Wat een schatje is het toch! 
Een droom die uitkomt! Sinds begin jaren 90 ben ik helemaal wild van met name Kate Pierson.
Wat een stem heeft die vrouw! En zo heerlijk camp en over the top. Dit wordt echt een feestje!
Het is hun 30-jarig jubileum en ik heb er zin in!
[ Bericht 1% gewijzigd door Hapertje op 25-03-2006 14:54:45 ]
The Love Shack is a little old place
where we can get together
Love Shack baby! Love Shack bay-bee!
(Love Shack...Love Shack...)
Love Shack, that's where it's at!
quote:Op vrijdag 14 april 2006 17:22 schreef ikwilookwatzeggen het volgende:
The Love Shack is a little old place
where we can get together
Love Shack baby! Love Shack bay-bee!
(Love Shack...Love Shack...)
Love Shack, that's where it's at!
Ik heb de alle clips van TimeCapsule Hits en heb DVD van McCartney en friends waar ze ook optreden maar zoek nog meer live materiaal maar dat is aardig moeilijk!
Wie weet nog meer?
quote:waar? en wanneer precies? dat moet ik meemaken!Op vrijdag 14 april 2006 23:25 schreef Hapertje het volgende:
Begin 2007 komen ze alsnog!
Geweldig!
Jammer dat ik ze nog nooit live heb gezien maar misschien komen ze volgend jaar naar Nederland.
Die is er in de jaren '90 ff uitgestapt, maar nu weer terug hoor.
quote:De bovenstaande foto's (concertoptreden en de hoes van Good Stuff) zijn dan ook niet zo handig gekozen wat dat betreftOp donderdag 5 oktober 2006 21:39 schreef Cage333 het volgende:
Bedoel je Cindy Wilson??
Die is er in de jaren '90 ff uitgestapt, maar nu weer terug hoor.
.http://www.youtube.com/watch?v=qPshmjwhkPA&mode=related&search= Rock Lobster (live)
http://www.youtube.com/watch?v=O6UhuB659WY&mode=related&search= Legal Tender (live)
En gisteren was het dan zover, The B-52's eindelijk weer in een uitverkocht Paradiso.
De goed geconserveerde Kate Pierson en Cindy Wilson zongen het dak van Paradiso af en Fred Schneider brabbelde zijn delen er doorheen, ondersteund door de Duane Eddy-achtige gitaarklanken van Keith Strickland en een strakke rhythm-sectie.
Anderhalf uur absoluut feest met veel nummers van hun nieuwe album 'Funplex' en vele oude bekenden.
Setlist:
01. Pump
02. Mesopotamia
03. Ultraviolet
04. Give Me Back My Man
05. Private Idaho
06. Keep This Party Going
07. Juliet Of The Spirits
08. Roam
09. Funplex
11. Party Out Of Bounds
12. Hot Corner
13. Love In The Year 3000
14. Love Shack
15. Planet Claire
16. Rock Lobster
17. Channel Z
Wat foto's (genomen met een telefoon-camera, dus niet de beste kwaliteit, maar ik heb een andere, veel betere, blijvende herinnering aan dit concert
)
Keep The Party Going!!!
[ Bericht 1% gewijzigd door MadMaster op 20-07-2008 11:36:06 ]
Toegiften Planet Claire en Rock Lobster, helemaal geweldig, daar kwamen we natuurlijk voor
Extra toegift Chanel Z was denk ik iets te onbekend om het feestje opnieuw aan te wakkeren maar dat maakt niet uit. Geweldig optreden. Kippevel bij Juliette of the Spirits
Kauwgomballenpop van B-52’s smaakt nog steeds
MUZIEK, Pablo Cabenda
gepubliceerd op 21 juli 2008 05:43, bijgewerkt op 21 juli 2008 11:10
AMSTERDAM - De kapsels waar ze hun band naar hebben genoemd, zijn niet meer. Cindy Wilson en Kate Pierson dragen hun haar niet langer in een gigantische beehive die doet denken aan de neus van een B-52 bommenwerper. De snoepjeskleuren waarin vroeger steevast kleren en video’s waren opgetrokken, zijn ook verdwenen.
Maar Wilson en Pierson dansen nog steeds hun bevallige dansjes als schoolmeisjes die zich in hun schoolmeisjesdingen verliezen. En zanger Fred Schneider, de Pee Wee Herman van de pop, is nog steeds het toppunt van silliness als hij Egyptische armgebaren maakt en een walkietalkie als een hoedje draagt.
De B-52’s, oorspronkelijk uit Athens Georgia, zijn niet veel veranderd, gelukkig maar. Als er een band bestaat die dertig jaar na oprichting zijn spelplezier heeft behouden, dan is het B-52’s wel: superieure kauwgomballenpop waar nog steeds het smaakje niet van is verdwenen.
Nu nog zijn de vrolijke vijftigers genereus in hun gekte en een uitverkocht Paradiso was, zestien jaar na het laatste optreden van de band in Nederland, bereid om het met open armen te ontvangen. Fred Schneider zingt zijn teksten nog steeds met de voordracht van een manische sportverslaggever en pingpongt met de koortjes van Wilson en Pierson. De nieuwe nummers hebben niets aan die rolverdeling veranderd. Maar het zijn toch de hits als Private Idaho en Party Out Of Bounds die het meeste enthousiasme teweegbrengen. Dat komt niet alleen door onwennigheid met het nieuwe materiaal, maar ook simpelweg omdat het vollere mainstreamgeluid van het dit jaar verschenen album Funplex het net niet haalt bij de overrompelende naïeve charme van de vroegere hits.
De zang heeft echter niets aan zuiverheid en kracht ingeboet. Dat bewijzen Wilson en Pierson wel als ze het nieuwe Juliette Of The Spirits of Roam in mooi sluitende harmonieën zingen.
En zoals het bij een feest hoort, volgt aan het eind het hoogtepunt. Love Shack, de grootste hit van de band in Nederland, sloeg uit als een behaaglijk brandje. Bij het ‘bang bang bang on the door’ klopte heel Paradiso aan bij het liefdeshutje.
Rock Lobster vormt echter nog steeds het pretentieloze pièce de résistance. Schneider zingt over een strandfeestje waar meerminnen, zeepaardjes, jongens in bikini en meisjesmet surfplanken allemaal twisten op een onweerstaanbare beat. Iedere tegenstand is nutteloos. Als onschuldige toeschouwer rest je niets dan alle malle dansjes doen die je ooit hebt geleerd. De shimmy, de mashed potatoe of de twist, maakt niet uit, alles mag, als je er maar een brede glimlach bij draagt.
Ik denk toch dat een hoop mensen het nieuwe album nog helemaal niet kenden. Hoop mensen komen toch voor de oude nummers (hopelijk kwam er niemand voor het Flintstones deuntje). Is ook niet erg, was ook mijn eerste B52's optreden en dus wilde ik ook Planet Claire en Rock Lobster horen
http://www.fabchannel.com/the_b-52_s_concert/