Ik in elk geval wel. Dat door een stel uitgenaste producers bij elkaar geraapt stelletje huppel k*tjes en -l**letjes: nee, dank u. Doe mij maar een echte band, met echte muzikanten. Geen wanna-be Britney'tjes of wanna-be Backstreet Boy'tjes. Dat iedereen hiervoor steeds op 't puntje van z'n stoel gaat zitten is mij een volstrekt raadsel. Vroegâh moest je tenminste nog minstens een instrument kunnen bespelen; nu is een lekker koppie en een strak lijf genoeg. Het enig dat ik leuk vindt aan Idols is als er weer een of andere kneus de hoek in wordt getrapt door de jury, èn het uitgewoonde plamuurgezicht van iemand die ooit ècht kon bewegen: Jerney Kaagman