Ben stapelgek op de kinderen van mijn vriendinnen, ben hun favoriete petemoei en pas vaak op.
Ik wil ooit zelf kinderen. Maar wanneer en hoe en wat en van wie. Ik heb nog geen idee. Ik ben nu 31 en ik besef dat de biologische klok wel eens gaat tikken. En wat dan ?
Wat als ik dan geen partner heb? Wat als ik de liefde van mijn leven niet gevonden heb? Moet ik de kinderwens dan opgeven ?
Zelf ben ik van mening dat het krijgen van een kind niet afhankelijk hoeft te zijn van een relatie.
Hoe denken jullie hierover ??
Misschien een bericht van iemand die het allemaal net even iets anders ziet. Never give up hope. Zelfs als ik het niet zie zitten geloof ik toch nog in bepaalde dingen. En ja.. hoe klote mijn liefdesleven is ik zie mezelf nog een keer als vader eindigen. Maar ja. het komt altijd neer op de juiste vinden.. en ik weet zelf wel dat het ook niet makkelijk is om die persoon tegen te komen. Hij kan naast je staan in de supermarkt. het kan iemand zijn waar je mee chat en eigenlijk een grote hekel aan hebt.. Eigenlijk probeer ik te zeggen dat je nooit weet uit welke richting het komt...
in 1 ding geloof ik zonder meer.... toeval bestaat nooit.. sommige dingen moeten zo zijn.. alleen geloof ik niet dat jou zijn zonder kinderen is..
Ook al ben ik niet een expert maar er zijn wel mensen die niets liever willen dan de liefde van hun leven te vinden en gewoon een gezin willen bouwen..
Meer kan ik er niet over zeggen want ik ben er zelf niet geweest... Maar een luisterend oor is er voor je zusje.. 
Je zegt zelf al dat je niet getrouwd hoeft te zijn / een partner hoeft te hebben om kinderen te krijgen, hoewel dit voor je kinderen uiteraard prettiger is kan je ze ook alleen opvoeden.
verder lijkt het me ook een verschrikkelijk moeilijke taak, vooral omdat je er mee door moet gaan, je kan ze, als je ze zat bent, niet 'dumpen' om het maar ff lomp te zeggen.
Als ik dan zie hoe ik zelf als kind geweest ben, dan heb ik alleen maar medelijden met mensen die zo dom zijn aan kinderen te beginnen 
Verder is je (sociale) leven gewoon afgelopen omdat je je de hele tijd met je koters moet bezighouden.
maar als je denkt dat je het aankan en dat het je gelukkig maakt , wat let je ?
trek je vooral niets van andere mensen aan als die vinden dat een alleenstaande moeder niet kan of whatever, maar bepaal gewoon zelf wat je het beste lijkt.
-- offtopic --
quote:
toeval bestaat nooit.. sommige dingen moeten zo zijn..
Toeval bestaat inderdaad niet, maar dat komt niet omdat sommige dingen zo moeten zijn.
toeval bestaat niet omdat ik er heilig van overtuigd ben dat ik zelf controle heb over m'n leven.
-- /offtopic --
[Dit bericht is gewijzigd door Quenda® (Datum 09 Juli 2000).]
Op verzoek van Ted, Little Brains,Danny,Tara,Remcow,Lois en Blauwe verwijderd
[Dit bericht is gewijzigd door Quenda® (Datum 09 Juli 2000).]
Klinkt misschien heel heel raar, maar ja, dat zijn jullie wel gewend, ik ben 19, broekie dus nog, maar de wens van kinderen is er nu al. Er zijn twee kanten voor mij, aan de ene kant ben ik nog best jong, maar aan de andere kant, als ik nu vader zou worden (per ongeluk of expres) zou ik dat absoluut niet erg vinden. Ik hoop ook dat mijn toekomstige vrouw kinderen zou willen, en dat ik in de komende 10 jaar vader mag worden. Je kan natuurlijk niets doen als het niet kan, maar ja, je kan niet met alles rekening houden. Tot zover mijn vage verhaal. Moet kunnen op vrijdagmiddag.
Laat je niet gek maken door de mening van mensen in je omgeving.
