TS begint natuurlijk.
De Rotterdamse Willemsbrug.
Nee niet dat rare rode ding maar die oude van staal met planken. De altijd bomvolle tram reed er overheen en het was er altijd loei en loeidruk. Achterin de auto bij pa hoorde het geklepper van de planken als je er overheen reed. Als ik over de brug wandelde zat ik altijd met mijn vingertjes in de kogelgaten die nog in de staalconstructie zaten. Ik wist wel wat van oorlog maar had geen idee wat voor dingen zich afspeelden in mei '40. Als je geluk had zag je de trein over het luchtspoor richting station Blaak met je oprijden. Jawel, het spoor liep vroeger door totaan de andere kant van het Noordereiland. In zijn lelijkheid was het gewoon een mooi ding.
Deze beelden herinner ik mij nog
Van Zuid naar Noord
En toen moest-ie dicht
Verhaal *hier* dus over de dingen die niet meer te zien zijn maar voor jou ooit gestampte pot waren.
4 november 1973
"Wij moeten met elkaar beseffen dat wij niet ongestraft kunnen doorgaan met het verbruik van beperkte voorraden brandstoffen en grondstoffen, zoals wij dit de laatste kwarteeuw hebben gedaan". Zo sprak premier Den Uyl in een toespraak op radio en TV tot het Nederlandse volk. Vanwege de geringere aanvoer van olie kondigt het kabinet energiebesparende maatregelen aan, waaronder een autoloze zondag.
Volksdans op straat in Sint-Gillis-Waas tijdens de autoloze zondag van 18 november.
Foto archief GVA
Dat was pas leuk, in de zomer kon je lekker de deur open gooien
Je moest alleen wel uitkijken voor de beton beton beton betonpalen
[ Bericht 27% gewijzigd door mazaru op 11-03-2006 17:54:44 ]
Vroeger was een een mooi sereen ingetogen gebouw. Het was spannend om er te zijn, op weg naar familie in Groningen of 'zomaar' een dagje uit met het gezin.
In de jaren 80 werd duidelijk dat het gebouw niet meer aan de eisen van de moderne tijd voldeed. Het zou teveel geld kosten om het voor de zoveelste keer te verspijkeren.
In 1988 verrees er onder architectuur van R.M.J.A. Steenhuis het nieuwe eigentijdse station Assen. De kosten kwamen zover ik weet natuurlijk veel hoger uit dan gepland.
Tegenwoordig straalt mijn station chaos uit, er is geen eenheid meer.
Een paar keer in de week kom ik er langs en elke keer denk ik ; Waarom heeft het zo moeten zijn? Assen heeft geblunderd.....
quote:Idd. En wij waren met onze club op zaterdag nog weleens weg om wedstrijden te doen. En de buschauffeur moest dan zorgen dat hij ons op tijd weer had afgezet anders mocht hij niet meer met de auto naar huis. Want dan was de autoloze zondag al ingegaan. (wij kwamen in de nacht van zaterdag op zondag thuis)Op zaterdag 11 maart 2006 15:26 schreef Bluezz het volgende:
De autoloze zondag :
4 november 1973
"Wij moeten met elkaar beseffen dat wij niet ongestraft kunnen doorgaan met het verbruik van beperkte voorraden brandstoffen en grondstoffen, zoals wij dit de laatste kwarteeuw hebben gedaan". Zo sprak premier Den Uyl in een toespraak op radio en TV tot het Nederlandse volk. Vanwege de geringere aanvoer van olie kondigt het kabinet energiebesparende maatregelen aan, waaronder een autoloze zondag.
[afbeelding]
Volksdans op straat in Sint-Gillis-Waas tijdens de autoloze zondag van 18 november.
Foto archief GVA
edit : gevonden :
1970
2004
Lelijke shit he
Wat zonde trouwens van dat mooie station in Assen zeg
[ Bericht 17% gewijzigd door Blues op 12-03-2006 02:26:52 ]
quote:Hee, dat moet Hilversum zijn, daar staan heel wat voetstappen van meOp zaterdag 11 maart 2006 17:23 schreef mazaru het volgende:
De treinen van vroeger!
