pberends | zaterdag 1 april 2006 @ 11:21 |
quote:bron Eindelijk een bron die mijn vermoeden bevestigd, dat bedrijven tegenwoordig alleen maar bezig zijn om anderen over te nemen ipv betere producten te maken. | |
RichardQuest | zaterdag 1 april 2006 @ 11:26 |
Tsja, 't is hun geld hè. | |
slashme | zaterdag 1 april 2006 @ 11:28 |
De makkelijkste en snelste manier om te groeien natuurlijk. | |
Drive-r | zaterdag 1 april 2006 @ 11:33 |
quote:Het wordt alleen weer gebracht alsof het 'tegenwoordig' opeens hip is... De grootste overnames vonden altijd nog plaats in de jaren 80, toen was het pas echt een 'hot item'. Dat overnames weinig waarde creeren is al jaren een punt van discussie. De synergie voordelen vallen vaak tegen en de kosten van een overname zijn vaak hoog. Er zijn zeker succesvolle overnames te vinden, maar over het algemeen maakt slechts een partij winst: de investment bankers die de overname begeleiden... | |
eL. | zaterdag 1 april 2006 @ 11:33 |
quote:Dat is een feit ja. De AEX fondsen staan ook allemaal hoger door overname geruchten, innovatie (waar de politiek en bedrijfsleven zo mee bezig zouden zijn) is ver te zoeken. In plaats van investeren in eigen bedrijf, investeert men tegenwoordig in overname's. quote:dft | |
CherrymoonTraxx | zaterdag 1 april 2006 @ 11:40 |
quote:Plus dat je meer efficiency kan doorvoeren. Aan de andere kant is een overname vaak zo duur, dat het voordeel al bij voorbaat is weggevallen. | |
doemaardrie | zaterdag 1 april 2006 @ 11:46 |
quote:Nee het is ons geld. Zeker als het om grote multinationals gaat. ![]() | |
UnleashMitch | zaterdag 1 april 2006 @ 11:49 |
quote:Nadelig is alleen dat hoe grote de mogelijkheden van synergy zijn, de groter het verzet onder het personeel zal zijn waardoor winsten daarop moeilijk te behalen zijn. Sowieso maakt die stelling het nutteloos om op een korte termijn naar de synergy effecten te kijken; de twee bedrijven moeten eerst aan elkaar wennen, de cultuur op elkaar af stemmen voordat men daadwerkelijk kan beginnen met het benutten van synergy voordelen. Een van de redenen dat overnames vaak slecht af lopen ![]() | |
CherrymoonTraxx | zaterdag 1 april 2006 @ 11:54 |
quote:Bij een overname of fusie ontstaat er standaard onrust onder het personeel, omdat het vrijwel altijd flink wat banen kost. Sowieso is integratie van twee bedrijven vaak erg complex. Er heerst een andere cultuur, de processen lopen compleet anders, andere computersystemen, mensen moeten overgeplaatst worden en dat wekt weerstand op, etc.... | |
RichardQuest | zaterdag 1 april 2006 @ 11:58 |
quote:Ik zou het maar snel pinnen dan. | |
LexRex | zaterdag 1 april 2006 @ 11:59 |
quote:Naja, met een lage rente plus een economie die matig loopt zijn aandelenemissies enzo ook niet altijd het handigst voor bedrijven. Banken enzo zullen het ook wel wat drukker hebben gekregen. | |
LaTiNo | zaterdag 1 april 2006 @ 12:19 |
Ik heb nooit gemerkt dat een fusie iets positiefs met zich meebracht. Alleen maar onrust onder het personeel, bezuinigingen, slechtere service naar de klant, een stop op de verbetering van producten (want geen tijd/budget) etc etc. Het leuke is dat na een overname vaak een aantal jaren later (onder nieuw management) wordt besloten om weer terug te gaan naar de 'core business' (een net zo popi term als synergie). De enigen die baat hebben bij dit soort gedoe zijn de managers die zichzelf hiermee werk verschaffen en die vaak profiteren van tijdelijk stijgende aandelenkoersen! | |
Drive-r | zaterdag 1 april 2006 @ 12:22 |
quote:Je vergeet de banken die deze overnames regelen. Die pakken zo een paar procent aan fees.... En dan nog een keer als ze weer uit elkaar gaan... | |
SeLang | zaterdag 1 april 2006 @ 12:33 |
Overnames kunnen wel degelijk aandeelhouders waarde creeeren, maar dan moet je het over te nemen bedrijf wel kunnen kopen voor een prijs die onder de busness value ligt. Het jammere is dat de meeste overnames plaatsvinden rond de top in de markt wanneer de meeste aandelen overgewaardeerd zijn (zoals nu). Het is dan heel moeilijk om nog aandeelhouders waarde te creeeren - in de meeste gevallen treedt er zelfs verlies van aandeelhouders waarde op. | |
#ANONIEM | zaterdag 1 april 2006 @ 12:35 |
Stelling: Een katalysator voor veel overnames is de bonusstructuur van topbestuurders. Het realiseren van groei wordt nou eenmaal beloond en vaak maakt het niet zo veel uit of dat dan wel autonome groei is. Bovendien kan een leuke exitpremie ook stimulerend werken. De boardroom is na een overname vaak te klein om iedereen een plaatsje te bieden. [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 01-04-2006 12:35:56 ] | |
stukovich | zaterdag 1 april 2006 @ 12:45 |