Iedereen vermeld er bij of ze zelf wel of geen koters willen dus ik dan ook maar. Ik wil ze pertinent niet. Ben bang dat ik te ongeduldig ben, te egoistisch, te fucked up. Dan kunnen mensen wel zeggen dat dat best mee zal vallen als het kind er eenmaal is maar ik ga niet het risico nemen. Ik ben simpelweg te onverantwoordelijk om een kind op te voeden. De enige verantwoording die ik neem is om ze niet te krijgen zodat het ook niet mis kan gaan met zo'n kleintje.
Zo te lezen heb jij er goed over nagedacht en als ik jou was zou ik snel een zaadje gaan halen.
quote:
op 06-23-2000 om 03:43 PM schreef sly het volgende:
...als ik jou was zou ik snel een zaadje gaan halen.
Djeez!
Tuurlijk is het mooi als je het met de liefde van je leven kan beslissen en kan opvoeden, maar als die nu nog ontbreekt en je wil het graag... doen! Je weet zelf wel wat je er straks voor moet laten, maar je weet vast ook wel wat je ervoor terugkrijgt.
En mocht je ooit nog tegen de liefde van je leven lopen, als het dan echt de liefde van je leven is dan neemt hij je kids er gewoon met liefde bij!
Ik ben pas 18, nog niet eens zo lang, maar ik weet zeker, nu al, dak een boel kinderen wil.
Liefst van degene waar ik onwijs van hou nog, maar nu dat niet meer kan, dan maar van degene waar ik het op een na meest van hou....
Als mijn allerbeste vriend, waar ik overigens geen relatie mee heb, me vandaag zou zeggen dattie graag samen met me een kind zou willen hebben deed ik dat....zonder nadenken..
Het lijkt me onwijs te gek iets van mezelf te hebben, iets wat in me gegroeid is, iets waar ik onvoorwaardelijk van kan houden.....
* Lot kijkt eens naar haar buikkie en denkt: "Zou dat wel passen?".
[Dit bericht is gewijzigd door Quenda® (Datum 09 Juli 2000).]
quote:
op 06-23-2000 om 03:52 PM schreef Herald het volgende:
Djeez!
Ja ?
Ik wil later ook kinderen. Niets lijkt me mooier om iets te hebben wat je zelf hebt gemaakt en opgevoed. Waar je van houdt, en het beter te zullen opvoeden dan mijn ouders bij hun kinderen hebben gedaan. Er altijd voor hen zijn, voor hen klaarstaan en hen altijd liefde geven als ze daarom vragen. Maar ja, ik ben van mening dat het je als man alleen niet lukt, en daar een vrouw voor nodig hebt. Ik ben van mening dat een vrouw alleen heel goed een kind kan opvoeden, alleen moeten ze er dan wel alles voor opzij zetten.Zusje, ik hoop voor je dat je de goede beslissing neemt, en als je kinderen wil moet je er volledig achter staan en de volledige verantwoordelijkheid op je nemen.
Is wel zo natuurlijk dat je die klok hoort tikken en het wordt echt vervelend als je hebt uitgesteld en het lukt niet meteen, want dan wordt je wel oud
Als je echt niet langer kan wachten: er voor gaan. Opvoeding is een ding maar als je een kind oprecht liefde kan geven ben je volgens mij al een heel eind.
Mischien leuk als je alleen voor kiest: de eerste BOM-vrouw in nederland heeft over haar ervaringen het nodige gepubliceerd inclusief comentaar van de kids die nu volwassen zijn
en kinderen is niet alleen zalig makend ken de nodige mensen die erg gelukkig zijn zonder.
Ik geloof niet dat kinderen zouden kiezen voor een eenoudergezin. Een vader en een moeder is de norm voor hun. Er kunnen en zullen veel slechte ouders zijn maar is er wel eens een kind geweest dat zei: "doe mij maar EEN ouder, aan twee heb ik niks"
Net zoals in een relatie bij elkaar blijven voor de kinderen, is een relatie starten om een kinderwens te vervullen iets wat niet werkt.
Een ervaring die ik wel met je kan delen is dat het starten van een nieuwe relatie veel complexer is als een van beide partners al een kind heeft. De situatie dat mijn vrouw al een kind had maakt dat je met veel meer rekening moet houden in een periode dat je eigenlijk alle aandacht voor elkaar hebt.
Ikzelf loop ook steeds klem op de vraag WAAROM??? Wat zou mijn reden zijn om een kind op de wereld te zetten. Een écht antwoord heb ik nog niet, dus rommelen we maar door met de kalendermethode in de hoop dat "het lot" beslist. Dan zou ik het echt een geschenk vinden!
