R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Stel je beziet je lichaam letterlijk als een vervoersmiddel van je bewustzijn. Je kijkt om je heen, en vraagt jezelf af waar je op dit moment je lichaam hebt neergezet, waarom... Ik bemerk bij mijzelf, dat als ik op zo'n manier over de wereld over mij heen denk, dat ik b.v in sommige opzichten te laks omga met mijn lichaam.
Een rommelige kamer bijvoorbeeld, wordt dan meteen een onverschilligheid tegenover je lichaam. In een gesprek met een ander, maak ik mij minder druk om hoe ik overkom (het gesprek verloopt spontaner). Het lijkt er alleen op, dat ik wil ik deze positieve ingevingen die het veroorzaakt oproepen... bewust een bepaalde afstand van mijn lichaam moet nemen, waardoor ik weer bewuster van mijn omgeving wordt.
Mijn theorie is, dat als je je lichaam als 1 geheel ziet (onlosmakelijk met je bewustzijn, in fysieke en geestelijke zin), je eerder het gevoel hebt van een valse veiligheid in je eigen lichaam, het meer een soort heremietkreeft gedrag veroorzaakt...
Beschouw ik mijn lichaam als een ondergeschikt instrument, dan kom ik op ideeen, waar ik normaal overheen kijk, ben onbevangen in gesprekken, allemaal vooral in positieve zin... Herkent iemand dit?
*Edit*
Het is niet mijn bedoeling dat dit een paranormale wending krijgt, ik verwijs naar instrumenten van ons denken (die iedereen bezit).
En in het verkeerde forum denk ik...
[ Bericht 1% gewijzigd door VendoR op 16-02-2006 09:48:43 ]
Een rommelige kamer bijvoorbeeld, wordt dan meteen een onverschilligheid tegenover je lichaam. In een gesprek met een ander, maak ik mij minder druk om hoe ik overkom (het gesprek verloopt spontaner). Het lijkt er alleen op, dat ik wil ik deze positieve ingevingen die het veroorzaakt oproepen... bewust een bepaalde afstand van mijn lichaam moet nemen, waardoor ik weer bewuster van mijn omgeving wordt.
Mijn theorie is, dat als je je lichaam als 1 geheel ziet (onlosmakelijk met je bewustzijn, in fysieke en geestelijke zin), je eerder het gevoel hebt van een valse veiligheid in je eigen lichaam, het meer een soort heremietkreeft gedrag veroorzaakt...
Beschouw ik mijn lichaam als een ondergeschikt instrument, dan kom ik op ideeen, waar ik normaal overheen kijk, ben onbevangen in gesprekken, allemaal vooral in positieve zin... Herkent iemand dit?
*Edit*
Het is niet mijn bedoeling dat dit een paranormale wending krijgt, ik verwijs naar instrumenten van ons denken (die iedereen bezit).
En in het verkeerde forum denk ik...
[ Bericht 1% gewijzigd door VendoR op 16-02-2006 09:48:43 ]
Laatste woorden Voltaire, nadat een priester hem vroeg Satan te verwerpen:
"Nou, nou, mijn beste man, dit is niet het moment om vijanden te maken."
.
"Nou, nou, mijn beste man, dit is niet het moment om vijanden te maken."
.
Hoe krijg je het voor elkaar om je lichaam in de derde persoon te zien/ in te leven als ik vragen mag? Lijkt me wel lekker om te kunnen zeg
het lijkt erop dat je je minder bewust wordt van je lichaam. zoals jij dat omschrijft. dan wordt je inderdaad spontaner. Je zou het eigenlijk kunnen noemen dat je zelf in staat bent om te sturen dat je minder zelfbewust wordt. Meer mensen kunnen dit, al is niet iedereen zich hiervan bewust.
Voor mij klinkt het in ieder geval niet paranormaal, maar heel herkenbaar en heel gewoon.
Hoop dat je hier iets aan hebt.
Voor mij klinkt het in ieder geval niet paranormaal, maar heel herkenbaar en heel gewoon.
Hoop dat je hier iets aan hebt.
Communism will be conquered with the help of God ...and a few marines.
Erg interessant. Dit is een heel sterk instrument. Stel iemand valt je aan. Je bent bang en je weet niet wat je moet doen. Bekijk dan de situatie op dat moment vanuit de derde persoon. Je kunt dan de situatie zonder oordeel of veroordeel inschatten en je ziet jezelf staan t.o.v van die andere persoon zonder enige vorm van arrogantie of onderdandigheid. Hierdoor neem je de beste beslissing zonder woede, zonder angst en zeg je die persoon gewoon waar het opstaat op een verstandige wijsvolle manier.
Leuk dat er op gereageerd werd, ik vond dat ik het vaag verwoord had. Maar zonder emotie een keuze maken, dat bedoel ik niet zozeer, maar juist dat je doordat je vanuit die "derde persoon", bewust de keuze maakt een bepaalde emotie sterker te laten voelen (misschien een keuze voor je lichaam). Misschien dat je kwaad wordt, maar dan komt het voort vanuit het geval zelf, niet vanuit een bijkomende "angst" of andere dingen die eigenlijk niets met het geval temaken hebben.quote:Op donderdag 23 februari 2006 14:48 schreef hydex het volgende:
Erg interessant. Dit is een heel sterk instrument. Stel iemand valt je aan. Je bent bang en je weet niet wat je moet doen. Bekijk dan de situatie op dat moment vanuit de derde persoon. Je kunt dan de situatie zonder oordeel of veroordeel inschatten en je ziet jezelf staan t.o.v van die andere persoon zonder enige vorm van arrogantie of onderdandigheid. Hierdoor neem je de beste beslissing zonder woede, zonder angst en zeg je die persoon gewoon waar het opstaat op een verstandige wijsvolle manier.
[ Bericht 1% gewijzigd door VendoR op 24-02-2006 08:03:02 ]
Laatste woorden Voltaire, nadat een priester hem vroeg Satan te verwerpen:
"Nou, nou, mijn beste man, dit is niet het moment om vijanden te maken."
.
"Nou, nou, mijn beste man, dit is niet het moment om vijanden te maken."
.
Wat bedoel je hiermee?quote:Op woensdag 15 februari 2006 22:30 schreef VendoR het volgende:
Een rommelige kamer bijvoorbeeld, wordt dan meteen een onverschilligheid tegenover je lichaam.
Het is in iedergeval zo dat je een situatie beter op " waarde" kunt schatten omdat je eigen emotie geen rol speelt. Natuurlijk hangt het ook nog af van het feit hoe je iets inschat en als je het vannuit het spirituele bekijkt zul je dit op basis van gevoel moeten doen wat erg lastig is. Als je het zelf wil bereiken lukt dat niet 123 daar gaan jaren en jaren overheen en is praktisch onmogelijk in deze westerse cultuur, misschien als je 10 jaar in een klooster gaat mediteren.
|
|