quote:Niet mee eens. De katalysator is leverage en de lage rente. Private equity: Dit is de nieuwe trend wat betreft overnames en het werkt als volgt. Een private equity-fonds is een fonds waar vermogende instanties in kunnen participeren, denk aan pensioenfondsen en vermogende particulieren. Als een fonds een bedrijf heeft dat overgenomen kani worden, zorg men dat het benodigde kapitlaal bijeen komt om het bedrijf geheel in handen te krijgen. Hierna haalt het pe-fonds de onderneming direct van de beurs, waardoor de onderneming niet meer onder de regelgeving van de beurs staat. De gordijnen gaan dicht, analisten krijgen geen resultaten meer en de onderneming hoeft niet meer aan kwartaaldoelen te voldoen, men kan zich focussen op de lange termijn. Hierna zie je veelal dat er een ontslagronde valt, en dat gekeken wordt welke divisies goed doorverkocht kunnen worden. Het fonds gaat als het ware met een schaar door de ondermeming om zo diverse divisies te verkopen, met winst. Echter, banken staan nu ook in de rij om dit soort constructies te financieren. Door de lage rente is het namelijk voordeliger om een overname met betrekkelijk veel geleend geld te financieren. Het is nu zelfs zo erg dat een overname wordt betaald met 25% kapitaal van het fonds en 75% kapitaal van de bank. Door de lage rente kan een fonds met het geld dat overblijft investeren in andere projecten, met andere woorden het is goedkoper om met geleend geld te betalen zodat men de rest van haar kapitaal kan investeren in andere projecten. De bank houdt een zeer goed deel van de winst (na verkoop van de onderneming) over, de zogenaamde leverage. Om ervoor te zorgen dat bestuurders van een onderneming niet alleen aan hun eigen belang denken, worden zij vaak verplicht ook een gedeelte van de overnamesom te betalen, dit houdt in dat alle partijen er gebaat bij zijn om de onderneming zo goed mogelijk te optimaliseren voor verkoop. Voordeel van dit soort constructies is dat het management risicobeleid durft te voeren, men hoeft geen uitleg meer te geven aan aandeelhouders. | |
Argento | zaterdag 1 april 2006 @ 12:53 |
quote:snap ik niet. leg ns uit. | |
stukovich | zaterdag 1 april 2006 @ 12:56 |
![]() | |
Drive-r | zaterdag 1 april 2006 @ 13:10 |
PE zorgt er momenteel voor dat de overnames nog minder winstgevend worden. De groei van deze fondsen heeft ervoor gezorgd dat meest geschikte overname kandidaten eigenlijk al verdwenen zijn. Toch moeten de fondsen alsnog met elkaar concurreren om elk bedrijf dat te koop staat, de pensioenfondsen willen tenslotte waar voor hun geld zien... Je ziet momenteel steeds meer fondsen bedrijven van elkaar overnemen, puur om hun geld in beweging te houden. PE fondsen concurreren nu vol met strategische kopers, waarbij die laatste groep steeds vaker aan het kortste eind trekt. Al met al ben ik erg benieuwd waar PE fondsen de komende jaren heen gaan... | |
stukovich | zaterdag 1 april 2006 @ 13:19 |
quote:Minder winstgevend ben ik niet met je eens, je moet ook naar PE's kijken die bedrijven overnemen om goede redenen, niet om even snel geld te maken. Al is deze laatste tendens steeds meer waarneembaar. Maar als de PE-bubbel spat, ben je direct van al deze parasieten af. Dan blijven alleen de grote, goede PE-huizen over. Wat jij beodeld met overnemen van elkaar zijn de secondaries. Daar houden de louche bedrijven zich mee bezig. Sommige bedrijven worden 3 keer doorverkocht met winst, dat drijft de prijs van zo'n onderneming kunstmatig omhoog, en eens moet die prijs instorten. | |
Drive-r | zaterdag 1 april 2006 @ 13:28 |
quote:Feit: Hoe meer PE-fondsen er komen, hoe minder het gemiddeld rendement is. Dit is gewoon de marktwerking, hoe meer concurrentie bij overnames, hoe meer er betaald moet worden, hoe lager de marges. Dit lijkt me vrij elementair, mensen bij PE fondsen die ik spreek beamen dit direct. Erg veel goed PE-huizen ken ik trouwens niet, zeker niet in Nederland. Ik vind HAL wel een degelijk voorbeeld, omdat zij minder bezig zijn met hun exit strategy en meer met het verbeteren van het bedrijfsresultaat. Zij doen niet voor niks weinig de afgelopen tijd, ook zij vinden de prijzen momenteel te hoog. De secondairies is al lang geen louche markt meer. Tegenwoordig houden veel grote fondsen zich er ook mee bezig, er zit simpelweg teveel geld in de kassen en het moet gebruikt worden. Ik gaf al aan dat de prijs hierdoor inderdaad kunstmatig hoog ligt. De tendens van de 'quick-flip' is niet van de laatste tijd, die is er altijd al geweest. Gelukkig is dit steeds minder mogelijk, omdat de prijzen dit minder toelaten. In mijn opinie blijven er twee groepen PE-fondsen over, mocht de bubble barsten. Ten eerste heb je de fondsen zoals HAL. Ze bouwen voort met de bedrijven die ze hebben en pakken hun winst uit het bedrijfsresultaat, niet de verkoop. Hierover zijn veel artikelen geschreven en menig analyst schat de kansen van deze fondsen hoog in. De tweede groep zijn de innovatieve PE-fondsen die het wel op de 'snelle manier' willen verdienen. Je ziet dat sommige van deze fondsen hierbij echter niet achter de meute aan loopt, maar bereid is nieuwe markten te vinden. Kijk naar de ontwikkelingen bij Goldman bijvoorbeeld, waar een PE-fondsen voor enkel vastgoed in het leven is geroepen of naar de recent overname van vliegvelden door PE-fondsen. |