Tot nog toe werkt de kalendermethode echter uitstekend (al 3 jaar), dus troost ik me met de gedachte dat het dan zo is als het is, oké dus.
Zeker beetje vaag verhaal, maar wou het toch ff kwijt.
oh, ja en volgens mij is er niks mis met BOM, Ik ken alleenstaande moeders die het in mijn ogen beter doen dan menig paar. En het is ook waar dat kinders hun eigen substituut-ouder zoeken, zeker als je ze daar de kans voor geeft en dit stimuleert. Meerdere rolvoorbeelden is wel gezond denk ik.
[Dit bericht is gewijzigd door Joqy (Datum 25 Juni 2000).]
Ik ben persoonlijk van mening dat je geen kinderen moet nemen (want dat doe je dan NEMEN), als er geen relatie is.
Ik vind dat een kind het gevolg moet zijn van een liefdesrelatie en niet van het enkelzijdige (eventuele natuurlijke) verlangen van een vrouw.
Maar gelukkig voor jou zijn er mensen die er anders over denken
dus is een donor wel te vinden met of zonder relatie.Persoonlijk ben ik dankbaar voor elke seconde die ik op deze wereld mag spenderen. Maar ik weet niet of een boel kinderen/jongeren het met me eens zouden zijn. En hoewel ik geen zwart-denker ben voorzie ik in de toekomst nog grotere problemen dan we nu al hebben. De overbevolking die er nu al is zal alleen nog grotere vormen aannemen en hiermee gepaard zullen er dus meer problemen optreden(meer oorlog, vervuiling, water- en voedselproblemen etc). Is het gerechtvaardigd om een kind te krijgen in zo'n wereld. Voor mezelf ben ik hier nog niet uit. Persoonlijk denk ik dat we ons eerst eens wat meer op de problemen in de wereld moeten richten als op de vermenigvuldiging.
Dinos hebben miljoenen jaren over de wereld gehobbeld. In het tempo waarin we nu de wereld aan het vernietigen zijn zou ik blij zijn als we het nog eens 2000 jaar uithouden.
Zondag-ochtend
zondag-ochtend, tegen tienen
in de tuin, een kerkklok luidt
zij slaapt uit dus ik ben wakker
hoor dat oud, bekend geluid
oud is thuis, Amsterdam-oost
zo vaak dat kom-ter-kerke-lied
ik antwoordde de priester steeds
'ik hoor jou wel, jij ziet mij niet'
wat zal ik dan
van voetbal praten
zondag-ochtend, kwart voor acht
mijn zoon die 'papa papa!!' krijst
ik krijg een zakdoek met mijn naam
en negen foto's in een lijst:
op al die foto's zit hij vrolijk
op mijn rug, dat kan niet stuk
hij kijkt naar mij of in de verte
varianten van geluk
wat zal ik dan
van voetbal praten
zondag-ochtend, half elf
het lijkt wel zomer, warm en vrij
in de verte wordt gewielrend
de speaker speakert 'valpartij!'
mijn dochter trippelt over tegels
blote voet op warme steen
ze draagt een jurk met zonnebloemen
en een pleister op haar been
wat zal ik dan
van voetbal praten
zondag-ochtend, elf uur
ik lees wat Enquist ooit bedacht
het tien jaar jonge meisje sterft
mijn tranen vinden zwaartekracht
mijn dochter ziet het, komt me troosten
drie jaar, klein onzeker zacht
haalt uit haar kast een vrolijk boekje
want ze wil dat papa lacht
wat zal ik dan
van voetbal schrijven
Toen ik dit las vooral het eind was ik best onder de indruk tochwel iets moois zo'n kind, lekker belangrijk dat hele voetbal
. Tuurlijk moet je niet een kind nemen omdat iedereen dat doet. Het is geen verplichting, maar om nou geen kinderen te nemen omdat er misschien ooit dan teveel mensen zijn gaat ook wat ver party-p.
[Dit bericht is gewijzigd door Machiel (Datum 28 Juni 2000).]
[Dit bericht is gewijzigd door Quenda (Datum 09 Juli 2000).]
Truus wilde een kind
En haar vader zei "Kind"
En haar moeder zei "Kind"
"Besef je wel waar je aan begint?"
