De kleine lettertjes van het vaderschap.....

tssss met mij is niks aan de hand man

Mijn vriendin lustte geen vlees meer, dat was wel jammer. Die hele zomer maar 1 keer ge-BBQ'ed . De mood-swings vielen allemaal reuze mee.

Wat mij zwaar viel is hoe 'erg' het is als Luuke (ons dochtertje) moet huilen en je er niets aan kan doen. Het is redelijk frustrerend dat je dan niets voor haar kan doen (bv met de tandjes).

Wanneer ik er meer bedenk, zal ik ze posten.

Hé de papa van Luuke!

Ja dit is een schaamteloze TVP

Leuk topic gaat dit worden volgens mij!

Zolang er maar veel papa's gaan posten wel ja...

quote:

Op woensdag 15 februari 2006 21:45 schreef dutchie het volgende:
Hé de papa van Luuke!

Goedenavond

Papa's met kleine lettertjes? Hm... interessant

Eens kijken.
De zwangerschap verliep hier heel gelijkmatig en gemoedelijk. Geen vrouw die opeens met kopjes ging smijten en vervolgens in hysterisch gelach uitbarst of andersoortig schizofreen gedrag.
Wel een ontluikend 'koetsiekoetsie' gevoel bij de aanstaande papa en de neiging om IN kinderwagens te kijken. Tevens het volledig instorten van m'n libido .

Dan de bevalling. Dat lullige 'wat doe ik hier eigenlijk' gevoel, want je bent enigzins nutteloos. Ik ben groot voorstander om het wachten op de gang met sigaar weer in ere te herstellen eigenlijk. En mên ze mogen je wel duidelijker vertellen dat zo'n bevalling een _slachting_ is. Nee, niet zwaar.... een slachting. Overal bloed en smurrie, met een vloekende en steunende vrouw er ergens tussen, en uiteindelijk een blerend kind onder de smurrie en bloed enzo

Wat ook niet verteld wordt is dat ook vaders een oergevoel hebben *gromt* MIJN KIND *gromt* vanaf de eerste minuut. Sowieso is die pre-bevalling documentatie allemaal op de vrouw gericht. Als man wordt je echt geacht na het succesvolle wippie (of zoals in mijn geval het succesvolle potje) gewoon je muil te houden en overal 'ik vind het best schatje' op te zeggen heb ik de indruk.

Wat je ook niet vertelt wordt is dat je opeens... gaat nuanceren enzo . En dat je opeens vroeg naar huis wil omdat je anderhalve maand oude dochter ernstig verkouden was. En dat je op de meest onzinnige momenten opeens een fishermens friend nodig hebt, als je bv met je grote werkmanshanden aan dat hele kleine neusje staat te friemelen enzo.

Ow, ik had het toch over mijn libido? Na ongeveer anderhalf jaar begint het weer enigzins op zijn oude nivo te komen.... Overigens kan je er dan niets mee omdat je dusdanig uitgeblust ben van het moderne 'wij combineren ouderschap en werk EN sociaal leven gewoon' geschipper, je uberhaupt blij ben dat je elkaar de hersens niet inslaat.

quote:

Op woensdag 15 februari 2006 22:17 schreef Kbot2000 het volgende:
maar idd, wat nou een borrel drinken met je collega's? Me kind is ziek ik moet naar huis...

En dan die verbaasde blikken. 'Je vrouw is toch thuis'

Keep it coming! Keep it coming!

quote:

Op woensdag 15 februari 2006 22:17 schreef Kbot2000 het volgende:
En dat je als man na de bevruchting niets meer te vertellen hebt en dat er nooit eebs gevraagd word hoe het met jou gaat is inderdaad onderdeel van het ritueel..

Ja dat merkte ik vandaag ook.
Vandaag voor het eerst wat collega's geinformeerd.

Over het algemeen is de eerste reactie "Gefeliciteerd" (dat dan nog wel).
Tweede is "Hoe is het met de aanstaande moeder, wat vindt ze ervan, hoe is ze eronder, hoe voelt ze zich?"
Alsof ik niet sta te springen om mijn vreugde eruit te gooien en te vertellen wat ik denk en voel.

Daarentegen was ik van te voren gewaarschuwd dat het zo zou gaan en is het ook wel een beetje begrijpelijk.
Gelukkig kreeg ik van mijn mannelijke collega's een iets andere reactie.
Dan is toch het mannen-onder-elkaar gebeuren opeens heel anders.

De reactie van mijn ouders vond ik niet echt eng, want die wisten waar we mee bezig waren (ziekenhuis onderzoeken, zondag ochtend naar het ziekenhuis moeten voor onderzoeken, etc). Mijn moeder hoorde het ook 20 minuten nadat wij het wisten .

Mijn schoonmoeder had zoiets van : nu al kinderen, maar jullie kunnen nog zoveel doen in je leven. Ze moest het waarschijnlijk gewoon even beseffen. Daarna was ze alleen maar enthousiast en praatte ze maar over 1 ding. Mijn schoonvader was direct heel trots en natuurlijk moest iedereen weten dat hij opa werd.

Lishe moest ook vaak plassen toen, maar is ook niet zo raar. Je hebt een continue druk op je blaas (zeker als je kind groter wordt).

quote:

Op zondag 19 februari 2006 12:37 schreef Kbot2000 het volgende:
Wat ze er ook niet bij vertellen is dat als de kids stout zijn geweest ze grote ogen opzetten en heel lief gaan kijken, waardoor jij, als boze papa, smelt en toch weer niet boos kan worden...
_{Lukt ze niet altijd overigens}

Saskia kijkt je dan met vochtige blauwe ogen aan zegt 'Kroeluh'

ook gewoon even een schaamteloze TVP

Leuk !! eens kijken of ik mijn ventje zover krijg

quote:

Op zondag 19 februari 2006 15:28 schreef _evenstar_ het volgende:
Leuk !! eens kijken of ik mijn ventje zover krijg

Ja hoe doet DarkManta 't als pappa?

quote:

Op zondag 19 februari 2006 16:17 schreef JMT het volgende:

[..]

Ja hoe doet DarkManta 't als pappa?

Hij is voor mij de allerliefste papa van de wereld op mijn papa na dan
Nee hij is super voor haar, knuffelt der veel, niets is teveel moeite een betere vader voor haar kan ik me niet wensen

Ok dan, zo hoort het ook! Ga zo door!