Dat was pas leuk, in de zomer kon je lekker de deur open gooien
[afbeelding]
Je moest alleen wel uitkijken voor de beton beton beton betonpalen
En kijk eens hoe ze dat hebben "verfraaid"
En natuurlijk de oude zendmast...waarschijnlijk alleen nog maar voor Nederland 1. Vlak bij die plek heb ik later járenlang gewoond
quote:Dat nieuwe station is inderdaad foei foei foei lelijk..stom he..Op zaterdag 11 maart 2006 17:47 schreef ondeugend het volgende:
Het station van Assen
Vroeger was een een mooi sereen ingetogen gebouw. Het was spannend om er te zijn, op weg naar familie in Groningen of 'zomaar' een dagje uit met het gezin.
[afbeelding]
[afbeelding]
In de jaren 80 werd duidelijk dat het gebouw niet meer aan de eisen van de moderne tijd voldeed. Het zou teveel geld kosten om het voor de zoveelste keer te verspijkeren.
In 1988 verrees er onder architectuur van R.M.J.A. Steenhuis het nieuwe eigentijdse station Assen. De kosten kwamen zover ik weet natuurlijk veel hoger uit dan gepland.
Tegenwoordig straalt mijn station chaos uit, er is geen eenheid meer.
[afbeelding]
Een paar keer in de week kom ik er langs en elke keer denk ik ; Waarom heeft het zo moeten zijn? Assen heeft geblunderd.....
Hoe voorzichtig je dat ding ook uit de pot haalde, er zat altijd te veel inkt aan, of je vergat even je hand op het vloeipapier te houden en je prachtige zinnen waren 1 grote vlek.
Het schoolbankje zat ook altijd vol met inkt, want het was een behoorlijk eind van je inktpotje naar het blaadje papier.
Maar als alles goed ging, dan had je ook wel een prachtig resultaat.
Eigenlijk was het best wel sjiek, om met Maaaikuullll te spreken
Maar ze hebben alle stations gemoderniseert...Groningen herken je ook niet..en ik mis Het peerd van Ome Loeks nog steeds als ik er ben...
Zal het nooit vergeten, mijn eerste "salaris" 2 gulden van de baas, 2,75 fooi, 4,75!!!!! in een paar uurtjes!!!
De zaak lag midden in de hoerenbuurt an D-H, voor de kenners de Paviljoensgracht.
Daar stond je dus als 12 jarige met je doos boodschappen en de gordijnen dicht, dus wachten.
Heb het eerste bruine meisje meegemaakt wat achter het raam ging werken, man daar liep je voor om, had je nog nooit gezien, een bruin meisje in een witte bikini.
Herinner me Annie, Marcella, was zeker 60 en een hele deftige dame, achter het raam, old school zullen we maar zeggen.
Zal later nog wel wat meer plaatsen als er interesse is.
De autoped. Tegenwoordig zie ik ze niet meer. Kinderen hebben een fiets, al dan niet met zijwielen, doch wij schuimden de straten af op de step. Voordeel was: als je ene been moe werd, ging je even over op je ander been. Nadeel was natuurlijk dat je constant moest staan.
quote:En altijd een lekke band natuurlijk.Op maandag 13 maart 2006 22:29 schreef kzin het volgende:
[afbeelding]
De autoped. Tegenwoordig zie ik ze niet meer. Kinderen hebben een fiets, al dan niet met zijwielen, doch wij schuimden de straten af op de step. Voordeel was: als je ene been moe werd, ging je even over op je ander been. Nadeel was natuurlijk dat je constant moest staan.
Autoped !
Ik had een rode..quote:Dit is helemaal offtopic maar ik heb een rode, groene, blauwe en gele versleten.Op maandag 13 maart 2006 23:18 schreef s10eke het volgende:
En remmen met dat ding achterop..of met de neuzen van je schoenen..Was alleen je moeder niet zo blij mee...
geprobeerd natuurlijk
quote:ik had ook een echte autoped, met luchtbanden maar zonder rem...Op maandag 13 maart 2006 22:29 schreef kzin het volgende:
[afbeelding]
De autoped. Tegenwoordig zie ik ze niet meer. Kinderen hebben een fiets, al dan niet met zijwielen, doch wij schuimden de straten af op de step. Voordeel was: als je ene been moe werd, ging je even over op je ander been. Nadeel was natuurlijk dat je constant moest staan.
dat laatste vond ik altijd jammer wat dan kon je niet "slippen"
(je post trouwens leuke foto`s Kzin
)Wat voor politie ?
Gemeentepolitie !
