De beelden van Verdun verleden week op Canvas lieten me niet meer los, en dus groeit het idee te proberen daar te zijn op de 21e.
De kinderen hebben schoolvakantie dus we kunnen!
In alle vroegte daar zijn, het begin van de dag beleven in alle rust.
En dat lukte, op een doodstille plek gewoon zitten en wat nadenken en het langzaam dag zien worden met op de achtergrond het geluid van geweervuur van het licht en klankspel bij de bunker van Driant.
![]()
Verder doodse stilte, alleen wat vogels die de dag begroetten, vreemd, jaren, jaren terug in Verdun heb ik nooit een vogel horen fluiten..
Dan naar Verdun zelf, waar de herdenking zou plaatsvinden.
![]()
Alles was ruim afgezet, maar zoals je kunt zien was het niet erg druk, uiteraard is het een gewone doordeweekse dag, maar toch, 90 jaar..
Een stad maakt zich op voor de herdenking:
![]()
![]()
Schoolklassen, genodigden, veel, de entourage rond de genodigden en een handjevol belangstellenden.
Een stukje uit de toespraak van de ministre délégué aux anciens combattants:
quote:
Ensemble, enfin, combattants français et allemands, qui mêlèrent leur sang dans la boue des mêmes tranchées au gré des progressions et des replis.
Ensemble, réunis dans la mort, ces 300 000 hommes tombés au champ d'honneur.
Een vriendelijke man die voor iedereen ruim de tijd nam.
De beveiliging die tussen het publiek instonden waren trouwens niet zo onopvallend, bij ieder dingetje sprongen ze in de houding dus dat viel nogal op
![]()
Ik dacht altijd dat die mannen er onopvallend moesten zijn.
Na de herdenking nog wat boeken gekocht en dan weg, weg van de mensen, de rust in.[/quote]