"Waarom ga je niet bij zwemmen"
(uit: Joop Visser - Truus)
maar Zusjelief ik snap je wel hoor. zeer begrijpelijke gevoelens + verlangens. geen makkelijke beslissing en dan nog de uitvoering. pffff lijkt me wel zwaar hoor, in je eentje.
ik zou 't -denk ik- niet aandurven. ook lijkt 't me wel belangrijk om goed na te denken over je motieven. maar dat geldt natuurlijk evengoed voor mensen die met z'n tweeën een kind gaan nemen/krijgen.
enne heb je al een donor op 't oog?
succes ermee en ik kom wel kroamschud'n als 't zover is.
bixis
quote:
De redenen die ik vaak lees op het forum "ik heb een hekel aan kinderen e.d" Dat vind ik nu redenen die echt nergens op slaan.
Als persoonlijke reden zou ik geen betere kunnen bedenken!
Je gaat toch zeker ook geen hond nemen als je een hekel aan honden hebt?
Of naar Zwitserland op vakantie als je een hekel aan bergen hebt?
quote:
op 06-28-2000 om 05:38 PM schreef Machiel het volgende:
Tuurlijk moet je niet een kind nemen omdat iedereen dat doet. Het is geen verplichting, maar om nou geen kinderen te nemen omdat er misschien ooit dan teveel mensen zijn gaat ook wat ver party-p.
Kijk dat bedoel ik niet, wat ik bedoel is dat er op het ogenblik veel kinderen ter wereld komen die eigenlijk vanaf de geboorte al een heleboel tegen hebben.Tuurlijk moeten er kinderen geboren worden om ons voortbestaan te garanderen. Mijn punt is dat er best wel wat beter over nagedacht mag worden.
quote:
Als mijn allerbeste vriend, waar ik overigens geen relatie mee heb, me vandaag zou zeggen dattie graag samen met me een kind zou willen hebben deed ik dat....zonder nadenken..
Kijk dit soort mailtjes vindt ik dus ondoordacht. Hier spreken emoties, op zich ok. Maar ik vind toch dat je over zoiets wel wat langer mag nadenken als je 18 jaar oud bent. Wat heb je een kind te bieden behalve een boel liefde. Verder toch niets. Hoe kun je voor dat kind zorgen op je 18e.
Verder mis je nog een heleboel dingen waar je later misschien(Laat dit duidelijk zijn) spijt van krijgt, maar wat je nu nog niet kunt overzien.
quote:
Het lijkt me onwijs te gek iets van mezelf te hebben, iets wat in me gegroeid is, iets waar ik onvoorwaardelijk van kan houden.....
En dit noem ik ronduit egoisme, waar bij alleen gekeken wordt naar ikke en niet naar het kind.
Thanks Sly.
Verder wordt er in de ziekenhuizen gegooit met de IVF alsof je bij de bakker bent . Maar er is nog niets bekend over wat dit later voor je kind betekent. Kijk maar naar de DES dochters. (Verder voor de mensen die wel voor IVF kiezen is dat hun beslissing hoor, het is voor ons persoonlijk niet de richting die wij wensen).
Wij hebben nu gekozen voor adoptie. We hebben ons vorige maand aangemeld. Waarom zoveel voor mijn gevoel "onnatuurlijks" doen terwijl er op de wereld veel kinderen op een goede pappa en mamma wachten.
Wij stonden ook al open voor adoptie voordat we wisten dat ik deze ziekten had, maar vreemd genoeg hebben wij toch eerst de 'normale' manier geprobeerd.
Zusje, ik begrijp jouw ens heel goed. Ik heb het gevoel ook heel sterk. Hetlijkt wel een soort oergevoel. Alleen is voor mij (ons) ditdus niet afhankelijk van een biologisch eigen kindje. En ik wil je niet ongerust maken, maar als het bij jouw ook niet zo vanzelf gaat, heb je nog een lange weg te gaan.
Groetjes en sterkte met het maken van beslissingen
quote:
op 07-05-2000 om 02:12 PM schreef Jessicaa het volgende:
(...)
Wij hebben nu gekozen voor adoptie. We hebben ons vorige maand aangemeld. Waarom zoveel voor mijn gevoel "onnatuurlijks" doen terwijl er op de wereld veel kinderen op een goede pappa en mamma wachten.
