Lang verhaal, smilies tussen door om het leesbaarder te maken..
Een goede vriendin (20) van mij, S. heeft sinds een maand of 3 een vriendje.. Ze is heel gek op hem, en zo te horen, hij ook op haar. Maar van onze vriendengroep heeft nog niemand hem ontmoet, omdat die jongen dat zelf liever niet wil. We vonden dit eerst nogal vaag, maar lieten het maar gaan, want ja, ze zijn verliefd enzo, dus laat ze maar lekker...
Ik ga zelf nogal vaak met die vriendin wat doen, omdat onze vrije dagen op dezelfde dagen zijn, en daar ergert dat vriendje zich dus weer aan.. Beetje jaloezie kan ik me voorstellen, maar gisteren liet hij dus via via weten dat ie me wel op mn bek wil slaan nu. De sukkel. En dat is dan 26 jaar.
Maar z'n vriendinnetje S, durft er niks van te zeggen. Normaal heeft S de grootste bek ter wereld, maar sinds ze dit vriendje heeft, lijkt daar niks meer van over. Ze durft hem niet af te bellen als ze liever met d'r vrienden wat gaat doen, waardoor ze dus bijna iedere avond met hem thuis zit.. Ze slaat verjaardagen e.d. over, omdat haar vriendje niet mee wil.. Eergister moest ze kiezen tussen een etentje en een avondje met haar vriendje, en toen zei ze letterlijk dat ze liever met ons naar dat etentje wilde, maar haar vriendje NIET AF DURFDE TE BELLEN. Vind ik te ver gaan.
Het gaat nog verder. Ondertussen heeft S een voorkeur voor GHB en speed ontwikkeld, terwijl ze 6 maanden geleden nog riep nooit meer iets anders te willen doen dan soms blowen.. Ze is ervaren genoeg om volwassen ermee om te gaan, dus daar maken we ons geen zorgen over.. Maar wel over het feit dat haar vriendje haar "wel eens overhaalt om mee te doen." Vooral GHB zit me niet lekker in deze situatie, als je begrijpt wat ik bedoel.
We hebben die jongen nog nooit gezien, maar zelfs de verhalen die we over hem horen van S voorspellen niks goeds. Hij gebruikt veel, is jaloers en S mag van hem sommige dingen niet meer doen, omdat hij vroeger "nare ervaringen heeft gehad, en een beetje onzeker is op liefdesgebied." Nu mag ik dus niet meer met S lunchen op donderdagmiddag, terwijl we dat al 2 jaar iedere donderdag doen.
Ik raak een goede vriendin kwijt, en weet niet wat te doen. Volgende week krijg ik waarschijnlijk dat vriendje voor het eerst te zien, maar echt zin heb ik er niet in, aangezien ik het bij voorbaat al een klootzak vind.. Nee, ik gun hem niet zomaar een kans, dat doe ik niet met mensen die me bedreigen.
S vind dat we overdrijven.. Het verkeerd zien. Het zou allemaal genuanceerder liggen dan we denken.. We gunnen haar haar geluk niet. Maar we gunnen S juist al het beste. We vertrouwen het gewoon niet, en iedere keer als we haar waarschuwen, zijn wij de boeman. Ze is verliefd, en we moeten haar met rust laten.
Ik heb het idee dat S gigantisch gemanipuleerd en emotioneel gechanteerd word door haar vriendje. Maar hoe hier wat mee te doen? Iemand advies? Of iets soortgelijks meegemaakt?
Nee jij bent lekker. =X