Ja die had je vroeger in de grotere gemeentes. De rest van Nederland moest zich behelpen met de Rijkspolitie die ook wel denigrerend BoPo, ofwel Boeren Politie werd genoemd door hun evenknie uit de grote stad. Maargoed, ik had het over de Rotterdamse Gemeentepolitie.
Achteraf beschouwen velen het als folklore (een ding dat je gedaan móest hebben als Rotterdams jongetje) om voor die verschrikkelijk dikke C10 te vluchten. Ieder knaapje uit die dagen kan zich het diepe dreigende V8 geluid herinneren dat deze bullebakken produceerden. Er kwam echt wat de hoek van de straat om. De kit ! Wegwezen ! En weg was je want er stapte dienders uit zo'n ding die grote klauwen hadden, rijbroeken met laarzen droegen en bijzonder kort van stof waren. En thuis komen janken was er niet bij. Je zal het wel verdiend hebben was de tendens met een holtrap als bevestiging van de vader des huizes.
Het kan aan mij liggen maar volgens mij snakt de Rotterdamse binnenstad naar die dagen.
Nooit eerder demonstreerden zoveel Nederlanders als begin jaren '80. De centrum-rechtse regering wilde 48 kruisraketten op Nederlandse grond plaatsen. Honderduizenden Nederlanders dachten daar anders over.
Vanaf het einde van de Tweede Wereldoorlog tot het instorten van de Soviet Unie in 1991, bepaalde de Koude Oorlog de sfeer in de wereld. De rivaliteit tussen het kapitalistische Westen en communistische Oostblok leidde tot een bewapeningswedloop. Beide machtsblokken richtten kernwapens op elkaars steden.
Omdat Nederland Navo-lid was, kreeg de regering de vraag voorgelegd of er 48 kruisraketten op Nederlandse grond geplaatst konden worden. De regering stond positief tegenover deze vraag, maar had buiten de bevolking gerekend. Grote groepen mensen wilden niets van doen hebben met de bewapeningswedloop.
Massale demonstraties waren het gevolg. Op 21 november 1981 waren in Amsterdam 400.000 mensen op de been.
Ik was erbij
amper 17, vers van het atheneum af en maatschappelijk betrokken, ging ik met een groep vrienden per touringcar naar Amsterdam. In de bus werden al de nodige protestsongs geoefend. Van Amsterdam kan ik me herinneren dat er een enorm saamhorigheidsgevoel was. Ik heb mijn ogen uitgekeken naar de mensenmassa en de leuke vondsten op spandoeken en uitdossingen. Samen met een vriend ben ik op een gegeven moment op een balkon van een sjiek gebouw geklommen om de stoet te kunnen overzien. Er zat geen beweging meer in want er was maar gerekend op 100.000 tot 150.000 mensen. Het museumplein hebben we dan ook nooit gehaald. In plaats daarvan hebben we bij een vriend die in Amsterdam studeerde op zijn woonboot nasi gegeten, geblowd en naar de Doors geluisterd Onvergetelijk!
1974. Bokser Mohammed Ali daagde de wereldkampioen George Foreman uit tot een titelgevecht. De hoofdstad van Zaire, Kinshasa, was het podium voor het duel dat werd gedoopt tot de Rumble in the Jungle. Favoriet was Foreman. Jonger, sterker, sloeg harder dan wie dan ook. Maar slimmer? Dat niet.
Mohammed Ali hanteerde in de partij een tactiek die rope-a-dope werd genoemd. Een kleine acht ronden land liet hij zich murw beuken door zijn tegenstander. Terwijl Foreman klap op klap uitdeelde, speelde Ali hoegenaamd niets klaar. Een kwestie van tijd en Foreman zou zijn titel behouden, zo leek het. Totdat Ali de inmiddels moegestreden Foreman plotseling verrastte met een snelle combinatie en de kampioen naar het canvas sloeg. Een gedenkwaardige partij met een gedenkwaardige winnaar (tekst gepikt)
Als tienjarig meisje werd ik die nacht door mijn 5 jaar oudere broer zachtjes uit bed gehaald. Onder een dekentje heb ik met hem naar de wedstrijd gekeken. Het ligt niet echt meer vers in mijn geheugen. Volgens mij vond ik het interesanter om mijn bed uit te komen midden in de nacht dan de wedstrijd zelf. later heb ik de beelden teruggezien en er wel van kunnnen genieten.
[ Bericht 0% gewijzigd door Quembel op 15-03-2006 19:07:18 ]