(...)
Ben ik het helemaal mee eens, er zijn nog zoveel kinderen die geen paps en mams hebben. Wat fijn dat jullie zo'n kind een goed thuis willen geven.
Het schijnt wel een enorme bureaucratische weg te zijn voor je een adoptiekindje in je armen kan sluiten. Elke gek kan in Nederland kindjes maken, maar er één adopteren is een lange weg. Misschien horen we er later meer van?
quote:
op 06-23-2000 om 02:31 AM schreef Zusje het volgende:
Zelf ben ik van mening dat het krijgen van een kind niet afhankelijk hoeft te zijn van een relatie.Hoe denken jullie hierover ??
Ik denk dat je oud en wijs genoeg bent om daar zelf een beslissing over te kunnen nemen.
Of een vrouw alleen de kinderen groot krijgt op een fatsoenlijke manier? Nou, dat gaat prima, al eeuwen lang. En hoewel ik de schurft aan dat mens heb moet ik eerlijk zeggen dat mijn ex-vrouw het wat dat betreft het prima doet.
RB
quote:
op 07-06-2000 om 11:32 AM schreef PigXpert het volgende:
RB
Ron Brandsteder?
quote:
op 07-06-2000 om 12:07 PM schreef bixister het volgende:
Ron Brandsteder?
nee, gewoon mijn eigen intitialen. Eigen lijk is het R. P. B., maar die P laat ik meestal weg.
groeten,
R(P)B
quote:
op 07-04-2000 om 02:28 PM schreef Party-pooper het volgende:
En dit noem ik ronduit egoisme, waar bij alleen gekeken wordt naar ikke en niet naar het kind.
Als er 1 iemand op dit aardklootje rondloopt op wie het woord "egoisme" totaal, absoluut, niet van toepassing is, is het Lotte......dus oordeel niet zo hard over iemand die je totaal niet kent....bovendien schreef ze dit puur vanuit haar gevoel...het werkelijk doen is een tweede...
En ja....ik denk dat Lot...al is ze pas 18....heel goed in staat zou zijn een kind op te voeden..
Jij denkt meer materialistisch denk ik, hoe aan de centjes te komen om een kind op te voeden....Lot denkt met gevoel en ik weet niet waar een kind meer aan heeft uiteindelijk....een moeder die van haar/hem onvoorwaardelijk houdt of een vader die zich continue zorgen maakt of het financieel wel allemaal zo verantwoord is...
quote:
op 07-08-2000 om 02:22 PM schreef PigXpert het volgende:
nee, gewoon mijn eigen intitialen. Eigen lijk is het R. P. B., maar die P laat ik meestal weg.groeten,
R(P)B
Er moet toch nog Ing. voor ? Tenminste, zo staat het in 'Boerderij'...
quote:
op 07-09-2000 om 01:40 AM schreef Djeez het volgende:
Er moet toch nog Ing. voor ? Tenminste, zo staat het in 'Boerderij'...
[/quote]
Oh, dat zet mijn baas ervoor. Zelf gebruik ik die titel niet, want wat stelt een HBO-opleiding tegenwordig nog voor?
quote:
op 06-23-2000 om 06:37 PM schreef Lot het volgende:Als mijn allerbeste vriend, waar ik overigens geen relatie mee heb, me vandaag zou zeggen dattie graag samen met me een kind zou willen hebben deed ik dat....zonder nadenken..
Lotte...Wees maar niet bang...dat...zal ik nooooit aan jou vragen...
quote:
op 07-09-2000 om 01:05 AM schreef Rosa Evita het volgende:
Als er 1 iemand op dit aardklootje rondloopt op wie het woord "egoisme" totaal, absoluut, niet van toepassing is, is het Lotte......dus oordeel niet zo hard over iemand die je totaal niet kent....bovendien schreef ze dit puur vanuit haar gevoel...het werkelijk doen is een tweede...
Laat mij eerst 1 ding duidelijk maken, dit was niet een persoonlijke aanval of zo. Ik wou een statement maken tegen mensen die in mijn ogen te vaak met het gevoel beslissen voor een kind en Lot was daar net een goed voorbeeld van. Over haar persoonlijk doe ik geen uitspraken. Het is zoals je zegt, ik ken haar niet en kan dus niet over haar persoonlijk oordelen.
quote:
En ja....ik denk dat Lot...al is ze pas 18....heel goed in staat zou zijn een kind op te voeden..
