Het begon dus zo, na een lang gesprek lag ik er inmiddels dus zo bij
Toen werd door mijn gesprekspartner op MSN gevragen of ik zin had in een potje patience, daar had ik wel trek in met loepzuiver winst in het vizier! Het spel begon ik had de eerste twee potten gewonnen, mijn gelaats uitdrukking was inmiddels zo:
maar naar mate de wedstrijd volgde en subjectief gezegt de lags, ofwel vertragingen, toename werdt ik spontaan afgemaakt en van de kaart geveegt. Uit pure woede is mijn bureau over de kamer verspreidt. A little something like this:
Dan begint de winnaar je bespottelijk uit te lachen, victorieus te zijn en gelooft natuurlijk niets van mijn klachten omtrend de zogenoemde "lags". Vervolgens probeert de persoon in kwestie mij te troosten met " Het is maar een spelletje." Toen knakte er iets in mij, een welbekende tik, een trap tegen de hersenpan. Toen hoorde ik in mijn gedachte het liedje van Chimaira - Overlooked afspelen en sindsdien was alles zwart. Toen ik weer bij mijn positieven kwam lag ik buiten op de grond en keek naar het pand waar ik woonachtig ben:
Moraal van het verhaal: Nee! Het is niet maar een spelletje. Het is een officieuze kracht meting tussen twee personen en als je die verliest ben je kwalitatief tekort geschoten en daar mag je rustig kwaad om zijn!
.quote:Op maandag 30 januari 2006 23:06 schreef Koedie het volgende:
Matig Boomlaars wannabe...
