Ontwaakt, verdoemd in hongers' sfeer
Reed'lijk willen stroomt nu over d' aarde
en die stroom rijst al meer en meer
Sterft gij oude vormen en gedachten,
Slaaf geboornen, ontwaakt, ontwaakt!
De wereld steunt op nieuwe krachten, begeerte heeft ons aangeraakt.
Makkers, ten laatsten male,
tot de strijd ons geschaard
en d' Internationale
zal morgen heersen op aard. (x 2)
De staat verdrukt, de wet is logen,
de rijkaard leeft zelfzuchtig voort
Tot het merg wordt d' arme uitgezogen
en zijn recht is een ijdel woord.
Wij zijn 't moe naar ander wil te leven
broeders hoort hoe gelijkheid spreekt:
geen recht waar plicht is opgeheven,
geen plicht leert zij waar recht ontbreekt.
Makkers, ten laatsten male, ...
De heersers, door duivelse listen,
bedwelmen ons met bloedige damp
Broeders, strijdt niet meer voor ander twisten
Breek de rijen, hier is uw kamp.
Gij die ons tot helden wilt maken
0, barbaren, weet wat gij doet!
Wij hebben wapens hen te raken
die dorstig schijnen naar ons bloed.
Makkers, ten laatsten male, ...
Wat zullen we drinken, zeven dagen lang
Wat zullen we drinken, wat een dorst. (x2)
Er is genoeg voor iedereen
Dus drinken we samen, sla het vat maar an
Ja, drinken we samen, niet alleen. (x2)
Dan zullen we werken, zeven dagen lang
Dan zullen we werken, voor elkaar (x2)
Dan is er werk voor iedereen
Dus werken we samen, zeven dagen lang
Ja, werken we samen, niet alleen (x2)
Eerst moeten we vechten, niemand weet hoelang
Eerst moeten vechten, voor ons belang (x2)
Voor het geluk van iedereen
Dus vechten we samen, samen staan we sterk
Ja, vechten we samen, niet alleen (x2)
Het heeft toch geen enkele zin
Als je me maar niet ziet als het jochie met de rozen
Want dan stort je hele droomwereld in
Jij was, zoals ze dat noemen, het idealistische type
Maar daar heb je nu verrekte weinig meer van
Je bent nu net zo materialistisch als ik
Maar hoe wil je 't, hoe wil je 't in Godsnaam anders dan
refr.
Ben ik te min
Ben ik te min omdat je ouders meer poen hebben dan de mijne
Ben ik te min
Ben ik te min omdat je pa in een grotere kar rijdt dan de mijne
En toch wil je blijven
Maar je pa die wil het niet
Ik denk dat je beter kunt gaan
En je moeder, die doe je ook veel verdriet
Als je thuiskomt zal ze zeggen "wat doe je me aan"
Jouw moeder die ik moest aanhoren met haar achterlijk gezwam
Over de studie van je broer
En dat je pa zo'n succesvol zakenman was
Met andere woorden: wat ben jij een boer
refr.
Maar kijk uit, je bent het niet gewend
Om te vreten van de straat
Als je lichamelijk maar niet belangrijk vind
Want dat is het in feite niet waar het om gaat
En als je 't aankunt, nou, kom dan gerust weer
En anders dan donder je maar op
Want het is echt niet dat ik niets om je geeft
Maar zo duw je je hoofd in een strop
quote:Het socialistenlied bij uitstekOp woensdag 8 maart 2006 01:32 schreef tong80 het volgende:
Zit ik met de internationale in onzin. Alsof ze dat hier kennen
quote:De Nederlandse BobOp woensdag 8 maart 2006 01:38 schreef tong80 het volgende:
Wil je blijven, okay
Het heeft toch geen enkele zin
Als je me maar niet ziet als het jochie met de rozen
Want dan stort je hele droomwereld in
Jij was, zoals ze dat noemen, het idealistische type
Maar daar heb je nu verrekte weinig meer van
Je bent nu net zo materialistisch als ik
Maar hoe wil je 't, hoe wil je 't in Godsnaam anders dan
refr.
Ben ik te min
Ben ik te min omdat je ouders meer poen hebben dan de mijne
Ben ik te min
Ben ik te min omdat je pa in een grotere kar rijdt dan de mijne
En toch wil je blijven
Maar je pa die wil het niet
Ik denk dat je beter kunt gaan
En je moeder, die doe je ook veel verdriet
Als je thuiskomt zal ze zeggen "wat doe je me aan"
Jouw moeder die ik moest aanhoren met haar achterlijk gezwam
Over de studie van je broer
En dat je pa zo'n succesvol zakenman was
Met andere woorden: wat ben jij een boer
refr.