Jij denkt meer materialistisch denk ik, hoe aan de centjes te komen om een kind op te voeden....Lot denkt met gevoel en ik weet niet waar een kind meer aan heeft uiteindelijk....een moeder die van haar/hem onvoorwaardelijk houdt of een vader die zich continue zorgen maakt of het financieel wel allemaal zo verantwoord is...
Hier heb ik toch mijn bedenkingen bij. Met een boel liefde alleen kom je er niet bij het opvoeden van een kind. En ik denk toch dat als je 18 jaar bent, je die verantwoordelijk nog niet aankunt in je eentje of met je beste vriend samen. Studeert Lotte of werkt ze en de andere persoon. Kinderopvang is nogal duur weet je en als je zo jong bent zonder studie verdien je nou eenmaal nog niet erg veel. Of vergis ik me daarin. Verder zul je een boel dingen missen, waarvan je je toch moet afvragen of je daar later niet spijt van zult krijgen. In mijn ogen draait het er dan toch op uit dat de ouders van Lotte of de andere partij toch een groot deel van de verantwoordelijkheid zullen dragen, en dat is in mijn ogen fout.
[Dit bericht is gewijzigd door Party-pooper (Datum 10 Juli 2000).]
Kijk mijn ouders zijn gescheiden, en ik ben dus eigenlijk op gevoed alleen door me moeder.. Maar ik had echt veel liever gehad dat ik door 2 mensen werd opgevoed.. Want kijk Me moeder stond er nu alleen voor.. Wat iedre vrouw zou doen als een man haar niet meer wilde, deed me moeder ook, ze schoof alles op me vader af enz enz.. Maar Ik denk dat als je met 2 personen een kind opvoed je 2 visie's heb over het opvoeden.. Hoe het allemaal het beste zou zijn ed. Mijn moeder heeft mij dus niet correct opgevoed. De fout ligt niet alleen bij haar hoor maar dat wil ik niet zeggen.. ik probeer hier mee duidelijk te maken dat je beter niet in je eentje een kind op kan voeden.. En geloof me in je eentje een kind (of meerdere) op voeden is een zware taak...
Ennuhm de tijd dat je kinderen op de wereld zet komt vast nog wel! Er is nog een heel leven voor je..
quote:
Op 10 juli 2000 21:59 schreef FFantaghiro het volgende:Mijn moeder heeft mij dus niet correct opgevoed. De fout ligt niet alleen bij haar hoor maar dat wil ik niet zeggen..
Wat een slap gelul. Je weet dus goed hoe het wel zou moeten. Ligt dus aan jou zelf als het fout gaat.
(Ik ben ook alleen door mijn moeder opgevoed trouwens.)
quote:
Op 19 juli 2000 22:55 schreef Guus Muisarm het volgende:(Ik ben ook alleen door mijn moeder opgevoed trouwens.)
Ff correctie , ik ben samen met mijn broerke door mijn moeder opgevoed. dus niet alleen. "Alleen" dat sloeg op ons moeder.
Nou kan je zeggen dat dat komt omdat ik jong ben, en die biologische klok van mij nog maar nauwelijsk een battarij heeft gekregen, maar ik weet het niet. Ik heb gewoon niets met kinderen. Ik bedoel, ik vind mijn neefje wel lief ofzo, voor een uurtje, maar na wat langer gaan ze toch danig op mijn zenuwen werken.
Volgens mij zou ik echt een vreselijke moeder zijn, ik zou mezelf al met moeite normaal.
En bovendien ben ik er gewoon veel te egoistisch voor, en ik ben blij dat ik dat van mezelf weet. Hoe ik dat bedoel? Bijvoorbeeld dat ik heel erg graag van toneel mijn beroep wil maken, wat ik niet echt gecombineerd zie wordne met kinderen, en ik ben niet bereid dat er voor op te geven. Altijd maar rekening te moeten houden met, ik denk niet dat ik daar blij van zou worden, dus dan is het niet slim. Als je met tegenzin dingen moet laten voor je kind(eren) voelt dat voor een kind ook niet fijn.
Ik ben gewoon geen mama ofzo.
Mijn moeder vind het jammer, die zou wel graag kleinkinderen hebben, maar ja, ze wacht maar af, ik heb ook nog twee broertjes...