 2006 15:50 schreef Omnifacer het volgende:
OK... Het lijkt me namelijk makkelijker wanneer je weet dat je toch snel weg bent... Snap je...
Zo van: ik zit mijn tijd nog effe uit en dan pleit ik hem...
Denk dat je best trots mag zijn op jezelf over hoe je gehandeld hebt en de afgelopen tijd bent doorgekomen!
Jouw moeder heeft waarschijnlijk om dingen in het verleden te verwerken ooit eens aan de speed begonnen, en dat zorgde ervoor dat haar gezondheid (zowel lichamelijk als geestelijk) erg achteruit ging. Vandaar dat ze ook in jouw ogen heel gemene dingen geflikt heeft... maar eigenlijk kon ze niet anders doordat ze helemaal in de greep van het verleden was en de speed waar je waanideeen en angsten van kan krijgen. Je wordt echt een psychotisch volkomen irrationeel wrak van speed gebruik. Maar als ze dat te boven kan komen en de dingen van het verleden weer op een rijtje krijgt zal ze gewoon weer de oude worden
. Dus neem het je moeder niet persoonlijk kwalijk maar kijk naar de achterliggende redenen. Ze zal jouw steun hard nodig hebben
Tot zover mijn kijk op de zaak, misschien heb je er wat aan....
sterkte !
[sub]ok twee dan
quote:Dank jeOp zondag 9 juli 2006 15:53 schreef SeaOfLove het volgende:
Wat een bijzondere ontwikkelingen idd!
Denk dat je best trots mag zijn op jezelf over hoe je gehandeld hebt en de afgelopen tijd bent doorgekomen!
quote:Bedankt voor de reactie, ik probeer mijn ouders in welke zin dan ook te steunen, zowal financieel als gewoon ff vragen hoe het ermee is, als mijn moeder even weg is vragen hoe het gaat met mijn vader enzoOp zondag 9 juli 2006 16:38 schreef Stikstof-tri-iodide het volgende:
Niet gek dat ze het leven van herman brood idealiseerde.... herman was heel zijn leven lang een speed gebruiker.
Jouw moeder heeft waarschijnlijk om dingen in het verleden te verwerken ooit eens aan de speed begonnen, en dat zorgde ervoor dat haar gezondheid (zowel lichamelijk als geestelijk) erg achteruit ging. Vandaar dat ze ook in jouw ogen heel gemene dingen geflikt heeft... maar eigenlijk kon ze niet anders doordat ze helemaal in de greep van het verleden was en de speed waar je waanideeen en angsten van kan krijgen. Je wordt echt een psychotisch volkomen irrationeel wrak van speed gebruik. Maar als ze dat te boven kan komen en de dingen van het verleden weer op een rijtje krijgt zal ze gewoon weer de oude worden
Dus neem het je moeder niet persoonlijk kwalijk maar kijk naar de achterliggende redenen. Ze zal jouw steun hard nodig hebben
Tot zover mijn kijk op de zaak, misschien heb je er wat aan....
sterkte !
Nogmaals bedankt voor de reactie
quote:
speciaal op jouw verzoek heb ik de update geschreven, en hij had gelijk, eigenlijk moest er wel een soort van ontknoping bij komen, bedankt Bobby!quote:Precies, jou bedank ik ook voor je reactiesOp zondag 9 juli 2006 19:02 schreef zoalshetis het volgende:
thanks voor de update dude. even iets anders. ik vind dat je het zo nuchter kan opschrijven dat je, zoals het beste voor je is, een buitenstaander bent. thumbs up en digitaal is soms best ok idd.
bij deze, bedankt!