Maar kijk uit, je bent het niet gewend
Om te vreten van de straat
Als je lichamelijk maar niet belangrijk vind
Want dat is het in feite niet waar het om gaat
En als je 't aankunt, nou, kom dan gerust weer
En anders dan donder je maar op
Want het is echt niet dat ik niets om je geeft
Maar zo duw je je hoofd in een strop
Ontwaakt, verdoemd in hongersfeer.
Reedlijk willen stroomt nu over d’aarde,
En die stroom rijst al meer en meer.
Sterft, gij oude vormen en gedachten!
Slaafgeborenen, ontwaakt, ontwaakt.
De wereld steunt op nieuwe krachten,
Begeerte heeft ons aangeraakt.
Refrein:
Makkers ten laatsten male,
Tot de strijd ons geschaard.
En d’Internationale
Zal morgen heersen op aard’.
En d’Internationale
Zal morgen heersen op aard’.
De staat verdrukt, de wet is logen,
De rijkaard leeft zelfzuchtig voort ;
Tot het merg d’arme uitgezogen
En zijn recht is een ijdel woord.
Wij zijn ‘t moe, naar andrer wil te leven,
Broeders, hoort hoe gelijkheid spreekt:
Geen recht, waar plicht is opgeheven,
Geen plicht, leert zij, waar recht ontbreekt.
De heersers, door duivelse listen,
Bedwelmen ons met bloedige damp.
Broeders, strijdt niet meer voor andrer twisten,
Breekt de rijen, hier is uw kamp.
Gij, die ons tot helden wilt maken,
O, barbaren, denkt wat ge doet:
Wij hebben waapnen hen te raken,
Die dorstig schijnen naar ons bloed
De vader kende nauwelijks zijn kind,
Wij waren blinde paarden in de schachten,
En van de wegen het vertrappeld grind.
Wij waren de verdrukten en verachten,
Wij waren slechts getal en niemands vriend,
Wij waren d' afgebeulden en ontkrachten,
Tot wij beseften wiek te zijn en wind.
Handen in elkaar kameraden,
Steeds tot offeren bereid,
Altijd eensgezind, vastberaden,
Tot het einde van de strijd.
Wij wierpen 't hulsel af van het verleden,
Ondanks verraad en broodroof, dwang en druk,
Wij waren plots vol stalen zekerheden,
De schouders bogen niet meer onder 't juk.
Veel harten hebben 't felste leed geleden,
Veel schone toekomstdromen vielen stuk,
Maar zelfbewuster daverden de schreden:
Wij werden bouwers van een jong geluk.
Handen in elkaar kameraden,...
Doch makkers, 't oude vuur mag nog niet doven.
Er zijn nog zoveel hoeven te beslaan,
Er zijn nog kolen nodig voor de oven,
Nog zoveel armen wachten op het graan.
Blijft in het wonder van uw kracht geloven,
Verenigt u onder éénzelfde vaan,
En morgen haalt gij rijker schatten boven,
En zaait de zaden van een nieuw bestaan.
En daar stapt Ovide blij, met zijn vriendjes door het zand.
Oh wat maken zij een pret, want plezier daar het om.
Ze lachen zich daar met zijn allen krom.
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
Die laat ons lachen, gieren, Ovide en zijn vrienden.
Wat zij ook doen, beleef het mee.
Ja, met Ovides vrienden op tv (op tv!!!).
Het eiland is, een speelterrein.
Je kunt ze niets verbieden, de vrienden van Ovide.
Een hoop kabaal, loopt uit de hand.
Ovides vrienden springen uit de band (uit de band!!!).
Als het regent en de wind, schudt het eiland heen en weer.
Dan nog zijn ze daar niet bang, zeggen: niet het beste weer.
Slaan hun bootjes bijna om, en staan alle bomen krom.
Dan lachen zij daar met Ovide om.
Die laat ons lachen, gieren, Ovide en zijn vrienden.
Wat zij ook doen, beleef het mee.
Ja, met Ovides vrienden op tv (op tv!!!).
Het eiland is, een speelterrein.
Je kunt ze niets verbieden, de vrienden van Ovide.
Een hoop kabaal, loopt uit de hand.
Ovides vrienden springen uit de band (uit de band!!!).
Maar niet hier. 